Καὶ ἀναστὰν ἅπαν τὸ πλῆϑος αὐτῶν ἤγαγον αὐτὸν ἐπὶ τὸν Πιλᾶτον.
Եւ յարուցեալ ամենայն բազմութիւնն նոցա, ածին զնա առ Պեղատոս։
და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლე მათი და მოიყვანეს იგი პილატესა.
და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლჱ მათი და მოიყვანეს იგი პილატჱსა.
და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლჱ მათი და მოიყვანეს იგი პილატესა.
და აღდგა ყოველი იგი სიმრავლე მათი და მოიყვანეს იგი პილატესა.
ἤρξαντο δὲ κατηγορεῖν αὐτοῦ λέγοντες, Τοῦτον εὕραμεν διαστρέϕοντα τὸ ἔϑνος ἡμῶν καὶ κωλύοντα ϕόρους Καίσαρι διδόναι καὶ λέγοντα ἑαυτὸν Χριστὸν βασιλέα εἶναι.
Եւ սկսան չարախօս լինել զնմանէ՝ եւ ասել. գտաք զսա զի թիւրէր զազգս մեր, եւ արգելոյր ի տալոյ հարկս կայսեր, եւ ասէր զանձնէ՝ թէ Քրիստոսն իցէ թագաւոր։
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოეთ, რომელი გარდააქცევდა ნათესავსა ჩუენსა და აყენებდა ხარკისა მიცემად კეისრისა და იტყოდა თავსა თჳსსა, ვითარმედ ქრისტე იგი არს მეუფჱ.
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოვეთ, რამეთუ გარდა\აქცევდა ნათესავსა ჩუენსა და აყენებდა ხარკსა მიცემად კეისრისა და იტყოდა თავსა თჳსსა ქრისტედ და მეუფე ყოფად.
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოვეთ, რომელი გარდააქცევდა ნათესავსა ჩუენსა და აყენებს ხარკისა მიცემად კეისარსა და იტყოდა თავსა თჳსსა ქრისტედ და მეუფე ყოფად.
და იწყეს შესმენად მისა და იტყოდეს: ესე ვპოეთ, რამეთუ გარდააქცევდა ნათესავსა ჩუენსა და აყენებდა ხარკსაცა მიცემად კეისრისა და იტყოდა თავსა თჳსსა ქრისტედ და მეუფე-ყოფად.
ὁ δὲ Πιλᾶτος ἠρώτησεν αὐτὸν λέγων, Σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριϑεὶς αὐτῷ ἔϕη, Σὺ λέγεις.
Իսկ Պեղատոս եհարց զնա՝ եւ ասէ. դու ես թագաւորն հրէից։ Նա՝ պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. դու ասացեր։
ხოლო პილატე ჰკითხვიდა მას და ჰრქუა: შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ? მან მიუგო და ჰრქუა: შენ სთქუ.
და ჰკითხა მას პილატე: შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
და ჰკითხა მას პილატე და ჰრქუა: შენ ხარა მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
და ჰკითხა მას პილატე და ჰრქუა: შენ ხარა მეუფჱ ჰურიათაჲ? ხოლო თავადმან ჰრქუა მას: შენ იტყჳ.
ὁ δὲ Πιλᾶτος εἶπεν πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ὄχλους, Οὐδὲν εὑρίσκω αἴτιον ἐν τῷ ἀνϑρώπῳ τούτῳ.
Ասէ Պեղատոս ցքահանայապետսն եւ ցժողովուրդսն. չգտանեմ ինչ վնաս յառնս յայսմիկ։
ჰრქუა პილატე მღდელთმოძღუართა მათ და სიმრავლესა მას: არას ვპოებ ბრალსა კაცისა ამის თანა.
ხოლო პილატე ჰრქუა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას: არას ბრალსა ვჰპოვებ კაცისა ამის თანა.
ხოლო პილატე ჰრქუა მღდელთ-მოძღუართა და ყოველსა ერსა მას: არარას ბრალსა ვჰპოვებ კაცისა ამის თანა.
ხოლო პილატე ჰრქუა მღდელთმოძღუართა და ერსა მას: არარას ბრალსა ვჰპოებ კაცისა ამის თანა.
οἱ δὲ ἐπίσχυον λέγοντες ὅτι ᾽Ανασείει τὸν λαὸν διδάσκων καϑ' ὅλης τῆς ᾽Ιουδαίας, καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἕως ὧδε.
Եւ նոքա պնդէին, եւ ասէին, թէ խռովէ զժողովուրդս, ուսուցանէ ընդ ամենայն Հրէաստան՝ սկսեալ ի Գալիլեէ մինչեւ ցայսր։
და იგინი განკრძალულ იყვნეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღძრავს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა; იწყო გალილეაჲთ და მოაქამდე.
ხოლო იგინი უფროჲს განძრიელდებოდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღაშფოთებს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა, უწყიეს გალილეაჲთ ვიდრე აქამომდე.
ხოლო იგინი უფროჲს განძლიერდებოდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღაშფოთებს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა, უწყიეს გალილეაჲთ ვიდრე აქამომდე.
ხოლო იგინი უფროჲს განძლიერდებოდეს და იტყოდეს, ვითარმედ: აღაშფოთებს ერსა და ასწავებს ყოველსა ჰურიასტანსა, უწყიეს გალილეაჲთ ვიდრე აქამომდე.
Πιλᾶτος δὲ ἀκούσας ἐπηρώτησεν εἰ ὁ ἄνϑρωπος Γαλιλαῖός ἐστιν·
Իսկ Պեղատոս իբրեւ լուաւ զԳալիլեէ, եհարց եթէ Գալիլեացի է այրն։
ხოლო პილატეს ვითარცა ესმა გალილეაჲსაჲ, ჰკითხა, ვითარმედ: გალილეველ არს კაცი ესე?
ხოლო პილატეს რაჲ ესმა გალილეაჲთ, ჰკითხა მათ: უკუეთუ გალილეაჲთ არს კაცი ესე?
ხოლო პილატეს რაჲ ესმა გალილეაჲ, ჰკითხა მათ: უკუეთუ გალილეველ არს კაცი ესე?
ხოლო პილატეს რაჲ ესმა გალილეაჲ, ჰკითხა მათ: უკუეთუ გალილეაჲთ არს კაცი ესე?
καὶ ἐπιγνοὺς ὅτι ἐκ τῆς ἐξουσίας ῾Ηρῴδου ἐστὶν ἀνέπεμψεν αὐτὸν πρὸς ῾Ηρῴδην, ὄντα καὶ αὐτὸν ἐν ῾Ιεροσολύμοις ἐν ταύταις ταῖς ἡμέραις.
Եւ իբրեւ գիտաց թէ իշխանութենէ Հերովդի է, ետ տանել զնա առ Հերովդէս. քանզի եւ նա յԵրուսաղէմ էր յաւուրսն յայնոսիկ։
და ვითარცა აგრძნა, ვითარმედ საბრძანებელისაგან ჰეროდესი არს, მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იგიცა იერუსალჱმს იყო მათ დღეთა შინა.
და გულისხმა-ყო, რამეთუ ჴელმწიფებისაგან ჰეროდჱსისა არს; მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იყოცა იგი მაშინ იერუსალჱმს მათ დღეთა შინა.
და გულისხმა-ყო, რამეთუ ჴელმწიფებისაგან ჰეროდესისა არს; მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იყო იგიცა მაშინ იერუსალჱმს ამათ დღეთა შინა.
და გულისჴმა-ყო, რამეთუ ჴელმწიფებისაგან ჰეროდესისა არს, მიუძღუანა იგი ჰეროდეს, რამეთუ იყო იგიცა მაშინ იერუსალჱმს მათ დღეთა შინა.
ὁ δὲ ῾Ηρῴδης ἰδὼν τὸν ᾽Ιησοῦν ἐχάρη λίαν, ἦν γὰρ ἐξ ἱκανῶν χρόνων ϑέλων ἰδεῖν αὐτὸν διὰ τὸ ἀκούειν περὶ αὐτοῦ, καὶ ἤλπιζέν τι σημεῖον ἰδεῖν ὑπ' αὐτοῦ γινόμενον.
Եւ Հերովդէս իբրեւ ետես զՅիսուս, ուրախ եղեւ յոյժ. զի ցանկայր ի բազում ժամանակաց տեսանել զնա. քանզի լսէր բազում անգամ զնմանէ, եւ ակն ունէր նշան ինչ լիեալ՝ տեսանել ի նմանէ։
და ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა დიდად, რამეთუ სწადოდა მრავლით ჟამითგან ხილვაჲ მისი, რამეთუ მრავლით ჟამითგან სწადოდა მისთჳს სასწაულის-ხილვად მისგან.
ხოლო ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა ფრიად, რამეთუ უნდა ხილვაჲ მისი მრავლით ჟამითგან ამისთჳს, რამეთუ ესმოდა მისთჳს და სწადოდა ხილვად რაჲსამე სასწაულისა ყოფად მისგან.
ხოლო ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა ფრიად, რამეთუ უნდა მისი ხილვაჲ მრავლით ჟამითგან ამისათჳს, რამეთუ ესმოდა მისთჳს და სწადოდა ხილვად რაჲსამე სასწაულისა ყოფასა მისგან.
ხოლო ჰეროდე ვითარცა იხილა იესუ, განიხარა ფრიად, რამეთუ უნდა მისი ხილვაჲ მრავლით ჟამითგან ამისთჳს, რამეთუ ესმოდა მისთჳს და სწადოდა ხილვად რაჲსამე სასწაულისა ყოფასა მისგან.
ἐπηρώτα δὲ αὐτὸν ἐν λόγοις ἱκανοῖς· αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο αὐτῷ.
Հարցանէր զնա բանիւք բազմօք, եւ նա ոչինչ ետ նմա պատասխանի։
ჰკითხვიდა მას სიტყუათა მრავალთა, და მან არარაჲ მიუგო მას.
და ჰკითხვიდა მას სიტყუათა მრავალთა, ხოლო თავადმან არარაჲ მიუგო.
და ჰკითხვიდა მას სიტყჳთა მრავლითა, ხოლო თავადმან არარაჲ მიუგო მას.
და ჰკითხვიდა მას სიტყჳთა მრავლითა, ხოლო თავადმან არარაჲ მიუგო მას.
εἱστήκεισαν δὲ οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς εὐτόνως κατηγοροῦντες αὐτοῦ.
Կային քահանայապետքն եւ դպիրք՝ եւ պնդագոյնս չարախօսէին զնմանէ։
დგეს მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი, განკრძალულად ძჳრსა იტყოდეს მისთჳს.
დგეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და განკრძალულად შეასმენდეს მას.
დგეს მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და განკრძალულად შეასმენდეს მას.
დგეს მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი და განკრძალულად შეასმენდეს მას.
ἐξουϑενήσας δὲ αὐτὸν [καὶ] ὁ ῾Ηρῴδης σὺν τοῖς στρατεύμασιν αὐτοῦ καὶ ἐμπαίξας περιβαλὼν ἐσϑῆτα λαμπρὰν ἀνέπεμψεν αὐτὸν τῷ Πιλάτῳ.
Արհամարհեաց զնա եւ Հերովդէս հանդերձ իւրովք զօրականօքն. եւ այպն արարեալ՝ արկ զնովաւ հանդերձս սպիտակս, եւ ետ տանել անդրէն առ Պեղատոս։
შეურაცხ-ყო იგი ჰეროდეცა ერითურთ თჳსით, განბასრა იგი და შეჰმოსა სამოსელი სპეტაკი და მიუძღუანა მუნვე პილატეს.
ხოლო ჰეროდე შეურაცხ-ყო იგი და ერმან მისმა, და განკიცხეს იგი და შეჰმოსეს სამოსელი ბრწყინვა[ლჱ], და მიუძღუანა პი[ლ]ატეს.
ხოლო ჰეროდე შეურაცხ-ყო იგი და ერმან მისმან, და განკიცხეს იგი და შეჰმოსეს მას სამოსელი ბრწყინვალჱ. და მიუძღუანა იგი პილატეს.
ხოლო ჰეროდე შეურაცხ-ყო იგი და ერმან მისმან, და განკიცხეს იგი და შეჰმოსეს მას სამოსელი ბრწყინვალე და მიუძღუანეს პილატეს.
ἐγένοντο δὲ ϕίλοι τε ῾Ηρῴδης καὶ ὁ Πιλᾶτος ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ μετ' ἀλλήλων· προϋπῆρχον γὰρ ἐν ἔχϑρᾳ ὄντες πρὸς αὑτούς.
Եւ եղեն բարեկամք Պեղատոս եւ Հերովդէս յաւուր յայնմիկ. քանզի յառաջ թշնամիք էին միմեանց։
და იმოყურნეს ჰეროდე და პილატე მას დღესა შინა, რამეთუ წინა მტერ იყვნეს ურთიერთას.
და იქმნეს მეგობარ პილატე და ჰეროდე ურთიერთას მას დღესა შინა, რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი.
და იქმნნეს მეგობარ პილატე და ჰეროდე ურთიერთას მას დღესა შინა, რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი.
და იქმნნეს მეგობარ პილატე და ჰეროდე ურთიერთას მას დღესა შინა, რამეთუ პირველ მტერ იყვნეს იგინი.
Πιλᾶτος δὲ συγκαλεσάμενος τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν
Կոչեաց Պեղատոս զքահանայապետսն եւ զիշխանս եւ զժողովուրդն,
მოუწოდა პილატე მღდელთმოძღუართა მათ და მთავართა და ერსა მას
ხოლო პილატე მოუწოდა მღდელთ-მოძღუართა და ერსა მას
ხოლო პილატე მოუწოდა მღდელთ-მოძღუართა მათ და მთავართა და ერსა მას
ხოლო პილატე მოუწოდა მღდელთმოძღუართა მათ და მთავართა და ერსა მას
εἶπεν πρὸς αὐτούς, Προσηνέγκατέ μοι τὸν ἄνϑρωπον τοῦτον ὡς ἀποστρέϕοντα τὸν λαόν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐνώπιον ὑμῶν ἀνακρίνας οὐϑὲν εὗρον ἐν τῷ ἀνϑρώπῳ τούτῳ αἴτιον ὧν κατηγορεῖτε κατ' αὐτοῦ,
Եւ ասէ ցնոսա. ածէք մատուցէք ինձ զայրս զայս իբրեւ զխոտորեցուցիչ ժողովրդեանն. եւ ահաւասիկ առաջի ձեր դատեցայ, եւ վնաս ինչ ոչ գտի յառնս յայսմիկ՝ զորոց դուք չարախօսեցէքդ զդմանէ։
და ჰრქუა მათ: მოიყვანეთ, წარმოადგინეთ ჩემ წინაშე კაცი ესე, ვითარცა განმდრეკელი ერისაჲ მაგის, და, აჰა, ესერა, თქუენ წინაშე ვიკითხე და ბრალი არაჲ ვპოე კაცისა მაგის თანა, რომელსა თქუენ ძჳრსა იტყჳთ მაგისთჳს,
და ჰრქუა: მომგუარეთ კაცი ესე ვითარცა გარდამაქცეველი ერისაჲ, და მე წინაშე თქუენსა განვიკითხე და არარაჲ ვპოვე კაცისა ამის თანა, რასა-ეგე შეასმენთ.
და ჰრქუა მათ: მომგუარეთ მე კაცი ესე, ვითარცა გარდამაქცეველი ერისაჲ, და მე წინაშე თქუენსა განვიკითხე და არარაჲ ვპოვე კაცისა ამის თანა, რასა-იგი შეასმენთ მას,
და ჰრქუა მათ: მომგუარეთ მე კაცი ესე, ვითარცა გარდამაქცეველი ერისაჲ, და მე წინაშე თქუენსა განვიკითხე და არარაჲ ვპოვე ბრალი კაცისა ამის თანა, რასა-იგი შეასმენდით მას.
ἀλλ' οὐδὲ ῾Ηρῴδης· ἀνέπεμψεν γὰρ αὐτὸν πρὸς ἡμᾶς· καὶ ἰδοὺ οὐδὲν ἄξιον ϑανάτου ἐστὶν πεπραγμένον αὐτῷ.
Այլ եւ ոչ Հերովդէս, քանզի ետու տանել զդա առ նա։ եւ արդ՝ ոչինչ մահու արժանի է գործեալ դորա.
არამედ არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე ეგე მას, და აწ არაჲ სიკუდილისსაქმჱ უქმნიეს მაგას.
არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე მას, და არაჲ ღირსი სი\კუდილისა საქმჱ არს მის თანა.
და არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე მას; და არარაჲ ღირსი სიკუდილისა საქმჱ არს მის თანა.
და არცა ჰეროდე, რამეთუ მიუძღუანე მას, და, აჰა, არარაჲ ღირსი სიკუდილისაჲ საქმჱ არს მის თანა.
παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω.
Խրատեցից զդա, եւ արձակեցից։
განვსწავლო ეგე და განუტეო.
ვსწავლო იგი და განუტეო.
ვსწავლო იგი და განუტევო.
ვსწავლო იგი და განუტევო.
Զի հարկ էր մի մի ըստ տօնի արձակել նոցա։
რამეთუ თანაედვა დღესასწაულად-დღესასწაულად ერთი მიტევებად მათდა.
რამეთუ უნებელად ედებოდა დღესასწაულსა მას ერთი განტევებად.
რამეთუ უნებელად ედებოდა მას განტევებად დღესასწაულსა მას ერთი.
რამეთუ უნებელად ედებოდა მას განტევებად დღესასწაულსა მას ერთი.
ἀνέκραγον δὲ παμπληϑεὶ λέγοντες, Αἶρε τοῦτον, ἀπόλυσον δὲ ἡμῖν τὸν Βαραββᾶν·
Եւ նոքա՝ աղաղակէին ամենայն բազմութեամբն՝ եւ ասէին. բարձ զդա, եւ արձակեա մեզ զԲարաբբա,
და ღაღადებდა ყოველი იგი სიმრავლე და იტყოდეს: აღიღე ეგე და განუტევე ჩუენდა ბარაბაჲ,
ႣႠ ႾႨႲႷႭႣႤႱ ႠႶႨ/ႶႤ ႤႢႤ ႣႠ ႫႭႫႨႲႤႥႤ Ⴙ(ႭჃႤ)Ⴌ ႡႠႰ[ႠႡႠ] //
ღაღად-ყვეს ყოველმან სიმრავლემან ერისამან და იტყოდეს: აღიღე ეგე და მომიტევე ჩუენ ბარაბა,
ღაღად-ყვეს ყოველმან სიმრავლემან და იტყოდეს: აღიღე ეგე და მომიტევე ჩუენ ბარაბა,
ღაღად-ყვეს ყოველმან მან სიმრავლემან და იტყოდეს: აღიღე ეგე და მოგჳტევე ჩუენ ბარაბა,
ὅστις ἦν διὰ στάσιν τινὰ γενομένην ἐν τῇ πόλει καὶ ϕόνον βληϑεὶς ἐν τῇ ϕυλακῇ.
Որ էր վասն խռովութեան իրիք եղելոյ ի քաղաքին եւ սպանութեան մտեալ ի բանտ։
რომელ-იგი აღძრვისათჳს რაჲს მე ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეყენებულ იყო საპყრობილესა შინა.
Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ Ⴘ/ႴႭႧႨႱႠ ႷႭႴႠႱႠ [Ⴕ]ႠႪႠႵႱႠ [Ⴘ]ႨႬႠ ႣႠ [Ⴉ]ႠႺႨႱ ႩႪႥႨႱႠႧჃႱ [Ⴘ]ႤႢႣႤႡႭჃႪ ႾႨႷႭ [Ⴑ]ႠႮႷႰႭႡႨႪႤႱႠ
რომელი შფოთისა ყოფასა ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეგდებულ იყო საპყრობილესა შინა.
-- რომელი შფოთისა ყოფასა ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეგდებულ იყო საპყრობილესა.
რომელი შფოთისა ყოფასა ქალაქსა შინა და კაცის-კლვისათჳს შეგდებულ იყო საპყრობილესა.
πάλιν δὲ ὁ Πιλᾶτος προσεϕώνησεν αὐτοῖς, ϑέλων ἀπολῦσαι τὸν ᾽Ιησοῦν·
Դարձեալ Պեղատոս սկսաւ խօսել, քանզի կամէր արձակել զՅիսուս։
მერმე პილატე იწყო სიტყუად, რამეთუ უნდა განტევებაჲ მისი.
[Ⴉ]ႭჃႪႠႣ ႮႨႪႠႲႤ ႫႭႾႭჃႼႭႣႠ ႫႠႧ [Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ)] ႾႭჃႬႣႠ ႢႠႬႲႤႥႤ/[Ⴁ]ႠჂ Ⴈ(ႤႱႭ)ჃჂႱႨ //
კუალად პილატე მოუწოდა მათ, რამეთუ უნდა განტევებაჲ მისი.
კუალად პილატე მოუწოდა მათ, რამეთუ უნდა განტევებაჲ იესუჲსი.
კუალად უკუე მოუწოდა მათ პილატე, რამეთუ უნდა განტევებაჲ იესუჲსი.
οἱ δὲ ἐπεϕώνουν λέγοντες, Σταύρου, σταύρου αὐτόν.
Եւ նոքա՝ անդրէն աղաղակէին եւ ասէին. ի խաչ հան զդա։
და იგინი უფროჲს ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე!
Ⴞ(ႭႪႭ) ႨႢႨႬႨ [Ⴖ]ႠႶႠႣႤႡႣႤႱ ႣႠ [Ⴞ]ႨႲႷႭႣႤႱ [Ⴟ]ႭჃႠႰႱ [Ⴞ]ႠႺႭჃ ႤႢႤ
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე!
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ ეგე!
ხოლო იგინი ღაღადებდეს და იტყოდეს: ჯუარს-აცუ, ჯუარს-აცუ ეგე!
ὁ δὲ τρίτον εἶπεν πρὸς αὐτούς, Τί γὰρ κακὸν ἐποίησεν οὗτος; οὐδὲν αἴτιον ϑανάτου εὗρον ἐν αὐτῷ· παιδεύσας οὖν αὐτὸν ἀπολύσω.
Եւ նա՝ երիցս ասէ ցնոսա. զինչ չար արար սա. ոչինչ վնաս մահու գտի ի սմա. խրատեցից զսա եւ արձակեցից։
და მან სამგზის ჰრქუა მათ: რაჲ ძჳრ-უქმნიეს ამას? არაჲ ბრალი ვპოვე ამის თანა. ვსწავლო ეგე და განუტეო.
[Ⴞ(ႭႪႭ) Ⴋ]ႠႬ ႫႤႱႠႫႤႣ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ ႰႠჂ ႡႭႰႭႲႨ [Ⴞ]ႭჃႵ[Ⴋ]ႬႨႤႱ [Ⴀ]ႫႠႱ ႠႰႠႰႠჂ ႡႰႠႪႨ ႱႨႩႭჃ/ႣႨႪႨႱႠჂ ႥႮႭႥႤ ႫႨႱ ႧႠႬႠ ႥႱႼႠႥႪႭ ႣႠ ႢႠႬႾႭჃႲႤႭ ႤႢႤ
ხოლო მან მესამედ ჰრქუა: რაჲ ბოროტი უქმნიეს ამას? არაჲ ბრალი სიკუდილისაჲ ვპოვე ამის თანა. ვსწავლო და განუტეო ეგე.
ხოლო მან მესამედ ჰრქუა მათ: რაჲ ბოროტი უქმნიეს ამას? არარაჲ ბრალი სიკუდილისაჲ ვპოვე ამის თანა, ვსწავლო და განუტევო ეგე.
ხოლო მან მესამედ ჰრქუა მათ: რაჲ ბოროტი უქმნიეს ამას? არარაჲ ბრალი სიკუდილისაჲ ვპოე ამის თანა. ვსწავლო ეგე და განუტევო.
οἱ δὲ ἐπέκειντο ϕωναῖς μεγάλαις αἰτούμενοι αὐτὸν σταυρωϑῆναι, καὶ κατίσχυον αἱ ϕωναὶ αὐτῶν.
Եւ նոքա ստիպէին մեծաձայն՝ եւ խնդրէին զնա՝ ի խաչ հանել. եւ զօրանային բարբառքն նոցա եւ քահանայապետիցն։
და იგინი აწუევდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს ჯუარ-ცუმად. და განძლიერდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთმოძღუართანი მათ.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႨႢႨႬႨ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠႾႤႱႾႫႭ/ႣႤႱ ჄႫႨႧႠ ႣႨႣႨႧႠ ႣႠ ႢႠႫႭႾႨႧႾႭႥႣႤႱ ႫႠႱ ႿႭჃႠႰႱ ႺႭჃ/ႫႠႣ ႣႠ ႢႠႬႻႪႨ/ႤႰႣႤႡႭႣႤႱ ჄႫႠႬႨ ႫႠႧႬႨ ႣႠ ႫႶႣႤႪႧ-/ႫႭႻႶႭჃႠႰႧႠႬႨ
ხოლო იგინი ზედა-დაესმოდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს მას ჯუარ-ცემად. და განძრიელდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთ-მოძღუართანი.
ხოლო იგინი ზედადაესხმოდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს მას ჯუარს-ცუმად, და განძლიერდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთ-მოძღუართანი.
ხოლო იგინი ზედადაესხმოდეს ჴმითა დიდითა და გამოითხოვდეს მას ჯუარ-ცუმად. და განძლიერდებოდეს ჴმანი მათნი და მღდელთმოძღუართანი.
καὶ Πιλᾶτος ἐπέκρινεν γενέσϑαι τὸ αἴτημα αὐτῶν·
Եւ Պեղատոս հաւանեցաւ՝ առնել զհայցուածս նոցա։
და პილატე განაჩინა აღსრულებად თხოვაჲ იგი მათი.
ႫႠႸႨႬ ႮႨႪႠႲႤ ႱႠ/ႿႠ ႧႾႭႥႨႱႠႤႡႰ ႫႠႧႨႱႠ //
მაშინ პილატე საჯა თხოისაებრ მათისა
მაშინ პილატე საჯა თხოვისაებრ მათისა
მაშინ პილატე საჯა თხოვისაებრ მათისა
ἀπέλυσεν δὲ τὸν διὰ στάσιν καὶ ϕόνον βεβλημένον εἰς ϕυλακὴν ὃν ᾐτοῦντο, τὸν δὲ ᾽Ιησοῦν παρέδωκεν τῷ ϑελήματι αὐτῶν.
Արձակեաց նոցա զԲարաբբայն՝ զոր վասն խռովութեան եւ սպանութեան արկեալ էր ի բանտ, զոր եւ խնդրէինն իսկ եւ զՅիսուս մատնեաց կամացն նոցա։
განუტევა მათდა ბარაბაჲ იგი, რომელი აღძრვისათჳს და კაცის-კლვისათჳს შეეყენა საპყრობილესა, რომელსაცა-იგი ითხოვდეს, და იესუ მიუტევა ნებასა მათსა.
ႣႠ ႫႨႾႭჃႲႤ/ႥႠ ႫႠႧ ႡႠႰႠႡႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႨႢႨ ႸႴႭႧႨႱ/ႧჃႱ ႣႠ ႩႠႺႨႱ ႩႪႥႨႱႠ
და მიუტევა მათ ბარაბა, რომელი-იგი შფოთისათჳს და კაცის-კლვისა შეგდებულ იყო საპყრობილესა, რომელსაცა ითხოვდეს, ხოლო იესუ მისცა ნებასა მათსა.
და მიუტევა მათ ბარაბა, რომელი შფოთისათჳს და კაცის-კლვისა შეგდებულ იყო საპყრობილესა, რომელსაცა ითხოვდეს, ხოლო იესუ მისცა ნებასა მათსა.
და მიუტევა მათ ბარაბა, რომელი-იგი შფოთისათჳს და კაცის-კლვისა შეგდებულ იყო საპყრობილესა, რომელსაცა ითხოვდეს, ხოლო იესუ მისცა ნებასა მათსა.
Καὶ ὡς ἀπήγαγον αὐτόν, ἐπιλαβόμενοι Σίμωνά τινα Κυρηναῖον ἐρχόμενον ἀπ' ἀγροῦ ἐπέϑηκαν αὐτῷ τὸν σταυρὸν ϕέρειν ὄπισϑεν τοῦ ᾽Ιησοῦ.
Իբրեւ առին գնացին զնա, ըմբռնեցին զոմն Սիմովն Կիւրենացի՝ որ գայր յանդէ. եդին ի վերայ նորա զխաչն՝ բերել զկնի Յիսուսի։
ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს ვინმე სიმონ კჳრინელი, რომელი მოვიდოდა აგარაკით, და დასდვეს ჯუარი იგი მას ზედა მიღებად კუალსა იესუსსა.
და ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, და დასდვეს მას ჯუარი იგი, და მიაქუნდა შემდგომად იესუჲსა.
და ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, და დასდვეს მას ჯუარი იგი, და მიაქუნდა შემდგომად იესუჲსა.
და ვითარცა წარიყვანეს იგი, შეიპყრეს სიმონ ვინმე კჳრინელი, მომავალი ველით, და დასდვეს მას ზედა ჯუარი იგი, და მიაქუნდა შემდგომად იესუჲსა.
᾽Ηκολούϑει δὲ αὐτῷ πολὺ πλῆϑος τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶν αἳ ἐκόπτοντο καὶ ἐϑρήνουν αὐτόν.
Եւ երթայր զհետ նորա բազմութիւն ժողովրդեանն, եւ կանանց՝ որ կոծէին եւ աշխարէին զնա։
და მისდევდა მას სიმრავლე ერისაჲ მის და დედებისაჲ, რომელნი ტიროდეს და ეტყებდეს მას.
და შეუდგა სიმრავლჱ ერისაჲ და დედათაჲ, რომელნი ეტყებდეს და ჰგოდებდეს მას.
და შეუდგა მას სიმრავლჱ ერისაჲ და დედათაჲ, რომელნი ეტყებდეს და ჰგოდებდეს მას.
და შეუდგა მას სიმრავლე ერისაჲ და დედებისაჲ, რომელნი ეტყებდეს და სტიროდეს მას.
στραϕεὶς δὲ πρὸς αὐτὰς [ὁ] ᾽Ιησοῦς εἶπεν, Θυγατέρες ᾽Ιερουσαλήμ, μὴ κλαίετε ἐπ' ἐμέ· πλὴν ἐϕ' ἑαυτὰς κλαίετε καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ὑμῶν,
Դարձաւ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. դստերք Երուաղէմի՝ մի լայք ի վերայ իմ, այլ լացէք ի վերայ անձանց եւ ի վերայ որդւոց ձերոց։
მიექცა იესუ და ჰრქუა მათ: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემდა, არამედ სტიროდეთ თავთა თქუენთა და ზედა ნაშობთა თქუენთა,
მიექცა მათ იესუ და ჰრქუა: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემ ზედა, არამედ თავთა თქუენთა სტიროდეთ და შვილთა თქუენთა.
მიექცა მათ იესუ და ეტყოდა: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემ ზედა, არამედ თავთა თქუენთა სტიროდეთ და შვილთა თქუენთა,
მიექცა მათ იესუ და ეტყოდა: ასულნო იერუსალჱმისანო, ნუ სტირთ ჩემ ზედა, არამედ თავთა თქუენთა სტიროდეთ და შვილთა თქუენთა.
ὅτι ἰδοὺ ἔρχονται ἡμέραι ἐν αἷς ἐροῦσιν, Μακάριαι αἱ στεῖραι καὶ αἱ κοιλίαι αἳ οὐκ ἐγέννησαν καὶ μαστοὶ οἳ οὐκ ἔϑρεψαν.
Զի եկեսցեն աւուրք յորս ասիցեն, թէ երանի ամլոց եւ որովայնից՝ որ ոչ ծնան, եւ ստեանց՝ որ ոչ դիեցուցին։
რამეთუ მოვიდენ დღენი, რომელთა შინა იტყოდიან, ვითარმედ: ნეტარ ბერწთა და მუცელთა, რომელთა არა შვეს, და ძუძუთა, რომელთა არა აწოეს!
რამეთუ მოვლენან დღენი, რომელთა შინა სთქუათ: ნეტარ ბერწთა და მუცელნი, რომელთა არა შობეს, და ძუძუნი, რომელთა არა განზარდეს.
რამეთუ მოვლენან დღენი, რომელთა შინა თქუან: ნეტარ არიან ბერწნი და მუცელნი, რომელთა არა შვნეს, და ძუძუნი, რომელთა არა განზარდეს!
რამეთუ, აჰა, ესერა, მოვლენან დღენი, რომელთა შინა თქუან: ნეტარ არიან ბერწნი და მუცელნი, რომელთა არა შვნეს, და ძუძუნი, რომელთა არა განზარდნეს.
τότε ἄρξονται λέγειν τοῖς ὄρεσιν, Πέσετε ἐϕ' ἡμᾶς, καὶ τοῖς βουνοῖς, Καλύψατε ἡμᾶς·
Յայնժամ սկսանիցին ասել լերանց՝ թէ անկերուք ի վերայ մեր, եւ բլրոց՝ թէ ծածկեցէք զմեզ։
მას ჟამსა იწყონ სიტყუად მთათა მიმართ: დამეცენით ჩუენ ზედა! და ბორცუთა, ვითარმედ: დამფარენით ჩუენ.
მაშინ იწყონ სიტყუად: მთანო, დამეცენით ჩუენ ზედა, და ბორცუნო, დამფარენით ჩუენ!
მაშინ იწყონ სიტყუად მთათა: დამეცენით ჩუენ! და ბორცუთა: დამფარენით ჩუენ!
მაშინ იწყონ სიტყუად მთათა: დამეცენით ჩუენ ზედა! -- და ბორცუთა: დამფარენით ჩუენ!
ὅτι εἰ ἐν τῷ ὑγρῷ ξύλῳ ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ ξηρῷ τί γένηται;
Զի եթէ ընդ փայտ դալար՝ զայս առնեն, ընդ չորն՝ զինչ լինիցի։
უკუეთუ ძელსა ნედლსა ამას უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲმეღა უყონ?
უკუეთუ ხესა ნედლსა ესრჱთ უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲ-მეღა უყონ?
უკუეთუ ნედლსა ხესა ესრეთ უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲმე ეყოს?
რამეთუ უკუეთუ ნედლსა ხესა ესრეთ უყოფენ, ჴმელსა მას რაჲმე ეყოს?
῎Ηγοντο δὲ καὶ ἕτεροι κακοῦργοι δύο σὺν αὐτῷ ἀναιρεϑῆναι.
Ածին եւ այլ երկուս չարագործս՝ սպանանել ընդ նմա։
მოჰყვანდეს სხუანიცა ორნი ძჳრისმოქმედნი მის თანა.
და მოჰყვანდეს სხუანიცა ორნი ავაზაკნი მოკლვად მის თანა.
მოჰყვანდეს სხუანიცა ორნი ძჳრისმოქმედნი მოკლვად მის თანა.
მაშინ მოჰყვანდეს სხუანიცა ორნი ძჳრისმოქმედნი მოკლვად მის თანა.
καὶ ὅτε ἦλϑον ἐπὶ τὸν τόπον τὸν καλούμενον Κρανίον, ἐκεῖ ἐσταύρωσαν αὐτὸν καὶ τοὺς κακούργους, ὃν μὲν ἐκ δεξιῶν ὃν δὲ ἐξ ἀριστερῶν.
Իբրեւ չոգան ի տեղին՝ կոչեցեալ գագաթն, անդ հանին զնա ի խաչ եւ զչարագործսն՝ զոմն ընդ աջմէ՝ եւ զոմն ընդ ձախմէ խաչեցին։
ვითარცა მიეახლნეს ადგილსა მას, რომელსა ერქუმის თხემ, და მუნ ჯუარს-აცუნეს იგი და ძჳრისმოქმედნი იგი, რომელიმე -- მარჯუენით და რომელიმე -- მარცხენით ჯუარს-აცუნეს.
და ოდეს მოიყვანნეს ადგილსა, რომელსა ჰრქჳან გოლგოთა, რომელ არს თხემისა ადგილი, მუნ ჯუარს-აცუნეს [იგი] და ძჳრის-მოქმედნი იგი, ერთი მარჯუენით და ერთი მარცხენით ჯუარს-აცუნეს.
და ვითარცა მოვიდეს ადგილსა მას, რომელსა ჰრქჳან თხემისა ადგილი, მუნ ჯუარს-აცუეს იგი და ძჳრისმოქმედნი იგი, რომელიმე მარჯუენით მისა და რომელიმე მარცხენით მისა ჯუარს-აცუნეს.
და ვითარცა მოჰყვანდეს ადგილსა მას, რომელსა ჰრქჳან თხემისა ადგილი, და მუნ ჯუარს-აცუეს იგი და ძჳრისმოქმედნიცა იგი მის თანა, რომელიმე მარჯუენით და რომელიმე მარცხენით მისა ჯუარს-აცუნეს.
[ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς ἔλεγεν, Πάτερ, ἄϕες αὐτοῖς, οὐ γὰρ οἴδασιν τί ποιοῦσιν.] διαμεριζόμενοιδὲ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἔβαλον κλῆρον.
Եւ Յիսուս ասէ. Հայր՝ թող դոցա զի ոչ գիտեն զինչ գործեն։ Եւ ի բաժանել զհանդերձս նորա, արկին վիճակս։
და იესუ თქუა: მამაო, მიუტევე მაგათ, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან. განიყვეს სამოსელი მისი და წილ-იგდეს.
ხოლო იესუ იტყოდა: მამაო, მიუტევენ ამათ, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან. და განიყვეს სამოსელი მისი და წილ იგდეს.
ხოლო იესუ იტყოდა; მიუტევე ამათ, მამაო, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან. -- ხოლო განიყვეს სამოსელი მისი და განიგდეს წილი.
ხოლო იესუ იტყოდა: მამაო, მიუტევე ამათ, რამეთუ არა იციან, რასა იქმან. -- ხოლო გან-რაჲ-იყოფდეს სამოსელსა მისსა, განიგდეს წილი.
καὶ εἱστήκει ὁ λαὸς ϑεωρῶν. ἐξεμυκτήριζον δὲ καὶ οἱ ἄρχοντες λέγοντες, ῎Αλλους ἔσωσεν, σωσάτω ἑαυτόν, εἰ οὗτός ἐστιν ὁ Χριστὸς τοῦ ϑεοῦ ὁ ἐκλεκτός.
Եւ կայր ժողովուրդն հայեցեալ. Անգոսնէին զնա իշխանքն հանդերձ նոքօք՝ եւ ասէին. զայլս ապրեցոյց, ապրեցուսցէ եւ զանձն՝ եթէ դա է Քրիստոս որդի Աստուծոյ ընտրեալն։
და დგა ერი და ხედვიდა. ხ̃ეკიცხევდეს მთავარნი იგი მათ თანა და იტყოდეს: სხუანი განარინნა, განირინენ თავიცა თჳსი, უკუეთუ არს ძჱ ღმრთისაჲ რჩეული.
და დგა ერი იგი და ხედვიდა. შეურაცხ-ჰყოფდეს მას მთავარნიცა იგი და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, იცხოვნენ თავი თჳსი, უკუეთუ ეგე არს რჩეული ღმრთისაჲ.
და დგა ერი იგი და ჰხედვიდა, შეურაცხ-ჰყოფდეს მთავარნიცა იგი მათ თანა და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, იცხოვნენ თავიცა თჳსი, უკუეთუ ეგე არს ქრისტჱ, რჩეული ღმრთისაჲ.
და დგა ერი და ხედვიდა. ხოლო შეურაცხ-ჰყოფდეს მას მთავარნიცა იგი მათ თანა და იტყოდეს: სხუანი აცხოვნნა, იცხოვნენ თავიცა თჳსი, უკუეთუ ეგე არს ქრისტჱ, რჩეული ღმრთისაჲ.
ἐνέπαιξαν δὲ αὐτῷ καὶ οἱ στρατιῶται προσερχόμενοι, ὄξοσπροσϕέροντες αὐτῷ
Այպն առնէին զնա եւ զինուորքն, եկեալ առաջի՝ մատուցանէին նմա քացախ,
ხ̃ეკიცხევდეს მას ერისა კაცნიცა იგი, წარდგიან წინაშე, მიუპყრიან მას ძმარი
ეკიცხევდეს ერისაგანნიცა იგი, მოუჴდიან მას და ძმარი მიუპყრიან
ემღერდეს მას ერისა კაცნიცა იგი, მოუჴდიან მას და ძმარი მოართჳან
ემღერდეს მას ერისკაცნიცა იგი, მოუჴდიან მას და ძმარი მოართჳან
καὶ λέγοντες, Εἰ σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων, σῶσον σεαυτόν.
Եւ ասէին. եթէ դու ես թագաւորն Հրէից՝ փրկեա զանձն քո։
და ეტყჳედ: უკუეთუ შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ, იჴსენ თავი შენი.
და ეტყჳედ: უკუეთუ შენ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ, იჴსენ თავი შენი.
და ეტყჳედ მას: შენ თუ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ, იჴსენ თავი შენი!
და ეტყჳედ: შენ თუ ხარ მეუფჱ ჰურიათაჲ, იჴსენ თავი შენი!
ἦν δὲ καὶ ἐπιγραϕὴ ἐπ' αὐτῷ, ῾Ο βασιλεὺς τῶν ᾽Ιουδαίων οὗτος.
Եւ էր գիր գրեալ ի վերայ նորա, Յունարէն՝ եւ Դաղմատերէն՝ եւ Եբրայեցերէն գրով, թէ՝ սա է արքայն Հրէից։
და იყო წიგნი წერილი მას ზედა ბერძლითა და ფრომინებრითა და ებრაელებრითა, ვითარმედ: ესე არს მეუფე ჰურიათაჲ.
და იყო მას ზედა წერილი წიგნითა ბერძნულითა, ჰრომაელებრითა და ებრაელებრითა: მეუფჱ ჰურიათაჲ არს ესე.
ხოლო იყო დაწერილიცა, რომელი წერილ იყო მას ზედა წიგნითა ბერძულითა და ჰრომაელებრითა და ებრაელებრითა, ვითარმედ მეუფჱ ჰურიათაჲ არს ესე.
ხოლო იყო ზედაწერილიცა, რომელი დაწერილ იყო მას ზედა წიგნითა ბერძულითა და ჰრომაელებრითა და ებრაელებრითა, ვითარმედ: ესე არს იესუ, მეუფჱ ჰურიათაჲ.
Εἷς δὲ τῶν κρεμασϑέντων κακούργων ἐβλασϕήμει αὐτὸν λέγων, Οὐχὶ σὺ εἶ ὁ Χριστός; σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.
Իսկ մի ոմն՝ ի կախելոց չարագործացն հայհոյէր զնա՝ եւ ասէր. ոչ դու ես Քրիստոսն, փրկեա զանձն քո եւ զմեզ։
ხოლო ერთი დამოკიდებულთა მათგანი ძჳრისმოქმედთაჲ ჰგმობდა მას და ეტყოდა: არა შენ ხარ ქრისტჱ იგი? იჴსენ თავი შენი და ჩუენცა.
ხოლო ერთი იგი ძჳრის-მოქმედთაგანი ზე-დამოკიდებული ჰგმობდა მას და ეტყოდა: უკუეთუ შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ, იჴსენ თავი შენი და ჩუენცა.
ხოლო ერთი დამოკიდებულთაგანი ძჳრისმოქმედთაჲ ჰგმობდა მას და ეტყოდა: შენ თუ ხარ ქრისტჱ, იჴსენ თავი შენი და ჩუენცა.
ხოლო ერთი იგი დამოკიდებულთაგანი ძჳრისმოქმედი ჰგმობდა მას და ეტყოდა: შენ თუ ხარ ქრისტჱ, იჴსენ თავი შენი და ჩუენცა!
ἀποκριϑεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπιτιμῶν αὐτῷ ἔϕη, Οὐδὲ ϕοβῇ σὺ τὸν ϑεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ;
Պատասխանի ետ ընկերն սաստելով նմա՝ եւ ասէ. չերկնչիս դու յԱստուծոյ՝ զի ի նմին պատժի կաս։
მიუგო მოყუასმან მან რისხვით და ჰრქუა: არა გეშინის შენ ღმრთისა, რამეთუ მასვე ტანჯვასა შინა ხარ?
მიუგო მოყუასმან მან, შეჰრისხნა და ჰრქუა მას: არცა გეშინის ღმრთისაგან, რამეთუ მასვე სასჯელსა შინა ხარ?
მიუგო ერთმან მან მოყუასმან, შეჰრისხნა მას და ეტყოდა: არცაღა გეშინის შენ ღმრთისა, რამეთუ მასვე საშჯელსა შინა ხარ?
მიუგო ერთმან მან მოყუასმან, შეჰრისხნა მას და ეტყოდა: არცაღა გეშინის შენ ღმრთისა, რამეთუ მასვე საშჯელსა შინა ხარ?
καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως, ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν· οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξεν.
Եւ մեք՝ յիրաւի, զի արժանի որոց գործեցաքն՝ առնումք զհատուցումն. եւ սա՝ ապիրատ ինչ ոչ գործեաց։
რამეთუ ჩუენდა მართლ ღირსად საქმეთა ჩუენთაებრ მომეგების ჩუენ, ხოლო ამას უწესოჲ არაჲ უქმნიეს.
ჩუენ სამართლად მოგუეგების, რაჲ-იგი ვქმენით, ხოლო ამას არაჲ უქმნიეს უსჯულოებაჲ.
რამეთუ ჩუენ სამართლად ღირსი, რომელი ვქმენით, მოგუეგების, ხოლო ამან უშჯულოებაჲ არარაჲ ქმნა.
და ჩუენ სამართლად ღირსი, რომელი ვქმენით, მოგუეგების, ხოლო ამან არარაჲ უჯეროჲ ქმნა.
καὶ ἔλεγεν, ᾽Ιησοῦ, μνήσϑητί μου ὅταν ἔλϑῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
Եւ ասէ ցՅիսուս. յիշեա զիս տէր՝ յորժամ գայցես արքայութեամբ քով։
და ჰრქუა იესუს: მომიჴსენე მე, უფალო, რაჟამს მოხჳდოდი სუფევითა მით შენითა.
და თქუა: მომიჴსენე მე, უფალო, ოდეს მოხჳდე სუფევითა შენითა.
და ეტყოდა იესუს: მომიჴსენე მე, ოდეს მოხჳდე სუფევითა შენითა.
და ეტყოდა იესუს: მომიჴსენე მე, უფალო, ოდეს მოხჳდე სუფევითა შენითა.
καὶ εἶπεν αὐτῷ, ᾽Αμήν σοι λέγω, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.
Եւ ասէ ցնա Յիսուս. ամէն ասեմ քեզ. այսօր ընդ իս իցես ի դրախտին։
და ჰრქუა მას იესუ: მართლიად გეტყჳ შენ: დღეს ჩემ თანა იყო სამოთხესა მას.
ჰრქუა მას იესუ: ამენ გეტყჳ შენ: დღეს ჩემ თანა იყო სამოთხესა.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ამენ გეტყჳ შენ: დღეს ჩემ თანა იყო სამოთხესა.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ამენ გეტყჳ შენ: დღეს ჩემ თანა იყო სამოთხესა.
Καὶ ἦν ἤδη ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐϕ' ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης
Եւ էր իբրեւ վեցերորդ ժամ. եւ խաւար եղեւ ի վերայ ամենայն երկրի մինչեւ ցիններորդ ժամն. խաւարեցաւ արեգակն։
და იყო ვითარ ექუს ჟამ ოდენ, და ბნელ იქმნა ყოველსა ქუეყანასა ვიდრე ცხრა ჟამადმდე.
და იყო ჟამი მეექუსჱ, და დაბნელდა ყოველსა ქუეყანასა ვიდრე მეცხრედ ჟამამდე.
და იყო ჟამი მეექუსჱ, და ბნელი იყო ყოველსა ქუეყანასა ვიდრე მეცხრედ ჟამადმდე.
და იყო ჟამი მეექუსჱ, და ბნელი იყო ყოველსა ქუეყანასა ვიდრე მეცხრედ ჟამადმდე.
τοῦ ἡλίου ἐκλιπόντος, ἐσχίσϑη δὲ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ μέσον.
Եւ հերձաւ վարագոյր տաճարին ընդ մէջ։
დაბნელდა მზჱ, და განიპო ეზოჲ ტაძრისაჲ მის ორგან.
... და განიპო კრეტსაბმელი ტაძრისაჲ მის ორგან.
დაბნელდა მზჱ, და განიპო კრეტსაბმელი იგი ტაძრისაჲ მის შორის.
და დაბნელდა მზჱ, და განიპო კრეტსაბმელი ტაძრისაჲ მის შორის.
καὶ ϕωνήσας ϕωνῇ μεγάλῃ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, Πάτερ, εἰς χεῖράς σου παρατίϑεμαι τὸ πνεῦμά μου·τοῦτο δὲ εἰπὼν ἐξέπνευσεν.
Եւ կարդաց Յիսուս ի ձայն մեծ՝ եւ ասէ. Հայր ի ձեռս քո աւանդեմ զհոգի իմ, զայս իբրեւ ասաց եհան զոգի։
და ჴმა-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: მამაო, ჴელთა შენთა შევჰვედრებ სულსა ჩემსა. ესე ვითარცა თქუა, აღმოუტევა სული.
და ღაღად-ყო იესუ ჴმითა დიდითა და თქუა: მამაო, ჴელთა შენთა შევჰვედრებ სულსა ჩემსა. და ვითარცა ესე თქუა, აღმოუტევა სული.
და ჴმა-ყო ჴმითა დიდითა იესუ და თქუა: მამაო, ჴელთა შენთა შევჰვედრებ სულსა ჩემსა. -- და განუტევა სული.
და ჴმა-ყო დიდითა იესუ და თქუა: მამაო, ჴელთა შენთა შევჰვედრებ სულსა ჩემსა. -- და ესე რაჲ თქუა, განუტევა სული.
᾽Ιδὼν δὲ ὁ ἑκατοντάρχης τὸ γενόμενον ἐδόξαζεν τὸν ϑεὸν λέγων, ῎Οντως ὁ ἄνϑρωπος οὗτος δίκαιος ἦν.
Եւ տեսեալ հարիւրապետին զոր ինչ եղեւն, փառաւոր արար զԱստուած՝ եւ ասէ. արդարեւ՝ այրս այս՝ արդար էր։
ვითარცა იხილა ასისთავმან, რაჲ-იგი იქმნა, ადიდებდა ღმერთსა და თქუა: ნანდჳლვე კაცი ესე მართალ იყო.
მაშინ ვითარცა იხილა ასისთავმან მან საქმჱ ესე, ადიდებდა ღმერთსა და იტყოდა: ნანდჳლვე კაცი ესე მართალი იყო.
და ვითარცა იხილა ასისთავმან მან საქმჱ ესე, ადიდებდა ღმერთსა და იტყოდა: ჭეშმარიტად კაცი ესე მართალი იყო.
და ვითარცა იხილა ასისთავმან მან საქმე ესე, ადიდებდა ღმერთსა და იტყოდა: ჭეშმარიტად კაცი ესე მართალი იყო.
καὶ πάντες οἱ συμπαραγενόμενοι ὄχλοι ἐπὶ τὴν ϑεωρίαν ταύτην, ϑεωρήσαντες τὰ γενόμενα, τύπτοντες τὰ στήϑη ὑπέστρεϕον.
Եւ ամենայն ժողովուրդքն որ եկեալ էին, եւ տեսանէին զտեսիլն զայն՝ եւ զգործ, բախէին զկուրծս՝ եւ դառնային։
და ყოველნი, რომელნი მოსრულ იყვნეს ხილვასა მას და რაჲ-იგი იქმნა, იცემდეს მკერდსა და გარეუკუნიქცეოდეს.
და ყოველნი, რომელნი ხედვიდეს ხილვასა მას და რაჲ-იგი იქმმნა, იცემდეს მკერდსა და წარვიდოდეს.
და ყოველნი მათ თანა მოსრულნი და რომელთა იხილეს ხილვაჲ ესე და საქმჱ ესე, იცემდეს მკერდსა მათსა და წარვიდოდეს.
და ყოველნი მათ თანა მოსრულნი და რომელთა იხილეს ხილვაჲ ესე და საქმენი ესე, იცემდეს მკერდსა მათსა და წარვიდოდეს.
εἱστήκεισαν δὲ πάντες οἱ γνωστοὶ αὐτῷ ἀπὸ μακρόϑεν, καὶ γυναῖκες αἱ συνακολουϑοῦσαι αὐτῷ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας, ὁρῶσαι ταῦτα.
Կային եւ ամենայն ծանօթքն նորա ի հեռաստանէ. եւ կանայք որ եկեալ էին զհետ նորա ի Գալիլեէ՝ եւ տեսանէին զայն։
დგეს ყოველნი მეცნიერნი მისნი შორსგანრე, და დედანი იგი, რომელნი მოსდევდეს მას გალილეაჲთ, ხედვიდეს მას.
ხოლო დგეს ყოველნი მეცნიერნი მისნი შორს; და დედანიცა რომელნი მოსდევდეს გალილეაჲთ, იხილეს ესე ყოველი.
და დგეს ყოველნი მეცნიერნი მისნი შორით. და დედანი, რომელნი მოსდევდეს გალილეაჲთ, ჰხედვიდეს ამას.
და დგეს ყოველნი მეცნიერნი მისნი შორით; და დედანი, რომელნი შეუდგეს მას გალილეაჲთ, ხედვიდეს მას.
Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι ᾽Ιωσὴϕ βουλευτὴς ὑπάρχων [καὶ] ἀνὴρ ἀγαϑὸς καὶ δίκαιος
Եւ ահա այր մի, անուն Յովսէփ, որ էր նախարար՝ այր բարեգործ եւ արդար.
და, აჰა, კაცი ერთი, რომელსა ერქუა იოსეფ, რომელი-იგი იყო მთავარმზრახვალთაგანი, კაცი კეთილ და მართალ,
და, აჰა, ესერა, კაცი, სახელით იოსებ, მზრახვალი, იყო კაცი სახიერი და მართალი.
და, აჰა, ესერა, კაცი, სახელით იოსებ, მზრახვალი, იყო კაცი სახიერი და მართალი;
οὗτος οὐκ ἦν συγκατατεϑειμένος τῇ βουλῇ καὶ τῇ πράξει αὐτῶν ἀπὸ ῾Αριμαϑαίας πόλεως τῶν ᾽Ιουδαίων, ὃς προσεδέχετο τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ,
Սա չէր միաբանեալ ընդ խորհուրդս եւ ընդ գործս նոցա. յԱրիմաթեայ քաղաքէ Հրէից, որ ինքն իսկ ակն ունէր արքայութեան Աստուծոյ։
ესე არა შერთულ იყო ზრახვასა და საქმესა მათსა, რომელი-იგი იყო არიმათიაჲთ, ქალაქით ჰურიასტანით, რომელ-იგიცა მოელოდა სასუფეველსა ღმრთისასა.
ესე არა თანაშერთულ იყო ზრახვასა მათსა და საქმესა. და იყო იგი არიმათიაჲთ, ქალაქისაგან ჰურიათაჲსა, რომელ იგიცა მოელოდა სასუფეველსა ღმრთისასა.
ესე არა თანაშერთულ იყო ზრახვასა მათსა და საქმესა. იყო იგი არიმათიაჲთ, ქალაქისაგან ჰურიათაჲსა, რომელი-იგიცა მოელოდა სასუფეველსა ღმრთისასა.
οὗτος προσελϑὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾽Ιησοῦ,
Սա՝ մատուցեալ առ Պեղատոս՝ խնդրեաց զմարմինն Յիսուսի։
ესე წარდგა წინაშე პილატესა და მოითხოვნა ჴორცნი იესუჲსნი,
ესე მოუჴდა პილატეს და გამოითხოვა გუამი იესუჲსი
ესე მივიდა პილატესა და მოითხოვა გუამი იგი იესუჲსი,
καὶ καϑελὼν ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι, καὶ ἔϑηκεν αὐτὸν ἐν μνήματι λαξευτῷ οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείμενος.
Եւ իջուցեալ զնա՝ պատեաց պաստառակալաւ, եւ եդ ի կռածոյ գերեզմանին, ուր չէր զոք բնաւ եդեալ։
და გარდამოიხუნა და წარგრაგნა არდაგსა და დადვა იგი გამოკუეთილსა მას სამარესა, რომელსა არა ვინ დადებულ იყო.
და გარდამოჰჴსნა იგი და შეჰმოსა მას არდაგი და დადვა იგი საფლავსა გამოკოდილსა, სადა არავინ დადებულ იყო.
და გარდამოჰჴსნა იგი და შეჰმოსა მას არდაგი და დადვა იგი საფლავსა გამოკუეთილსა კლდისაგან, სადა არა ვინ დადებულ იყო.
καὶ ἡμέρα ἦν παρασκευῆς, καὶ σάββατον ἐπέϕωσκεν.
Եւ օրն էր ուրբաթ, եւ շաբաթ լուսանայր։
და დღე იგი იყო პარასკევ და განთენებოდა შაფათად.
და დღჱ იგი იყო პარასკევი, შაბათად განთენებოდა.
და დღჱ იგი იყო პარასკევი, შაბათად განთენებოდა.
და დღჱ იგი იყო პარასკევი, შაბათად განთენდებოდა.
Κατακολουϑήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες, αἵτινες ἦσαν συνεληλυϑυῖαι ἐκ τῆς Γαλιλαίας αὐτῷ, ἐϑεάσαντο τὸ μνημεῖον καὶ ὡς ἐτέϑη τὸ σῶμα αὐτοῦ,
Եւ երթային զհետ նորա կանայք՝ որք եկեալ էին ընդ նմա ի Գալիլեէ. Տեսին զգերեզմանն, եւ որպէս եդաւ մարմինն նորա։
და მისდევდეს მას დედანი იგი, რომელნი მოსრულ იყვნეს მის თანა გალილეაჲთ; ხედვიდეს სამარესა მას, და ვითარ დასხნეს ჴორცნი მისნი,
შეუდგეს მას დედანიცა, რომელნი მის თანა მოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ, და იხილეს საფლავი იგი და ვითარ დასდებდეს გუამსა მისსა.
შეუდგეს მას დედანიცა, რომელნი მის თანა მოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ, და იხილეს საფლავი იგი და ვითარ დასდებდეს გუამსა მისსა.
შეუდგეს მას დედანიცა, რომელნი მის თანა მოსრულ იყვნეს გალილეაჲთ, და იხილეს საფლავი და ვითარ დასდებდეს გუამსა მისსა.
ὑποστρέψασαι δὲ ἡτοίμασαν ἀρώματα καὶ μύρα.
Դարձան, եւ պատրաստեցին խունկս եւ եւղս, եւ ի շաբաթուն հանդարտեցին վասն պատուիրանին։
წარვიდეს და დამზადეს საკუმეველი და ნელსაცლებელი და შაფათსა მას დადუმნეს მცნებისა მისთჳს.
წარვიდეს და მოიმზადეს სულნელი, ნელსაცხებელი და შაბათი იგი და-ღა-იდუმეს მცნებისა მისთუის.
და წარვიდეს და მოიმზადეს სულნელი და ნელსაცხებელი; და შაბათი იგი და-ღა-იდუმეს მცნებისა მისთჳს.
და წარვიდეს და მოჰმზადეს საკუმეველი სულნელი და ნელსაცხებელი და შაბათი იგი და-ღა-იდუმეს მცნებისა მისთჳს.
