| Strophe: 274 | ||
| Line of ed.: 2 Verse: a | 274. მეფემ შესთვალა: "რაც გითქვამს, | სრულ მართალია ყოველი, |
| Line of ed.: 3 Verse: b | მაშინვე გითხარ ფიცითა, | როს მოგეგზავნა მროელი, |
| Line of ed.: 4 Verse: c | არც არას სისხლსა გადევებ, | არც რას ავს შენგან მოველი, |
| Line of ed.: 5 Verse: d და | თავდებათ მოგცე, არ მოგკლა, | უცილოდ ძელი ცხოველი!" |
| Strophe: 275 | ||
| Line of ed.: 6 Verse: a | 275. აღარად მოჰხდა, არ იქნა | შეწება, ცუდად რიგება, |
| Line of ed.: 7 Verse: b | გაყრა შეექნათ, ვეღარ ქნეს | ერთად სიტყვისა მიგება; |
| Line of ed.: 8 Verse: c | რა მოიშალა, ვინ იცის, | რა წყობა, რა გარიგებ? |
| Line of ed.: 9 Verse: d და | ვინ მოაშორვა, მის გულსა | ლახვარიმც ადრე იგება! |
| Strophe: 276 | ||
| Line of ed.: 10 Verse: a | 276. ბძანება არის ბატონზე | ყმასა არ გამარჯვებია, |
| Line of ed.: 11 Verse: b | ბატონი რომე ტყუოდეს, | ისრევ ყმას დამარცხებია, |
| Line of ed.: 12 Verse: c | თვარ უხლმოდ როგორ დავდგები, | რომ ვიყო სრულ ნარცხებია, |
| Line of ed.: 13 Verse: d და | ბევრთა მებრძოლთა თავები | მიწათა მინარცხებია! |
| Strophe: 277 | ||
| Line of ed.: 14 Verse: a | 277. რაცა დაწერეს პირველად, | იქნების, არ ასცილდების, |
| Line of ed.: 15 Verse: b | პატრონის შებმა არა ხამს, | ყმას ხმალი გაუცვილდების; |
| Line of ed.: 16 Verse: c | რაგინდ ყმას ბევრი ჯარი ჰყვეს, | ცრემლი იმასვე სდინდების, -- |
| Line of ed.: 17 Verse: d და | ესე მსმენია, ამისთვის | ცეცხლი წვად გამიხშირდების! |
| Strophe: 278 | ||
| Line of ed.: 18 Verse: a | 278. გამარჯვება ხომ მას ხვდების, | ეს სიტყვა მწვე მართალია, |
| Line of ed.: 19 Verse: b | მამაცი არის, უებრო, | არვინ არს ნაათალია; |
| Line of ed.: 20 Verse: c | ეგებ მაბეზღარს კაცს შევხვდე, | ხმალმა ქნას სამართალია, |
| Line of ed.: 21 Verse: d და | ბატონისას კი არ ვღირსვარ, | სხვა მტერთ ვაჩვენო ძალია! |
| Strophe: 279 | ||
| Line of ed.: 22 Verse: a | 279. ზოგთ ბაგრატოვანთ ასრე სჭირს, | არ ახსონს სამსახურია; |
| Line of ed.: 23 Verse: b | რაგინდ რომ ბევრი აამო, | ბოლოს არ გიგდონ ყურია, |
| Line of ed.: 24 Verse: c | მაბეზღარს სიტყვას უსმენენ, | ვის ვისთვის რომ აქვს შურია! |
| Line of ed.: 25 Verse: d და | ვის რა გაოდა, ქართლშია | მეც რომ მეჭამა პურია?! |
| Strophe: 280 | ||
| Line of ed.: 26 Verse: a | 280. როს ყმა გარდაჰყვეს პატრონსა, | მსახუროს ღარიბობასა, |
| Line of ed.: 27 Verse: b | პატრონისათვის კვდებოდეს, | იქმოდეს სახლის თმობასა. |
| Line of ed.: 28 Verse: c | მამულს და ალაგს განშორდეს, | თვისა ტომსა და ძმობასა, |
| Line of ed.: 29 Verse: d და | მასზედან მისი პატრონი | რად არ იქს იაფობასა?! |
| Strophe: 281 | ||
| Line of ed.: 1 Verse: a | 281. რა მეფე სვიმონ შეიპყრეს, | კაცი მხნე, სახელ დიდითა, |
| Line of ed.: 2 Verse: b | ქართლს ხმალი იმან შეარტყა, | მტერნი გახადა კიდითა, |
| Line of ed.: 3 Verse: c | სხვანი მებრძოლნი ყველანი | თავს მდაბლად მოუხრიდითა, -- |
| Line of ed.: 4 Verse: d და | მას აქათ, თათარხნამდისი | ომით სისხლს არვინ ღვრიდითა! |
| Strophe: 282 | ||
| Line of ed.: 5 Verse: a | 282. კაცი რომ ავად გახდების, | აქიმს უქადებს მრავალსა, |
| Line of ed.: 6 Verse: b | უთუოდ მოგცემ, დამჯერდი, | როს ფეხზედა მყოფ მავალსა, |
| Line of ed.: 7 Verse: c | მუდმად თავს შენთვის ვამყოფებ, | მეც რასმე დაგდებ კვლავ ვალსა, |
| Line of ed.: 8 Verse: d და | დამიხსენ სალმობისაგან, | ნუ მყოფ სულ ამომავალსა! |
| Strophe: 283 | ||
| Line of ed.: 9 Verse: a | 283. აგრევ კიდევე, ვის სადმე, | რომ ჰქონდეს დაპირებანი, |
| Line of ed.: 10 Verse: b | რგებას გაჰპირებ მაშინვე, | დაგიწყოს შესხმა, ქებანი, |
| Line of ed.: 11 Verse: c | გეტყვის: "ვირემდის ვსცოცხალვარ, | ვჰქნა შენი სიამებანი, |
| Line of ed.: 12 Verse: d და | ბოლოჟამს დაავიწყდების | საქმისა გარიგებანი." |
| Strophe: 284 | ||
| Line of ed.: 13 Verse: a | 284. აბა, რა ვჰქენი, მეფეო, | რა დავსდევ თქვენზე ვალები? |
| Line of ed.: 14 Verse: b | თქვენისა ერდგულობისთვის | ნება ვჰქენ, ზოგი ძალები, |
| Line of ed.: 15 Verse: c | რა შენ პატრონად შეგმზერდი, | გამხიარულდის თვალები, |
| Line of ed.: 16 Verse: d და | სადაც მიბრძანი გახევა, | გული მიმქონდის სალები! |
| Strophe: 285 | ||
| Line of ed.: 17 Verse: a | 285. ესეცა თქმულა, რომელიც | კაცი თუ მართლა კაცდება, |
| Line of ed.: 18 Verse: b | ხდალი, უღონო, რომელიც | მიიწევს, მას ვერ ასცვდება, |
| Line of ed.: 19 Verse: c | იარაღ მოშლილ ჯაბანი | რას ესვრის, ყველა დასცდება, |
| Line of ed.: 20 Verse: d და | მამაცს და პურადს უძრახავს, | იტყვის: "შალურებ გაცვდება!" |
| Strophe: 286 | ||
| Line of ed.: 21 Verse: a | 286. ამხანაგთ მისთვის მაბიზღეს, | იტყოდეს: "კაცი ვარგია!" |
| Line of ed.: 22 Verse: b | ქართლ კახეთისა მამრჩენი, | მიკვირს, რად დავიკარგია? |
| Line of ed.: 23 Verse: c | პატრონის შემმატებელი, | ამხანაგთათვის მარგია,- |
| Line of ed.: 24 Verse: d და | გვერც გისხდენ მაბეზღარები | ჩემთვის ეს როგორ კარგია? |
| Strophe: 287 | ||
| Line of ed.: 25 Verse: a | 287. ზურაბს შევსთვალე: "რაც იცი, | სრულ ჩემი ნასწავლებია, |
| Line of ed.: 26 Verse: b | ოსტატის არ ჰხამს ჭიდება, | ვისაც შეგირდი ხლებია, |
| Line of ed.: 27 Verse: c | როდესაც მე დავიკარგო, | გაჩნდების, ვით დასდგებია! |
| Line of ed.: 28 Verse: d და | ორთავე სწადდათ სიკვდილი, | აწ მარტო გარდაჰხდებია. |
| Strophe: 288 | ||
| Line of ed.: 29 Verse: a | 288. მოყვარე ხარ გულითადი, | რა მიქნია შენზედ თავი! |
| Line of ed.: 30 Verse: b | მამათქვენმა რა ქნა ჩემზედ, | ვით გარდადვა საკვდად თავი! |
| Line of ed.: 31 Verse: c | მიკვირს, შენ რად გამიმეტე, | რამ მოშალა ჩვენში ზავი? |
| Line of ed.: 32 Verse: d და | მეც დამკარგავ, საქმეც ჰქენი | შენის დღისაც გასათავი! |
| Strophe: 289 | ||
| Line of ed.: 33 Verse: a | 289. ვირ ცოცხალ ვიყო, შენც გქონდეს | იმედი სიცოცხლისაო, |
| Line of ed.: 34 Verse: b | ესე სიტყვანი გახსოვდეს | სიძის მონახულ ბრძნისაო, |
| Line of ed.: 35 Verse: c | ვირემ სული მითქს, სიკვდილი | შენი სხვამ ვერ იგრძნისაო, |
| Line of ed.: 36 Verse: d და | შენ სადავე საკვდავად ჩემზედა | ნუმც იძვრისაო! |
| Strophe: 290 | ||
| Line of ed.: 1 Verse: a | 290. რა მე მამკვლენ, ან დამკარგვენ, | დაგიწყებენ მიზეზებსა, |
| Line of ed.: 2 Verse: b | სიტყვით თავსა ვერ აუხვალ, | პასუხისას შეჰკვრენ გზებსა. |
| Line of ed.: 3 Verse: c | ახლა მგონი მუხრანს გაძლევს, | შეიშურვებს მთას და ზეგსა, |
| Line of ed.: 4 Verse: d და | როდესაც რომ გიხელთებენ, | აბნელებენ შენთვის მზესა! |
| Strophe: 291 | ||
| Line of ed.: 5 Verse: a | 291. ზურაბს ეთქვა: "მოყვარეც ხარ, | მერმე კარგი ამხანაგი, |
| Line of ed.: 6 Verse: b | ჩვენსა შუა არ ყოფილა | წყენა რამე, ერთი დანგი, |
| Line of ed.: 7 Verse: c | მაგრა ბატონს მოვდგომივარ, | რაც რომ ძალ მიც, მე ვარ მარგი |
| Line of ed.: 8 Verse: d და | მზის მამას რომ არ უშველო, | მე რას მეტყვის პირი მანგი? |
| Strophe: 292 | ||
| Line of ed.: 9 Verse: a | 292. ზურაბს რაღას შეუთვლიდი, | ის მიუდგა მაგრა, ბურჯად, |
| Line of ed.: 10 Verse: b | ცოტას ხნისა სიძე არის, | შეიტყობთ, თუ იქნას ურჯად, |
| Line of ed.: 11 Verse: c | დაუწყებენ ბეზღობასა, | სისხლს წითლად ჰქმენ, ხორცსა ლურჯად; |
| Line of ed.: 12 Verse: d და | ავსა კაცს ავი სიტყვა და | ბეზღობა უჩანს უნჯად! |
| Strophe: 293 | ||
| Line of ed.: 13 Verse: a | 293. სპარსთ ვეღარ ვნახავ, მათზედა, | იცით, ვარ დამნაშავია. |
| Line of ed.: 14 Verse: b | როდეს ლუარსაბ დამმოყვრდა, | ისიმც დღე არის შავია! |
| Line of ed.: 15 Verse: c | კეისრის ტახტსა მივმართო, | კარგი მექნას თუ ავია, |
| Line of ed.: 16 Verse: d და | შუა ნუღარვინ ჩამოვა, | აღარ მოჰხდების ზავია! |
