Որդի խորագէտ հնազա́նդ հօր. որդի անհնազանդ՝ ՛ի կորո́ւստ եղիցի։
՛Ի պտղոյ արդարու(թ)ե(ան) կերիցէ առատ. անձինք անօրինաց սատակեսցին տարաժամ։
Որ խնայէ ՛ի բերան իւր՝ պահէ զանձն. իսկ որ յանդուգն է շրթամբք՝ խռովէ զանձն իւր։
՛Ի կարօտու(թ)ե(ան) է ա(մենայ)ն վատ. ձեռք ժրաց ՛ի դարմանս։
Զբան անիրաւ՝ ատեա́յ արդար. իսկ ամպարիշտն ամաչէ, եւ ո́չ գտցէ համարձակութի(ւն)։
Արդարու(թ)ի(ւն) պահէ զանմեղս ճանապարհաւ զամպարիշտս անզգամոեցուցանեն մեղք։
Են՝ որ մեծացուցանեն զանձինս՝ եւ ո́չինչ ունին, եւ ե́ն որ խոնարհեցուցանեն զանձինս՝ եւ լի́ են մեծութ(եամ)բ բազմաւ։
Փրկանք անձին մարդոյ՝ մեծու(թ)ի́(ւն) իւր. իսկ տնանկն ո́չ հանդարտէ պատուհասի։
Լոյս արդարոց՝ յա(մենայ)ն ժամ. լոյս ամպարշտաց՝ շիջցի։ Անձինք նենգաւորք՝ մոլորեսցին ՛ի մեղս. այլ արդարք՝ գթասցին եւ ողորմեսցին։
Անզգամ թշնամանօք գործէ զչարիս. իսկ որ իրաւախոհքն են յանձինս՝ իմաստունք են։
Մեծութի(ւն) խռկեալ անիրաւութ(եամ)բ՝ պակասեսցէ. իսկ որ ա(ստուա)ծպաշտութ(եամ)բ ժողովէ՝ բազմասցի։ Լա́ւ է իսկ զբան օգնե́լ սրտիւ. քան որ վաղվաղիցէ խոստանալ՝
եւ կախեալ կայցէ զյուսոյ։ Արդար ողորմի՝ եւ տա́յ փոխ։ ծառ կենաց ցանկու(թ)ի(ւն) բարեաց։
Որ արհամարհէ զիրօք՝ արհամարհեսցի́ ՛ի ն(ո)ց(ա)նէ. որ երկնչի ՛ի պատուիրանէն՝ առողջ լիցի։ Որդւոյ նենգաւորի՝ բարի ինչ մի́ եղիցի. ծառայի իմաստնոյ՝ յաջողեսցին գործք իւր, եւ ուղղեսցին ճանապարհք ն(ո)ր(ա)։
Օրէնք իմաստնոյ աղբեւր կենաց. իսկ անմիտն ընդ որոգայթիւ մեռցի։
Իմաստու(թ)ի(ւն) բարի՝ տա́յ շնորհս. եւ ճանաչել զօրէնս՝ մտաց բարեա́ց է։ ճանապարհ արհամարհողաց ՛ի կորուստ։
Ա(մենայ)ն խորագէտ՝ գործէ իմաստութ(եամ)բ. իսկ ամիտն տարածէ յանձն իւր զչարիս։
Թագաւոր յանդուգն՝ անկցի́ ՛ի չարիս. եւ հրեշտակ հաւատարիմ՝ փրկէ զնա։
Զաղքատութի(ւն) եւ զանարգանս՝ ՛ի բա́ց բառնայ խրատ. եւ որ պահէ զյանդիմանութի(ւն)ս փառաւորեսցի։
Ցանկութի(ւն) բարեպաշտաց քաղցրացուցանեն զոգիս. գործք ամպարշտաց՝ հեռի են ՛ի գիտութ(են)է։
Որ գնայ ընդ իմստունս՝ իմաստո́ւն եղիցի. եւ որ թարթափի ընդ անզգամս՝ յայտնի եղիցի։
Զմեղաւորս՝ հալածեն չարիք. եւ արդարոց՝ հասցեն բարու(թ)ի(ւն)ք։
Այր առատ՝ ժառանգեցուցանէ զորդիս որդւոց. գանձի արդարոց՝ մեծու(թ)ի(ւն) ամպարշտաց։
Արդարք՝ վայելեսցեն ՛ի մեծութե(ան) ա́մս բազումս. եւ անիրաւք կորնչին վաղվաղակի։
Որ խնայէ ՛ի գաւազան՝ ատեա́յ զորդի իւր. իսկ որ սիրէն՝ խնամով խրատէ։
Արդարն յուտել իւրում յագեցուցանէ զանձն իւր. եւ անձինք ամպարշտաց՝ կարօտեալք։
