Որ սիրէ զխրատ՝ սիրէ զիմաստու(թ)ի(ւն). իսկ որ ատեայ զյանդիմանութի(ւն)՝ անմի́տ է։
Լա́ւ է որ գտանէ շնորհս ՛ի տ(եառն)է. իսկ այր անօրէն կարկեսցի́։
Ո́չ յաջողեսցի մարդոյ յանօրէնու(թեն)է. արմատք արդարոց ո́չ հատցին։
Կին ժրագլուխ՝ պսա́կ է առն իւրոյ։ ո(ր)պ(էս) որդն՝ փայտի վնասակա́ր է, նոյնպէս կորուսանէ զայր կի́ն չարագործ։
Խորհուրդք արդարոց իրաւունք։ առաջնորդք են ամպարիշտք նենգու(թ)ե(ան)ց։
Բերան ամպարշտաց նենգաորք։ բերան ուղղոց փրկեսցէ զն(ո)ս(ա)։
Յոր կողմ եւ դարձցի ամպարիշտն՝ եղծանի. տունք արդարոց յերկարեսցին։
Բերան իմաստնոյ գովի́ ՛ի մարդկանէ. իսկ խօթասիրտն արհամարհեսցի։
Լա́ւ է մարդոյ խոնարհութ(եամ)բ ծառայել անձին, քան անձին շո́ւնք եդեալ՝ եւ հաց մուրանայցէ։
Արդար ողորմի́ անասնոյ իւրում։ աղիք ամպարշտաց անողո́րմ են։
Որ գործէ զերկիր իւր՝ յագեսցի հացիւ. իսկ որ զհետ երթան զնանրու(թ)ե(ան)՝ պակասամի́տք են։ Որ ախորժէ զգինեաց դեգերանս, թողցէ́ ՛ի բնակութի(ւն) իւր զանարգանս։
Ցանկութի(ւն)ք ամպարշտաց՝ չա́ր են։ արմատք բարեպաշտաց՝ հաստատո́ւնք են։
Վ(ա)ս(ն) վնասու շրթանց անկանի յորոգա́յթ մեղաւորն՝ եւ արդարն զերծանի́ ՛ի նմանէ։ Քաղցրահայեացն գթու(թ)ի(ւն) գտցէ. որ պատահէ ՛ի դրունս՝ նեղէ զոգիս։
՛Ի պտղոյ բերանոյ առն՝ լցցի́ անձն իւր բարու(թեամ)բ. հատուցումն շրթանց իւրոց հատուսցի́ նմա։
ճանապարհք անմտաց՝ ուղի́ղ թուին առաջի նոցա։ Ունկնդի́ր լինի խրատու իմաստունն.
իսկ անմիտն առ օրին յայտնէ զբարկու(թ)ի(ւն) իւր։ Թաքուցանէ զանարգանս իւր այր խորագէտ։
եւ զյայտ հաւատս պատմէ արդար։ իսկ վկայ անօրինաց նենգաւո́ր է։
Են՝ որ բանիւք իւրեանց խոցեն ո(ր)պ(էս) սրով. բայց լեզուք իմաստնոց բժշկեն։
Շրթունք ճշմարիտք հաստատեն զվկայութի(ւն)։ վկայ վաղվաղուկ՝ ունի լեզու անիրաւ։
Նենգութի(ւն) կայ ՛ի սրտի չարանիւթի։ իսկ որ կամին զխաղաղութի(ւն)՝ ուրա́խ լիցին։
Ո́չ է հաճոյ արդարոյ՝ եւ ո́չ մի ինչ անիրաւ։ իսկ ամպարիշտք լցցին չարու(թեամ)բ։
Պի́ղծ են առաջի տ(եառ)ն շրթունք սուտք. իսկ որ առնէ զհաւատս ընդունելի́ է նմա։
Այր իմաստուն՝ աթո́ռ հանճարոյ. սիրտ անզգամաց պատահեսցէ նզովից։
Ձեռն ընտրելոց դիւրա́ւ յաղթեսցէ. նենգաւորք մատնեսցին ՛ի յափշտակութի(ւն)։
Բան ահեղ խռովեցուցանէ զսիրտ առն արդարոյ։ աւետիք բարեաց՝ ուրա́խ առնեն զնա։ Արդարն իրաւախո́հ սիրէ զանձն. խորհուրդք ամպարշտաց մեղմեխք են։ Զմեղաւորս հալածեն չարիք.
արդարոց հասցե́ն բարութի(ւն)ք։ Ճանապարհք ամպարշտաց մոլորեցուսցէ́ զն(ո)ս(ա)։
ո́չ պատահեսցէ որս նենգաւորի։ Ստացուածք պատուակա́ն է այր սուրբ եւ առատ։
՛Ի ճանապարհս արդարու(թ)ե(ան) կեանք. ճանապարհք ոխակալաց մահ։
