Որդեակ իմ՝ մի́ նախանձիր ընդ չարս. եւ մի́ ցանկանայցես կա́լ ընդ ն(ո)ս(ա)։
Զի ստութի(ւն) խորհի սի́րտ ն(ո)ց(ա), եւ ցա́ւս խօսին շրթունք ն(ո)ց(ա)։
Իմաստութ(եամ)բ շինի տուն, եւ հանճարով կանգնի։
եւ խորհրդով լնուլ շտեմարանք ա(մենայ)ն մեծու(թեամ)բ պատուականաւ եւ բարեօք։
Լա́ւ է իմաստուն քան զհզօր, եւ հանճարեղ՝ քան զայն որ ունիցի դաստակե́րտս մեծամեծս։
Առաջնորդու(թեամ)բ մղի պատերազմ, եւ օգնականութ(եամ)բ խորհրդական սրտի։
Իմաստու(թ)ի(ւն) եւ խորհուրդ բարեաց ՛ի դրունս իմաստնոց։
Իմաստունք ո́չ խոտորին ՛ի բերանոյ տ(եառ)ն. այլ խորհին ՛ի ժողովս իւրեանց։
Անխրատից պատահէ մահ. եւ մեռանի անզգամ ՛ի մեղս։ Պղծութի(ւն) զայր ժանտագործ աղտեղի առնէ յաւուր չարի.
եւ յաւուր նեղութե(ան)՝ մինչեւ սատակեսցի։
Փրկեա́ զորս ՛ի մահ տանին, եւ գնեա́ զմահապարտս՝ եւ մի́ խնայեար։
Ապա թէ ասիցես, թէ ո́չ ճանաչեմ զնա՝ եւ ո́չ նա զիս ճանաչէ, գիտասջի́ր զի տ(է)ր զսիրտս ամենեցուն ճանաչէ. եւ որ ստեղծ զշունչ ամենեցուն նա́ գիտէ զա(մենայ)ն, եւ հատուցանէ իւրաքանչիւր ըստ գործս իւր։
Կե́ր մեղր որդեակ զի բարի է. եւ խորիսխ՝ զի քաղցրասցի կոկորդ քո։
նո́յնպէս եղիցի հանճար իմաստութե(ան) յանձին քում։ Զի եթէ զա́յն գտանիցես՝ եղիցի բարեա́ւ վախճան քո. եւ լոյս քո մի́ պակասեսցէ։
Մի́ մատուցանէր զամպարիշտն յարօտս արդարոց. եւ մի́ խաբիր լրու(թեամ)բ որովայնի։
Զի եթէ եւթն անգամ անկանիցի արդարն՝ կանգնեսցի. իսկ ամպարիշտք տկարասցին ՛ի չարիս։
Եթէ կործանեսցի թշնամին քո՝ մի́ ոտն հարկաներ. եւ ՛ի գայթագղելն ն(ո)ր(ա) մի́ հպարտանար։
Զի մի́ հայեսցի տ(է)ր, եւ ո́չ հաճեսցի ընդ այն. եւ դարձուսցէ զբարկու(թ)ի(ւն) իւր ՛ի նմանէ։
Մի́ խնդար ը(նդ) չարագործս, եւ մի́ նախանձիր ը(նդ) մեղաւորս։
զի ո́չ լինիցի զաւակ չարաց. ճրագ ամպարշտաց շիջցի։
Երկի́ր յա(ստուծո)յ որդեակ՝ եւ ՛ի թագաւորէ. եւ ՛ի միոջէ ՛ի նոցանէ մի ապստամբիցես։
Զի՝ յանկարծակի պահանջիցեն զամպարիշտս. եւ զպատուհաս երկոցունց ո՞վ ծանիցէ։
Որդի որ զգուշանայ բանից՝ եղիցի արտաքոյ կորստեան. զի ընդունելո́վ ընկալաւ զնա։
Մի́ ինչ ստութի(ւն) ասասցի ՛ի լեզուէ թագաւորի. եւ ո́չ ելցէ խաբէութի(ւն) ՛ի լեզուէ ն(ո)ր(ա)։
Սուսեր սո́ւր է լեզու թագաւորի, եւ ո́չ մարմնեղէն. եւ որ նմա մատնեսցի՝ խորտակի։
Զի եթէ սրեսցի բարկութի(ւն) ն(ո)ր(ա)՝ յօդիւք հանդերձ սատակեսցէ զմարդիկ, եւ զոսկերս արանց կերիցէ՝ եւ այրեսցէ իբրեւ զբոց. եւ իբրեւ զգէշ եղիցի ՛ի բո́յնս արծուեաց։
Յիմոց բանից երկի́ր որդեակ. եւ յորժամ ընկալցիս զն(ո)ս(ա)՝ ապաշաւեսջիր։
