Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ καϑεξῆς καὶ αὐτὸς διώδευεν κατὰ πόλιν καὶ κώμην κηρύσσων καὶ εὐαγγελιζόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ, καὶ οἱ δώδεκα σὺν αὐτῷ,
Եւ եղեւ յետ այնորիկ, ինքն շրջէր ընդ քաղաքս եւ ընդ գեղս, քարոզէր եւ աւետարանէր զարքայութիւն Աստուծոյ. եւ երկոտասանքն ընդ նմա։
და იყო, ამისა შემდგომად თავადი ვიდოდა ქალაქად-ქალაქად და დაბად-დაბად, ქადაგებდა და ახარებდა სასუფეველსა ღმრთისასა; და ათორმეტნი მოწაფენი მის თანა.
და იყო, ამისა შემდგომად თავადი იქცეოდა ქალაქად-ქალაქად და დაბად-დაბად, ქადაგებდა და ახარებდა სასუფეველსა ღმრთისასა; და ათორმე\ტნი მოწაფენი მის თანა.
და იყო, ამისა შემდგომად თავადი ვიდოდა ქალაქად-ქალაქად და დაბად-დაბად, ქადაგებდა და ახარებდა სასუფეველსა ღმრთისასა; და ათორმეტნი მოწაფენი მის თანა.
და იყო, ამისა შემდგომად თავადი ვიდოდა ქალაქად-ქალაქად და დაბად-დაბად, ქადაგებდა და ახარებდა სასუფეველსა ღმრთისასა; და ათორმეტნი მოწაფენი მის თანა.
καὶ γυναῖκές τινες αἳ ἦσαν τεϑεραπευμέναι ἀπὸ πνευμάτων πονηρῶν καὶ ἀσϑενειῶν, Μαρία ἡ καλουμένη Μαγδαληνή, ἀϕ' ἧς δαιμόνια ἑπτὰ ἐξεληλύϑει,
Եւ կանայք ոմանք՝ որ բժշկեալ էին յայսոց չարաց եւ ի հիւանդութենէ. Մարիամ՝ որ կոչէր Մագդաղէնացի, յորմէ եւթն դեւն ելեալ էր.
და დედანი ვინმე, რომელნი განკურნებულ იყვნეს სულთაგან არაწმიდათა და უძლურებათა, მარიამ, რომელსა ერქუა მაგდანელი, რომლისაგან შჳდნი ეშმაკნი განსრულ იყვნეს,
და დედანი, რომელნი განკურნებულ იყვნეს სულთაგან არაწმიდათა და უძრულებათა: მარიამ, რომელსა ერქუა მაგდალენელი, რომლისაგან შჳდნი ეშმაკნი განსრულ იყვნეს,
და დედანი ვინმე, რომელნი განკურნებულ იყვნეს სულთაგან უკეთურთა და უძლურებათა, მარიამ, რომელსა ერქუა მაგდალენელი, რომლისაგან განსრულ იყვნეს შჳდნი ეშმაკნი,
და დედანი ვინმე, რომელნი განკურნებულ იყვნეს სულთაგან არაწმიდათა და უძლურებათა: მარიამ, რომელსა ერქუა მაგდალენელი, რომლისაგან შჳდნი ეშმაკნი განსრულ იყვნეს,
καὶ ᾽Ιωάννα γυνὴ Χουζᾶ ἐπιτρόπου ῾Ηρῴδου καὶ Σουσάννα καὶ ἕτεραι πολλαί, αἵτινες διηκόνουν αὐτοῖς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐταῖς.
Եւ Յովաննա կին՝ Քուզայ հազարապետին Հերովդի. եւ Շուշան, եւ այլք բազումք որք պաշտէին զնա յընչից իւրեանց։
და იოჰანა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲსმოძღურისა ეროდესი, და სუსანა და სხუანი მრავალნი, რომელნი ჰმსახურებდეს მას ნაყოფთაგან მათთა.
და იოჰანა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲს-მოძღურისა ჰეროდჱსი, და სუსანა და სხუანიცა დედანი, რომელნი მსახურებდეს [მას] თჳსთაგან მონაგებთა.
და იოჰანა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲსმოძღურისა ჰეროდესი, და სუსანა და სხუანი მრავალნი, რომელნი ჰმსახურებდეს მას ნაყოფთაგან მათთა.
იოანნა, ცოლი ქოზაჲსი, ეზოჲსმოძღურისა ჰეროდესი, და სუსანნა და სხუანი მრავალნი, რომელნი ჰმსახურებდეს მას ნაყოფთაგან მათთა.
Συνιόντος δὲ ὄχλου πολλοῦ καὶ τῶν κατὰ πόλιν ἐπιπορευομένων πρὸς αὐτὸν εἶπεν διὰ παραβολῆς,
Եւ ի ժողովել բազում ժողովրդոց, եւ ըստ քաղաքաց քաղաքաց եկելոցն առ նա. ասէ առակաւ.
ხოლო რომელი-იგი მის თანა იყვნეს ერნი მრავალნი და ქალაქად-ქალაქად რომელნი მოვიდეს მისა, და ეტყოდა მათ იგავით:
ხოლო რომელნი-იგი მის თანა იყვნეს ერნი მრავალნი და ქალაქად-ქალაქად რომელნი მოვიდოდეს მისა, ეტყოდა მათ იგავით:
ხოლო რომელნი-იგი მის თანა იყვნეს, ერნი მრავალნი და ქალაქად-ქალაქად რომელნი მოვიდოდეს მისა, ეტყოდა მათ იგავით:
᾽Εξῆλϑεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσεν παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήϑη καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέϕαγεν αὐτό.
Ել սերմանացան՝ սերմանել զսերմանիս իւր. եւ ի սերմանելն իւրում, էր որ անկաւ առ ճանապարհաւ՝ եւ եղեւ կոխան, եւ թռչունք երկնից կերան զնա։
გამოვიდა მთესვარი თესვად თესლისა თჳსისა; და თესვასა მას მისსა რომელიმე დავარდა გზასა ზედა და დაითრგუნა, და მფრინველთა ცისათა შეჭამეს იგი.
გამოვიდა მთესვარი თესვად თესლისა თჳსისა; და თესვასა მას მისსა რომელიმე დავარდა გზასა თანა და დაითრგუნა, და მფრინველთა ცისათა შეჭამეს იგი.
გამოვიდა მთესვარი თესვად თესლისა თჳსისა; და თესვასა მას მისსა რომელიმე დავარდა გზასა ზედა და დაითრგუნა, და მფრინველთა ცისათა შეჭამეს იგი.
καὶ ἕτερον κατέπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ ϕυὲν ἐξηράνϑη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα.
Եւ այլն անկաւ յապառաժի. եւ ընդ բուսանելն՝ չորացաւ, առ ի չգոյի հիւթոյ։
და სხუაჲ დავარდა კლდესა ზედა და აღმოსცენდა და განჴმა, რამეთუ არა იყო სიღრმე მიწისაჲ.
და სხუაჲ დავარდა კლდესა ზედა, აღმოსცენდა და განჴმა, რამეთუ არა იყო სიღრმჱ მიწისაჲ.
და სხუაჲ დავარდა კლდესა ზედა, აღმოსცენდა და განჴმა, რამეთუ არა იყო სიღრმე მიწისაჲ.
καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανϑῶν, καὶ συμϕυεῖσαι αἱ ἄκανϑαι ἀπέπνιξαν αὐτό.
Եւ այլն անկաւ ի մէջ փշոց, եւ ընդ նմին բուսեալ փշոցն՝ հեղձուցին զնա։
და რომელიმე დავარდა შორის ეკალთა; და აღმოსცენდეს ეკალნი და შეაშთვეს იგი.
და სხუაჲ დავარდა შორის ეკალთა; და აღმოსცენდეს ეკალნი და შეაშთვეს იგი.
და რომელიმე დავარდა შორის ეკალთა; და აღმოსცენდეს ეკალნი და შეაშთვეს იგი.
καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαϑήν, καὶ ϕυὲν ἐποίησεν καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐϕώνει. ῾Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
Եւ այլն անկաւ յերկիր բարի պարարտ, եւ բուսեալ՝ արար պտուղ հարիւրապատիկ։ Զայս իբրեւ խօսեցաւ, ասէ. որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
და სხუაჲ დავარდა ქუეყანასა კეთილსა და აღმოსცენდა და ყო ნაყოფი ასი წილი. ამას ეტყოდა ჴმითა: რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ!
და სხუაჲ დავარდა ქუეყანასა კეთილსა და აღმოსცენდა და ყო ნაყოფი ასი წილი. ამას იტყოდა ჴმითა: რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ!
და სხუაჲ დავარდა ქუეყანასა კეთილსა და აღმოსცენდა და ყო ნაყოფი ასი წილი. ამას ეტყოდა ჴმითა: რომელსა ასხენ ყურნი სმენად, ისმინენ.
᾽Επηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ τίς αὕτη εἴη ἡ παραβολή.
Հարցանէին զնա աշակերտքն՝ թէ զինչ իցէ առակն։
ჰკითხეს მას მოწაფეთა: რაჲ არს იგავი ესე?
ჰკითხვიდეს მას მოწაფენი, ვითარმედ: რაჲ არს იგავი ესე?
ჰკითხვიდეს მას მოწაფენი მისნი, ვითარმედ: რაჲ არს იგავი ესე?
ὁ δὲ εἶπεν, ῾Υμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ ϑεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσιν καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν.
Եւ նա՝ ասէ. ձեզ տուեալ է գիտել զխորհուրդս արքայութեան Աստուծոյ։ բայց այլոցն առակօք, զի տեսցեն՝ եւ մի տեսցեն, եւ լուիցեն՝ եւ մի իմասցին։
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: თქუენდა მოცემულ არს ცნობაჲ სასუფეველისა ღმრთისაჲ, ხოლო სხუათა -- იგავით, რაჲთა ხედვიდენ და ვერ იხილონ, ესმოდის და ვერ გულისხმა-ყონ.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: თქუენდა მოცემულ არს ცნობად საიდუმლოჲ სასუფეველისა ღმრთისაჲ, ხოლო სხუათა -- იგავით, რაჲთა ჰხედვიდენ და ვერ იხილონ, და ესმოდის და ვერ გულისხმა-ყონ.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: თქუენდა მოცემულ არს ცნობად საიდუმლოჲ სასუფეველისა ღმრთისაჲ, ხოლო სხუათა -- იგავით, რაჲთა ჰხედვიდენ და ვერ იხილონ და ესმოდის და ვერ გულისჴმა-ყონ.
῎Εστιν δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ῾Ο σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ ϑεοῦ.
Բայց առակն այս ինչ է։ Սերմն՝ բանն Աստուծոյ է։
ხოლო იგავი იგი ესე არს: თესლი იგი არს სიტყუაჲ იგი ღმრთისაჲ.
ხოლო იგავი იგი ესე არს: თესლი იგი არს სიტყუაჲ ღმრთისაჲ.
ხოლო იგავი იგი ესე არს: თესლი იგი არს სიტყუაჲ ღმრთისაჲ.
οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωϑῶσιν.
Եւ որք առ ճանապարհաւն, այնոքիկ են՝ որ լսենն, եւ ապա գայ սատանայ՝ հանէ զբանն ի սրտից նոցա, զի մի հաւատասցեն՝ եւ ապրեսցին։
ხოლო გზასა ზედა იგი არიან, რომელთა ესმის, და მერმე მოვიდის ეშმაკი და მოუღის სიტყუაჲ იგი გულისაგან მათისა, რაჲთა არა ჰრწმენეს და ცხონდენ.
ხოლო გზასა ზედა იგინი არიან, რომელთა ესმის, მერმე მოვიდის ეშმაკი და მოუღის სიტყუაჲ იგი გულისაგან მათისა, რაჲთა არა ჰრწმენეს და ცხოვნდენ.
ხოლო გზასა ზედა იგინი არიან, რომელთა ესმის, მერმე მოვიდის ეშმაკი და მოუღის სიტყუაჲ იგი გულისაგან მათისა, რაჲთა არა ჰრწმენეს და ცხონდენ.
οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσιν μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσιν καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀϕίστανται.
Եւ որք յապառաժին, որք յորժամ լսիցեն, խնդութեամբ ընդունին զբանն, եւ արմատս ոչ ունիցին. որք առ ժամանակ մի հաւատան, եւ ի ժամանակի փորձութեան հեռանան։
ხოლო რომელი-იგი კლდესა ზედა, -- იგი, რომელთა ისმინიან, სიხარულით შეიწყნარიან, და ამათ ძირი არა უბნ, რომელთა-იგი ჟამ ერთ ჰრწმენა და ჟამსა განსაცდელისასა განაგდიან.
ხოლო რომელ-იგი კლდესა ზედა, -- რომელთა-იგი რაჟამს ისმინიან, სიხარულით შეიწყნარიან სიტყუაჲ იგი, და ამათ ძირი არა უბნ, რომელთა-იგი ჟამ ერთ ჰრწამნ და ჟამსა განსაცდელისასა განდგიან.
ხოლო რომელ-იგი კლდესა ზედა, -- რომელთა-იგი რაჟამს ისმინიან, სიხარულით შეიწყნარიან სიტყუაჲ იგი, და ამათ ძირი არა უბნ, რომელთა-იგი ჟამ ერთ ჰრწამნ და ჟამსა განსაცდელისასა განდგიან.
τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνϑας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσϕοροῦσιν.
Իսկ որ ի մէջ փշոցն անկաւ՝ նոքա են, որ իբրեւ լսեն զբանն՝ եւ ի հոգս եւ ի մեծութիւն եւ ի ցանկութիւն աշխարհիս զբաղեալ՝ հեղձնուն եւ անպտուղ լինին։
ხოლო რომელი-იგი ეკალთა შიდა დავარდა, ესე არიან, რომელთა ისმინიან სიტყუაჲ და ზრუნვისაგან და სიმდიდრისა და გემოთაგან ამის სოფლისათა ვლენედ და შეაშთვიან და არა ნაყოფიერ იქმნის.
Ⴞ(ႭႪႭ) Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႨႢႨ ႤႩႠႪႧႠ ႸႨ/ႬႠ ႣႠႥႠႰႣႠ ႤႱႤႬႨ ႠႰႨႠႬ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠ ႨႱႫႨႬႨ/ႠႬ ႱႨႲ[Ⴗ]ႭჃႠჂ ႣႠ Ⴆ/ႰႭჃႬႥႨႱႠႢႠႬ ႣႠ ႱႨႫႣႨႣႰႨႱႠ ႣႠ ႢႤ/ႫႭႧႠႢႠႬ ႠႫႨႱ ႱႭႴ/ႪႨႱႠႧႠ ႥႪႤႬႤႣ ႣႠ ႸႤႠႸႧႥႨႠႬ ႣႠ ႠႰႠ ႬႠႷႭႴႨႤႰ ႾႨႵႫႬႬႨ/ႠႬ
ხოლო რომელ-იგი ეკალთა შინა დავარდა, ესენი არიან, რომელთა ისმინიან სიტყუაჲ და ზრუნვათაგან და სიმდიდრისა და გემოთაგან ამის სოფლისათა ვლენედ და შეაშთვიან და არა ნაყოფიერ იქმნიან.
ხოლო რომელი-იგი ეკალთა შინა დავარდა, ესე არიან, რომელთა ისმინიან სიტყუაჲ და ზრუნვისაგან და სიმდიდრისა და გემოთაგან სოფლისათა ვლენედ და შეაშთვიან და არა ნაყოფიერ იქმნიან.
τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαϑῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσιν καὶ καρποϕοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.
Իսկ որ յերկիրն պարարտ, որոց բարւոք եւ զուարթագին սրտիւ լուեալ զբանն՝ ընդունին, եւ տան պտուղ համբերութեամբ։
ხოლო რომელი-იგი კეთილსა ქუეყანასა, -- რომელთა გულითა კეთილითა და სახიერითა ისმინიან სიტყუაჲ და შეიკრძალიან და ნაყოფი გამოიღიან მოთმინებითა.
// Ⴞ(ႭႪႭ) Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႨႢႨ ႩႤႧႨႪ/ႱႠ ႵႭჃႤႷႠႬႠႱႠ Ⴐ(ႭႫႤ)Ⴊ/ႧႠ ႢႭჃ[ႪႨ]ႧႠ ႩႤႧႨႪႨ/ႧႠ ႣႠ ႱႠႾႨႤႰႨႧႠ ႨႱႫႨႬႨႠႬ ႱႨႲႷႭჃႠჂ ႣႠ ႸႤႨႩႰႻႠႪႨႠႬ ႣႠ ႬႠႷႭ[ႴႨ] ႢႠႫႭ/ႨႶႨႠႬ ႫႭႧႫႨႬႤႡႨႧႠ
ხოლო რომელ-იგი კეთილსა ქუეყანასა, -- რომელთა გულითა კეთილითა და სახიერითა ისმინიან სიტყუაჲ და შეიკრძალიან და ნაყოფი გამოიღიან მოთმინებითა.
ხოლო რომელი-იგი კეთილსა ქუეყანასა დაეთესა, ესე არიან, რომელთა გულითა კეთილითა და სახიერითა ისმინიან სიტყუაჲ და შეიკრძალიან და ნაყოფი გამოიღიან მოთმინებითა.
Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας καλύπτει αὐτὸν σκεύει ἢ ὑποκάτω κλίνης τίϑησιν, ἀλλ' ἐπὶ λυχνίας τίϑησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι βλέπωσιν τὸ ϕῶς.
Ոչ ոք լուցանէ ճրագ՝ եւ թաքուցանէ ընդ կարասեաւ, կամ դնէ ընդ մահճօք. այլ ի վերայ աշտանակի դնէ, զի որ մտանեն՝ զլոյս տեսցեն։
არა ვინ სანთელი აღანთის და დაფარის ჭურჭლითა, გინა ქუეშე ცხედარსა შედგიან, არამედ სასანთლესა ზედა დადგიან, რაჲთა შემავალნი იგი ნათელსა ხედვიდენ.
ႠႰႠႥႨႬ ႱႠႬႧႤႪႨ ႠႶႠႬ/ႧႨႱ ႣႠ ႣႠႾႴႠႰႨႱ ႽႭჃႰႽႰႨႧႠ ႢႨႬႠ ႵႭჃႤႸႤ ႺႾႤႣႠႰႱႠ ႸႤႣႢႨႠႬ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႱႠႱႠႬႧ/ႪႤ[ႱႠ] Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠႣႢႨႠႬ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႸႤႫႠႥႠႪႬႨ ႨႢႨ ႬႠႧႤႪႱႠ ႾႾႤႣႥႨႣႤႬ
არა ვინ სანთელი აღანთის და დაფარის ჭურჭრითა, გინა ცხედარსა ქუეშე შედგიან, არამედ სასანთლესა ზედა დადგიან, რაჲთა შემავალნი იგი ნათელსა ჰხედვიდენ.
არა ვინ სანთელი აღანთის და დაფარის ჭურჭლითა, გინა ქუეშე ცხედარსა შედგიან, არამედ სასანთლესა ზედა დადგიან, რაჲთა შემავალნი იგი ნათელსა ჰხედვიდენ.
οὐ γάρ ἐστιν κρυπτὸν ὃ οὐ ϕανερὸν γενήσεται, οὐδὲ ἀπόκρυϕον ὃ οὐ μὴ γνωσϑῇ καὶ εἰς ϕανερὸν ἔλϑῃ.
Չիք ինչ ծածուկ՝ որ ոչ յայտ լիցի. եւ ոչ գաղտնի՝ որ ոչ ծանիցի. եւ եկեսցէ ի յայտ։
რამეთუ არა არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს, და არცა საიდუმლოჲ, რომელი არა საცნაურ იყოს და ცხადად მოვიდეს.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႠႰႠ ႠႰႱ ႣႠႴႠႰႭჃ/ႪႨ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႠႰႠ ႢႠႫႭႺ/ႾႠႣႬႤႱ Ⴀ[Ⴐ]ႺႠ ႱႠႨ/ႣႭჃႫႪႭჂ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႠႰႠ ႱႠႺႬႠႭჃႰ ႾႨႷႭႱ ႣႠ ႺႾႠႣႠႣ ႫႭႥႨႣႤႱ
რამეთუ არა არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს, არცა საიდუმლოჲ, რომელი არა საცნაურ იყოს და ცხადად მოვიდეს.
რამეთუ არა არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს, არცა საიდუმლოჲ, რომელი არა საცნაურ იყოს და ცხადად მოვიდეს.
βλέπετε οὖν πῶς ἀκούετε· ὃς ἂν γὰρ ἔχῃ, δοϑήσεται αὐτῷ, καὶ ὃς ἂν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρϑήσεται ἀπ' αὐτοῦ.
Տեսէք այսուհետեւ զիարդ լսէքդ, զի ոյր գուցէ՝ տացի նմա եւ ոյր ոչն գուցէ՝ եւ զոր կարծէն թէ ունիցի բարձցի ի նմանէ։
იხილეთ უკუე, ვითარ ისმენთ: რომელსა აქუნდეს, მიეცეს მას, და რომელსა არა აქუნდეს და, რომელღა-იგი ჰგონიეს, ვითარმედ აქუნს, მო-ვე-ეღოს მას.
ႨႾ[ႨႪ]ႤႧ ႭჃႩႭჃႤ Ⴅ(ႨႧႠ)Ⴐ ႤႢႤ ႾႨႱႫႤႬႧ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႾႠႵႭჃႬႣႤႱ ႫႨႾႤႺႤႱ ႣႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႠႰႠ
იხილეთ უკუე, ვითარ-ეგე ისმენთ: რომელსა აქუნდეს, მიეცეს მას, და რომელსა არა აქუნდეს და, რომელღა-იგი ჰგონიეს, ვითარმედ აქუს, მო-ვე-ეღოს მას.
იხილეთ უკუე, ვითარ-ეგე ისმენთ: რომელსა აქუნდეს, მიეცეს მას, და რომელსა არა აქუნდეს, და რომელღა-იგი ჰგონიეს, ვითარმედ აქუს, მო-ვე-ეღოს მას.
Παρεγένετο δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελϕοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον.
Եկին առ նա մայրն եւ եղբարք իւր, եւ ոչ կարէին հասանել ի նա՝ վասն բազմութեանն։
მოვიდეს მისა დედაჲ და ძმანი მისნი და ვერ ეძლო შემთხუევად მისა ერისა მისგან.
მოვიდეს მისა დედაჲ და ძმანი მისნი და ვერ უძლეს შემთხუევად მისა ერისა მისგან.
მოვიდეს მისა დედაჲ და ძმანი მისნი და ვერ ეძლო შემთხუევად მისა ერისა მისგან.
ἀπηγγέλη δὲ αὐτῷ, ῾Η μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελϕοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν ϑέλοντές σε.
Ազդ եղեւ նմա՝ եւ ասեն. մայր քո եւ եղբարք քո՝ կան արտաքոյ՝ եւ կամին զքեզ տեսանել։
უთხრეს მას და ეტყოდეს: დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარეშე დგანან და გეძიებენ შენ და ხილვაჲ შენი ჰნებავს.
და უთხრეს მას და ეტყოდეს: დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარეშე დგანან და ხილვაჲ შენი ჰნებავს.
უთხრეს მას და ეტყოდეს: დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარე დგანან და ხილვაჲ შენი ჰნებავს.
ὁ δὲ ἀποκριϑεὶς εἶπεν πρὸς αὐτούς, Μήτηρ μου καὶ ἀδελϕοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ ϑεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες.
Եւ ասէ ցնոսա. մայր իմ եւ եղբարք իմ սոքա են, որ զբանն Աստուծոյ լսեն՝ եւ առնեն։
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი ესენი არიან, რომელთა სიტყუაჲ ღმრთისაჲ ისმინონ და ყონ იგი.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი ესენი არიან, რომელთა სიტყუაჲ ღმრთისაჲ ისმინონ და ყონ იგი.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი ესენი არიან, რომელთა სიტყუაჲ ღმრთისაჲ ისმინონ და ყონ იგი.
᾽Εγένετο δὲ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν καὶ αὐτὸς ἐνέβη εἰς πλοῖον καὶ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς, Διέλϑωμεν εἰς τὸ πέραν τῆς λίμνης· καὶ ἀνήχϑησαν.
Եւ եղեւ ի միում յաուրց, ինքն ել ի նաւ՝ եւ աշակերտք նորա, եւ ասէ ցնոսա. եկայք անցցուք յայնկոյս ծովակիս. եւ գնացին։
და იყო ერთსა შინა დღესა და თავადი შევიდა ნავსა, და მოწაფენი მის თანა, და ჰრქუა მათ: განვედით წიაღკერძო ტბასა მას! -- და აღვიდეს.
და იყო ერთსა შინა დღესა და თავადი შევიდა ნავსა, და მოწაფენი მისნი მის თანა, და ჰრქუა მათ: განვიდეთ წიაღკერძო ტბასა მას! -- და აღვიდეს.
და იყო ერთსა შინა დღესა და თავადი შევიდა ნავსა, და მოწაფენი მისნი მის თანა, და ჰრქუა მათ: განვიდეთ წიაღკერძო ტბასა მას! -- და აღვიდეს.
πλεόντων δὲ αὐτῶν ἀϕύπνωσεν. καὶ κατέβη λαῖλαψ ἀνέμου εἰς τὴν λίμνην, καὶ συνεπληροῦντο καὶ ἐκινδύνευον.
Եւ մինչ դեռ նաւէին՝ ի քուն եմուտ. եւ էջ մրրիկ հողմոյ ի ծովակն՝ եւ ուռնոյր, եւ տագնապէին։
და მი-რაჲ-ვიდოდეს იგინი ნავითა, მიეძინა. და გარდამოჴდა არმური ქარისაჲ ზღუასა ზედა და აღივსებოდა ნავი იგი, და იურვოდეს.
<ႠႶ>//<ႾႨႥႱႤႡ>ႭႣႠ ႬႠ/<ႥႨ> <ႨႢႨ> ႣႠ (Ⴞ)ႨႭჃ/<ႰႥႭႣ>[Ⴄ]Ⴑ (.)
და მი-რაჲ-ვიდოდეს იგინი ნავითა, მიეძინა. და გარდამოჴდა არმური ქარისაჲ ზღუასა მას ზედა და აღივსებოდა ნავი იგი, და იურვოდეს.
და მი-რაჲ-ვიდოდეს იგინი ნავითა, მიეძინა. და გარდამოჴდა არმური ქარისაჲ ტბასა მას ზედა, და აღივსებოდა ნავი იგი, და იურვოდეს.
προσελϑόντες δὲ διήγειραν αὐτὸν λέγοντες, ᾽Επιστάτα ἐπιστάτα, ἀπολλύμεϑα. ὁ δὲ διεγερϑεὶς ἐπετίμησεν τῷ ἀνέμῳ καὶ τῷ κλύδωνι τοῦ ὕδατος· καὶ ἐπαύσαντο, καὶ ἐγένετο γαλήνη.
Մատուցեալ զարթուցին զնա՝ եւ ասեն. վարդապետ վարդապետ՝ կորնչիմք աւասիկ, եւ նա՝ յարուցեալ սաստեաց հողմոյն, եւ խռովութեան ջրոցն՝ եւ հանդարտեցին, եւ եղեւ խաղաղութիւն։
და მოუჴდეს და განაღჳძეს და ეტყოდეს: მოძღუარ, წარვწყმდებით. ხოლო თავადი აღდგა და შეჰრისხნა ქარსა მას და ღელვასა წყალთასა; და დასცხრეს, და იყო დაყუდება დიდ.
ႫႭ/<ႾႭჃჄႣ>[Ⴄ]Ⴑ ႣႠ ႢႠႬ/<ႠႶჃႻႤ>[Ⴑ] ႣႠ ႾႤႲ/<ႷႭႣႤႱ> . ႫႭႻ/<ႶႭჃႠႰ> , ႫႭႻ/<ႶႭჃႠႰ> (,) ႼႠႰႥ/<ႼႷႫႣႤႡ>(ႨႧ) Ⴞ{ႭႪႭ} <ႧႠႥႠႣႨ ႠႶႣႢႠ> <ႣႠ ႸႤႾႰ>[Ⴈ](ႱႾ)/<ႬႠ> <ႵႠႰ>[ႱႠ] ႫႠႱ <ႣႠ ႶႤႪ>(Ⴅ)ႠႧႠ Ⴜ/<ႷႠႪႧ>ႠႱႠ ႣႠ <ႣႠႾႺႾႰ>ႤႱ ႣႠ ႾႨ/<ႷႭ> <Ⴃ>[Ⴀ]ႷႭჃႣႤ/<ႡႠჂ> <ႣႨ>[Ⴃ]Ⴈ: --
მოუჴდეს და განაღჳძებდეს და ეტყოდეს: მოძღუარ, წარვწყმდებით. ხოლო თავადი აღდგა და შეჰრისხნა ქარსა მას და ღელვათა წყალთასა; და დასცხრა, და იყო დაყუდებაჲ დიდი.
და მოვიდეს და განაღჳძეს და ეტყოდეს: მოძღუარ, მოძღუარ, წარვწყმდებით. -- ხოლო თავადი აღდგა და შეჰრისხნა ქარსა მას და ღელვასა წყალთასა; და დასცხრეს, და იყო დაყუდებაჲ დიდი.
εἶπεν δὲ αὐτοῖς, Ποῦ ἡ πίστις ὑμῶν; ϕοβηϑέντες δὲ ἐϑαύμασαν, λέγοντες πρὸς ἀλλήλους, Τίς ἄρα οὗτός ἐστιν ὅτι καὶ τοῖς ἀνέμοις ἐπιτάσσει καὶ τῷ ὕδατι, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ;
Ասէ ցնոսա, ուր են հաւատք ձեր, եւ զահի հարեալ զարմացան, եւ ասէին ցմիմեանս. ո՞վ արդեւք իցէ սա՝ զի եւ հողմոց եւ ջրոց հրաման տայ, եւ հնազանդին սմա։
და ჰრქუა მათ: სადა არს სარწმუნოებაჲ თქუენი? ხოლო მათ შეეშინა და დაუკჳრდა და იტყოდეს ურთიერთას: ვინმე არს ესე, რამეთუ ქართაცა უბრძანებს და წყალთა, და ერჩიან მას?
<ႣႠ ႾႰႵ>(Ⴍ)ჃႠ ႫႠႧ <ႱႠႣႠ> ႠႰႱ ႱႠႰ!Ⴜ!/ႫႭჃႬႭႤႡႠჂ ႧႵ{ႭჃႤ}ႬႨ Ⴞ{ႭႪႭ} ႫႠႧ ႸႤႾႤႸႨႬႠ (.) ႣႠႾႭჃႩჃႰႣႠ ႣႠ ႾႨႲႷႭႣႤႱ (,) ႭჃႰႧႨ/ႤႰႧႠႱ ႥႨႬ[ႫႤ] ႠႰႱ ႤႱႤ . (Ⴐ{ႠႫႤႧႭჃ}) Ⴕ(ႠႰႧႠႺႠ) ႾႭჃႡႰႻႠ(ႬႤႡႱ) ႣႠ ႼႷႠႪႧႠ ႣႠ ႾႤ(Ⴐ)ႹႨႠႬ ႫႠ<Ⴑ>
და ჰრქუა მათ: სადა არს სარწმუნოებაჲ თქუენი? ხოლო მათ შეეშინა და დაუკჳრდა და იტყოდეს ურთიერთას: ვინმე არს ესე, რამეთუ ქართაცა უბრძანებს და წყალთა, და ერჩიან მას?
და ჰრქუა მათ: სადა არს სარწმუნოებაჲ თქუენი? ხოლო მათ შეეშინა და დაუკჳრდა და იტყოდეს ურთიერთას: ვინმე არს ესე, რამეთუ ქართაცა უბრძანებს და წყალთა, და ერჩიან მას?
Καὶ κατέπλευσαν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν, ἥτις ἐστὶν ἀντιπέρα τῆς Γαλιλαίας.
Եւ նաւեցին իջին յաշխարհն Գերգեսացւոց, որ է յայնկոյս հանդէպ Գալիլեա։
და განვიდეს სოფელსა მას გერგესეველთასა, რომელი არს წიაღ იორდანეა და გალილეასა.
ႣႠ ႢႠႬႥႨႣႤႱ ႱႭ/Ⴔ(ႤႪ)[Ⴑ]<Ⴀ> [ႫႠႱ] [ႢႤႰ]/ႢႤႱႤႪႧႠႱႠ Ⴐ{ႭႫႤ}Ⴊ ႠႰႱ ႼႨႠႶ-ႩႤႰႻႭ Ⴂ(Ⴀ)ႪႨႪႤႠႱႠ .
და განვიდეს სოფელსა მას გერგესელთასა, რომელ არს წიაღკერძო გალილეასა.
და განვიდეს სოფელსა მას და გადარინელთასა, რომელ არს წიაღკერძო გალილეასა.
ἐξελϑόντι δὲ αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν ὑπήντησεν ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως ἔχων δαιμόνια· καὶ χρόνῳ ἱκανῷ οὐκ ἐνεδύσατο ἱμάτιον, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν ἀλλ' ἐν τοῖς μνήμασιν.
Եւ ընդ ելանելն նորա ի ցամաք, պատահեաց այր մի ի քաղաքէն յորում էին դեւք. եւ բազում ժամանակս չէր հանդերձ զգեցեալ՝ եւ ոչ ի տան բնակեալ. այլ ի գերեզմանս։
და ვითარცა განვიდეს იგინი ქუეყანად, მო-ვინმე-ეგებვოდა კაცი ქალაქისაგან, რომლისა თანა იყვნეს ეშმაკნი; და მრავალ ჟამ სამოსელი არა შეემოსა და სახლსა შინა არა იყოფოდა, არამედ საფლავებსა.
ႣႠ Ⴅ{ႨႧႠႰႺ}Ⴀ ႢႠႬႥႨႣႠ ႨႢႨ ႵႭჃႤႷႠႬႠႣ : -- ႫႭႥႨႬႫႤႾႤႢႤႡႭ/ႣႠ ႩႠႺႨ ႵႠႪႠ/ႵႨႱႠႢႠႬ (.) Ⴐ{ႭႫ}Ⴊ(Ⴈ)/ႱႠ ႧႠႬႠ ႾႨႷႭჃ/ႬႤႱ ႤႸႫႠႩႬႨ ႣႠ ႫႰႠႥႠႪ , ႯႠႫ ႱႠ/ႫႭႱႤႪႨ , ႠႰႠ ႸႤ/ႾႤႫႭႱႠ . ႣႠ ႱႠ/Ⴞ(ႪႱ)Ⴀ ႸႨႬႠ ႠႰႠ ႾႨႷႭႴႭႣႠ (.) Ⴀ{ႰႠႫႤ}Ⴃ ႱႠႴႪႠႥႤႡႱႠ
და ვითარცა განვიდეს იგინი ქუეყანად, მო-ვინმე-ეგებვოდა კაცი ქალაქისაგან, რომლისა თანა იყვნეს ეშმაკნი; და მრავალ ჟამ სამოსელი არა შეემოსა და სახლსა შინა არა იყოფოდა, არამედ საფლავებსა.
და ვითარცა განვიდეს იგინი ქუეყანად, მო-ვინმე-ეგებვოდა კაცი ქალაქისაგან, რომლისა თანა იყვნეს ეშმაკნი; და მრავალ ჟამ სამოსელი არა შეემოსა და სახლსა შინა არა იყოფოდა, არამედ საფლავებსა.
ἰδὼν δὲ τὸν ᾽Ιησοῦν ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ ϕωνῇ μεγάλῃ εἶπεν, Τί ἐμοὶ καὶ σοί, ᾽Ιησοῦ υἱὲ τοῦ ϑεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς.
Եւ տեսեալ զՅիսուս, աղաղակեաց եւ անկաւ առաջի նորա, եւ ասէ մեծաձայն. զի կայ՝ իմ եւ քո՝ Յիսուս որդի Աստուծոյ բարձրելոյ, աղաչեմ զքեզ՝ մի տանջեր զիս։
და ვითარცა იხილა იესუ, ღაღატ-ყო და შეურდა ფერჴთა მისთა და ჴმითა დიდითა იტყოდა: რაჲ ძეს ჩემი და შენი, იესუ, ძეო ღმრთისა მაღლისაო? გევედრები, ნუ მტანჯავ მე.
ႣႠ Ⴅ{ႨႧႠႰႺ}Ⴀ ႨႾႨႪႠ [ႫႠႬ] Ⴈ[{ႤႱႭ}Ⴣ ႣႠ] (Ⴖ)[Ⴀ]ႶႠႣ-/(Ⴗ)[Ⴍ] [ႣႠ ႸႤႾ](ႭჃႥႰ)/ႣႠ ႴႤႰჄႧႠ Ⴈ{ႤႱႭ}ჃჂႱ/ႧႠ (.) ႣႠ ჄႫႨႧႠ ႣႨႣႨႧႠ ႾႨႲႷႭ/ႣႠ , ႰႠჂ ႻႤႱ ႹႤ/ႫႨ ႣႠ ႸႤႬႨ Ⴈ{ႤႱႭ}Ⴣ . ႻႤ/Ⴍ Ⴖ{ႫႰႧ}ႨႱႠ ႫႠႶႪႨႱႠ/Ⴍ (.) ႢႤႥႤႣ_ႰႤ/ႡႨ , ႬႭჃ ႫႲႠႬ/ႿႠჃ ႫႤ .
და ვითარცა იხილა მან იესუ, ღაღად-ყო და შეუვრდა ფერჴთა იესუჲსთა და ჴმითა დიდითა ეტყოდა: რაჲ ძეს ჩემი და შენი, იესუ, ძეო ღმრთისა მაღლისაო? გევედრები, ნუ მტანჯავ მე.
და ვითარცა იხილა მან იესუ, ღაღად-ყო და შეუვრდა ფერჴთა მისთა და ჴმითა დიდითა იტყოდა: რაჲ ძეს ჩემი და შენი, იესუ, ძეო ღმრთისა მაღლისაო? გევედრები, ნუ მტანჯავ მე.
παρήγγειλεν γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαϑάρτῳ ἐξελϑεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνϑρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεύετο ἁλύσεσιν καὶ πέδαις ϕυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαιμονίου εἰς τὰς ἐρήμους.
Քանզի հրաման տայր այսոյն պղծոյ՝ ելանել ի մարդոյ անտի. զի բազում ժամանակս յափշտակեալ էր զնա, եւ կապէր ի շղթայս՝ եւ պահէր յերկաթս, եւ խզէր զկապանսն. եւ վարէր ի դիւէն յանապատ։
რამეთუ უბრძანა სულსა მას არაწმიდასა განსლვად კაცისა მისგან; რამეთუ მრავალგზის წარიტაცის, და შებორკილიან იგი ჯაჭჳთა და საკრველითა და სცვედ, და განხეთქის საკრველი და იდევნებინ ეშმაკისა მისგან უდაბნოთა.
<Ⴐ{ႠႫႤႧႭჃ} ႾႭჃ>/ႡႰႻႠ(Ⴌ)<Ⴀ> <ႱႭჃႪ>/ႱႠ ႫႠႱ (Ⴀ)<ႰႠ-ႼႫႨ>/ႣႠႱႠ . <ႢႠႬႱႪ>/ႥႠႣ ႩႠ(Ⴚ)<ႨႱႠ ႫႨႱ>/ႢႠႬ <Ⴐ{ႠႫႤႧႭჃ} ႫႰႠ>/ႥႠႪ Ⴏ(Ⴀ)<Ⴋ ႼႠႰ>/ႨႲႠႺႨႱ <ႨႢႨ> ႣႠ ႸႤႡႭႰႩႨႪႨႠႬ (ႨႢႨ Ⴟ)<ႠႽჃႧႠ ႣႠ> ႱႠႩႰ[Ⴅ]<ႤႪႨႧႠ> ႣႠ Ⴞ(Ⴚ_Ⴅ)<ႤႣ ႣႠ> ႢႠႬႾႾ(Ⴄ)<ႧႵႬႨႱ> ႱႠႩႰႥႤ<ႪႬႨ ႣႠ> ႾႨႣႤႥႬ<ႤႡႨႬ ႤႸ>/ႫႠႩႨႱႠ (Ⴋ)<ႨႱႢႠႬ> Ⴍ{ՙჃ}ॢႣႠႡႬ[Ⴍ]<ႧႠ {!} ႦႤ>/ႣႠ : <->
რამეთუ უბრძანა სულსა მას არაწმიდასა განსლვად კაცისა მისგან; რამეთუ მრავალგზის წარიტაცის იგი, და შებორკილიან იგი ჯაჭჳთა და საკრველითა და სცვედ, და განხეთქნის საკრველნი და იდევნებინ ეშმაკისა მისგან უდაბნოთა.
რამეთუ უბრძანა სულსა მას არაწმიდასა განსლვად კაცისა მისგან; რამეთუ მრავალგზის წარიტაცის იგი, და შებორკილიან იგი ჯაჭჳთა და საკრველითა და სცვედ, და განხეთქნის საკრველნი და იდევნებინ ეშმაკისა მისგან უდაბნოთა.
ἐπηρώτησεν δὲ αὐτὸν ὁ ᾽Ιησοῦς, Τί σοι ὄνομά ἐστιν; ὁ δὲ εἶπεν, Λεγιών, ὅτι εἰσῆλϑεν δαιμόνια πολλὰ εἰς αὐτόν.
Եհարց ցնա Յիսուս եւ ասէ. զինչ անուն է քեզ, եւ նա՝ ասէ. լեգէովն. զի դեւք բազումք մտեալ էին ի նա։
ჰკითხა მას იესუ: რაჲ არს სახელი შენი? ხოლო მან ჰრქუა: ლეგეონ, -- რამეთუ ეშმაკნი მრავალნი შესრულ იყვნეს მისა.
ႣႠ ႾႩႨႧႾ<Ⴀ ႫႠႱ>
ჰკითხა მას იესუ: რაჲ არს სახელი შენი? ხოლო მან თქუა: ლეგეონ, რამეთუ ეშმაკნი მრავალნი შესრულ იყვნეს მისა.
ჰკითხა მას იესუ: რაჲ არს სახელი შენი? ხოლო მან ჰრქუა: ლეგეონ, -- რამეთუ ეშმაკნი მრავალნი შესრულ იყვნეს მისა.
καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελϑεῖν.
Եւ աղաչէին զնա՝ զի մի հրաման տացէ նոցա երթալ յանդունդս։
და ევედრებოდეს მას, რაჲთა არა უბრძანოს მათ უფსკრულთა შთასლვაჲ.
და ევედრებოდეს მას, რაჲთა არა უბრძანოს მათ უფსკრულთა შთავრდომაჲ.
და ევედრებოდეს მას, რაჲთა არა უბრძანოს მათ უფსკრულთა შთასლვაჲ.
῏Ην δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελϑεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς.
Եւ էր անդ՝ երամակ մի խոզից բազմաց՝ արօտական ի լերինն, եւ աղաչեցին զնա՝ զի հրաման տացէ նոցա մտանել ի նոսա, եւ հրամայեաց նոցա։
და იყო მუნ კოლტი ღორთაჲ მრავალი, მძოვარი მთასა გარე; და ევედრებოდეს მას, რაჲთა უბრძანოს მათ ღორებსა მას შესლვაჲ. და თავადმან უბრძანა მათ.
და იყო მუნ კოლტი ღორთაჲ მრავალთაჲ, მძოვარი მთასა ზედა; და ევედრებოდეს მას, რაჲთა უბრძანოს მათ ღორებსა მას შესლვაჲ. და თავადმან უბრძანა მათ.
და იყო მუნ კოლტი ღორთაჲ მრავალი, მძოვარი მთასა ზედა; და ევედრებოდეს მას, რაჲთა უბრძანოს მათ ღორებსა მას შესლვაჲ. და თავადმან უბრძანა მათ.
ἐξελϑόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνϑρώπου εἰσῆλϑον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη.
Եւ ելեալ դեւքն յառնէն, մտին ի խոզեանն, եւ դիմեաց երամակն ի գահէ անտի ի ծովակն՝ եւ հեղձաւ։
და გამოვიდეს ეშმაკნი იგი კაცისა მისგან და შევიდეს ღორთა მათ. და მიიმართა ყოველმან კოლტმან კბოდესა მას ზღუად და დაიშთვნეს.
და გამოვიდეს ეშმაკნი იგი კაცისა მისგან და შევიდეს ღორთა მათ. და მიიმართა ყოველმან კოლტმან კბოდესა მას ზღუად და დაიშთვნეს.
და გამოვიდეს ეშმაკნი იგი კაცისა მისგან და შევიდეს ღორთა მათ. და მიიმართა ყოველმან მან კოლტმან კბოდესა მას ტბად და დაიშთვნეს.
ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγονὸς ἔϕυγον καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς.
Իբրեւ տեսին խոզարածքն զիրսն որ եղեն՝ փախեան, եւ պատմեցին ի քաղաքին եւ յագարակսն։
ვითარცა იხილეს მწყემსთა მათ საქმე ესე, ივლტოდეს და შევიდეს და უთხრეს ქალაქსა და დაბნებსა.
ვითარცა იხილეს მწყემსთა მათ საქმჱ ესე, ივლტოდეს და უთხრეს ქალაქსა და დაბნებსა.
ვითარცა იხილეს მწყემსთა მათ საქმჱ ესე, ივლტოდეს და შევიდეს და უთხრეს ქალაქსა და დაბნებსა.
ἐξῆλϑον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς καὶ ἦλϑον πρὸς τὸν ᾽Ιησοῦν, καὶ εὗρον καϑήμενον τὸν ἄνϑρωπον ἀϕ' οὗ τὰ δαιμόνια ἐξῆλϑεν ἱματισμένον καὶ σωϕρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾽Ιησοῦ, καὶ ἐϕοβήϑησαν.
Եւ իբրեւ ելին տեսանել զգործսն, եւ եկին առ Յիսուս, եւ գտին զայրն ուստի դեւքն ելեալ էին, զգեցեալ եւ զգաստացեալ նստէր առ ոտսն Յիսուսի, եւ երկեան։
და მოვიდეს ხილვად, რომელი-იგი ექმნა, და მოვიდეს იესუჲსა და იხილეს კაცი იგი მჯდომარე, რომლისაგან ეშმაკნი განსრულ იყვნეს, შემოსილი, გონიერი ფერჴთა თანა იესუჲსთა, და შეეშინა.
და გამოვიდეს ხილვად, რომელ-იგი იქმნა, და მოვიდეს იესუჲსა და იხილეს კაცი იგი მჯდომარჱ, რომლისაგან ეშმაკნი იგი განსრულ იყვნეს, შემოსილი და გონიერი, ფერჴთა თანა იესუჲსთა, და შეეშინა.
და გამოვიდეს ხილვად, რომელი-იგი იქმნა, და მოვიდეს იესუჲსა და იხილეს კაცი იგი მჯდომარე, რომლისაგან ეშმაკნი იგი განსრულ იყვნეს, შემოსილი და გონიერი, ფერჴთა თანა იესუჲსთა, და შეეშინა.
ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες πῶς ἐσώϑη ὁ δαιμονισϑείς.
Պատմեցին նոցա որոց տեսեալն էր՝ թէ զիարդ փրկեցաւ դիւահարն։
რამეთუ უთხრეს, რომელთა-იგი ეხილვა, ვითარ-იგი ცხონდა ეშმაკეული იგი.
რამეთუ უთხრეს, რომელთა-იგი ეხილვა, ვითარ-იგი ცხოვნდა ეშმაკეული იგი.
რამეთუ უთხრეს, რომელთა-იგი ეხილვა, ვითარ-იგი ცხოვნდა ეშმაკეული.
καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆϑος τῆς περιχώρου τῶν Γεργεσηνῶν ἀπελϑεῖν ἀπ' αὐτῶν, ὅτι ϕόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς πλοῖον ὑπέστρεψεν.
Եւ աղաչէր զնա ամենայն բազմութիւնն շուրջ զկողմամբքն Գերգեսացւոց՝ գնալ՝ ի սահմանացն նոցա. քանզի ահիւ մեծաւ տագնապէին։ եւ Նա՝ մտեալ ի նաւ, դարձաւ անդրէն։
და ევედრებოდა მას ყოველი იგი სიმრავლე სოფლებისაჲ მის გერგესეველთაჲ, რაჲთა წარვიდეს საზღვართაგან მათთა, რამეთუ შიშითა დიდითა შეპყრობილ იყვნეს. ხოლო თავადი შევიდა ნავსა და მიიქცა მუნვე.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႧႠႥႠႣႨ ႸႤႥႨႣႠ ႬႠႥ/ႱႠ ႣႠ ႫႨႾႨႵႺႠ ႫႭჃႬ/ႥႤ
და ევედრებოდეს მას ყოველი იგი სიმრავლჱ გარემოჲსსოფლებისაჲ მის გერგესეველთაჲ, რაჲთა წარვიდეს საზღვრისაგან მათისა, რამეთუ შიშითა დიდითა შეპყრობილ იყვნეს. ხოლო თავადი შევიდა ნავსა და მიიქცა მუნვე.
და ევედრებოდეს მას ყოველი იგი სიმრავლე გარემოსოფლებისაჲ მის გადარინელთაჲსაჲ, რაჲთა წარვიდეს მათგან, რამეთუ შიშითა დიდითა შეპყრობილ იყვნეს. ხოლო თავადი შევიდა ნავსა და მიიქცა მუნვე.
ἐδεῖτο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀϕ' οὗ ἐξεληλύϑει τὰ δαιμόνια εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσεν δὲ αὐτὸν λέγων,
Աղաչէր զնա՝ այրն ուստի դեւքն ելեալ էին՝ շրջել ընդ նմա. արձակեաց զնա՝ եւ ասէ.
ხოლო ევედრებოდა მას კაცი იგი, რომლისაგან ეშმაკნი განსრულ იყვნეს, რაჲთა იყოს მის თანა. ხოლო თავადმან განუტევა იგი და ჰრქუა:
ႾႤႥႤႣႰႤႡႭႣႠ ႫႠႱ ႩႠႺႨ ႨႢႨ Ⴐ(ႭႫ)ႪႨႱႠ[ႢႠႬ ႤႸ]/ႫႠႩႬႨ ႢႠႬႱႰႭჃႪ ႾႨႷႥႬႤႱ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႾႨႷႭႱ ႫႨႱ ႧႠႬႠ Ⴞ(ႭႪႭ) ႧႠ/ႥႠႣႫႠႬ ႢႠႬႾႭჃႲႤ/[ႥႠ] ႨႢႨ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ
ხოლო ევედრებოდა მას კაცი იგი, რომლისაგან ეშმაკნი იგი განსხმულ იყვნეს, რაჲთა იყოს მის თანა. ხოლო თავადმან განუტევა იგი და ჰრქუა:
ევედრებოდა მას კაცი იგი, რომლისაგან ეშმაკნი განსრულ იყვნეს, რაჲთა იყოს მის თანა. ხოლო თავადმან განუტევა იგი და ჰრქუა:
῾Υπόστρεϕε εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦ ὅσα σοι ἐποίησεν ὁ ϑεός. καὶ ἀπῆλϑεν καϑ' ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ ᾽Ιησοῦς.
Դարձ ի տուն քո, եւ պատմեա զոր միանգամ արար քեզ Աստուած։ Գնաց ի քաղաքն՝ եւ քարոզէր զոր ինչ արար նմա Յիսուս։
მიიქეც სახიდ შენდა და მიუთხარ, რავდენი გიყო შენ ღმერთმან. და წარვიდა და ყოველსა მას ქალაქებსა ქადაგებდა, რაჲ-იგი ყო მისთჳს იესუ.
ႫႨႾႨႵႤႺ ႱႠႾႨႣ ႸႤႬႣႠ ႣႠ ႾႭჃႧႾႠႰ ႰႠႭ/ႣႤႬႨ ႢႨႷႭ ႸႤႬ Ⴖ(ႫႤႰႧႫႠ)Ⴌ ႣႠ ႼႠႰႥႨႣႠ ႣႠ Ⴗ(ႭႥႤ)Ⴊ/ႱႠ ႫႠႱ . . . . . . . . ႵႠႣႠႢႤႡႣႠ ႰႠჂ ႨႢႨ ႷႭ ႫႨႱႧჃႱ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ
მიიქეც სახიდ შენდა და მიუთხარ, რაოდენი გიყო შენ ღმერთმან. -- და წარვიდა და ყოველსა მას ქალაქებსა ქადაგებდა, რაჲ-იგი ყო მისთჳს იესუ.
მიიქეც სახიდ შენდა და მიუთხარ, რაოდენი გიყო შენ ღმერთმან! -- და წარვიდა ყოველსა მას ქალაქებსა და ქადაგებდა, რაჲ-იგი ყო მისთჳს იესუ.
᾽Εν δὲ τῷ ὑποστρέϕειν τὸν ᾽Ιησοῦν ἀπεδέξατο αὐτὸν ὁ ὄχλος, ἦσαν γὰρ πάντες προσδοκῶντες αὐτόν.
Եւ իբրեւ դարձաւ անդրէն Յիսուս, ընկալաւ զնա ժողովուրդն. քանզի ամենեքեան ակն ունէին նմա։
და მიქცევასა მას იესუჲსსა მუნვე შეიწყნარა იგი ერმან მან, რამეთუ მოელოდეს მას.
ႣႠ ႫႨႵႺႤႥႠႱႠ ႫႠႱ Ⴈ(ႤႱႭ)ჃჂႱႱႠ ႫႭჃႬႥႤ ႸႤ/ႨႼႷႬႠႰႠ ႨႢႨ ႤႰႫႠႬ ႫႠႬ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႭႾႤႪႭႣႤႱ ႫႠႱ //
და მიქცევასა მას იესუჲსსა მუნვე შეიწყნარა იგი ერმან მან, რამეთუ მოელოდეს მას.
და იყო მიქცევასა მას იესუჲსსა, მუნვე შეიწყნარა იგი ერმან მან, რამეთუ ყოველნივე მოელოდეს მას.
καὶ ἰδοὺ ἦλϑεν ἀνὴρ ᾧ ὄνομα ᾽Ιάϊρος, καὶ οὗτος ἄρχων τῆς συναγωγῆς ὑπῆρχεν, καὶ πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ᾽Ιησοῦ παρεκάλει αὐτὸν εἰσελϑεῖν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ,
Եւ ահա՝ եկն այր մի՝ որում անուն էր Յայրոս, եւ նա՝ էր իշխան ժողովրդեանն. անկեալ առ ոտսն Յիսուսի, աղաչէր զնա՝ մտանել ի տուն նորա.
და, აჰა, ესერა, მოვიდა კაცი და სახელი მისი იაროს, და ესე მთავარი იყო შესაკრებელისაჲ; და დავარდა ფერჴთა თანა იესუჲსთა და ევედრებოდა მას, რაჲთა შევიდეს სახედ მისა.
ႣႠ ႠჀႠ ႤႱႤ/ႰႠ ႫႭႥႨႣႠ ႩႠႺႨ ႣႠ ႱႠႾႤႪႨ ႫႨႱႨ ႨႠႨ/ႰႭႱ ႣႠ ႤႱႤ ႫႧႠႥႠႰႨ ႾႨ/ႷႭ ႸႤႱႠႩႰႤႡႤႪႨႱႠჂ ႣႠ ႣႠႥႠႰႣႠ ႴႤႰჄ/ႧႠ ႧႠႬႠ Ⴈ(ႤႱႭ)ჃჂႱႧႠ ႣႠ ႾႤႥႤႣႰႤႡႭႣႠ ႫႠႱ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႸႤႥႨႣႤႱ ႱႠ/ႾႨႣ ႫႨႱႠ //
და, აჰა, ესერა, მოვიდა კაცი და სახელი მისი იაიროს, და ესე მთავარი იყო შესაკრებელისაჲ; დავარდა ფერჴთა თანა იესუჲსთა და ევედრებოდა მას, რაჲთა შევიდეს სახიდ მისა.
და, აჰა, ესერა, მოვიდა კაცი, და სახელი მისი იაიროს, და ესე მთავარი იყო შესაკრებელისაჲ; და დავარდა ფერჴთა თანა იესუჲსთა და ევედრებოდა მას, რაჲთა შევიდეს სახლსა მისსა.
ὅτι ϑυγάτηρ μονογενὴς ἦν αὐτῷ ὡς ἐτῶν δώδεκα καὶ αὐτὴ ἀπέϑνῃσκεν. ᾽Εν δὲ τῷ ὑπάγειν αὐτὸν οἱ ὄχλοι συνέπνιγον αὐτόν.
Զի դուստր մի՝ միամօր էր նորա, ամաց իբրեւ երկոտասանից, եւ էր մերձ ի մահ։ Եւ ընդ երթալն նորա՝ ժողովուրդքն նեղէին զնա։
რამეთუ ასული მარტოჲ ესუა მას, რომელი იყო ათორმეტ წლის, და იგი მოკუდებოდა. და მისლვასა ოდენ მისსა ერი შეკრბებოდა მისა.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႠႱႭჃ/ႪႨ ႫႠႰႲႭჂ ႾႤႱႭჃႠ ႫႠႱ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႾႨ[ႷႭ ႠႧႭႰ]/ႫႤႲႨႱ ႼႪႨႱ ႣႠ ႨႢႨ ႫႭႩႭჃႣႤႡႭႣႠ ႣႠ
რამეთუ ასული მარტოჲ ესუა მას, რომელი იყო ათორმეტის წლის, და იგი მოკუდებოდა. და მისლვასა მას მისსა ერი იგი შეკრბებოდა მისა.
რამეთუ ასული მარტოჲ ესუა მას, რომელი იყო ათორმეტის წლის, და იგი მოკუდებოდა. და მისლვასა მას მისსა ერი იგი შეკრბებოდა მისა.
καὶ γυνὴ οὖσα ἐν ῥύσει αἵματος ἀπὸ ἐτῶν δώδεκα, ἥτις [ἰατροῖς προσαναλώσασα ὅλον τὸν βίον] οὐκ ἴσχυσεν ἀπ' οὐδενὸς ϑεραπευϑῆναι,
Եւ կին մի՝ էր ի տեռատեսութեան արեան յամաց երկոտասանից, որում ոչ էր լիեալ հնար յումեքէ բժշկել։
და იყო ვინმე დედაკაცი წყაროჲთა სისხლისაჲთა ათორმეტ წლითგან, რომელი ვერვისგან განიკურნა.
და იყო ვინმე დედაკაცი წყაროჲთა სისხლისაჲთა ათორმეტით წლითგან, რომელი ვერვისგან განიკურნა.
და იყო ვინმე დედაკაცი წყაროჲთა სისხლისაჲთა ათორმეტით წლითგან, რომელსა ყოველი მონაგები მისი წარეგო მკურნალთა ზედა, და ვერვის განეკურნა.
προσελϑοῦσα ὄπισϑεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, καὶ παραχρῆμα ἔστη ἡ ῥύσις τοῦ αἵματος αὐτῆς.
Մատուցեալ յետոյ մերձեցաւ ի քղանցս հանդերձի նորա. եւ նոյն ժամայն՝ եկաց բղխումն արեան նորա։
და მოუჴდა ზურგით კერძო და შეახო ფესუსა სამოსლისა მისისასა. და მეყსეულად დასცხრა წყაროჲ იგი სისხლისა მისისაჲ.
მოუჴდა ზურგით კერძო და შეახო ფესუსა სამოსლისა მისისასა. და მეყსეულად დასცხრა წყაროჲ იგი სისხლისა მის.
და მოვიდა ზურგით კერძო და შეახო ფესუსა სამოსლისა მისისასა. და მეყსეულად დასცხრა წყაროჲ იგი სისხლისა მისისაჲ.
καὶ εἶπεν ὁ ᾽Ιησοῦς, Τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος, ᾽Επιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσίν σε καὶ ἀποϑλίβουσιν.
Եւ ասէ Յիսուս. ով է որ մերձեցաւն յիս։ իբրեւ ամենեքեան ուրանային, ասէ Պետրոս՝ եւ որ ընդ նմա էին. վարդապետ՝ ժողովուրդքդ պնդեն եւ նեղեն զքեզ։
და თქუა იესუ: ვინ შემახო მე? ვითარ ყოველნი უვარებდეს, ჰრქუა პეტრე: მოძღუარ, ერნი გარემოგადგან შენ და შეგაიწრებენ, და შენ იტყჳ: ვინ შემახო მე?
და თქუა იესუ: ვინ შემახო მე? და ვითარცა ყოველნი უვარებდეს, ჰრქუა პეტრე: მოძღუარ, ერნი გარემოგადგან შენ და შეგაიწრებენ შენ, და შენ იტყჳ: ვინ შემახო მე?
და თქუა იესუ: ვინ შემახო მე? -- და ვითარცა უვარ-ჰყოფდეს ყოველნი, ჰრქუა პეტრე და მისთანათა: მოძღუარ, ერნი გარემოგადგან და შეგაიწრებენ შენ, და შენ იტყჳ: ვინ შემახო მე?
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, ῞Ηψατό μού τις, ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξεληλυϑυῖαν ἀπ' ἐμοῦ.
Եւ ասէ Յիսուս. ոմն մերձեցաւ յիս, քանզի գիտացի եթէ զօրութիւն ել յինէն։
ხოლო იესუ ჰრქუა: შე-ვინ-მე-მახო, რამეთუ მე ვცან ძალი, განსრული ჩემგან.
ხოლო იესუ თქუა: შე-ვინმე-მახო მე, რამეთუ მე ვცან ძალი, განსრული ჩემგან.
ხოლო იესუ ჰრქუა: შე-ვინმე-მახო მე, რამეთუ მე ვცან ძალი, განსრული ჩემგან.
ἰδοῦσα δὲ ἡ γυνὴ ὅτι οὐκ ἔλαϑεν τρέμουσα ἦλϑεν καὶ προσπεσοῦσα αὐτῷ δι' ἣν αἰτίαν ἥψατο αὐτοῦ ἀπήγγειλεν ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ ὡς ἰάϑη παραχρῆμα.
Իբրեւ ետես կինն՝ թէ ոչ ծածկեցաւ ի նմանէ, եկն դողալով՝ եւ անկաւ առաջի նորա թէ վասն որոյ իրաց մերձեցաւ ի նա, եւ պատմեաց առաջի ամենայն ժողովրդեանն. եւ թէ որպէս բժշկեցաւ առժամայն։
და იხილა რაჲ დედაკაცმან მან, რამეთუ არა დაეფარა, მოვიდა ძრწოლით და შეურდა, რომლისა ბრალისათჳს შეახო მას და უთხრა წინაშე ყოვლისა ერისა და ვითარ-იგი მეყსეულად განიკურნა.
და იხილა რაჲ დედაკაცმან მან, რამეთუ არა დაეფარა, მოვიდა ძრწოლით და შეუვრდა მას და, რომლისა ბრალისათჳს შეახო, უთხრა წინაშე ყოვლისა ერისა და ვითარ-იგი მეყსეულად განიკურნა.
და იხილა რაჲ დედაკაცმან მან, რამეთუ არა დაეფარა, მოვიდა ძრწოლით და შეუვრდა მას და, რომლისა ბრალისათჳს შეახო, უთხრა წინაშე ყოვლისა ერისა, და ვითარ-იგი მეყსეულად განიკურნა.
ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ, Θυγάτηρ, ἡ πίστις σου σέσωκέν σε· πορεύου εἰς εἰρήνην.
Եւ ասէ. քաջալերեաց դուստր՝ հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն։
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ასულო, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ, ვიდოდე მშჳდობით!
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ასულო, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ, ვიდოდე მშჳდობით!
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: ნუ გეშინინ, ასულო, სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენ, ვიდოდე მშჳდობით!
῎Ετι αὐτοῦ λαλοῦντος ἔρχεταί τις παρὰ τοῦ ἀρχισυναγώγου λέγων ὅτι Τέϑνηκεν ἡ ϑυγάτηρ σου, μηκέτι σκύλλε τὸν διδάσκαλον.
Եւ մինչ դեռ նա խօսէր, գայ ոմն ի տանէ ժողովրդապետին՝ եւ ասէ ցնա. մեռաւ դուստրն քո, մի ինչ աշխատ առներ զդա։
და ვითარ იგი ეტყოდა ოდენ, მო-ვინმე-ვიდა შესაკრებელისმთავრისაჲ მის და ჰრქუა: ასული შენი მოკუდა, ნუ დააშრობ მოძღუარსა.
და ვითარ იგი ეტყოდა ოდენ, მო-ვინმე-ვიდა შესაკრებლისა მის მთავრისაგან და ჰრქუა მას, ვითარმედ: ასული შენი მოკუდა, ნუ დააშურობ მოძღუარსა.
და ვითარ იგი ეტყოდა ოდენ, მო-ვინმე-ვიდა შესაკრებელისმთავრისაჲ მის და ჰრქუა მას, ვითარმედ: ასული შენი მოკუდა, ნუ დააშრობ მოძღუარსა.
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς ἀκούσας ἀπεκρίϑη αὐτῷ, Μὴ ϕοβοῦ, μόνον πίστευσον, καὶ σωϑήσεται.
Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ, պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. մի երկնչիր, միայն հաւատա՝ եւ կեցցէ։
ხოლო იესუს ვითარცა ესმა, ჰრქუა მას: ნუ გეშინინ, გარნა გრწმენინ, და ცხონდეს იგი.
ხოლო იესუს ვითარცა ესმა, ჰრქუა მას: ნუ გეშინინ, გარნა გრწმენინ ხოლო, და ცხოვნდეს იგი.
ხოლო იესუს ვითარცა ესმა, ჰრქუა მას: ნუ გეშინინ, გარნა გრწმენინ, და ცხონდეს იგი.
ἐλϑὼν δὲ εἰς τὴν οἰκίαν οὐκ ἀϕῆκεν εἰσελϑεῖν τινα σὺν αὐτῷ εἰ μὴ Πέτρον καὶ ᾽Ιωάννην καὶ ᾽Ιάκωβον καὶ τὸν πατέρα τῆς παιδὸς καὶ τὴν μητέρα.
Եւ մտեալ ի տունն, ոչ զոք եթող մտանել, բայց միայն զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս, եւ զհայր մանկանն եւ զմայր նորա։
და ვითარცა მოვიდა სახლსა მას, არა ვინ უტევა შესლვად მის თანა, გარნა პეტრე, იაკობ და იოვანე, და მამაჲ და დედაჲ მის ყრმისაჲ.
და ვითარცა მოვიდა სახლსა მას, არავინ უტევა შესლვად მის თანა, გარნა პეტრე და იაკობ და იოვანე, და მამაჲ და დედაჲ მის ყრმისაჲ.
და ვითარცა მოვიდა იესუ სახლსა მას, არა ვინ უტევა შესლვად მის თანა, გარნა პეტრე და იაკობ და იოვანე და მამაჲ და დედაჲ მის ყრმისაჲ.
ἔκλαιον δὲ πάντες καὶ ἐκόπτοντο αὐτήν. ὁ δὲ εἶπεν, Μὴ κλαίετε, οὐ γὰρ ἀπέϑανεν ἀλλὰ καϑεύδει.
Լային ամենեքեան՝ եւ կոծէին զնա։ եւ նա՝ ասէ. մի լայք զի չէ մեռեալ, այլ ննջէ։
სტიროდეს მას ყოველნი და ეტყებდეს. ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ნუ სტირთ, რამეთუ ყრმაჲ ეგე არა მომკუდარ არს, არამედ სძინავს.
სტიროდეს მას ყოველნი და ეტყებდეს. ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ნუ სტირთ, რამეთუ არა მომკუდარ არს ყრმაჲ ეგე, არამედ სძინავს.
სტიროდეს მას ყოველნი და ეტყებდეს. ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: ნუ სტირთ, რამეთუ ყრმაჲ ეგე არა მომკუდარ არს, არამედ სძინავს.
καὶ κατεγέλων αὐτοῦ, εἰδότες ὅτι ἀπέϑανεν.
Եւ նոքա՝ ծաղր առնէին զնա, զի գիտէին թէ մեռաւ։
ხოლო იგინი ჰბასრობდეს მას, უწყოდეს, რამეთუ მომკუდარ იყო.
ხოლო იგინი ჰბასრობდეს მას, უწყოდეს, რამეთუ მომკუდარ იყო.
ხოლო იგინი ჰბასრობდეს მას, უწყოდეს, რამეთუ მომკუდარ იყო.
αὐτὸς δὲ κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτῆς ἐϕώνησεν λέγων, ῾Η παῖς, ἔγειρε.
Եւ նորա հանեալ զամենեսին արտաքս,
და თავადმან გამოასხა ყოველი და უპყრა ჴელი ყრმისაჲ მის და ჴმა-ყო: ყრმაო, აღდეგ!
ႾႭჃႮႷႰႠ ჄႤႪႨ ႫႨႱ ႷႰႫႨႱႠჂ ႣႠ ჄႫႠ-/ႾႭჃႷႭ ႷႰႫႠႭ ႠႶ/ႣႤႢ
და თავადმან გამოასხა ყოველი და უპყრა ჴელი ყრმასა მას და ჴმა-უყო: ყრმაო, აღდეგ!
და თავადმან გამოასხა ყოველი და უპყრა ჴელი ყრმისაჲ მის და ჴმა-უყო: ყრმაო, აღდეგ!
καὶ ἐπέστρεψεν τὸ πνεῦμα αὐτῆς, καὶ ἀνέστη παραχρῆμα, καὶ διέταξεν αὐτῇ δοϑῆναι ϕαγεῖν.
Կալաւ զձեռանէ նորա, բարբառեցաւ եւ ասէ. արի կաց մանուկ դու։
და მოიქცა სული ყრმისაჲ მის, და მეყსეულად აღდგა. და უბრძანა, რაჲთა სცენ მას ჭამადი.
// ႣႠ ႫႭႾႨႵႺႠ ႱႭჃႪႨ ႫႨႱႨ ႣႠ ႫႤႷ/ႱႤႭჃႪႠႣ ႠႶႣႢႠ ႣႠ ႾႭჃႡႰႻႠႬႠ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႾႺႤႬ ႫႠႱ ႽႠႫႠႣႨ
და მოიქცა სული მისი, და მეყსეულად აღდგა. და უბრძანა, რაჲთა მისცენ მას ჭამადი.
და მოიქცა სული მისი, და მეყსეულად აღდგა. და უბრძანა, რაჲთა სცენ მას ჭამადი.
καὶ ἐξέστησαν οἱ γονεῖς αὐτῆς· ὁ δὲ παρήγγειλεν αὐτοῖς μηδενὶ εἰπεῖν τὸ γεγονός.
Եւ դարձաւ ոգի նորա, եւ կանգնեցաւ վաղվաղակի. եւ հրամայեաց տալ նմա ուտել։ (57) Եւ զարմացան ծնօղքն նորա՝ եւ նա՝ պատուիրէր մի ումեք ասել՝ որ ինչ եղեւն։
და განუკჳრდებოდა მამა-დედათა. ხოლო თავადმან ამცნო მათ, რაჲთა არავის უთხრან საქმე იგი.
ႣႠ ႢႠႬႾႭჃႩჃႰႣႤႡႭ/ႣႠ ႣႤႣႠ ႫႠႫႠႧႠ ႫႨႱႧႠ Ⴞ(ႭႪႭ) ႧႠႥႠႣႫႠႬ ႾႠႫႺ/ႬႭ ႫႠႧ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႠႰႠႥႨႱ ႾႭჃႧႾႰႠႬ ႱႠႵႫჁ ႨႢႨ
და განუკჳრდებოდა მამა-დედათა მისთა. ხოლო თავადმან ამცნო, რაჲთა არავის უთხრან საქმჱ იგი.
და განუკჳრდებოდა მამა-დედათა მისთა. ხოლო თავადმან ამცნო მათ, რაჲთა არავის უთხრან საქმჱ იგი.
