Որդի իմաստուն՝ ուրա́խ առնէ զհայր. որդի անմիտ՝ տրտմու(թ)ի(ւն) է մօր։
Ո́չ օգնեսցեն գանձք՝ անօրինաց. այլ արդարութի(ւն) փրկէ ՛ի մահուանէ։
Ո́չ սովամահ առնէ տ(է)ր զանձն արդարոյ. եւ զկեանս ամպարշտաց կործանեսցէ։
Տնանկութի(ւն) զա́յր խոնարհեցուցանէ. ձեռք ժրաց՝ մեծացուցանեն։
Որդի խրատեալ՝ իմաստո́ւն լիցի։ եւ զանմիտն ՛ի ծառայութե(ան) վարեսցէ. Ապրեցա́ւ ՛ի խորշակէ որդի իմաստուն. խորշակահա́ր լինի ամարանի որդի́ անօրէն։
Օրհնու(թ)ի(ւն) տ(եառ)ն ՛ի գլուխս արդարոց. զբերանս ամպարշտաց ծածկեսցէ́ սո́ւգ տարաժամ։
Յիշատակ արդարոյ գովութ(եամ)բ. անուն ամպարշտաց շիջցի։
Սիրտ իմաստուն ընկալցի զպատուիրանս. եւ ցո́փն շրթամբք գայթագղելով կործանեսցի։
Որ գնայ իմաստութ(եամ)բ՝ գնայ յուսով. իսկ որ թիւրէ զճանապարհս իւր՝ յայտնի́ լիցի։
Որ ակնարկէ ակամբ նենգու(թեամ)բ՝ ժողովէ արանց զտրտմու(թ)ի(ւն). որ յանդիմանէ համարձակութ(եամ)բ՝ առնէ զխաղաղու(թ)ի(ւն)։
Աղբեւր կենաց յա(ստուծո)յ ՛ի ձեռին արդարոյ. զբերան ամպարշտաց ծածկեսցէ կորուստ։
Զատելու(թ)ի(ւն) գրգռէ հակառակու(թ)ի(ւն), եւ զամենեսին որ ոչ հակառակին ծածկէ սէ́ր։
Որ ՛ի շրթանց բղխէ զիմաստութի(ւն). իբրեւ գաւազանաւ հարկանէ զա́յր անմիտ։
Իմաստունք ծածկեսցեն զիմաստու(թ)ի(ւն). բերան յանդգնելոյ մե́րձ է ՛ի բեկումն։
Ստացուածք մեծատանց՝ քաղաք ամուր. բեկումն ամպարշտաց՝ աղքատութի(ւն)։
Գործք արդարոց կեանս առնեն. եւ պտուղք ամպարշտաց մեղս։
զճանապարհս կենաց պահէ տ(է)ր։ Խրատ առանց յանդիմանութե(ան)՝ մոլա́ր է։
Ծածկեն զթշնամու(թ)ի(ւն) շրթունք արդարք. իսկ որ ՛ի վե́ր հանեն զբամբասանս՝ անզգամք են։
՛ի շատխօսու(թեն)է ո́չ ապրեսցիս ՛ի մեղաց։ թէ խնայես ՛ի շրթունս՝ իմաստո́ւն լինիս։
Արծաթ ընտի́ր է լեզու արդարոյ. սիրտ ամպարշտի նուաղեսցի։
Շրթո́ւնք արդարոց ճանաչեն զբարձունս. եւ անզգամք ՛ի կարօտութե(ան) սատակեսցին։
Օրհնութի(ւն) տ(եառ)ն ՛ի գլուխս արդարոց. եւ նոյն մեծացուցանէ, եւ ո́չ եւս յաւելու տրտմութի(ւն) ՛ի սի́րտ ն(ո)ր(ա)։
Ծիծաղելով գործէ անզգամ զչար. իսկ իմաստու(թ)ի(ւն) առն նիւթէ զհանճար։
Ըստ կորստեան շրջի ամպարիշտ. ցանկութի(ւն) արդարոց՝ ընդունելի է։
Յանցանել մրրկի՝ եղծանի ամպարիշտն. իսկ արդարոյն խոյս տուեալ՝ կեցցէ́ յաւիտեան։
Որպէս ազոխ՝ ատամանց վնասակա́ր է՝ եւ ծո́ւխ աչաց, նո́յնպէս եւ անօրէնու(թ)ի(ւն)ք որոց վարին նովաւ։
Երկեւղ տ(եառ)ն յաւելու յաւուրս. ամք ամպարշտաց նուաղեսցին։
Յերկարի արդարոց ուրախու(թ)ի(ւն). յոյս ամպարշտաց կորիցէ։
Ամրու(թ)ի(ւն) սրբոց երկեւղ տ(եառ)ն. եւ բեկումն այնոցիկ ոյք գործեն զչարիս։
Արդար՝՝ յաւիտեան ո́չ դողասցէ. ամպարիշտք մի́ բնակեսցեն յերկրի։
Բերան արդարոյ բղխէ զիմաստութի(ւն), լեզո́ւ անիրաւի սատակեսցի։
Շրթունք արանց արդարոց բղխեսցեն զշնորհս. բերան ամբարշտաց կործանեսցի։
