Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν διδάσκοντος αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εὐαγγελιζομένου ἐπέστησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις,
Եւ եղեւ ի միում աւուրցն յայնցանէ, մինչ դեռ ուսուցանէր զժողովուրդն ի տաճարի անդ՝ եւ աւետարանէր, հասին ի վերայ քահանայապետքն եւ դպիրք ծերովքն հանդերձ,
და იყო, მათ დღეთა ოდენ ასწავებდა ერსა მას და ახარებდა ტაძარსა მას შინა. ზედამოუჴდეს მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი მოხუცებულითურთ,
ႣႠ ႾႨႷႭ ႫႠႧ Ⴃ[ႶႤႧႠ] ႭႣႤႬ ႾႠႱႼႠ[ႥႤႡႣႠ]
და იყო, მათ დღეთა შინა, ოდეს ასწავებდა ერსა მას, ახარებდა ტაძარსა მას შინა, ზედამოუჴდეს მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი მოხუცებულითურთ,
და იყო, მათ დღეთა ოდენ ასწავებდა ერსა მას და ახარებდა ტაძარსა მას შინა. ზედამიუჴდეს მას მღდელთ-მოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი მოხუცებულითურთ,
და იყო მათ დღეთა შინა, ასწავებდა რაჲ ერსა მას და ახარებდა ტაძარსა შინა, ზედამიუჴდეს მღდელთმოძღუარნი იგი და მწიგნობარნი მოხუცებულითურთ,
καὶ εἶπαν λέγοντες πρὸς αὐτόν, Εἰπὸν ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, ἢ τίς ἐστιν ὁ δούς σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην.
Եւ ասեն ցնա. ասա մեզ՝ որով իշխանութեամբ գործես դու զայդ, կամ ով է որ ետ քեզ զայդ իշխանութիւն։
ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: მითხარ ჩუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას იქმ, ანუ ვინ მოგცა შენ ჴელმწიფებაჲ ესე?
ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: მითხარ ჩუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას იქმ, ანუ ვინ მოგცა შენ ჴელმწიფებაჲ ესე?
ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: მითხარ ჩუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას იქმ, ანუ ვინ მოგცა შენ ჴელმწიფებაჲ ესე?
ეტყოდეს მას და ჰრქუეს: გჳთხარ ჩუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას იქმ, ანუ ვინ მოგცა შენ ჴელმწიფებაჲ ესე?
ἀποκριϑεὶς δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς, ᾽Ερωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον, καὶ εἴπατέ μοι·
Պատասխանի ետ՝ եւ ասէ ցնոսա. հարցից եւ ես ձեզ բան մի, եւ ասացէք ինձ։
მიუგო იესუ და ჰრქუა: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ, და მითხართ მე:
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ, და მითხართ მე:
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ, და მითხართ მე:
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ მეცა სიტყუაჲ ერთი, და მითხართ მე:
Τὸ βάπτισμα ᾽Ιωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀνϑρώπων;
Մկրտութիւնն Յովհաննու՝ յերկնից էր՝ եթէ ի մարդկանէ։
ნათლის-ცემაჲ იოვანესი ზეცით იყო, ანუ კაცთაგან?
ნათლის-ცემაჲ იოვანესი ზეცით იყო ანუ კაცთაგან?
ნათლის-ცემაჲ იოვანჱსი ზეცით იყო, ანუ კაცთაგან?
ნათლის-ცემაჲ იოვანესი ზეცით იყო, ანუ კაცთაგან?
οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ᾽Εὰν εἴπωμεν, ᾽Εξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, Διὰ τί οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ;
Եւ նոքա խորհեցան ի միտս իւրեանց՝ եւ ասեն.
ხოლო იგინი შეიზრახნეს ურთიერთას და იტყოდეს: უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ: ზეცით არს, მრქუას ჩუენ: რაჲსათჳს არა გრწმენა მისი?
ხოლო იგინი შეიზრახნეს ურთიერთას და იტყოდეს: უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ: ზეცით, გურქუას ჩუენ: რაჲსათუის არა გურწმენა მისი?
ხოლო იგინი შეიზრახნეს ურთიერთას და იტყოდეს: უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ: ზეცით იყო, მრქუას ჩუენ: და რაჲსათჳს არა გრწმენა მისი?
ხოლო იგინი შეიზრახნეს ურთიერთას და იტყოდეს: უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ: ზეცით იყო, მრქუას ჩუენ: რაჲსათჳს არა გრწმენა მისი?
ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ᾽Εξ ἀνϑρώπων, ὁ λαὸς ἅπας καταλιϑάσει ἡμᾶς, πεπεισμένος γάρ ἐστιν ᾽Ιωάννην προϕήτην εἶναι.
Եթէ ասեմք յերկնից, ասէ՝ իսկ ընդէր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք ի մարդկանէ, ամենայն ժողովուրդն քարկոծ առնեն զմեզ. զի հաստատեալ է ի միտս զՅովհաննէ թէ մարգարէ է։
უკუეთუ ვთქუათ: კაცთაგან, ყოველმან ერმან ქვაჲ დამკრიბოს ჩუენ, რამეთუ სარწმუნო არს იოვანე წინაჲსწარმეტყუელად.
უკუეთუ ვთქუათ: კაცთაგან, ყოველმან ერმან ქვაჲ დამკრიბოს ჩუენ, რამეთუ სარწმუნო არს იოვანე წინაწარმეტყუელად.
და უკუეთუ ვთქუათ, ვითარმედ: კაცთაგან, ყოველმან ერმან ქვაჲ დამკრიბოს ჩუენ, რამეთუ სარწმუნო არს იოვანე წინაწარმეტყუელად.
და უკუეთუ ვთქუათ: კაცთაგან, ყოველმან ერმან ქვაჲ დამკრიბოს ჩუენ, რამეთუ სარწმუნო არს იოვანე წინაწარმეტყუელად.
καὶ ἀπεκρίϑησαν μὴ εἰδέναι πόϑεν.
Եւ պատասխանի ետուն՝ չգիտել թէ ուստի իցէ։
და მიუგეს და ჰრქუეს: არა ვიცით, ვინაჲ იყო.
მიუგეს მათ და ჰრქუეს: არა ვიცით.
მიუგეს და ჰრქუეს: არა ვიცით, ვინაჲ იყო.
და მიუგეს და ჰრქუეს: არა ვიცით, ვინაჲ იყო.
καὶ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. եւ ոչ ես ասեմ ձեզ, որով իշխանութեամբ առնեմ զայս։
და იესუ ჰრქუა მათ: არცა მე გითხრა თქუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა მე ამას ვიქმ.
ႣႠ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ ႠႰ/ႺႠ ႫႤ ႢႨႧႾႰႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(ႭႫ)ႪႨႧႠ ჄႤႪႫႼႨႴႤႡႨ/ႧႠ ႠႫႠႱ ႾჃႵႫ
და იესუ ჰრქუა მათ: არცა მე გითხრა თქუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას ვიქმ.
და იესუ ჰრქუა მათ: არცა მე გითხრა თქუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას ვიქმ.
და იესუ ჰრქუა მათ: არცა მე გითხრა თქუენ, რომლითა ჴელმწიფებითა ამას ვიქმ.
῎Ηρξατο δὲ πρὸς τὸν λαὸν λέγειν τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανϑρωπός [τις] ἐϕύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ ἐξέδετο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν χρόνους ἱκανούς.
Սկսաւ ասել առ ժողովուրդն՝ զառակս զայս. այր ոմն տնկեաց այգի, եւ ետ զնա մշակաց. եւ ինքն գնաց ճանապարհ ժամանակս բազումս։
და იწყო იგავით სიტყუად მათდა: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და მისცა მოქმედთა და წარვიდა იგი მრავალთა ჟამთა.
ႣႠ ႨႼႷႭ ႨႢႠႥႨႧ ႱႨႲ/ႷႭჃႠႣ ႫႠႧႠ ႩႠႺ[Ⴋ]ႠႬ ႥႨႬႫႤ ႣႠ/ႾႠႱႾႠ ႥႤႬႠჄႨ ႣႠ ႫႨႾႺႠ ႨႢႨ ႫႭႵႫႤႣ/ႧႠ ႣႠ ႼႠႰႥႨႣႠ ႫႰႠႥႠႪႧႠ ႯႠႫႧႠ
და იწყო იგავით სიტყუად მათა: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და მისცა მოქმედთა და წარვიდა.
და იწყო იგავით სიტყუად მათა: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და მისცა იგი მოქმედთა და წარვიდა მრავალთა ჟამთა.
და იწყო იგავით სიტყუად მათა: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და მისცა იგი მოქმედთა, და წარვიდა მრავალთა ჟამთა.
καὶ καιρῷ ἀπέστειλεν πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, ἵνα ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος δώσουσιν αὐτῷ· οἱ δὲ γεωργοὶ ἐξαπέστειλαν αὐτὸν δείραντες κενόν.
Եւ ի ժամու առաքեաց առ մշակսն ծառայ, զի ի պտղոյ այգւոյն տացեն նմա։ Եւ մշակքն գան հարին զնա՝ եւ արձակեցին ունայն։
და ჟამსა თჳსსა მიავლინა მოქმედთა მათ მონაჲ თჳსი, რაჲთა ნაყოფისა მისგანი მოსცენ მას. ხოლო მოქმედთა მათ სცეს, ტანჯეს და წარავლინეს იგი ცალიერი.
ႣႠ ႯႠႫႱႠ ႧჃႱႱႠ ႫႨႠႥႪႨႬႠ ႫႭႵႫႤႣ/ႧႠ ႫႠႧ ႫႭႬႠჂ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႬႠႷႭႴႨႱႠ ႫႨႱႢႠႬ ႫႭႾႺႤႬ ႫႠႱ Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႭႵ/ႫႤႣႧႠ ႫႠႧ ႾႺႤႱ ႣႠ ႲႠႬႿႤႱ ႨႢႨ ႣႠ ႼႠႰႠႥႪႨႬႤႱ ႨႢႨ ႺႠ/ႪႨႤႰႨ
ჟამსა თჳსსა მიუვლინა მოქმედთა მათ მონაჲ, რაჲთა ნაყოფისა მისგან მოართუან. ხოლო მოქმედთა მათ სცეს და ტანჯეს იგი და წარავლინეს ცარიელი.
და ჟამსა თჳსსა მიავლინა მოქმედთა მათ მონაჲ, რაჲთა ნაყოფისა მისგან მოსცენ მას. ხოლო მოქმედთა მათ სცეს და ტანჯეს და წარავლინეს იგი ცალიერი.
და ჟამსა თჳსსა მიუვლინა მოქმედთა მათ მონაჲ, რაჲთა ნაყოფისა მისგან მოსცენ მას. ხოლო მოქმედთა მათ სცეს და ტანჯეს და წარავლინეს იგი ცალიერი.
καὶ προσέϑετο ἕτερον πέμψαι δοῦλον· οἱ δὲ κἀκεῖνον δείραντες καὶ ἀτιμάσαντες ἐξαπέστειλαν κενόν.
Եւ յաւել մեւս եւս ծառայ յղել. նոքա՝ եւ զնա եւս գան հարին, անարգեցին եւ առաքեցին ունայն։
და შესძინა მივლინებად სხუაჲ მონაჲ. ხოლო მათ იგიცა გუემეს და წარავლინეს ცუდი.
// ႣႠ ႸႤႾႻႨႬ[Ⴀ] ႫႨႥႪႨႬႤႡႠႣ ႱႾႭჃႠ[Ⴢ] ႫႭႬႠჂ Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႠႧ ႨႢႨ/ႺႠ ႢႭჃႤႫႤႱ ႣႠ ႼႠႰ[ႠႥ]/ႪႨႬႤႱ ႺႭჃႣႨ
მერმე კუალად მიავლინა სხუაჲ მონაჲ. ხოლო მათ იგიცა გუემეს და წარავლინეს ცარიელი.
და შესძინა მივლინებად სხუაჲ მონაჲ. ხოლო მათ იგიცა გუემეს და წარავლინეს ცალიერი.
და შესძინა მივლინებად სხუაჲ მონაჲ. ხოლო მათ იგიცა გუემეს და წარავლინეს ცუდი.
καὶ προσέϑετο τρίτον πέμψαι· οἱ δὲ καὶ τοῦτον τραυματίσαντες ἐξέβαλον.
Եւ յաւել զերրորդն առաքել. նոքա՝ եւ զնա վիրաւորեցին, եւ հանին արտաքս։
მერმე კუალად მიავლინა მესამე. ხოლო მათ შეიპყრეს და დასდვეს წყლულებაჲ და გამოაძეს იგი.
ႫႤႰႫႤ ႩႭჃႪႠႣ ႫႨႠ[Ⴅ]/ႪႨႬႠ ႫႤႱႠႫჁ Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႠ[Ⴇ] ႸႤႨႮႷႰႤႱ ႣႠ ႣႠႾႣ/ႥႤႱ ႫႠႱ ႼႷႪႭჃႪႤႡႠჂ ႣႠ ႢႠႫႭႾႠႻႤႱ ႨႢ[Ⴈ]
და მერმე შესძინა მესამედ და მიავლინა სხუაჲ მონაჲ. ხოლო მათ შეიპყრეს და დასდვეს წყლულებაჲ და გამოაძეს გარე.
მერმე კუალად მიავლინა მესამჱ. ხოლო მათ შეიპყრეს და დასდვეს მას წყლულებაჲ და გამოაძეს იგი.
მერმე კუალად მიავლინა მესამე. ხოლო მათ შეიპყრეს და დასდვეს მას წყლულებაჲ და გამოაძეს იგი.
εἶπεν δὲ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, Τί ποιήσω; πέμψω τὸν υἱόν μου τὸν ἀγαπητόν· ἴσως τοῦτον ἐντραπήσονται.
Ասէ տէր այգւոյն. զինչ արարից, առաքեցից զորդի իմ սիրելի, թերեւս ի սմանէ պատկառեսցեն։
და თქუა უფალმან ვენაჴისამან: რაჲ ვყო? მივავლინო ძჱ ჩემი საყუარელი, ვინ იცის, ამისა შეიკდიმონ.
ႣႠ ႧႵ(ႭჃ)Ⴀ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ ႥႤႬႠჄႨ[ႱႠ] ႫႠႬ ႰႠჂ ႥႷႭ ႫႨ[ႥႠႥ]/ႪႨႬႭ ႻჁ ႹႤႫႨ ႱႠ[ႷႭჃႠ]/ႰႤႪႨ ႥႨ[Ⴌ] . . . ႠႫႨ[ႱႠ] ႸႤႨႩႣႨႫႭႬ
და თქუა უფალმან მის ვენაჴისამან: რაჲ-მე ვყო, მივავლინო ძჱ ჩემი საყუარელი, ვინ იცის, მისი შეიკდიმონ.
და თქუა უფალმან მან მის ვენაჴისამან: რაჲ ვყო? მივავლინო ძჱ ჩემი საყუარელი, ვინ იცის, ამისი შეიკდიმონ.
და თქუა უფალმან მის ვენაჴისამან: რაჲ ვყო? მივავლინო ძჱ ჩემი საყუარელი, ვინ უწყის, შეიკდიმონ.
ἰδόντες δὲ αὐτὸν οἱ γεωργοὶ διελογίζοντο πρὸς ἀλλήλους λέγοντες, Οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· ἀποκτείνωμεν αὐτόν, ἵνα ἡμῶν γένηται ἡ κληρονομία.
Իբրեւ տեսին զնա մշակքն, խորհեցան ընդ միմիայնս՝ եւ ասեն. սա է ժառանգն. սպանցուք զսա, զի մեր լինիցի ժառանգութիւնն։
ხოლო ვითარცა იხილეს ქუეყანისმოქმედთა მათ, ზრახვიდეს ურთიერთას: ესე არს მკჳდრი, მოვკლათ იგი, რაჲთა ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი.
Ⴞ(ႭႪႭ) . . . . ႵႭჃႤႷႠ/ႬႨႱ [ႫႭႵ]ႫႤႣႧႠ Ⴋ[ႠႧ]
ხოლო ქუეყანისმოქმედთა მათ ვითარცა იხილეს იგი, ზრახვა-ყვეს ურთიერთას და თქუეს: ესე არს მკჳდრი, მოვედით და მოვკლათ იგი, რაჲთა ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი ესე ...
ხოლო ვითარცა იხილეს იგი ქუეყანისმოქმედთა მათ, ზრახვიდეს ურთიერთას და თქუეს: ესე არს მკჳდრი, მოვედით და მოვკლათ იგი, რაჲთა ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი.
ხოლო ვითარცა იხილეს იგი ქუეყანისმოქმედთა მათ, ზრახვა-ყვეს ურთიერთას და თქუეს: ესე არს მკჳდრი, მოვედით და მოვკლათ იგი, რაჲთა ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი.
καὶ ἐκβαλόντες αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος ἀπέκτειναν. τί οὖν ποιήσει αὐτοῖς ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος;
Եւ հանին զնա արտաքս քան զայգին՝ եւ սպանին։ Արդ զինչ արասցէ ընդ նոսա տէր այգւոյն։
და განიყვანეს იგი გარეშე სავენაჴესა მას და მოკლეს. აწ რაჲ უყოს მათ უფალმან სავენაჴისამან?
და განიყვანეს იგი გარეშე სავენაჴესა მას და მოკლეს. აწ რაჲ უყოს უფალმან სავენაჴოჲსამან?
და განიყვანეს იგი გარეშე სავენაჴესა მას და მოკლეს. აწ რაჲ უყოს უფალმან სავენაჴისამან?
და განიყვანეს იგი გარეშე სავენაჴესა მას და მოკლეს. აწ რაჲ უყოს მათ უფალმან სავენაჴისამან?
ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις. ἀκούσαντες δὲ εἶπαν, Μὴ γένοιτο.
Ոչ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ, եւ տայցէ զայգին՝ այլոց։ Իբրեւ լուան՝ ասեն. քաւ՝ մի լիցի։
მოვიდეს და წარწყმიდნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და მისცეს ვენაჴი იგი სხუათა. ხოლო მათ ვითარცა ესმა ესე, თქუეს: ნუ იყოფინ!
მოვიდეს და წარწყმიდნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და მისცეს ვენაჴი იგი სხუათა. ხოლო მათ ვითარცა ესმა ესე, თქუეს: ნუ იყოფინ!
მოვიდეს და წარწყმიდნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და მისცეს ვენაჴი იგი სხუათა. ხოლო მათ ესმა ესე და თქუეს: ნუ იყოფინ!
მოვიდეს და წარწყმიდნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და მისცეს ვენაჴი იგი სხუათა. ხოლო მათ ესმა ესე და თქუეს: ნუ იყოფინ!
ὁ δὲ ἐμβλέψας αὐτοῖς εἶπεν, Τί οὖν ἐστιν τὸ γεγραμμένον τοῦτο· Λίϑον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήϑη εἰς κεϕαλὴν γωνίας;
Եւ նա հայեցեալ ընդ նոսա ասէ. իսկ զինչ իցէ այն որ գրեալն է՝ եթէ վէմն զոր անարգեցին շինօղքն, նա եղեւ գլուխ անկեան։
ხოლო თავადმან მიხედა მათ და ჰრქუა: ვითარ არს წერილი ესე: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, იგი იქმნა თავ საკიდურთა?
ხოლო თავადმან მიხედა მათ და ჰრქუა: ვითარ არს წერილი ესე: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშჱნებელთა, იგი იქმნა თავ კიდეთა?
ხოლო თავადმან მიჰხედა მათ და ჰრქუა: ვითარ არს წერილი ესე: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, იგი იქმნა თავ საკიდურთა?
ხოლო თავადმან მიხედა მათ და ჰრქუა: ვითარ არს წერილი ესე: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, იგი იქმნა თავ კიდეთა?
πᾶς ὁ πεσὼν ἐπ' ἐκεῖνον τὸν λίϑον συνϑλασϑήσεται· ἐϕ' ὃν δ' ἂν πέσῃ, λικμήσει αὐτόν.
Ամենայն՝ որ ընդհարցի ընդ վէմս ընդ այս. խորտակեսցի, եւ յորոյ վերայ անկցի՝ հոսեսցէ զնա։
ყოველი რომელი დაეცეს ლოდსა მას ზედა, შეიმუსროს; და რომელსა ზედა დაეცეს, განანქრიოს.
ყოველი, რომელი დაეცეს ლოდსა მას ზედა, შეიმუსროს; და რომელსა ზედა დაეცეს, განიქრიოს.
ყოველი, რომელი დაეცეს ლოდსა მას ზედა, შეიმუსროს; და რომელსა ზედა დაეცეს, განაქრიოს იგი.
ყოველი რომელი დაეცეს ლოდსა მას ზედა, შეიმუსროს; და რომელსა ზედა დაეცეს, განანქრიოს იგი.
Καὶ ἐζήτησαν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπ' αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐϕοβήϑησαν τὸν λαόν· ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς εἶπεν τὴν παραβολὴν ταύτην.
Եւ խնդրէին դպիրքն եւ քահանայապետք արկանել ի նա ձեռս ի նմին ժամու, եւ երկեան ի ժողովրդենէն. զի գիտէին՝ թէ առ նոսա ասաց զառակն զայն։
და უნდა მღდელთმოძღუართა მათ და მწიგნობართა დასხმად ჴელთა მათთა მას ჟამსა შინა, რამეთუ ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ გულისხმა-ყვეს, ვითარმედ მათთჳს თქუა იგავი ესე.
და უნდა მღდელთ-მოძღუართა მათ და მწიგნობართა დასხმად ჴელთა მათთა მას ჟამსა შინა და ეშინოდა ერისა მისგან, რამეთუ გულისხმა-ყვეს, რამეთუ მათთჳს თქუა იგავი ესე.
და უნდა მღდელთ-მოძღუართა მათ და მწიგნობართა დასხმად ჴელთა მათთა მას ჟამსა შინა და ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ გულისხმა-ყვეს, რამეთუ მათთჳს თქუა იგავი ესე.
და უნდა მღდელთმოძღუართა მათ და მწიგნობართა დასხმად ჴელთა მათთა მას ჟამსა შინა და ეშინოდა ერისა მის, რამეთუ გულისჴმა-ყვეს, ვითარმედ მათთჳს თქუა იგავი ესე.
Καὶ παρατηρήσαντες ἀπέστειλαν ἐγκαϑέτους ὑποκρινομένους ἑαυτοὺς δικαίους εἶναι, ἵνα ἐπιλάβωνται αὐτοῦ λόγου, ὥστε παραδοῦναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγεμόνος.
Եւ ապա սպասեցին, եւ առաքեցին դաւաճանս կեղծաւորեալս՝ զանձինս առ արդարս ունել. զի ըմբռնեսցեն զնա բանիւք, առ ի մատնել զնա պետութեան եւ իշխանութեան դատաւորին։
და მზირ-უყვეს მას და მიავლინნეს მზირნი ორგულნი, რომელნი მართალ იტყოდეს თავთა თჳსთა, რაჲთა პოონ რაჲმე სიტყუაჲ მის თანა და მისცენ იგი მთავრობასა და ჴელმწიფებასა მთავრისასა.
და მზირ-უყვეს მას და მიავლინნეს მზირნი ორგულნი, რომელნი მართალს იტყოდეს თავთა თჳსთა, რაჲთა პოვონ რაჲმე სიტყუაჲ მის თანა და მისცენ იგი მთავრობასა და ჴელმწიფებასა მთავრისასა.
და მზირ-უყვეს მას და მიავლინნეს მზირნი ორგულნი, რომელნი მართლად იტყოდეს თავთა თჳსთა, რაჲთა პოვონ რაჲმე სიტყუაჲ მის თანა და მისცენ იგი მთავრობასა და ჴელმწიფებასა მთავრისასა.
καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν λέγοντες, Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ὀρϑῶς λέγεις καὶ διδάσκεις καὶ οὐ λαμβάνεις πρόσωπον, ἀλλ' ἐπ' ἀληϑείας τὴν ὁδὸν τοῦ ϑεοῦ διδάσκεις·
Հարցին ցնա՝ եւ ասեն. վարդապետ՝ գիտեմք եթէ ուղիղ խօսիս եւ ուսուցանես, եւ ոչ առնուս ակն. այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես։
და ჰკითხეს მას და ეტყოდეს: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ სამართალსა იტყჳ და ასწავებ და არავის თუალთ-აღებ, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ.
და ჰკითხეს მას და ეტყოდეს: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ მართალსა იტყჳ და ასწავებ და არავის თუალთ-აღებ, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ.
და ჰკითხეს მას და ეტყოდეს: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ მართალსა იტყჳ და ასწავებ და არავის თუალ-აღებ პირსა, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ.
ἔξεστιν ἡμᾶς Καίσαρι ϕόρον δοῦναι ἢ οὔ;
Արժան է մեզ՝ կայսեր հարկս տալ՝ թէ ոչ։
ჯერ-არსა კეისრისა ხარკისა მიცემად, ანუ არა?
ჯერ-არსა კეისრისა ხარკისა მიცემად, ანუ არა?
ჯერ-არსა კეისრისა ხარკისა მიცემად, ანუ არა?
κατανοήσας δὲ αὐτῶν τὴν πανουργίαν εἶπεν πρὸς αὐτούς,
Եւ նայեցեալ ընդ խորամանակութիւն նոցա ասէ ցնոսա.
და გულისხმა-ყო ზაკულებაჲ იგი მათი და ჰრქუა მათ: რაჲსათჳს გამომცდით მე?
და გულისხმა-ყო ზაკულებაჲ იგი მათი და ჰრქუა მათ: რაჲსათჳს გამომცდით მე?
და ვითარცა გულისჴმა-ყო ზაკულებაჲ იგი მათი, ჰრქუა მათ: რაჲსა გამომცდით მე?
Δείξατέ μοι δηνάριον· τίνος ἔχει εἰκόνα καὶ ἐπιγραϕήν; οἱ δὲ εἶπαν, Καίσαρος.
Ցուցէք ինձ զդահեկանն։ եւ նոքա ցուցին։ եւ ասէ. զոյր պատկեր եւ զգիր ունի. պատասխանի ետուն՝ եւ ասեն, զկայսեր։
მიჩუენეთ მე დრაჰკანი! ვისი არს ხატი და ზედაწერილი? ხოლო მათ მიუგეს და ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
მიჩუენეთ მე დრაჰკანი! ვისი არს ხატი და ზედაწერილი? -- ხოლო მათ ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
მიჩუენეთ მე დრაჰკანი! -- ხოლო მათ უჩუენეს. და ჰრქუა: ვისი არს ხატი და ზედაწერილი? -- ხოლო მათ მიუგეს და ჰრქუეს: კეისრისაჲ.
ὁ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτούς, Τοίνυν ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ ϑεοῦ τῷ ϑεῷ.
Եւ նա ասէ ցնոսա. արդ՝ երթայք տուք զկայսերն՝ կայսեր։ եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։
და იესუ ჰრქუა მათ: აწ უკუე მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა.
და იესუ ჰრქუა მათ: აწ უკუე მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა.
და იესუ ჰრქუა მათ: აწ უკუე მიეცით კეისრისაჲ კეისარსა და ღმრთისაჲ ღმერთსა.
καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἐπιλαβέσϑαι αὐτοῦ ῥήματος ἐναντίον τοῦ λαοῦ, καὶ ϑαυμάσαντες ἐπὶ τῇ ἀποκρίσει αὐτοῦ ἐσίγησαν.
Եւ ոչ կարացին զնա ըմբռնել բանիւք յառաջի ժողովրդեանն. եւ զարմացեալ ընդ պատասխանին նորա՝ լռեցին։
და ვერარაჲ უპოვეს სიტყჳს-გებაჲ წინაშე ერისა მის. და უკჳრდა სიტყჳს-გებაჲ იგი მისი და დადუმნეს.
და ვერარაჲ უპოვეს სიტყჳს-გებაჲ წინაშე ერისა მის. და უკჳრდა სიტყჳს-მიგებაჲ იგი მისი და დადუმნეს.
და ვერარაჲ პოვეს მისთჳს სიტყჳს-გებაჲ წინაშე ერისა მის. და უკჳრდა სიტყჳს-მიგებაჲ იგი მისი და დადუმნეს.
Προσελϑόντες δέ τινες τῶν Σαδδουκαίων, οἱ ἀντιλέγοντες ἀνάστασιν μὴ εἶναι, ἐπηρώτησαν αὐτὸν
Մատուցեալ ոմանք ի Սադուկեցւոցն, որք հակառակէին չլինել յարութեան, հարցին ցնա՝
მო-ვინმე-უჴდეს მას ჟამსა შინა სადუკეველნი, რომელნი აცილობენ, ვითარმედ აღდგომაჲ არა არსო. ჰკითხეს მას და ეტყოდეს:
მოვ-ვინმე-უჴდეს მას ჟამსა შინა სადუკეველნი, რომელნი აცილობდეს, ვითარმედ აღდგომაჲ მკუდართაჲ არა არს, და ჰკითხეს მას და ეტყოდეს:
მო-ვინმე-უჴდეს მას ჟამსა შინა სადუკეველნი, რომელნი აცილობენ, ვითარმედ აღდგომაჲ არა არსო, და ჰკითხვიდეს მას და ეტყოდეს:
მო-ვინმე-უჴდეს მას მას ჟამსა შინა სადუკეველნი, რომელნი აცილობენ, ვითარმედ აღდგომაჲ არა არს, და ჰკითხეს მას და ეტყოდეს:
λέγοντες, Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡμῖν, ἐάν τινος ἀδελϕὸς ἀποϑάνῃ ἔχων γυναῖκα, καὶ οὗτος ἄτεκνος ᾖ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελϕὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελϕῷ αὐτοῦ.
Եւ ասեն. վարդապետ՝ Մովսէս գրեաց մեզ. եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի՝ որոյ իցէ կին, եւ նա անորդի իցէ, զի առնուցու եղբայր նորա զկինն, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։
მოძღუარ, მოსე ესრე დამიწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისამე მოკუდეს ძმაჲ და ესუას ცოლი და იგი უშვილო იყოს, რაჲთა შეირთოს ცოლი იგი მისი ძმამან მისმან და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
მოძღუარ, მოსე ესრე დაგჳწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისმე ძმაჲ მოუკუდეს და ესუას მას ცოლი და იგი უშვილოჲ იყოს, რაჲთა შეირთოს ცოლი იგი მისი ძმამან მისმან და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
მოძღუარ, მოსე ესრე დამიწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისმე ძმაჲ მოუკუდეს და ესუას მას ცოლი და იგი უშვილო იყოს, რაჲთა შეირთოს ცოლი იგი მისი ძმამან მისმან და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
მოძღუარ, მოსე ესრეთ დამიწერა ჩუენ: უკუეთუ ვისმე ძმაჲ მოუკუდეს და ესუას მას ცოლი და იგი უშვილო იყოს, რაჲთა შეირთოს ცოლი იგი მისი ძმამან მისმან და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
ἑπτὰ οὖν ἀδελϕοὶ ἦσαν· καὶ ὁ πρῶτος λαβὼν γυναῖκα ἀπέϑανεν ἄτεκνος·
Արդ՝ Եւթն եղբարք էին. եւ առաջնոյն առեալ կին, մեռաւ անորդի։
შჳდნი ძმანი იყვნეს ჩუენ შორის. პირველმან მან შეირთო ცოლი და მოკუდა უშვილოჲ.
შჳდნი ძმანი იყვნეს ჩუენ შორის. და პირველმან მან შეირთო ცოლი და მოკუდა უშვილოჲ.
შჳდნი ძმანი იყვნეს ჩუენ შორის. და პირველმან მან შეირთო ცოლი და მოკუდა უშვილოჲ.
შჳდნი უკუე ძმანი იყვნეს ჩუენ შორის. და პირველმან მან შეირთო ცოლი და მოკუდა უშვილოჲ.
καὶ ὁ δεύτερος
Առ զնա եւ երկրորդն, մեռաւ եւ նա անորդի։
და მეორემან და მესამემან.
და მეორემან და მესამემან,
და მეორემან და მესამემან.
და მეორემან და მესამემან,
καὶ ὁ τρίτος ἔλαβεν αὐτήν, ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ἑπτὰ οὐ κατέλιπον τέκνα καὶ ἀπέϑανον.
Առ զնա եւ երրորդն։ Նոյնպէս եւ իւթանեքին, եւ ոչ թողին որդիս։
და მოწყდეს უშვილონი. ეგრევე შჳდთა მათ, და არა დაშთა შვილი.
ვიდრე მეშჳდედმდე, და არა დაშთა შვილი.
და მოწყდეს უშვილონი. და ეგრევე შჳდთა მათ, და არა დაუშთა შვილი.
და მოწყდეს უშვილონი. და ეგრეთვე ვიდრე მეშჳდედმდე, და არა დაუშთა შვილი.
ὕστερον καὶ ἡ γυνὴ ἀπέϑανεν.
Մեռաւ եւ կինն։
და მათსა შემდგომად მოკუდა დედაკაციცა იგი.
და მათსა შემდგომად მოკუდა დედაკაცი იგი.
და მათსა შემდგომად მოკუდა დედაკაციცა იგი.
შემდგომად მათ ყოველთაჲსა მოკუდა დედაკაციცა იგი.
ἡ γυνὴ οὖν ἐν τῇ ἀναστάσει τίνος αὐτῶν γίνεται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα.
Արդ ի յարութեանն ում ի նոցանէ լինիցի կին. զի իւթանեքին կալան զնա կին։
აწ უკუე აღდგომასა მას მკუდართასა ვისა მათგანისა იყოს ცოლად, რამეთუ შჳდთავე ესუა იგი ცოლად?
აწ უკუე აღდგომასა მკუდართასა ვისა მათგანისა იყოს იგი ცოლად, რამეთუ შჳდთავე ესუა იგი?
აწ უკუე აღდგომასა მკუდართასა ვისა მათგანისა იყოს ცოლ, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
აწ უკუე აღდგომასა მას მკუდართასა ვისა მათგანისა იყოს ცოლ, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσιν καὶ γαμίσκονται,
Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս՝ եւ ասէ որդիք աշխարհիս այսորիկ կանայս առնեն՝ եւ արանց լինին։
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ნაშობნი ამის სოფლისანი იქორწინებიან და განჰქორწინებენ;
მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: ნაშობნი ამის სოფლისანი იქორწინებიან და განჰქორწინებენ;
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ნაშობნი ამის სოფლისანი იქორწინებიან და განჰქორწინებენ;
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ნაშობნი ამის სოფლისანი იქორწინებიან და განჰქორწინებენ.
οἱ δὲ καταξιωϑέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται·
Իսկ որ արժանի լինիցին այնմ աշխարհի հասանել, եւ յարութեանն որ ի մեռելոց՝ ոչ կանայս առնեն, եւ ոչ արանց լինին։
ხოლო რომელნი-იგი ღირს იქმნეს საუკუნესა მას მიმთხუევად და აღდგომასა მკუდრეთით, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ.
ხოლო რომელნი-იგი ღირს იქმნნენ საუკუნესა მას მიმთხუევად და აღდგომასა მკუდრეთით, არცა იქორწინებიან, არცა განჰქორწინებენ,
ხოლო რომელნი-იგი ღირს იქმნნენ საუკუნესა მას მიმთხუევად და აღდგომასა მკუდრეთით, არცა იქორწინებიან, არცა განჰქორწინებენ.
ხოლო რომელნი-იგი ღირს იქმნნენ საუკუნესა მას მიმთხუევად და აღდგომასა მას მკუდრეთით, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ,
οὐδὲ γὰρ ἀποϑανεῖν ἔτι δύνανται, ἰσάγγελοι γάρ εἰσιν, καὶ υἱοί εἰσιν ϑεοῦ, τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες.
Քանզի եւ ոչ մեռանել եւս կարեն, զի հաւասար հրեշտակաց են՝ եւ որդիք Աստուծոյ. Քանզի յարութեան որդիք են։
არცა სიკუდიდ მერმე ჴელეწიფების, რამეთუ სთ იგი დავით იტყჳს წიგნსა ფსალმუნთასა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა,
არცა სიკუდიდ მერმე ჴელ-ეწიფების, რამეთუ სწორ ანგელოზთა არიან და ძენი ღმრთისანი და აღდგომისანი არიან.
არცაღა მერმე სიკუდილდ ჴელ-ეწიფების, რამეთუ სწორ ანგელოზთა არიან და ძენი ღმრთისანი და აღდგომისანი არიან.
არცაღა მერმე სიკუდილად ჴელ-ეწიფების, რამეთუ სწორ ანგელოზთა არიან და ძენი ღმრთისანი და აღდგომისანი არიან.
ὅτι δὲ ἐγείρονται οἱ νεκροὶ καὶ Μωϋσῆς ἐμήνυσεν ἐπὶ τῆς βάτου, ὡς λέγει κύριον τὸν ϑεὸν ᾽Αβραὰμ καὶ ϑεὸν ᾽Ισαὰκ καὶ ϑεὸν ᾽Ιακώβ·
Այլ զի յառնեն մեռեալք, եւ Մովսէս գուշակեաց ի մորենւոջն, որպէս ասէ զտեառնէ Աստուծոյ Աբրահամու, եւ զԱստուծոյ Սահակայ, եւ զԱստուծոյ Յակովբայ։
რამეთუ აღდგენ მკუდარნი, მოსეცა აუწყა მაყლოანსა მას ზედა, ვითარცა-იგი იტყჳს უფალსა ღმერთსა აბრაჰამისსა და ღმერთსა ისაკისსა და ღმერთსა იაკობისსა.
ხოლო რამეთუ აღდგენ მკუდარნი, მოსეცა აუწყა მაყულოვანსა მას ზედა, ვითარცა იტყჳს უფალსა ღმერთსა აბრაჰამისსა და ღმერთსა ისააკისა და ღმერთსა იაკობისსა.
ხოლო რამეთუ აღდგენ მკუდარნი, მოსეცა აუწყა მაყულოვანსა მას ზედა, ვითარცა-იგი იტყჳს უფალსა ღმერთსა აბრაჰამისსა და ღმერთსა ისაკისსა და ღმერთსა იაკობისსა.
ϑεὸς δὲ οὐκ ἔστιν νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων, πάντες γὰρ αὐτῷ ζῶσιν.
Եւ Աստուած չէ մեռելոց՝ այլ կենդանեաց. զի ամենեքին նմա կենդանի են։
რამეთუ ღმერთი არა არს მკუდართაჲ, არამედ ღმერთი ცხოველთაჲ, რამეთუ ყოველნი ცხოველ არიან მის წინაშე.
რამეთუ ღმერთი არა არს მკუდართაჲ, არამედ ცხოველთაჲ, რამეთუ ყოველნი ცხოველ არიან მის წინაშე.
რამეთუ არა არს ღმერთი მკუდართაჲ, არამედ ცხოველთაჲ, რამეთუ ყოველნი ცხოველ არიან მის წინაშე.
ἀποκριϑέντες δέ τινες τῶν γραμματέων εἶπαν, Διδάσκαλε, καλῶς εἶπας·
Պատասխանի ետուն նմա ոմանք ի դպրացն՝ եւ ասեն. վարդապետ՝ բարւոք ասացեր։
ႫႭႻႶႭჃႠႰ ႩႤႧႨႪႠႣ ႾႧႵႭჃ
მი-ვიეთმე-უგეს მწიგნობართა და ჰრქუეს: მოძღუარ, კეთილად სთქუ.
მი-ვიეთმე-უგეს მწიგნობართა და ჰრქუეს: მოძღუარ, კეთილად სთქუ.
οὐκέτι γὰρ ἐτόλμων ἐπερωτᾶν αὐτὸν οὐδέν.
Եւ ոչ եւս ոք իշխէր հարցանել զնա՝ եւ ոչինչ։
ႣႠ ႥႤႰႶႠႰႠ ႨႩႠႣႰႤႱ ႩႨႧႾႥႠႣ ႫႨႤႰႨႧႢႠႬ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ //
და ვერღარა იკადრეს კითხვად მისა მიერითგან. და ჰრქუა მათ უფალმან:
და ვერღარა იკადრეს კითხვად მისა მიერითგან. და ჰრქუა მათ უფალმან:
Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, Πῶς λέγουσιν τὸν Χριστὸν εἶναι Δαυὶδ υἱόν;
Ասէ եւ առ նոսա. զիարդ ասեն զՔրիստոսէ՝ թէ որդի է Դաւթի.
Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႭჃႩႭჃႤ ႾႨႲႷჃႠႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ/ႢႠႬႬႨ ႥႨႬႫႤ Ⴕ(ႰႨႱႲ)ႤႱႠ ႻႤႣ Ⴃ(ႠႥႨ)ႧႨႱႠ //
ვითარ უკუე იტყჳან თქუენგანნი ვინმე ქრისტესა ძედ დავითისა?
ვითარ უკუე იტყჳან ქრისტესა ძედ დავითისა?
αὐτὸς γὰρ Δαυὶδ λέγει ἐν βίβλῳ ψαλμῶν, Εἶπεν κύριος τῷ κυρίῳ μου, Κάϑου ἐκ δεξιῶν μου
Եւ ինքն Դաւիթ ասէ ի գիրս սաղմոսաց. ասաց տէր ցտէր իմ, նիստ ընդ աջմէ իմմէ,
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႧჃႧ ႨႢႨ Ⴃ(ႠႥႨ)Ⴇ ႾႨႲႷჃႱ ႼႨႢႬႱႠ ႴႱႠႪႫႭჃႬႧႠႱႠ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ Ⴍ(ჃႴႠႪႱ)Ⴀ ႹႤႫႱႠ ႣႠႿႤႣ ႫႠႰႿႭჃႤႬႨႧ ႹႤႫႱႠ //
რამეთუ თჳთ იგი დავით იტყჳს წიგნსა ფსალმუნთასა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა,
რამეთუ თჳთ იგი დავით იტყჳს წიგნსა ფსალმუნთასა: ჰრქუა უფალმან უფალსა ჩემსა: დაჯედ მარჯუენით ჩემსა,
ἕως ἂν ϑῶ τοὺς ἐχϑρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου.
Մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։
ვიდრემდე დავსხნე მტერნი შენნი ქუე ფერჴთა შენთა.
Ⴅ(ႨႣႰ)ႤႫႣႤ ႣႠႥႱႾ/ႬႤ [ႫႲႤႰ]ႬႨ ႸႤႬႬႨ ႵႭჃႤ/ႸႤ ႴႤ[ႰჄႧႠ] ႸႤႬႧႠ
ვიდრემდე დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
ვიდრემდე დავსხნე მტერნი შენნი ქუეშე ფერჴთა შენთა.
Δαυὶδ οὖν κύριον αὐτὸν καλεῖ, καὶ πῶς αὐτοῦ υἱός ἐστιν;
Իսկ արդ՝ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիարդ որդի նորա իցէ։
თჳთ იგი დავით უფლით ხადის, და ვითარ ძე მისი არს?
ႧჃႧ ႨႢႨ Ⴃ(ႠႥႨ)Ⴇ Ⴍ(ჃႴႠ)ႪႨႧ Ⴞ/ႾႠႣႨႱ ႣႠ Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႻჁ ႫႨ/ႱႨ ႠႰႱ
თჳთ იგი დავით უფლით ჰხადის, და ვითარ ძჱ მისი არს?
თჳთ იგი დავით უფლით ხადის, და ვითარ ძჱ მისი არს?
᾽Ακούοντος δὲ παντὸς τοῦ λαοῦ εἶπεν τοῖς μαϑηταῖς [αὐτοῦ],
Եւ լու ի լու ամենայն ժողովրդեանն, ասէ ցաշակերտսն։
და ვითარ ესმოდა ესე ყოველსა მას ერსა, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა:
ႣႠ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႾႤႱႫႭႣႠ ႤႱႤ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႱႠ ႫႠႱ ႤႰႱႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႭႼႠႴႤႧႠ ႧჃ[ႱႧႠ]
და ვითარცა ესმოდა ესე ყოველსა მას ერსა, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა:
და ვითარცა ესმოდა ესე ყოველსა მას ერსა, ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა:
Προσέχετε ἀπὸ τῶν γραμματέων τῶν ϑελόντων περιπατεῖν ἐν στολαῖς καὶ ϕιλούντων ἀσπασμοὺς ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ πρωτοκαϑεδρίας ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ πρωτοκλισίας ἐν τοῖς δείπνοις,
Զգոյշ լերուք ի դպրացն, որ կամին պատմուճանօք շրջել, եւ սիրեն ողջոյնս ի հրապարակս, եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զբարձերէցս յընթրիս,
ეკრძალენით მწიგნობართა, რომელთა ჰნებავს სამოსლითა სლვაჲ და რომელთა ჰნებავს უბანთა ზედა მოკითხვაჲ და პირველ-ჯდომაჲ კრებულსა შორის და ზემოჯდომაჲ პურსა ზედა,
ႾႤႩႰႻႠႪႤႬႨႧ [ႫႼႨႢ]/ႬႭႡႠႰႧႠ ႫႠႧႢႠႬ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠ ႾႬႤႡႠႥႱ ႱႠ/ႫႭႱႪႨႧႠ ႱႪႥႠჂ ႣႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠ ႾႭჃႷႭჃႠႰႱ ႭჃႡႠႬႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႫႭႩႨႧ/ႾႥႠჂ ႣႠ ႮႨႰႥႤႪႠႣ ႿႣႭႫႠჂ ႩႰႤႡႭჃႪ/ႱႠ ႸႭႥႰႨႱ ႣႠ ႦႤႫ/[ႭႿႣႭႫႠჂ] ႮႭჃႰႱႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ
ეკრძალენით მწიგნობართა მათგან, რომელთა ჰნებავს სამოსლითა სლვაჲ და რომელთა უყუარს უბანთა ზედა მოკითხვაჲ და პირველადჯდომაჲ კრებულსა შოვრის და ზემოჯდომაჲ პურსა ზედა,
ეკრძალენით მწიგნობართაგან, რომელთა ჰნებავს სამოსლითა სლვაჲ და რომელთა უყუარს უბანთა ზედა მოკითხვაჲ და პირველადჯდომაჲ კრებულსა შორის და ზემოჯდომაჲ პურსა ზედა,
οἳ κατεσϑίουσιν τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προϕάσει μακρὰ προσεύχονται· οὗτοι λήμψονται περισσότερον κρίμα.
Որ ուտեն զտունս այրեաց, եւ պատճառանօք յերկարեն զաղօթս. նոքա ընկալցին աւելի դատաստանս։
რომელნი შეჰჭამენ სახლსა ქურივთასა და მიზეზით შორად ილოცვენ. ამათ მიიღონ უმეტესი სარჩელი.
Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ ႸႤႾႽႠႫႤႬ ႱႠႾႪ/ႱႠ ႵႭჃႰႨႥႧႠႱႠ Ⴃ[Ⴀ] ႫႨႦႤႦႨႧ ႸႭႥႰႠႣ ႾႨႪႭႺႥႤႣ ႠႫႠႧ ႫႨႨႶႭႬ ႾႭჃႣႨႣჁ/ႱႨ ႱႠႸႿႤႪႨ
რომელნი შეშჭამენ სახლებსა ქურივთასა და მიზეზით განგრძობილად ილოცვედ. ამათ მოიღონ უმეტესი საშჯელი.
რომელნი შეშჭამენ სახლებსა ქურივთასა და მიზეზით განგრძობილად ილოცვედ. ამათ მოიღონ უმეტესი საშჯელი.
