TITUS Texts: Biblia judaica georgice, versio 1

TITUS
Biblia judaica georgice, versio 1
Part No. 23

Previous part

Chapter: 23
ფარაშათ {აიეი სარა

Verse: 1    და იყვნენ სიცოცხლე სარასი ასი წელიწადი და ოცი წელიწადი და შვიდი წელიწადები, წელიწადები სიცოცხლე სარასი.

Verse: 2    და მიცვალდა^{253^*} სარა შინა კირიათ-არბაშიდა, ის ხებრონი, ქვეყანასა ქენაყანისას. და მივიდა აბრაამი სასპედაოდ სარასათვის და თანა-სატირლად მისთვის.

Verse: 3    დადგა აბრაამი მის ზეით პირისა მიცვალებულის მისისაგან და ისაუბრა იმათ შვილებსა ხეთისას ამნაირათ:

Verse: 4    ხიზანი და მცხოვრები მე თქვენთან, მომეცით მე სამკვიდროდ საფლავი თქვენ თანა, დავასაფლავებ მიცვალებულსა ჩემსა იმის წინაე ჩემგან.

Verse: 5    და უპასუხეს შვილებმა ხეთისამან იმათ აბრაამსა ამნაირად მისთვის^{254^*}:

Verse: 6    მოგვისმინე ჩვენ, ბატონო ჩვენო, თავადო ღმერთისაო შენ შუა ჩვენსა, იმის შინა გამორჩეულსა საფლავსა ჩვენსა დაასაფლავე იგი მიცვალებული შენი. კაცი იმის ჩვენგან იმათ საფლავსა მისა არ დაგიშლის იმის შენგან დასასაფლავებლად მიცვალებულის შენისათვის.

Verse: 7    და ადგა აბრაამი და ეთაყვანა ერსა იმის ქვეყნისას, წინაშე შვილებსა ხეთიელისას.

Verse: 8    და ესაუბრა მათ ამნაირათ: თუ არის იგი სურვილი თქვენი დასასაფლავებლად იგი მიცვალებული ჩემი წინაე ჩემგან, მომისმინეთ მე, შემახვეწეთ მე შინა ყეფრონსა, შვილსა ცოხარისას,

Verse: 9    და მომცეს მე იგი გამოქვაბული გაორკეცებული^{255^*}, რომ მისთვის ქვაბს შინა ბოლო მინდვრებსა მისა. შინა ვერცხლსა სამსეს მივცემ მე შუა თქვენსა სამკვიდროდ საფლავი.

Verse: 10    და ყეფრონი იჯდა შინა შუა შვილებსა ხეთისას; უპასუხა ყეფრონ ხითიელმა იმათ აბრაამსა ყურებსა შვილებსა ხეთისას, ყოველ მამსვლელებსა კარებსა ქალაქის მისას ამნაირათ:

Verse: 11    არა, ბატონო ჩემო, მისმინე მე, იგი მინდორი მომიცია შენთვის და იგი გამოქვაბული^{256^*}, რომ შინა მისა, შენთვის მომიცია ის; თანა თვალებსა შვილებსა ერის ჩემისას მომიცია ის შენთვის, დაასაფლავე მიცვალებული შენი.

Verse: 12    და ეთაყვანა აბრაამმა წინაშე ერსა იმის ქვეყნისას^{257^*}.

Verse: 13    და ესაუბრა იმათ ყეფრონსა ყურებსა ყამ აარეცისას ამნაირად: ხოლო თუმც შენ ნეტაი მოგვისმენ ჩვენ; მოგცემ მე ვერცხლსა იმა მინდორშიდა, აიღევი იმის ჩემგან, და დავასაფლავებ იმა მიცვალებულსა ჩემსა იქა.

Verse: 14    და უპასუხა ყეფრონმა იმათ აბრაამსა ამნაირათ მას:

Verse: 15    ბატონო ჩემო, მომისმინე მე, ქვეყანაზედა ოთხასი საწონი ვერცხლი, შუა ჩემსა და შუა შენსა რა ის? და იგი მიცვალებული შენი დაასაფლავე.

Verse: 16    და მოუსმინა აბრაამმა იმა ყეფრონსა და აუწონა ყეფრონსა იგი ვერცხლი, რომ ისაუბრა შინა ყურებსა შვილებსა ხეთისას უ̂ ოთხასი საწონი ვერცხლი, გადამვლელი სავაჭროზედა.

Verse: 17    და ადგა ველი ყეფრონისა, რომ შინა მახპელასა გაორკეცებულსა, რომ წინაშე მამრესას: იგი მინდორი და იგი გამოქვაბული^{258^*}, რომ შინა მისა, და ყოველი ხე, რომ შინა მინდორშიდა, რომ შინა ყოველსა ზღვარსა მისა გარშემო,

Verse: 18    თანა აბრაამისათვის საყიდლად თვალებსა შვილებსა ხეთისას, ყოველ მამსვლელებსა კარებსა ქალაქის მისისას.

Verse: 19    უკანით ენგრეთ დაასაფლავა აბრაამმა იგი სარა^{259^*}, ცოლი მისი^{260^*} მეყარათსა, მინდორსა გაორკეცებულსა^{261^*}, ზედა პირსა მამრესა^{262^*}, ქვეყანასა ქენაყანისას.

Verse: 20    და ადგა იგი მინდორი და იგი გამოქვაბული^{263^*}, რომ შინა მისა, აბრაამისათვის სამკვიდროდ საფლავად იმის სიახლისა შვილებისა ხეთიელისაგან.

Next part

This text is part of the TITUS edition of Biblia judaica georgice, versio 1.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2015. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.