Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ, ᾽Ανένδεκτόν ἐστιν τοῦ τὰ σκάνδαλα μὴ ἐλϑεῖν, πλὴν οὐαὶ δι' οὗ ἔρχεται·
Ասաց եւ առ աշակերտսն իւր. ոչ է մարթ չգալ գայթագղութեան. բայց վայ այնմիկ է՝ յոյր ձեռն գայցէ։
ჰრქუა მოწაფეთა მათ თჳსთა: არა ეგების არამოსლვაჲ საცთურისაჲ, ხოლო ვაჲ მისა, რომლისა ძლით მოვიდეს.
ჰრქუა იესუ მოწაფეთა თჳსთა: შეუგვანებელ არს საცთურისა არა მოსლვაჲ, ხოლო ვაჲ, ვისგან მოვიდეს.
ჰრქუა იესუ მოწაფეთა თჳსთა: შეუგვანებელ არს საცთურისა არამოსლვაჲ, ხოლო ვაჲ, ვისგან მოვიდეს!
λυσιτελεῖ αὐτῷ εἰ λίϑος μυλικὸς περίκειται περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔρριπται εἰς τὴν ϑάλασσαν ἢ ἵνα σκανδαλίσῃ τῶν μικρῶν τούτων ἕνα.
Լաւ էր նմա՝ թէ վէմ երկանաքար կախէր զպարանոցէ նորա, եւ անկանէր ի ծով, քան թէ գայթագղեցուցանիցէ զմի ոք ի փոքրկանցս յայսցանէ։
უადვილესმცა იყო, ქვაჲ ფქვისაჲ დამოეკიდა ყელსა მისსა და შთა-მცა-ვარდა ზღუასა, ვიდრე არა ერთისა მათ მცირეთაგანისა დაბრკოლებასა.
Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႾႤႣႥႠ ႵႤႣႱႠ ႣႠ ႸႧႠႥႰႣႭႫႨႪ ႾႨႷႭ ႦႶႭჃႠႱႠ Ⴅ(ႨႣႰ)Ⴄ ႠႰႠ ႣႠႡႰ/ႩႭႪႤႡႠႱႠ ႤႰႧႱႠ Ⴀ/ႫႠႱ ႫႺႨႰႤႧႠႢႠႬႱႠ //
უადვილეს არს მისა, უკუეთუმცა ლოდი ფქვილისაჲ ზედაედვა ქედსა და შთავრდომილ იყო ზღუასა, ვიდრე არა დაბრკოლებასა ერთსა ამას მცირეთაგანსა.
უადვილეს არს მისა, უკუეთუმცა ლოდი ვირით საფქველისაჲ ზედაედვა ქედსა მისსა და შთავრდომილ იყო ზღუასა, ვიდრე არა დაბრკოლებად ერთსა ამას მცირეთაგანსა.
προσέχετε ἑαυτοῖς. ἐὰν ἁμάρτῃ ὁ ἀδελϕός σου ἐπιτίμησον αὐτῷ, καὶ ἐὰν μετανοήσῃ ἄϕες αὐτῷ·
Զգոյշ կացէք անձանց։ Եթէ մեղիցէ եղբայր քո, սաստեա նմա։ եւ եթէ ապաշխարիցէ, թող նմա։
ხ̃ეკრძალენით თავთა თქუენთა. უკუეთუ ცოდოს ძმამან შენმან, შეჰრისხენ მას; და თუ შეინანოს, მიუტევე მას.
Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႾႤႩႰႻႠႪ[Ⴄ]ႬႨႧ ႧႠႥႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႧႠ ႭჃ[Ⴉ]ႭჃႤႧႭჃ ႸႤႢႺႭႣႭႱ ႻႫႠႫႠႬ ႸႤႬႫႠႬ ႸႤႾႰႨႱႾႤႬ ႫႠ[Ⴑ] ႣႠ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႸႤႨ/ႬႠႬႭႱ ႫႨႾႭჃႲႤႥႤ ႫႠႱ
არამედ ეკრძალენით თავთა თქუენთა. უკუეთუ შეგცოდოს შენ ძმამან შენმან, შეჰრისხენ მას; და უკუეთუ შეინანოს, მიუტევე მას.
არამედ ეკრძალენით თავთა თქუენთა, უკუეთუ შეგცოდოს შენ ძმამან შენმან, შეჰრისხენ მას; და უკუეთუ შეინანოს, მიუტევე მას.
καὶ ἐὰν ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ καὶ ἑπτάκις ἐπιστρέψῃ πρὸς σὲ λέγων, Μετανοῶ, ἀϕήσεις αὐτῷ.
Եւ Եթէ եւթն անգամ մեղիցէ քեզ, եւ եւթն անգամ դարձցի ի քեզ եւ ասիցէ՝ ապաշխարեմ, թողցես նմա։
და თუ შჳდგზის დღესა შინა შეგცოდოს შენ და შჳდგზისვე მოიქცეს შენდა და თქუას: ვინანი, მიუტევე მას.
ႣႠ ႶႠႧႭჃ ႸჃႣ ႢႦႨႱ ႣႶႤႱႠ ႸႨႬႠ ႸႤႢႺႭ/ႣႭႱ ႸႤႬ ႣႠ ႸჃႣ ႢႦႨႱ ႫႭႠႵႺႨႭႱ ႣႠ ႢႰ/ႵႭჃႠႱ ႸႤႬ ႸႤႥႨႬႠႬႤ ႫႨႾႭჃႲႤႥႤ ႫႠႱ
და ღათუ შჳდგზის დღესა შინა შეგცოდოს შენ და შჳდგზის მოაქციოს და გრქუას შენ: შევინანე, მიუტევე მას.
დაღათუ შჳდგზის დღესა შინა შეგცოდოს და შჳდგზის მოაქციოს და გრქუას შენ: შევინანე, მიუტევე მას.
Καὶ εἶπαν οἱ ἀπόστολοι τῷ κυρίῳ, Πρόσϑες ἡμῖν πίστιν.
Եւ ասեն առաքեալքն ցտէր. յաւել մեզ հաւատս։
და რქუეს მოციქულთა მათ: შემძინე ჩუენ სარწმუნოებაჲ!
ႾႰႵ(ႭჃ)ႤႱ ႫႭႺႨႵႭჃႪႧႠ Ⴍ(ჃႴႠႪႱ)Ⴀ ႸႤႫႻႨႬႤ Ⴙ(ႭჃႤ)Ⴌ ႱႠႰႼ/ႫႭჃႬႭႤႡႠჂ
ჰრქუეს უფალსა მოციქულთა: შემძინენ ჩუენ სარწმუნოებაჲ!
ჰრქუეს მოციქულთა უფალსა: შემძინე ჩუენ სარწმუნოებაჲ!
და ჰრქუეს მოციქულთა უფალსა: შემძინე ჩუენ სარწმუნოებაჲ!
εἶπεν δὲ ὁ κύριος, Εἰ ἔχετε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ [ταύτῃ], ᾽Εκριζώϑητι καὶ ϕυτεύϑητι ἐν τῇ ϑαλάσσῃ· καὶ ὑπήκουσεν ἂν ὑμῖν.
Եւ ասէ տէր. եթէ ունիցիք հաւատս քան զհատ մանանխոյ, եւ ասիցէք թթենւոյս այսմիկ. խլեաց եւ անկեաց ի ծովու, եւ հնազանդեսցի ձեզ։
და ჰრქუა უფალმან: უკუეთუ გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ მდოგჳსმარცუალ ოდენ და ჰრქუათ ლეღუსა ამას: აღიფხუერ და დაენერგე ზღუასა, და ისმინოს თქუენი.
ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ ႭჃႩႭჃႤ/ႧႭჃ ႢႠႵႭჃႱ ႱႠႰႼ/ႫႭჃႬႭႤႡႠჂ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ [ႫႠႰ]/ႺႭჃႠႪႨ ႫႣႭႢჃႱႠჂ ႾႠႰႵႭჃႧႫႺႠ ႪႤႶႭჃ/ႱႭჃႪႤ[Ⴊ]ႱႠ ႠႫႠႱ ႠႶ/ႾႨႴႾႭჃႤႰ ႣႠ ႣႠႾႤ/ႬႤႰႢႤ ႦႶႭჃႠႱႠ ႸႨႬႠ ႨႱႫႨႬႠႫႺႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨ
ჰრქუა მათ უფალმან: უკუეთუ გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ, ვითარცა მარცუალი მდოგჳსაჲ, არქუთმცა ლეღოანსა ამას: აღიფხუერ და დაენერგე ზღუასა შინა, ისმინამცა თქუენი.
ჰრქუა მათ იესუ: უკუეთუ გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ, ვითარცა მარცუალი მდოგჳსაჲ, არქუთმცა ლეღუსულელსა ამას: აღიფხუერ და დაენერგე ზღუასა შინა, და ისმინამცა თქუენი.
ჰრქუა მათ იესუ: უკუეთუ გაქუნდეს სარწმუნოებაჲ, ვითარცა მარცუალი მდოგჳსაჲ, არქუთმცა ლეღუსულელსა ამას; აღიფხუერ და დაენერგე ზღუასა შინა, ისმინამცა თქუენი.
Τίς δὲ ἐξ ὑμῶν δοῦλον ἔχων ἀροτριῶντα ἢ ποιμαίνοντα, ὃς εἰσελϑόντι ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἐρεῖ αὐτῷ, Εὐϑέως παρελϑὼν ἀνάπεσε,
Իսկ ով ոք ի ձէնջ որ ունիցի ծառայ հողագործ կամ հովիւ, որ իբրեւ մտանիցէ յագարակէ՝ ասիցէ ցնա վաղվաղակի, թէ անց բազմեաց։
ვისმე თქუენგანსა ესუას მონაჲ, ჴნვიდეს, ანუ მწყსიდეს, რომელი ვითარცა შემოვიდეს ველით, ჰრქუასმე მას: ადრე-ადრე წარმოჴედ, ინაჴ-იდგ!
ႥႨႱႫႤ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႢႠႬႱႠ ႫႭ/ႬႠჂ ႾႤႱႭჃႠႱ ႫჄႬႥႤ/ႪႨ ႢႨႬႠ ႫႼႷႤႫႱႨ Ⴐ(ႭႫႤ)Ⴊ[Ⴈ]/Ⴋ[ႺႠ] ႫႭ[ႥႨႣႠ] ႥႤႪႨႧ ႣႠ ႫႤ[Ⴗ]ႱႤႭჃႪႠႣ [ႾႰ]Ⴕ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႱ ႼႠႰ[Ⴋ]ႭჄႤႣ ႣႠ ႣႠႿႤႣ
ვის-მე თქუენგანსა მონაჲ ესუას მჴნველი გინა მწყემსი, რომელიცა მოვიდა ველით და მეყსეულად ჰრქუა მას: წარმოდეგ და დაჯედ!
ვისმე თქუენგანსა ესუას მონაჲ მჴნველი, გინა მწყემსი, რომელიმცა მოვიდა ველით, და მეყსეულად ჰრქუა მას: წარმოჴედ, და დაჯედ!
ვისმე თქუენგანსა მონაჲ ესუას მჴნველი გინა მწყემსი, რომელიმცა მოვიდა ველით, და მეყსეულად ჰრქუა მას: წარმოჴედ და დაჯედ!
ἀλλ' οὐχὶ ἐρεῖ αὐτῷ, ῾Ετοίμασον τί δειπνήσω, καὶ περιζωσάμενος διακόνει μοι ἕως ϕάγω καὶ πίω, καὶ μετὰ ταῦτα ϕάγεσαι καὶ πίεσαι σύ;
Այլ ոչ ասիցէ ցնա, թէ պատրաստեա զինչ ընթրելոց իցեմ, եւ գօտի ածեալ պաշտեա զիս՝ մինչեւ կերայց եւ արբից, եւ ապա կերիցես եւ արբցես դու։
არამედ ესრე სამე ჰრქუას მას: მზა-მიყავ, რაჲ ვჭამო, და წარმოჴედ, სარტყელი შეირატყ და მსახურე, ვიდრემდის ვჭამო და ვსუა, და ჭამე და სუ შენცა.
არა-მე ჰრქუას მას: მზა-ყავ, რაჲთა ვისერო. და მოირტყენ და მსახურე\ბდ, ვიდრე ვჭამო და ვსუა, და მისა შემდგომად ჭამე და სუ შენცა?
არამედ ჰრქუას მას: მზა-მიყავ, რაჲთა ვისერო, და მოირტყენ და მმსახურებდ მე, ვიდრემდე ვჭამო და ვსუა, და ამისა შემდგომად ჭამე და სუ შენცა.
ანუ არამე ჰრქუასა მას: მზა-მიყავ მე, რაჲთა ვისერო, და მოირტყენ და მმსახურებდ მე, ვიდრემდე ვჭამო და ვსუა, და ამისა შემდგომად ჭამე და სუ შენცა?
μὴ ἔχει χάριν τῷ δούλῳ ὅτι ἐποίησεν τὰ διαταχϑέντα;
Միթէ շնորհ ունիցի ծառային այնմիկ, զի արար զամենայն հրամանսն։
ნუთუ მადლ რაჲ იპყრას მონისაჲ მის, რამეთუ ყო ყოველი იგი ბრძანებული?
ნუუკუე მადლი ეპყრას მონისაჲ მის, და ყო ბრძანებაჲ მისი? არა ჰგონებთ.
ნუუკუე მადლ-იპყრას მონისაჲ მის, რამეთუ ყო ბრძანებაჲ მისი? არა ვჰგონებ.
ნუუკუე მადლ-იპყრასა მონისაჲ მის, რამეთუ ყო ბრძანებაჲ მისი? არა ვჰგონებ.
οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τὰ διαταχϑέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι Δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὃ ὠϕείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν.
Նոյնպէս եւ դուք՝ յորժամ առիցէք զամենայն հրամայեալսն ձեզ, ասասջիք՝ թէ ծառայք անպիտանք եմք, զոր պարտեաքն առնել՝ արարաք։
ეგრეცა თქუენ, რაჟამს ჰყოთ ყოველი იგი ბრძანებული თქუენდა მიმართ, თქუთ, ვითარმედ: მონანი უჴმარნი ვართ; რაჲ თანაგუედვა ყოფად, ვყავთ.
თქუენცა ეგრეთ, ოდეს ჰყოთ ბრძანებული თქუენდა, თქუთ: რომელი თანა-გუედვა ყოფად, ვყავთ.
ეგრეცა თქუენ, ოდეს ჰყოთ ბრძანებული თქუენდა, თქუთ, ვითარმედ: მონანი უჴმარნი ვართ; რომელი თანაგუედვა ყოფად, ვყავთ.
ეგრეცა თქუენ, ოდეს ჰყოთ ბრძანებული თქუენდა, თქუთ, ვითარმედ: მონანი ვართ უჴმარნი; რომელი თანაგუედვა ყოფად, ვყავთ.
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσϑαι εἰς ᾽Ιερουσαλὴμ καὶ αὐτὸς διήρχετο διὰ μέσον Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας.
Եւ եղեւ մինչեւ երթայր նա յերուսաղեմ, եւ ինքն անցանէր ընդ մէջ Սամարեայ եւ Գալիլեացւոց։
და იყო მისლვასა მისსა იერუსალჱმდ, და თჳთ განვიდოდა შორის სამარიასა და გალილეასა.
და იყო მისლვასა მას მისსა იერუსალჱმდ, და თავადი განვიდოდა შორის სამარიასა და გალილეასა.
და იყო მისლვასა მას მისსა იერუსალჱმდ და თავადი განვიდოდა შორის სამარიასა და გალილეასა.
καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν [αὐτῷ] δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωϑεν,
Եւ մինչ դեռ մտանէր ի գեղ ուրեմն, պատահեցան նմա տասն այր բորոտ, որք կացին ի հեռաստանէ։
ვითარ შევიდოდა დაბასა რომელსამე, შეემთხჳნეს მას ათნი კაცნი განბოკლებულნი, რომელნი დადგეს შორით,
და შე-რაჲ-ვიდა იგი დაბასა რომელსამე, მოეგებვოდეს მას ათნი კეთროვანნი კაცნი, რომელნი დადგეს შორს,
და შე-რაჲ-ვიდა იგი დაბასა რომელსამე, მოეგებვოდეს მას ათნი კეთროვანნი კაცნი, რომელნი დადგეს შორის.
καὶ αὐτοὶ ἦραν ϕωνὴν λέγοντες, ᾽Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς.
Բարձին զձայնս՝ եւ ասեն. Յիսուս Վարդապետ՝ ողորմեաց մեզ։
აღიმაღლეს ჴმაჲ და იტყოდეს: იესუ მოძღუარ, შეგჳწყალენ* ჩუენ!
და მათ აღიმაღლეს ჴმაჲ მათი და იტყოდეს: იესუ მოძღუარ, შემიწყალენ ჩუენ!
და მათ აღიმაღლეს ჴმაჲ მათი და იტყოდეს: იესუ მოძღუარ, შემიწყალენ ჩუენ!
καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς, Πορευϑέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσιν. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαϑαρίσϑησαν.
Եւ իբրեւ ետես զնոսա, ասէ ցնոսա. երթայք ցուցէք զանձինս քահանայիցն։ Եւ եղեւ իբրեւ գնացին, առժամայն սրբեցան։
და ვითარცა იხილნა იგინი, ჰრქუა მათ: მივედით, უჩუენენით თავნი მღდელთა მათ. და იყო, ვითარცა წარვიდეს, მუნქუესვე განწმიდნეს.
და თავადმან ვითარცა იხილნა იგინი, ჰრქუა მათ: წარვედით, უჩუენენით თავნი თქუენნი მღდელთა. -- და იყო, ვითარ წარ-ოდენ-ვიდეს იგინი მისგან, განწმიდნეს კეთროვნებისა მისგან.
და თავადმან ვითარცა იხილნა იგინი, ჰრქუა მათ: წარვედით და უჩუენენით თავნი თქუენნი მღდელთა. და იყო, ვითარცა წარ-ოდენ-ვიდეს იგინი მისგან, განწმიდნეს კეთროვნებისა მისგან.
εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάϑη, ὑπέστρεψεν μετὰ ϕωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν ϑεόν,
Մի ոմն ի նոցանէ իբրեւ ետես՝ թէ բժշկեցաւ, դարձաւ անդրէն՝ ի ձայն մեծ փառաւոր առնէր զԱստուած։
და ერთმან მათგანმან ვითარცა იხილა, რამეთუ განიკურნა, მიიქცა მუნვე და ადიდებდა ღმერთსა.
ხოლო ერთმან მათგანმან იხილა რაჲ, რამეთუ განიკურნა, მოიქცა და ჴმითა დიდითა ადიდებდა ღმერთსა.
ხოლო ერთმან მათგანმან იხილა, რამეთუ განიკურნა, მოიქცა და ჴმითა დიდითა ადიდებდა ღმერთსა.
καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρίτης.
Անկաւ ի վերայ երեսաց իւրոց առ ոտս նորա՝ եւ գոհանայր զնմանէ. եւ ինքն էր Սամարացի։
დავარდა ზედა პირსა თჳსსა ფერჴთა თანა მისთა და ჰმადლობდა მას. და თჳთ იგი იყო სამარიტელ.
და დავარდა წინაშე ფერჴთა მისთა და ჰმადლობდა მას. და ესე იყო სამარიტელი.
და დავარდა წინაშე ფერჴთა იესუჲსთა და ჰმადლობდა მას. და ესე იყო სამარიტელი.
ἀποκριϑεὶς δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαϑαρίσϑησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;
Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ. ոչ տասն սոքա սրբեցան, իսկ արդ՝ ինունքն ուր են.
მიუგო იესუ და ჰრქუა: არა ესენი ათნი განწმიდნეს? აწ ცხრანი იგი სადა არიან?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: არა ათნივე განიკურნნესა? და ცხრანი იგი სადა არიან?
მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: არა ათნივე განიკურნნესა? და ცხრანი იგი სადა არიან?
οὐχ εὑρέϑησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ ϑεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;
Զի ոչ գտան դառնալ տալ փառս Աստուծոյ, բայց միայն այլազգիս այս։
რამეთუ არა იპოვნეს მოქცევად და დიდებისა მიცემად ღმრთისა, გარნა უცხოთესლი ესე ხოლო.
ვერ იპოვნეს ეგოდენ, რაჲთამცა მოაქციეს და მისცეს დიდებაჲ ღმერთსა, გარნა უცხოთესლი ხოლო ესე?
ვერ იპოვნეს ეგოდენ, რაჲთამცა მოიქცეს და მისცეს დიდებაჲ ღმერთსა, გარნა უცხოთესლი ხოლო ესე?
καὶ εἶπεν αὐτῷ, ᾽Αναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε.
Եւ ասէ ցնա. արի գնա, զի հաւատք քո կեցուցին զքեզ։
და ჰრქუა მას: აღდეგ და წარვედ! სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ.
და ჰრქუა მას: აღდეგ და წარვედ! სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ.
და ჰრქუა მას: აღდეგ და წარვედ! სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ.
᾽Επερωτηϑεὶς δὲ ὑπὸ τῶν Φαρισαίων πότε ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ ἀπεκρίϑη αὐτοῖς καὶ εἶπεν, Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ μετὰ παρατηρήσεως,
Իբրեւ հարցաւ ի Փարիսեցւոցն՝ թէ երբ գայցէ արքայութիւնն Աստուծոյ. պատասխանի ետ նոցա՝ եւ ասէ. ոչ գայ արքայութիւն Աստուծոյ խտրանօք.
ვითარცა ჰკითხეს ფარისეველთა მათ, ვითარმედ: ოდეს მოვიდეს სასუფეველი ღმრთისაჲ, -- მიუგო მან და ჰრქუა: არა მოვიდეს სასუფეველი ღმრთისაჲ ზმნით;
ჰკითხეს მას ფარისეველთა: ოდეს მოიწიოს სასუფეველი ღმრთისაჲ? მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: არა მოვიდეს სასუფეველი ღმრთისაჲ ზმნით;
ჰკითხეს მას ფარისეველთა: ოდესმე მოიწიოს სასუფეველი ღმრთისაჲ? -- მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: არა მოვიდეს სასუფეველი ღმრთისაჲ ზმნით;
ჰკითხეს მას ფარისეველთა: ოდეს მოიწიოს სასუფეველი ღმრთისაჲ? მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არა მოვიდეს სასუფეველი ღმრთისაჲ ზმნით;
οὐδὲ ἐροῦσιν, ᾽Ιδοὺ ὧδε· ἤ, ᾽Εκεῖ· ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν.
Եւ չասիցեն թէ ահաւասիկ աստ է՝ կամ անդ, զի ահա արքայութիւն Աստուծոյ ի ներքս ի ձեզ է։
და არა თქუან, ვითარმედ: აჰა, ესერა, აქა არს, გინა თუ: მუნ, -- რამეთუ, აჰა, ესერა, სასუფეველი ღმრთისაჲ თქუენ თანა არს.
არცა თქუან: აჰა იქი, გი\ნა აქა. აჰა ეგერა სასუფეველი ღმრთისაჲ შორის თქუენსა არს.
არცა თქუან: აჰა, აქა, ანუ იქი, -- აჰა, ეგერა, სასუფეველი ღმრთისაჲ შორის თქუენსა არს.
არცა თქუან: აჰა, აქა, -- ანუ: იქი. -- აჰა, ეგერა, სასუფეველი ღმრთისაჲ შორის თქუენსა არს.
Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαϑητάς, ᾽Ελεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιϑυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου ἰδεῖν καὶ οὐκ ὄψεσϑε.
Ասաց եւ առ աշակերտսն. եկեսցեն աւուրք ցանկանալոյ ձեզ մի յաւուրցն որդւոյ մարդոյ տեսանել, եւ ոչ տեսանիցէք։
ჰრქუა მოწაფეთა მათცა: მოვიდენ დღენი, და გწადოდის თქუენ ხილვად დღე ერთი დღეთაგან ძისა კაცისათა და ვერ იხილოთ.
და ჰრქუა მოწაფეთა: მოვლენან დღენი, ოდეს გული გითქუმიდეს თქუენ დღეთათჳს ძისა კაცისათა ხილვად და არა იხილოთ.
და ჰრქუა მოწაფეთა: მოვლენან დღენი, ოდეს გული გითქუმიდეს თქუენ დღეთათჳს ძისა კაცისათა ხილვად და არა იხილოთ.
და ჰრქუა მოწაფეთა: მოვლენან დღენი, ოდეს გული გითქუმიდეს თქუენ დღეთათჳს ძისა კაცისათა ხილვად და არა იხილოთ.
καὶ ἐροῦσιν ὑμῖν, ᾽Ιδοὺ ἐκεῖ· [ἤ,] ᾽Ιδοὺ ὧδε· μὴ ἀπέλϑητε μηδὲ διώξητε.
Եւ եթէ ասիցեն ձեզ՝ եթէ ահաւասիկ է՝ կամ անդ մի երթայցէք զհետ։
და თუ გრქუან თქუენ, ვითარმედ: აჰა, ესერა, აქა არს, გინა თუ: მუნ, -- ნუ გრწამნ.
და გრქუან თქუენ: აჰა აქა არს, [და: აჰა იქი არს,] ნუ განხუალთ.
და გრქუან თქუენ: აჰა, აქა არს, -- და: აჰა, იქი არს, -- ნუ განხუალთ.
და გრქუან თქუენ: აჰა, აქა არს, -- და: აჰა, იქი არს, -- ნუ განხუალთ, ნუცა შეუდგთ.
ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἀστράπτουσα ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν ὑπ' οὐρανὸν λάμπει, οὕτως ἔσται ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου [ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ].
Զի որպէս փայլակն փայլատակեալ ի ներքոյ երկնից՝ ընդ երկնիւք ծագիցէ, Նոյնպէս եւ որդի մարդոյ յաւուրն իւրում։
რამეთუ ვითარცა ელვაჲ რაჲ გამობრწყინებულ ცათა შინა ქუეშე ცასა გამობრწყინდის, ეგრეცა ძე კაცისაჲ დღესა მას თჳსსა.
ვითარცა-იგი ელვაჲ ელავნ ქუეშე ცასა, ვიდრე ქუეშე ცისამდე ბრწყინავნ, ესრეთ იყოს ძჱ კაცისაჲ დღეთა მისთა.
რამეთუ ვითარცა ელვაჲ რაჲ ელავნ ქუეშე ცისაჲთგან და ბრწყინავნ ვიდრე ქუეშე მისა, ეგრჱთ იყოს ძჱ კაცისაჲ დღეთა მისთა.
რამეთუ ვითარცა ელვაჲ რაჲ ელავნ ქუეშე ცისაჲთგან, ვიდრე ქუეშე ცისამდე ბრწყინავნ, ესრეთ იყოს ძჱ კაცისაჲ დღეთა მისთა.
πρῶτον δὲ δεῖ αὐτὸν πολλὰ παϑεῖν καὶ ἀποδοκιμασϑῆναι ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης.
Բայց նախ պարտ է նմա բազումս չարչարել՝ եւ խոտել յազգէս յայսմանէ։
ხოლო პირველად ჯერ-არს მისა ფრიად ვნებაჲ და შეურაცხებაჲ ნათესავისა ამის.
ხოლო პირველად ჯერ-არს მისა ფრიად ვნებაჲ და შეურაცხყოფაჲ ნათესავისა ამის.
ხოლო პირველად ჯერ-არს მისა ფრიად ვნებად და შეურაცხ-ყოფად ნათესავისა ამის.
ხოლო პირველად ჯერ-არს მისა ფრიად ვნებად და შეურაცხ-ყოფად ნათესავისა ამისგან.
καὶ καϑὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου·
Եւ որպէս եղեւ յաւուրսն Նոյի, նոյնպէս եղիցի եւ յաւուրս որդւոյ մարդոյ։
და ვითარცა-იგი იყო დღეთა მათ ნოესთა, ეგრე იყოს დღეთა მათ ძისა კაცისათა:
და ვითარცა-იგი იყო დღეთა მათ ნოვჱსთა, ეგრეთ იყოს დღეთა ძისა კაცისათა.
და ვითარცა-იგი იყო დღეთა მათ ნოვესთა, ეგრეთ იყოს დღეთა მათ ძისა კაცისათა:
და ვითარცა-იგი იყო დღეთა მათ ნოესთა, ეგრეთ იყოს დღეთა მათ ძისა კაცისათა:
ἤσϑιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλϑεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλϑεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν πάντας.
Ուտէին՝ ըմպէին՝ կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն յորում եմուտ Նոյ ի տապանն, եւ եկն ջրհեղեղն՝ եւ կորոյս զամենեսին։
ჭამდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს ვიდრე დღედმდე შესლვად ნოესა კიდობანსა მას. და მოიწია წყლით-რღუნაჲ და წარწყმიდნა ყოველნი.
ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განქორწინებდეს ვიდრე დღედმდე შესლვად ნოვესა კიდობნად. და მოიწია წყლითრღუნაჲ და წარწყმიდა ყოველი.
ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს ვიდრე დღედმდე შესლვად ნოვესა კიდობნად. და მოიწია წყლით-რღუნაჲ და წარწყმიდნა ყოველნი.
ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებდეს და განჰქორწინებდეს ვიდრე დღედმდე შესლვად ნოესა კიდობნად. და მოიწია წყლითრღუნაჲ და წარწყმიდნა ყოველნი.
ὁμοίως καϑὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσϑιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐϕύτευον, ᾠκοδόμουν·
Նոյնպէս՝ եւ որպէս յաւուրսն Ղովտայ եղեւ, ուտէին ըմպէին, գնէին, վաճառէին, տնկէին, շինէին.
და ეგრეთვე ვითარცა იყო დღეთა ლოთისთა: ჭამდეს და სუმიდეს, იყიდდეს და განჰყიდდეს, ნერგსა ასხმიდეს და აშენებდეს.
და ეგრევე ვითარცა იყო დღეთა მათ ლოთისთა: ჭამდეს და სუმიდეს, იყიდდეს და განჰყიდდეს, ნერგსა ასხმიდეს და აშჱნებდეს;
და ეგრეთვე ვითარცა-იგი იყო დღეთა ლოთისთა: ჭამდეს და სუმიდეს, იყიდდეს და განჰყიდდეს, ნერგსა ასხმიდეს და აშენებდეს.
და ეგრევე, ვითარცა-იგი იყო დღეთა ლოთისთა: ჭამდეს და სუმიდეს, იყიდდეს და განჰყიდდეს, ნერგსა ასხმიდეს და აშენებდეს;
ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλϑεν Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξεν πῦρ καὶ ϑεῖον ἀπ' οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν πάντας.
Եւ յորում աւուր ել Ղովտ ի Սոդովմայ, տեղաց հուր եւ ծծումբ յերկնից՝ եւ կորոյս զամենեսին։
და რომელსა დღესა გამოვიდა ლოთ სოდომით, აწჳმა ზეცით ცეცხლი და წუმწუბი და წარწყმიდნა ყოველნი.
და რომელსა დღესა განვიდა ლოთ სოდომით, აწჳმა ცეცხლი და წუმწუბაჲ ზეცით და წარწყმიდა ყოველი.
და რომელსა დღესა განვიდა ლოთ სოდომით, აწჳმა ცეცხლი და წუნწუბი და წარწყმიდნა ყოველნი.
და რომელსა დღესა განვიდა ლოთ სოდომით, აწჳმა ცეცხლი და წუნწუბაჲ ზეცით და წარწყმიდნა ყოველნი.
κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται ᾗ ἡμέρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἀποκαλύπτεται.
Ըստ նմին օրինակի եղիցի եւ յաւուրն յորում որդի մարդոյ յայտնելոց է։
ეგრე იყოს დღე იგი, ოდეს ძე კაცისაჲ გამოცხადნეს.
ესრეთ იყოს დღჱ იგი, ოდეს ძჱ კაცისაჲ გამოჩნდეს.
ეგრეთვე იყოს დღჱ იგი, ოდეს ძჱ კაცისაჲ გამოჩნდეს.
ესრეთვე იყოს დღე იგი, ოდეს ძჱ კაცისაჲ გამოჩნდეს.
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὃς ἔσται ἐπὶ τοῦ δώματος καὶ τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ, μὴ καταβάτω ἆραι αὐτά, καὶ ὁ ἐν ἀγρῷ ὁμοίως μὴ ἐπιστρεψάτω εἰς τὰ ὀπίσω.
Յայնմ աւուր որ կայցէ ի տանիս՝ եւ կարասի իւր ի տան, մի իջցէ առնուլ զայն. եւ որ յանդի իցէ, նոյնպէս մի դարձցի յետս։
მას დღესა შინა, რომელი იყოს ერდოსა ზედა და ჭურჭელი მისი სახლსა შინა, ნუ გარდამოვალნ აღებად რაჲსამე; და რომელი ველსა გარე, ნუ უკმოიქცევინ კუალად.
მას დრესა შინა რომელი იყოს ერდოსა ზედა და ჭურჭელი მისი სახლსა შინა, ნუ გარდამოვალნ აღებად მისა; და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუნიქცევინ კუალად.
მას დღესა შინა, რომელი იყოს ერდოსა ზედა, და ჭურჭერი მისი -- სახლსა შინა, ნუ გარდამოვალნ აღებად მისა; და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ მოიქცევინ კუალად.
მას დღესა შინა რომელი იყოს ერდოსა ზედა და ჭურჭელი მისი სახლსა შინა, ნუ გარდამოვალნ აღებად მისა; და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ გარემოიქცევინ კუალად.
μνημονεύετε τῆς γυναικὸς Λώτ.
Յիշեցէք զկինն Ղովտայ։
მოიჴსენეთ ცოლისა ლოთისი.
მოიჴსენე ცოლისა მის ლოთისი.
მოიჴსენეთ ცოლისაჲ მის ლოთისი.
მოიჴსენეთ ცოლისა მის ლოთისი.
ὃς ἐὰν ζητήσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ περιποιήσασϑαι ἀπολέσει αὐτήν, ὃς δ' ἂν ἀπολέσῃ ζῳογονήσει αὐτήν.
Որ խնդրիցէ զանձն իւր ապրեցուցանել, կորուսցէ զնա. եւ որ կորուսցէ, ապրեցուսցէ զնա։
რამეთუ რომელსა უნდეს თავისა თჳსისა განრინებაჲ, წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს, მან აცხოვნოს იგი.
რამეთუ რომელსა უნდეს თავისა თჳსისა განრინებაჲ, წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს თავი თჳსი, მან აცხოვნოს იგი.
რომელსა უნდეს თავისა თჳსისა განრინებაჲ, წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს, მან აცხოვნოს იგი.
რომელსა უნდეს სულისა თჳსისა განრინებაჲ, წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს, მან აცხოვნოს იგი.
λέγω ὑμῖν, ταύτῃ τῇ νυκτὶ ἔσονται δύο ἐπὶ κλίνης μιᾶς, ὁ εἷς παραλημϕϑήσεται καὶ ὁ ἕτερος ἀϕεϑήσεται·
Ասեմ ձեզ. յայնմ գիշերի՝ թէ եղիցի երկու ի մի մահիճս, մին՝ առցի, եւ մեւսն թողցի.
გეტყჳ თქუენ: ორნი იყვნენ ცხედარსა ერთსა: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი დაეტევოს;
გეტყჳ თქუენ: მას ღამესა ორნი იყვნენ ცხედარსა ერთსა: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაეტეოს;
გეტყჳ თქუენ: მას ღამესა ორნი იყვნენ ცხედარსა ერთსა: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაეტევოს;
გეტყჳ თქუენ: მას ღამესა ორნი იყვნეს ერთსა ცხედარსა: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაეტეოს.
ἔσονται δύο ἀλήϑουσαι ἐπὶ τὸ αὐτό, ἡ μία παραλημϕϑήσεται ἡ δὲ ἑτέρα ἀϕεϑήσεται.
Եւ Եթէ եղիցին երկու՝ աղալ ի միասին, մին՝ առցի, եւ մեւսն թողցի. եւ եթէ իցեն երկու յանդի, մին՝ առցի եւ մեւսն թողցի։
ორნი ფქვიდენ ერთად: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაშთეს.
ორნი ფქვიდენ ერთად: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაეტეოს.
ორნი ფქვიდენ ერთად: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაშთეს.
ორნი ფქვიდენ ერთად: ერთი იგი წარიტაცოს, და ერთი იგი დაშთეს.
καὶ ἀποκριϑέντες λέγουσιν αὐτῷ, Ποῦ, κύριε; ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, ῞Οπου τὸ σῶμα, ἐκεῖ καὶ οἱ ἀετοὶ ἐπισυναχϑήσονται.
Պատասխանի ետուն եւ ասեն ցնա. յո տէր։ (37) Եւ նա ասէ ցնոսա. ուր մարմին է, անդր եւ արծուիք ժողովեսցին։
და მიუგეს და ჰრქუეს: ვიდრე, უფალო? ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: სადაცა ჴორცნი, მუნცა ორბები შეკრბეს.
მიუგეს მას და ჰრქუეს: ვიდრე, უფალო? ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: სადაცა ჴორცი, მუნცა ორბები შეკრბეს.
და მიუგეს და ჰრქუეს მას: ვიდრე, უფალო? ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: სადაცა ჴორცნი, მუნცა ორბები შეკრბეს.
და მიუგეს და ჰრქუეს მას: ვიდრე, უფალო? ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: სადაცა ჴორცი, მუნცა ორბები შეკრბეს.
