Խոստովան եղիցուք առ քեզ ա(ստուա)ծ, խոստովան եղիցուք եւ կարդասցուք զանուն քո։ Պատմեցից զա(մենայ)ն սքանչելիս քո.
յորժամ ժա́մ առից՝ ես ուղիղ դատեցայց։
Մաշեցաւ երկիր եւ ա(մենայ)ն բնակիչք ն(ո)ր(ա). ես հաստատեցի զսիւնս ն(ո)ր(ա)։
Ասացի անօրինաց թէ մի́ անօրինիք. մեղաւորաց թէ մի́ բարձրացուցանէք զեղջեւրս ձեր։
Մի́ համբառնայք ՛ի բարձունս զեղջեւրս ձեր, եւ մի́ խօսիք զա(ստուծո)յ անիրաւու(թ)ի(ւն)։
Զի ո́չ յարեւելից եւ ո́չ յարեւմտից եւ ո́չ յանապատէ լերանց. այլ ա(ստուա)ծ դատաւոր է։
Զայս խոնարհ առնէ, եւ զսոյն բարձրացուցանէ.
բաժակ ՛ի ձեռին տ(եառ)ն գինի լի́ անապակ արկեալ. եւ խոնարհեցոյց յայսմանէ յայս։ Սակայն մրուր ն(ո)ր(ա) ո́չ սպառեսցի, եւ արբցեն զնա ա(մենայ)ն մեղաւորք երկրի։
Ես ցնծացա́յց յաւիտեան. սաղմոս ասացից ա(ստուծո)յ յակոբայ։
Զա(մենայ)ն եղջեւրս մեղաւորաց փշրեսցես, եւ բարձր եղիցի եղջեւր արդարոյ։ Տունք. ժ՜։
