᾽Εγένετο δὲ ἐν σαββάτῳ διαπορεύεσϑαι αὐτὸν διὰ σπορίμων, καὶ ἔτιλλον οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ καὶ ἤσϑιον τοὺς στάχυας ψώχοντες ταῖς χερσίν.
Եւ եղեւ ի շաբաթու յերկրորդում առաջնոյն՝ անցանել ընդ արտորայսն. եւ աշակերտքն նորա կորզէին հասկ՝ շփէին ընդ ափ, եւ ուտէին։
და იყო შაფათსა მეორესა, და განვიდოდა თავადი თესულისაგან ყანისა. ხოლო მოწაფენი მისნი მოჰჭრიდეს თავსა ჴოილისასა, მუსრვიდეს ჴელითა და ჭამდეს.
და იყო შაბათსა მეორესა, და განვიდოდა თავადი თესულისაგან ყანისა. ხოლო მოწაფენი მისნი მოშჭრიდეს თავსა ჴუვილისასა, მუსრვიდეს ჴელითა და ჭამდეს.
და იყო შაბათსა მეორესა და განვიდოდა თავადი თესულისაგან ყანისა. ხოლო მოწაფენი მისნი მოშჭრიდეს თავსა ჴუვილისასა, მუსრვიდეს ჴელითა და ჭამდეს.
τινὲς δὲ τῶν Φαρισαίων εἶπαν, Τί ποιεῖτε ὃ οὐκ ἔξεστιν τοῖς σάββασιν;
Եւ ոմանք ի Փարիսեցւոցն ասեն ցնոսա. զինչ գործէք՝ զոր չէ օրէն ի շաբաթու։
ხოლო რომელთამე ფარისეველთა ჰრქუეს მათ: რაჲსა ზამთ, რომელი არა ჯერ-არს შაფათსა შინა?
ხოლო რომელთამე ფარისეველთა ჰრქუეს მათ: რაჲსა ჰზამთ შაბათსა შინა, რომელი არა ჯერ-არს?
ხოლო რომელთამე ფარისეველთა ჰრქუეს მათ: რაჲსა ჰზამთ შაბათსა შინა, რომელი არა ჯერ-არს?
καὶ ἀποκριϑεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ ᾽Ιησοῦς, Οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησεν Δαυὶδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ [ὄντες];
Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. չիցէ ընթերցեալ ձեր՝ զոր արարն Դաւիթ, յորժամ քաղցեաւն ինքն՝ եւ որ ընդ նմայն էին։
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არცაღა ესე აღმოგიკითხავსა, რომელ-იგი ყო დავით, ოდეს-იგი შეემშია მას და მისთანათა,
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არცა ესე აღმოგიკითხავსა, რომელ-იგი ყო დავით, ოდეს-იგი შეემშია მას და მისთანათა,
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: არცაღა ესე აღმოგიკითხავსა, რომელ-იგი ყო დავით, ოდეს-იგი შეემშია მას და მისთანათა,
[ὡς] εἰσῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ϑεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προϑέσεως λαβὼν ἔϕαγεν καὶ ἔδωκεν τοῖς μετ' αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστιν ϕαγεῖν εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς;
Զիարդ եմուտ նա ի տունն Աստուծոյ, եւ զհացն զառաջաւորութեան եկեր՝ եւ ետ այնոցիկ որ ընդ նմայն էին. զոր ոչ էր օրէն ուտել, բայց միայն քահանայապետիցն։
ვითარ-იგი შევიდა ტაძრად ღმრთისა და პურნი იგი შესაწირავთანი შეჭამნა და სცა მისთანათაცა, რომელთაჲ არა ჯერ-იყო ჭამად, გარნა მღდელთა ხოლო?
ვითარ-იგი შევიდა სახლსა ღმრთისასა და პურნი იგი შესაწირავისანი შეჭამნა და სცა მისთანათაცა, რომელთაჲ არა ჯერ-არს ჭამაჲ, გარნა მღდელთაჲ ხოლო?
ვითარ-იგი შევიდა ტაძარსა ღმრთისასა და პურნი იგი შესაწირავისანი შეჭამნა და სცა მისთანათაცა, რომელთაჲ არა ჯერ-არს ჭამაჲ, გარნა მღდელთაჲ ხოლო?
καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Κύριός ἐστιν τοῦ σαββάτου ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου.
Եւ ասէ ցնոսա. տէր է որդի մարդոյ եւ շաբաթու։
და ეტყოდა მათ: უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაფათისაცა.
და ეტყოდა მათ: უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაბათისაცა.
და ეტყოდა მათ: უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაბათისაცა.
᾽Εγένετο δὲ ἐν ἑτέρῳ σαββάτῳ εἰσελϑεῖν αὐτὸν εἰς τὴν συναγωγὴν καὶ διδάσκειν· καὶ ἦν ἄνϑρωπος ἐκεῖ καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἡ δεξιὰ ἦν ξηρά·
Եւ եղեւ ի միւսում շաբաթուն մտանել նմա ի ժողովուրդն՝ եւ ուսուցանել. եւ էր անդ այր մի, եւ ձեռն իւր աջ՝ գօսացեալ էր։
და იყო, სხუასა შაფათსა შევიდა იესუ შესაკრებელსა მათსა და ასწავებდა. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი მარჯუენაჲ განჴმელ ედგა.
და იყო სხუასაცა შაბათსა, შევიდა თავადი შესაკრებელსა მათსა და ასწავებდა მათ. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი მარჯუენჱ განჴმელი ედგა.
და იყო სხუასა შაბათსა, და შევიდა თავადი შესაკრებელსა მათსა და ასწავებდა. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი მისი მარჯუენჱ განჴმელ ედგა.
და იყო სხუასაცა შაბათსა, და შთავიდა თავადი შესაკრებელსა მათსა და ასწავებდა მათ. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი მისი მარჯუენე განჴმელ ედგა.
παρετηροῦντο δὲ αὐτὸν οἱ γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι εἰ ἐν τῷ σαββάτῳ ϑεραπεύει, ἵνα εὕρωσιν κατηγορεῖν αὐτοῦ.
Եւ սպասէին նմա դպիրքն եւ Փարիսեցիք՝ թէ ի շաբաթուն բժշկիցէ, զի գտանիցեն չարախօսութիւն զնմանէ։
უმზირდეს მწიგნობარნი და ფარისეველნი, რაჲთამცა შაფათსა განკურნა, რაჲთა პოონ და შეასმინონ იგი.
უმზირდეს მას მწიგნობარნი და ფარისეველნი, უკუეთუმცა შაბათსა განკურნა, რაჲთა პოონ, ვითარმცა შეასმინეს იგი.
და უმზირდეს მას მწიგნობარნი იგი და ფარისეველნი, უკუეთუმცა შაბათსა განკურნა, რაჲთა პოვონ, ვითარმცა შეასმინეს იგი.
უმზირდეს მას მწიგნობარნი და ფარისეველნი, უკუეთუმცა შაბათსა განკურნა, რაჲთა პოვონ, ვითარმცა შეასმინეს იგი.
αὐτὸς δὲ ᾔδει τοὺς διαλογισμοὺς αὐτῶν, εἶπεν δὲ τῷ ἀνδρὶ τῷ ξηρὰν ἔχοντι τὴν χεῖρα, ῎Εγειρε καὶ στῆϑι εἰς τὸ μέσον· καὶ ἀναστὰς ἔστη.
Եւ նա գիտէր զխորհուրդս նոցա. ասէ ցայրն՝ որոյ ձեռնն գօսացեալ էր. արի՝ անց ի մէջ, եւ նա յարուցեալ եկաց։
ხოლო თავადმან იცნოდა ზრახვანი მათნი და ჰრქუა კაცსა მას, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის! ხოლო იგი აღდგა და დადგა შორის.
ხოლო თავადმან იცნოდა ზრახვანი მათნი და ჰრქუა კაცსა მას, რომელსა ჴელი განჴმელი ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის! ხოლო იგი აღდგა და დადგა შორის.
ხოლო თავადმან იცნოდა ზრახვანი მათნი და ჰრქუა კაცსა მას, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის! -- ხოლო იგი აღდგა და დადგა შორის.
ხოლო თავადმან იცნოდა ზრახვანი მათნი და ჰრქუა კაცსა მას, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის! -- ხოლო იგი აღდგა და დადგა შორის.
εἶπεν δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς πρὸς αὐτούς, ᾽Επερωτῶ ὑμᾶς, εἰ ἔξεστιν τῷ σαββάτῳ ἀγαϑοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀπολέσαι;
Ասէ ցնոսա Յիսուս. հարցից ինչ զձեզ. զինչ արժան է ի շաբաթու, բարի ինչ առնել՝ եթէ չար գործել, ոգի մի ապրեցուցանել՝ թէ կորուսանել։
და იესუ ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ: რაჲ ჯერ-არს შაფათსა შინა: კეთილისა საქმე, ანუ ბოროტისაჲ? სულისა ცხორებაჲ, ანუ მოკლვაჲ?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: გკითხო თუ თქუენ სიტყუაჲ: რაჲ ჯერ-არს შაბათსა შინა: კეთილი საქმჱ ანუ ბოროტისაჲ ყოფაჲ? სულისაჲ ცხორებაჲ ანუ მოკლვაჲ?
და იესუ ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ: რაჲ ჯერ-არს შაბათსა: კეთილისა საქმჱ, ანუ ბოროტისა ყოფაჲ? სულისა ცხორებაჲ, ანუ მოკლვაჲ?
და იესუ ჰრქუა მათ: გკითხო თქუენ სიტყუაჲ: რაჲ ჯერ-არს შაბათსა: კეთილისა საქმჱ, ანუ ბოროტისა ყოფაჲ? სულისა ცხორებაჲ, ანუ მოკლვაჲ?
καὶ περιβλεψάμενος πάντας αὐτοὺς εἶπεν αὐτῷ, ῎Εκτεινον τὴν χεῖρά σου. ὁ δὲ ἐποίησεν, καὶ ἀπεκατεστάϑη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.
Եւ հայեցեալ շուրջ զամենեքումբք զայրագին, ասէ ցնա. ձգեայ զձեռն քո. եւ նա ձգեաց, եւ հաստատեցաւ ձեռն նորա իբրեւ զմեւսն։
და მიხედა ყოველთა მათ და ჰრქუა კაცსა მას: განირათხ ჴელი შენი! ხოლო მან განირთხა, და მოეგო ჴელი მისი, ვითარცა იგი სხუაჲ.
ႢႠႬႨႰႠႧႾ ჄႤႪႨ ႸႤႬႨ Ⴞ(ႭႪႭ) ႫႠႬ ႢႠႬႨႰႧႾႠ ႣႠ ႫႭႾႤႢႭ ჄႤႪႨ ႫႨႱႨ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႨႢႨ ႱႾႭჃႠჂ //
და მიხედა მათ ყოველთა და ჰრქუა კაცსა მას: განირთხ ჴელი შენი! ხოლო მან განირთხა, და მოეგო ჴელი მისი, ვითარცა იგი სხუაჲ.
და მიჰხედა მათ ყოველთა და ჰრქუა კაცსა მას: განირათხ ჴელი შენი! ხოლო მან განირთხა, და მოეგო ჴელი იგი მისი, ვითარცა ერთი იგი.
და მიჰხედა მათ ყოველთა და ჰრქუა კაცსა მას: განირთხ ჴელი შენი! ხოლო მან განირთხა, და მოეგო ჴელი მისი, ვითარცა სხუაჲ იგი.
αὐτοὶ δὲ ἐπλήσϑησαν ἀνοίας, καὶ διελάλουν πρὸς ἀλλήλους τί ἂν ποιήσαιεν τῷ ᾽Ιησοῦ.
Նոքա լցան յիմարութեամբ, եւ խօսէին ընդ միմեանս, թէ զինչ առնիցեն Յիսուսի։
ხოლო იგინი აღივსნეს მანკიერებითა და ზრახვიდეს ურთიერთას, უკუეთუმცა უყვეს რაჲ იესუს.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႨႢႨ/ႬႨ ႠႶႨႥႱႬႤႱ ႫႠႬႩႨ/ႤႰႤႡႨႧႠ ႣႠ ႦႰႠႾႥႨ/ႣႤႱ ႭჃႰႧႨႤႰႧႠႱ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃႫႺႠ ႾႭჃႷ/ႥႤႱ ႰႠჂႫႤ Ⴈ(ႤႱႭ)ჃႱ
ხოლო იგინი აღივსნეს მანკიერებითა და ზრახვიდეს ურთიერთას, უკუეთუმცა უყვეს რაჲმე იესუს.
ხოლო იგინი აღივსნეს მანკიერებითა და განიზრახვიდეს ურთიერთას, უკუეთუმცა უყვეს რაჲმე იესუს.
ხოლო იგინი აღივსნეს მანკიერებითა და განიზრახვიდეს ურთიერთას, უკუეთუმცა უყვეს რაჲ იესუს.
᾽Εγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐξελϑεῖν αὐτὸν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασϑαι, καὶ ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προσευχῇ τοῦ ϑεοῦ.
Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ՝ ել ի լեառն կալ յաղօթս. եւ հանէր զգիշերն ի գլուխ յաղօթսն Աստուծոյ։
და იყო მათ დღეთა და განვიდა თავადი ლოცვად მთად კერძო და ღამესა ათევდა ლოცვითა ღმრთისა მიმართ.
და იყო, მათ დღეთა შინა თავადი შევიდა მთად კერძო ლოცვად და ღამესა ათევდა ლოცვითა ღმრთისა მიმართ.
და იყო მათ დღეთა და განვიდა თავადი მთად კერძო ლოცვად და ღამესა ათევდა ლოცვითა ღმრთისა მიმართ.
და იყო მათ დღეთა შინა და განვიდა თავადი მთად კერძო ლოცვად და ღამესა ათევდა ლოცვითა ღმრთისა მიმართ.
καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεϕώνησεν τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ' αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,
Եւ իբրեւ այգ եղեւ՝ կոչեաց զաշակերտսն իւր. եւ ընտրեաց ի նոցանէ երկոտասանս, զորս եւ առաքեալս անուանեաց։
და ოდეს განთენა, მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და გამოირჩინა ათორმეტნი მათგანნი, რომელთაცა მოციქულ უწოდა:
ႠႧႭႰႫႤႲႬႨ ႫႠႧ/ႢႠႬႬႨ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠႺႠ ႫႭ/ႺႨႵႭჃႪႠႣ ႾႭჃႼႭႣႠ
და ოდეს განთენა, მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და გამოირჩინა ათორმეტნი მათგანნი, რომელთაცა მოციქულად უწოდა:
და ოდეს განთენა, მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და გამოირჩინა ათორმეტნი მათგანნი, რომელთაცა მოციქულ უწოდა:
და ვითარცა განთენა დღჱ, მოუწოდა მოწაფეთა თჳსთა და გამოირჩინა ათორმეტნი მათგანნი, რომელთაცა მოციქულად უწოდა.
Σίμωνα, ὃν καὶ ὠνόμασεν Πέτρον, καὶ ᾽Ανδρέαν τὸν ἀδελϕὸν αὐτοῦ, καὶ ᾽Ιάκωβον καὶ ᾽Ιωάννην καὶ Φίλιππον καὶ Βαρϑολομαῖον
ԶՍիմովն՝ զոր եւ Պետրոսն անուանեաց. եւ զԱնդրէաս եղբայր նորին, եւ զՅակովբոս, եւ զՅովհաննէս, եւ զՓիլիպպոս, եւ զԲարթողովմէոս.
სიმონ, რომელსა ჰრქჳან პეტრე, და ანდრია, ძმაჲ მისი, იაკობ და იოვანე, ფილიპე და ბართლომე.
ႱႨႫႭႬ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႾႰႵჃ/ႠႬ ႮႤႲႰႤ ႣႠ ႠႬႣ/ႰႤႠ ႻႫႠჂ ႫႨႱႨ ႨႠ/ႩႭႡ ႣႠ ႨႭჀႠႬႤ ႴႨႪႨႮႤ ႣႠ ႡႠႰႧ/ႪႭႫႤ
სიმონ, რომელსა ჰრქჳან პეტრე, და ანდრეა, ძმაჲ მისი, იაკობ და იოვანე, ფილიპე და ბართლომე,
სიმონ, რომელსა ჰრქუა პეტრე, და ანდრეა, ძმაჲ მისი, იაკობ და იოვანე, ფილიპე და ბართლომე.
სიმონ, რომელსა უწოდა პეტრე, და ანდრეა, ძმაჲ მისი, იაკობ და იოვანე, ფილიპე და ბართლომე,
καὶ Μαϑϑαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ ᾽Ιάκωβον ῾Αλϕαίου καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενον Ζηλωτὴν
ԶՄատթէոս,եւ զԹովմաս, եւ զՅակովբոս Ալփեայ, եւ զՍիմովն զկոչեցեալն զՆախանձայոյզ,
მათეოზ და თომა, იაკობ ალფესი და სიმონ მოშურნე,
// ႫႠႧႤႭႦ ႣႠ
მათეოზ და თომა, იაკობ ალფჱსი და სიმონ, რომელსა ერქუა მოშურნე,
მათეოს და თომა, და იაკობ ალფესი და სიმონ, რომელსა ერქუა მოშურნე,
მატთეოს და თომა და იაკობ ალფესი და სიმონ, რომელსა ერქუა მოშურნე,
καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ιακώβου καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ισκαριώϑ, ὃς ἐγένετο προδότης.
եւ զՅուդայ Յակովբայ, եւ զՅուդայ Սկարիովտացի՝ որ եղեւ իսկ մատնիչ։
და იუდა იაკობისი და იუდა ისკარიოტელი, რომელი-იგი იყო გამომცემელი.
და იუდა იაკობისი და იუდა ისაკრიოტელი, რომელიც იყო მიმცემელი.
იუდა იაკობისი და იუდა ისკარიოტელი, რომელ-იგი იყო განმცემელ.
და იუდა იაკობისი და იუდა ისკარიოტელი, რომელი-იგი იქმნა განმცემელ.
Καὶ καταβὰς μετ' αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος πολὺς μαϑητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆϑος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς ᾽Ιουδαίας καὶ ᾽Ιερουσαλὴμ καὶ τῆς παραλίου Τύρου καὶ Σιδῶνος,
Եւ իջեալ նոքօք հանդերձ ի տեղի մի տափարակ. եւ ժողով աշակերտացն նորա, եւ բազմութիւն յոյժ ժողովրդեանն յամենայն Հրեաստանէ, եւ յԵրուսաղեմէ, եւ յայնմ կողմանէ, եւ ի ծովեզերէն Տիւրոսի եւ Սիդոնի.
და გარდამოვიდა მათ თანა და დადგა ადგილსა ერთსა ველსა, და ერი მოწაფეთა მისთაჲ და სხუაჲ ერისა სიმრავლე ფრიად ჰურიასტანით და იერუსალჱმით და ზღჳსკიდისაჲთ, ტჳროსით და სიდონით,
ႫႠႧ ႧႠႬႠ ႣႠ ႣႠႣ/ႢႠ ႠႣႢႨႪႱႠ ႥႤႪႱႠ ႣႠ ႤႰႨ ႨႢႨ ႫႭႼႠႴႤ/ႧႠ ႫႨႱႧႠჂ ႣႠ ႱႾჃ/ႱႠ ႤႰႨႱႠ ႱႨႫႰႠႥႪჁ ႴႰႨႠႣႨ ჀႭჃႰႨႠႱ/ႲႠႬႨႧ ႣႠ Ⴈ(ႤႰႭჃႱႠႪ)ჁႫႨႧ ႣႠ ႦႶჃႱ ႩႨႣႨႱႠჂ ႲჃ/ႰႭႱႨႧ ႣႠ ႱႨႣႭႬႨႧ
და გარდამოვიდა მათ თანა და დადგა ადგილსა ველსა, და ერი იგი მოწაფეთა მისთაჲ და სხჳსა ერისა სიმრავლჱ ფრიადი ჰურიასტანით და იერუსალჱმით და ზღჳს-კიდისაჲ, ტჳროსით და სიდონით,
და გარდამოვიდა მათ თანა და დადგა ადგილსა ველსა, და ერი იგი მოწაფეთა მისთაჲ და სხჳსა ერისა სიმრავლჱ ფრიადი ჰურიასტანით და იერუსალჱმით და ზღჳსკიდისაჲ ტჳროსით და სიდონით,
და გარდამოვიდა მათ თანა და დადგა ადგილდა ველსა, და ერი იგი მოწაფეთა მისთაჲ, და სხჳსა ერისა სიმრავლე ფრიადი ჰურიასტანით და იერუსალჱმით და ზღჳსკიდისაჲ, ტჳროსით და სიდონით,
οἳ ἦλϑον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαϑῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν· καὶ οἱ ἐνοχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαϑάρτων ἐϑεραπεύοντο.
Որ եկին լսել՝ ի նմանէ, եւ բժշկել ի հիւանդութենէ իւրեանց. եւ նեղեալքն յայսոց պղծոց բժշկէին։
რომელნი მოსრულ იყვნეს სმენად მისგან და განკურნებად სნეულებათაგან მათთა; და ურვილნი სულთაგან არაწმიდათა განიკურნებოდეს.
რომელნი მოსრულ იყვნეს სმენად მისგან და განკურნებად სნეულებათა მათთა; და ურვილნი იგი სულთაგან არაწმიდათა განიკურნებოდეს.
რომელნი მოსრულ იყვნეს სმენად მისგან და განკურნებად სნეულებათაგან მათთა; და უძლურნი იგი სულთაგან არაწმიდათა განიკურნებოდეს.
რომელნი მოსრულ იყვნეს სმენად მისგან და განკურნებად სნეულებათაგან მათთა; და ურვილნი იგი სულთაგან არაწმიდათა განიკურნებოდეს.
καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτουν ἅπτεσϑαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ' αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας.
Եւ ամենայն ժողովուրդն խնդրէր մերձենալ ի նա, զի զօրութիւն բազում ելանէր ի նմանէ՝ եւ բժշկէր զամենեսին։
და ყოველი იგი ერი ეძიებდეს შეახლებად მისა, რამეთუ ძალნი გამოვიდოდეს მისგან, და განჰკურნებდა ყოველთა.
ႣႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႨႢႨ [ႤႰ]Ⴈ ႾႤႻႨႤႡ/ႣႤႱ ႸႤႠႾႪႤႡႠႣ ႫႨႱႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႻႠႪႬႨ ႢႠႫႭႥႨႣႭ/ႣႤႱ ႫႨႱႢႠႬ ႣႠ ႢႠႬႾႨ/ႩႭჃႰႬႤႡႭႣႤႱ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႬႨ
და ყოველი იგი ერი ეძიებდა შეახლებად მისა, რამეთუ ძალნი გამოვიდოდეს მისგან, და განჰკურნებდა ყოველთა.
და ყოველი იგი ერი ეძიებდა შეახლებად მისა, რამეთუ ძალნი გამოვიდოდეს მისგან, და განჰკურნებდა ყოველთა.
და ყოველი იგი ერი ეძიებდა შეახლებად მისა, რამეთუ ძალნი გამოვიდოდეს მისგან და განჰკურნებდეს ყოველთა.
Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀϕϑαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ ἔλεγεν, Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ ϑεοῦ.
Եւ նա՝ ամբարձ զաչս իւր յաշակերտսն իւր՝ եւ ասէ, Երանի աղքատացդ հոգւով, զի ձեր է արքայութիւն Աստուծոյ։
და თავადმან აღიხილნა თუალნი თჳსნი მოწაფეთა მიმართ და ეტყოდა: ნეტარ ხართ გლახაკნი სულითა, რამეთუ თქუენია სასუფეველი ღმრთისაჲ.
ႣႠ ႧႠႥႠႣႫႠႬ ႠႶႨ/ႾႨႪႬ[Ⴀ] ႧႭჃႠႪႬႨ ႫႨႱ/ႬႨ ႫႭႼႠႴႤႧႠ ႫႨ/ႫႠႰႧ ႣႠ ႾႨႲႷႭႣႠ [ႬႤႲ]ႠႰ ႾႠႰႧ [ႢႪ]ႠႾ/[ႠႩႬႨ]
და თავადმან აღიხილნა თუალნი მისნი მოწაფეთა მიმართ თჳსთა და ეტყოდა: ნეტარ ხართ გლახაკნი სულითა, რამეთუ თქუენი არს სასუფეველი ცათაჲ;
და თავადმან აღიხილნა თუალნი მისნი მოწაფეთა მიმართ თჳსთა და ეტყოდა: ნეტარ ხართ გლახაკნი სულითა, რამეთუ თქუენი არს სასუფეველი ღმრთისაჲ.
და თავადმან აღიხილნა თუალნი მისნი მოწაფეთა მიმართ და ეტყოდა: ნეტარ ხართ გლახაკნი სულითა, რამეთუ თქუენი არს სასუფეველი ღმრთისაჲ;
μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασϑήσεσϑε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε.
Երանի որ քաղցեալ են այժմ, զի յագեսցին։ Երանի որ լան այժմ, զի ծիծաղեսցին։
ნეტარ ხართ, რომელთა გშიის აწ, რამეთუ განსძღეთ; ნეტარ ხართ, რომელნი სტირთ აწ, რამეთუ იცინოდით;
ნეტარ ხართ, რომელთა გმშიის აწ, რამეთუ განსძღეთ;
ნეტარ ხართ, რომელთა გმშიის აწ, რამეთუ განსძღეთ; ნეტარ ხართ, რომელნი სტირთ აწ, რამეთუ იცინოდით;
ნეტარ ხართ თქუენ, რომელთა გშიის აწ, რამეთუ განსძღეთ; ნეტარ ხართ, რომელნი სტირთ აწ, რამეთუ იცინოდით;
μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνϑρωποι, καὶ ὅταν ἀϕορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσιν καὶ ἐκβάλωσιν τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου·
Երանի է ձեզ յորժամ նախատիցեն զձեզ մարդիկ, եւ յորժամ որոշիցեն զձեզ՝ եւ ատիցեն, եւ հանիցեն անուն չար զձէնջ վասն որդւոյ մարդոյ։
ნეტარ იყვნეთ, რაჟამს მოგიძულნენ თქუენ კაცთა და ოდეს გამოგასხნენ და გაყუედრებდენ თქუენ და განჴადონ სახელი თქუენი, ვითარცა ბოროტთაჲ, ძისათჳს კაცისა.
ნეტარ იყვნეთ, რაჟამს მოგიძულნენ თქუენ კაცთა და ოდეს გამოგასხნენ თქუენ და განჴადონ სახელი თქუენი, ვითარცა ბოროტთაჲ, ძისათჳს კაცისა.
ნეტარ იყვნეთ, რაჟამს მოგიძულნენ თქუენ კაცთა და ოდეს გამოგასხნენ თქუენ და გაყუედრებდენ და განთქუან სახელი თქუენი, ვითარცა ბოროტთაჲ, ძისათჳს კაცისა.
ნეტარ იყვნეთ, რაჟამს მოგიძულნენ თქუენ კაცთა და ოდეს გამოგასხნენ თქუენ და გაყუედრებდენ და განჴადონ სახელი თქუენი, ვითარცა ბოროტთაჲ, ძისათჳს კაცისა.
χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε, ἰδοὺ γὰρ ὁ μισϑὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προϕήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
Ուրախ լիջիք յաւուր յայնմիկ եւ ցնծասջիք. զի ահա՝ վարձք ձեր բազում են յերկինս. ըստ դմին օրինակի առնէին մարգարէիցն հարքն իւրեանց։
გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ, აჰა, ესერა, სასყიდელი თქუენი დიდ არს ცათა შინა, რამეთუ ესრევე უყოფდეს წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
გიხაროდენ მას დღესა შინა და მხიარულ იყვენით, რამეთუ აჰა ესერა სასყიდელი თქუენი დიდი არს ცათა შინა, რამეთუ ესრჱთ უყოფდეს წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
გიხაროდენ მას დღესა შინა და მხიარულ იყვენით, რამეთუ, აჰა, ესერა, სასყიდელი თქუენი დიდ არს ცათა შინა, რამეთუ ეგრევე უყოფდეს წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
გიხაროდენ მას დღესა შინა და მხიარულ იყვენით, რამეთუ, აჰა, ესერა, სასყიდელი თქუენი მრავალ არს ცათა შინა, რამეთუ ესრეთვე უყოფდეს წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
Πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, ὅτι ἀπέχετε τὴν παράκλησιν ὑμῶν.
Բայց վայ ձեզ մեծատանցդ. զի ընկալայք զմխիթարութիւն ձեր։
ხოლო ვაჲ თქუენდა, მდიდარნო, რამეთუ მიგიღებიეს ნუგეშინის-ცემაჲ თქუენი;
Ⴞ(ႭႪႭ) ႥႠჂ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႣႠ ႫႣႨႣႠႰ/ႬႭ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႨႢ[ႨႶႤႡႨ]ႤႱ ႬႭჃ ႢႤႸႨႬႨႱ ႺႤႫႠჂ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႨ
ხოლო ვაჲ თქუენდა, მდიდარნო, რამეთუ მიგიღებიეს ნუგეშინის-ცემაჲ [თქუენი].
ხოლო ვაჲ თქუენდა, მდიდარნო, რამეთუ მიგიღებიეს ნუგეშინის-ცემაჲ თქუენი;
ხოლო ვაჲ თქუენდა, მდიდარნო, რამეთუ მიგიღებიეს ნუგეშინის-ცემაჲ თქუენი.
οὐαὶ ὑμῖν, οἱ ἐμπεπλησμένοι νῦν, ὅτι πεινάσετε. οὐαί, οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενϑήσετε καὶ κλαύσετε.
Վայ ձեզ զոր յագեալդ էք այժմ, զի քաղցիցէք. վայ ձեզ որ ծիծաղիքդ այժմ. զի սգայցէք եւ լայցէք։
ვაჲ თქუენდა, განმაძღარნო აწ, რამეთუ გშიოდის; ვაჲ თქუენდა, რომელნი იცინით აწ, რამეთუ იგლოვდეთ და სტიროდით;
ႥႠჂ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႣႠ ႢႠႬႫႠႻ/ႶႠႰႬႭ ႠႼ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႢႫႸႨႭ/ႣႨႱ ႥႠႨ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႣႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ ႾႨ/ႺႨႬႨႧ ႠႼ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႾႨႢႪႭႥ/[ႣႤႧ]
ვაჲ თქუენდა, განმაძღარნო აწ, რამეთუ გშიოდის; ვაჲ თქუენდა, რომელნი იცინით აწ, რამეთუ იგლოვდეთ და სტიროდით.
ვაჲ თქუენდა, განმაძღარნო აწ, რამეთუ გმშიოდის; ვაჲ თქუენდა, რომელნი იცინით აწ, რამეთუ იგლოვდეთ და სტიროდით;
ვაჲ თქუენდა, განმაძღარნო აწ, რამეთუ გშიოდის; ვაჲ თქუენდა, რომელნი იცინით აწ, რამეთუ იგლოვდეთ და სტიროდით.
οὐαὶ ὅταν ὑμᾶς καλῶς εἴπωσιν πάντες οἱ ἄνϑρωποι, κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς ψευδοπροϕήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.
Վայ ձեզ՝ յորժամ բարի ասիցեն զձէնջ ամենայն մարդիկ. զի այդպէս առնէին սուտ մարգարէիցն հարք նոցա։
ვაჲ თქუენდა, რამეთუ რაჟამს კეთილსა გეტყოდიან თქუენ ყოველნი კაცნი, რამეთუ ესრევე კეთილსა უყოფდეს ცრუწინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
ვაჲ თქუენდა, რაჟამს კეთილსა გეტყოდიან [თქუენ ყოველნი კაცნი], რამეთუ ესრეთვე კეთილსა უყოფდეს ცრუ-წინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
ვაჲ თქუენდა, რაჟამს კეთილსა გეტყოდიან თქუენ ყოველნი კაცნი, რამეთუ ეგრევე კეთილსა უყოფდეს ცრუწინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
ვაჲ თქუენდა, რაჟამს კეთილსა გეტყოდიან თქუენ კაცნი, რამეთუ ეგრეთვე უყოფდეს ცრუწინაწარმეტყუელთა მამანი მათნი.
᾽Αλλὰ ὑμῖν λέγω τοῖς ἀκούουσιν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς,
Այլ ձեզ ասեմ որ լսէքդ. սիրեցէք զթշնամիս ձեր, բարի արարէք ատելեաց ձերոց։
არამედ თქუენ გეტყჳ, რომელთა გესმეს: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი, კეთილსა უყოფდით მოძულეთა თქუენთა
[ႢႨႷႭჃႠႰ]ႣႤႣ ႫႲႤႰႬႨ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႬႨ ႩႤႧႨႪႱႠ ႾႭჃႷႭႴႣႨႧ ႫႭႻႭჃႪႤႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ/ႧႠ
ხოლო თქუენ გეტყჳ, რომელთა-ეგე გესმის: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა უყოფდით მოძულეთა თქუენთა.
არამედ თქუენ გეტყჳ, რომელთა-ეგე გესმის: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა უყოფდით მოძულეთა თქუენთა,
არამედ თქუენ გეტყჳ, რომელთა-ეგე გესმის: გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა უყოფდით მოძულეთა თქუენთა.
εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, προσεύχεσϑε περὶ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς.
Օրհնեցէք զանիծիչս ձեր. աղօթս արարէք ի վերայ նեղչաց ձերոց։
და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ილოცევდით მათთჳს, რომელნი გმძლავრობდენ თქუენ.
ႣႠ ႾႠႩႭჃႰႧႾႤႥႣႨႧ ႫႼႷႤႥႠႰႧႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ/ႧႠ ႣႠ ႾႨႪႭႺႤႥ/ႣႨႧ ႫႠႧႧჃႱ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ
აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ილოცვიდით მათთჳს, რომელნი გმძლავრობენ თქუენ.
და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ილოცევდით მათთჳს, რომელნი გმძლავრობდენ თქუენ.
და აკურთხევდით მწყევართა თქუენთა და ილოცევდით მათთჳს, რომელნი გმძლავრობდენ თქუენ.
τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντός σου τὸ ἱμάτιον καὶ τὸν χιτῶνα μὴ κωλύσῃς.
Որ Հարկանէ զծնօտ քո, մատո նմա եւ զմեւսն. եւ որ հանէ ի քէն զբաճկոն քո, մի արգելուր ի նմանէ եւ զշապիկս։
რომელმან გცეს ყურიმალსა შენსა, მიუპყარ ერთკერძოჲცა; და რომელი მიგიღებდეს სამოსელსა შენსა, კუართსაცა შენსა ნუ აყენებ.
რომელმან გცეს ყურიმალსა შენსა, მიუპყარ ერთკერძოჲცა; და რომელი მიგიღებდეს სამოსელსა შენსა, კუართსაცა შენსა ნუ აყენებ.
რომელმან გცეს შენ ყურიმალსა შენსა, მიუპყარ ერთკერძოჲცა; და რომელი მიგიღებდეს შენ სამოსელსა შენსა, კუართსაცა შენსა ნუ აყენებ.
რომელმან გცეს ყურიმალსა შენსა, მიუპყარ ერთკერძოჲცა; და რომელი მიგიღებდეს შენ სამოსელსა შენსა, კუართსაცა შენსა ნუ აყენებ.
παντὶ αἰτοῦντί σε δίδου, καὶ ἀπὸ τοῦ αἴροντος τὰ σὰ μὴ ἀπαίτει.
Ամենայնի՝ որ խնդրէ ի քէն տուր, եւ զոր ինչ հանէ ոք ի քէն՝ մի պահանջեր։
ყოველსა, რომელი გთხოვდეს, მიეც, და რომელი მიგიღებდეს, ნუ მოჰჴდი.
ყოველი რომელი გთხოვდეს, მიეც; და რომელი მიგიღებდეს, ნუ მოჰჴდი.
ყოველსა, რომელი გთხოვდეს, მიეც, და რომელი მიგიღებდეს შენ, ნუ მოჰჴდი.
ყოველი რომელი გთხოვდეს, მიეც; და რომელი მიგიღებდეს შენ, ნუ მოჰჴდი.
καὶ καϑὼς ϑέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνϑρωποι, ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως.
Եւ որպէս կամիք թէ արասցեն ձեզ մարդիկ. այնպէս արասջիք եւ դուք նոցա։
და ვითარცა-იგი თქუენ გნებავს, რაჲთა გიყონ კაცთა, და თქუენცა ეგრევე მსგავსად ჰყოფდით.
ႣႠ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႨႢႨ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႢႬႤ/ႡႠႥႱ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႢႨႷႭႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႩႠႺႧႠ ႣႠ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႺႠ ႤႢႰႤႥႤ ႫႱႢႠႥႱႠႣ
და ვითარცა-იგი თქუენ გნებავს, რაჲთა გიყონ თქუენ კაცთა, თქუენცა ეგრევე მსაგავსად უყოფდით მათ.
და ვითარცა-იგი თქუენ გნებავს, რაჲთა გიყონ თქუენ კაცთა, და თქუენცა ეგრევე მსგავსად უყოფდით მათ.
და ვითარცა-იგი თქუენ გნებავს, რაჲთა გიყონ კაცთა, და თქუენცა ეგრეთვე მსგავსად უყოფდით მათ.
καὶ εἰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀγαπῶντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν; καὶ γὰρ οἱ ἁμαρτωλοὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτοὺς ἀγαπῶσιν.
Եւ եթէ սիրէք դուք զսիրելիս ձեր, զինչ շնորհ է ձեր. զի եւ մեղաւորք սիրեն զսիրելիս իւրեանց։
და უკუეთუ გიყუარდენ თქუენ მოყუარენი თქუენნი, რაჲ არს მადლი თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა მოყუარეთა მათთა ჰყუარობენ.
ႣႠ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႢႨ/ႷႭჃႠႰႣႤႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႫႭႷႭჃႠႰႤႬႨ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႬႨ
და უკუეთუ გიყუარდენ მოყუარენი თქუენნი, რაჲ მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნი მოყუარეთა მათთა ჰყუარობენ.
და უკუეთუ გიყუარდენ თქუენ მოყუარენი თქუენნი, რაჲ არს მადლი თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ჰყუარობენ მოყუარეთა მათთა.
და უკუეთუ გიყუარდენ თქუენ მოყუარენი თქუენნი, რაჲ არს მადლი თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა მოყუარეთა მათთა ჰყუარობენ.
καὶ [γὰρ] ἐὰν ἀγαϑοποιῆτε τοὺς ἀγαϑοποιοῦντας ὑμᾶς, ποία ὑμῖν χάρις ἐστίν; καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν.
Եւ եթէ բարի առնէք բարերարաց ձերոց, որ շնորհ է ձեր. զի եւ մեղաւորք զնոյն գործեն։
და უკუეთუ კეთილისმყოფელთა თქუენთა კეთილსა უყოფდეთ, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ამას ჰყოფენ.
და უკუეთუ კეთილის-მყოფელთა თქუენთა კეთილსა უყოფდეთ, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნი ამას ჰყოფენ.
და უკუეთუ კეთილსა უყოფდეთ კეთილისმყოფელთა თქუენთა, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ამას ჰყოფედ.
და უკუეთუ კეთილისმყოფელთა თქუენთა კეთილსა უყოფდეთ, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ამას ჰყოფენ.
καὶ ἐὰν δανίσητε παρ' ὧν ἐλπίζετε λαβεῖν, ποία ὑμῖν χάρις [ἐστίν]; καὶ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσιν τὰ ἴσα.
Եւ եթէ տայք փոխ այնոցիկ յորոց ակն ունիք առնուլ, որ շնորհ է ձեր. քանզի եւ մեղաւորք մեղաւորաց փոխ տան, զի առցեն անդէն զկշիռն։
და უკუეთუ ავასხებდეთ მათ, რომელთაგან ესავთ კუალად მოღებასა, რომელი მადლია თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ცოდვილთა ავასხებენ, რაჲთა მოიღონ სწორი.
ႣႠ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႾႠႥႠႱ/ႾႤႡႣႤႧ ႫႠႧ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႧႠ/ႢႠႬ ႾႤႱႠႥႧ ႩႭჃႠႪႠႣ ႫႭႶႤႡႠႱႠ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႫႠႣ/ႪႨ ႠႰႱ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႣႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႺႭႣႥႨႪႬႨႺႠ ႺႭႣႥႨႪ/ႧႠ ႾႠႥႠႱႾႤႡႤႣ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႫႭႨႶႭႬ ႱႼႭႰႨ
და უკეთუ ავასხებდეთ მათ, რომელთაგან ესა[ვთ] კუალად მოღებად, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ცოდვილთა ავასხებენ, რაჲთა მიიღონ სწორი.
და უკუეთუ ავასხებდეთ მათ, რომელთაგან ესავთ კუალად მოღებასა, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ცოდვილთა ავასხებედ, რაჲთა მოიღონ სწორი.
და უკუეთუ ავასხებდეთ მათ, რომელთაგან ესავთ კუალად მოღებასა, რომელი მადლი არს თქუენდა? რამეთუ ცოდვილნიცა ცოდვილთა ავასხებენ, რაჲთა მოიღონ სწორი.
πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχϑροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαϑοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες· καὶ ἔσται ὁ μισϑὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσϑε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς.
Բայց սիրեցէք զթշնամիս ձեր, եւ բարի արարէք ատելեաց ձերոց, եւ տուք փոխ՝ ուստի ոչ ակն ունիցիք առնուլ. եւ եղիցի վարձք ձեր բազում, եւ եղիջիք որդիք բարձրելոյն. զի նա՝ քաղցր է ի վերայ չարաց եւ ապաշնորհաց։
ხოლო თქუენ გიყუარდედ მტერნი თქუენნი, კეთილსა უყოფდით და ავასხებდით, და იყოს სასყიდელი თქუენი მრავალ, და იყვნეთ ძე მაღლის, რამეთუ იგი თავადი ტკბილ არს უმადლოთათჳსცა და უკეთურთა.
ხოლო თქუენ გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა იყოფდით და ავასხებდით და ნურას უსასო ჰყოფთ, და იყოს სასყიდელი თქუენი მრავალ, და იყვნეთ ძე მაღლის, რამეთუ იგი თავადი ტკბილ არს უმადლოთათჳსცა და უკეთურთა.
ხოლო თქუენ გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა უყოფდით და ავასხებდით, და ნუ რას უსასო-ჰყოფთ, და იყოს სასყიდელი თქუენი მრავალ, და იყვნეთ ძე მაღლის, რამეთუ იგი თავადი ტკბილ არს უმადლოთათჳსცა და უკეთურთა.
ხოლო თქუენ გიყუარდედ მტერნი თქუენნი და კეთილსა უყოფდით და ავასხებდით და ნურარას უსასო ჰყოფთ, და იყოს სასყიდელი თქუენი მრავალ, და იყვნეთ ძე მაღლის, რამეთუ იგი თავადი ტკბილ არს უმადლოთათჳსცა და უკეთურთა.
Γίνεσϑε οἰκτίρμονες καϑὼς [καὶ] ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστίν.
Եւ եղերուք գթածք՝ որպէս եւ հայրն ձեր գթած է։
იყვენით თქუენ მოწყალე, ვითარცა მამაჲ თქუენი მოწყალე არს.
იყვენით თქუენ მოწყალე, ვითარცა მამაჲ თქუენი მოწყალე არს.
იყვენით თქუენ მოწყალე, ვითარცა მამაჲ თქუენი მოწყალე არს.
იყვენით თქუენ მოწყალე, ვითარცა მამაჲ თქუენი მოწყალე არს.
Καὶ μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριϑῆτε· καὶ μὴ καταδικάζετε, καὶ οὐ μὴ καταδικασϑῆτε. ἀπολύετε, καὶ ἀπολυϑήσεσϑε·
Մի դատիք՝ եւ ոչ դատիցիք. մի պատժէք՝ եւ ոչ պատժիցիք եւ արձակիցէք եւ արձակիցիք։
ნუ განიკითხავთ, რაჲთა არა განიკითხნეთ, და ნუ დასჯით, რაჲთა არა დაისაჯნეთ. მიუტევენით, და მოგეტევნენ,
ნუ განიკითხავთ, რაჲთა არა განიკითხნეთ, და ნუ შჯით, რაჲთა არა დაისაჯნეთ. მიუტევეთ, და მოგეტევოს თქუენ,
ნუ განიკითხავთ და არა განიკითხნეთ; და ნუ დაშჯით და არა დაისაჯნეთ; მიუტევეთ და მოგეტევნენ.
δίδοτε, καὶ δοϑήσεται ὑμῖν· μέτρον καλὸν πεπιεσμένον σεσαλευμένον ὑπερεκχυννόμενον δώσουσιν εἰς τὸν κόλπον ὑμῶν· ᾧ γὰρ μέτρῳ μετρεῖτε ἀντιμετρηϑήσεται ὑμῖν.
Տուք՝ եւ տացի ձեզ. չափ բարւոք թաթաղուն շարժուն զեղուն՝ տացեն ի գոգս ձեր. նովին չափով որով չափէք՝ չափեսցի ձեզ։
მიეცით, და მოგეცეს. საწყაული კეთილი და ზეგარდათხეული მოგცენ წიაღთა თქუენთა. მითვე საწყაულითა, რომლითა მიუწყოთ, კუალად მოგეწყოს თქუენ.
მიეცით, და მოგეცეს თქუენ. საწყაული კეთილი შეხრილი და დატენილი და ზედაგარდათხეული მოგცენ წიაღთა თქუენთა; და მითვე საწყაულითა, რომლითა მიუწყოთ, კუალად მოგეწყოს თქუენ.
მიეცით, და მოგეცეს თქუენ. საწყაული კეთილი და შეხრილი და დატენილი და ზედაგარდათხეული მოგცენ წიაღთა თქუენთა; მითვე საწყაულითა, რომლითა მიუწყოთ, კუალად მოგეწყოს თქუენ.
Εἶπεν δὲ καὶ παραβολὴν αὐτοῖς· Μήτι δύναται τυϕλὸς τυϕλὸν ὁδηγεῖν; οὐχὶ ἀμϕότεροι εἰς βόϑυνον ἐμπεσοῦνται;
Ասաց եւ առակ մի առ նոսա. միթէ կարիցէ կոյր կուրի առաջնորդել, ոչ ապաքէն երկոքին ի խորխորատ անկանիցին.
ეტყოდა მათ იგავსაცა: ნუ ჴელ-ეწიფებისა ბრმასა ბრმისა წინაძღუანვად, არამეა ორნივე ჯურღუმულსა შთაცჳვენ?
ეტყოდა მათ იგავსაცა: ნუ ჴელ-ეწიფების ბრმასა ბრმისა წინაძღუანვად, არამეა ორნივე ჯურღუმულსა შთაცჳვენ?
ეტყოდა მათ იგავსაცა: ნუ ჴელ-ეწიფების ბრმასა ბრმისა წინაძღუანვად? არამეა ორნივე ჯურღმულსა შთაცჳვენ?
οὐκ ἔστιν μαϑητὴς ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον, κατηρτισμένος δὲ πᾶς ἔσται ὡς ὁ διδάσκαλος αὐτοῦ.
Ոչ է աշակերտ լաւ քան զվարդապետ իւր. ամենայն կատարեալն՝ եղիցի իբրեւ զվարդապետ իւր։
არა არს მოწაფე უფროჲს მოძღურისა, ხოლო განკრძალული იგი ყოველი იყავნ, ვითარცა მოძღუარი თჳსი.
არა არს მოწაფჱ უფროჲს მოძღურისა, ხოლო განკრძალული იგი იყავნ, ვითარცა მოძღუარი თჳსი.
არა არს მოწაფჱ უფროჲს მოძღურისა, ხოლო განკრძალული იგი ყოველი იყავნ, ვითარცა მოძღუარი თჳსი.
არა არს მოწაფჱ უფროჲს მოძღუარისა თჳსისა, ხოლო განკრძალული იგი ყოველი იყავნ, ვითარცა მოძღუარი თჳსი.
Τί δὲ βλέπεις τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ τοῦ ἀδελϕοῦ σου, τὴν δὲ δοκὸν τὴν ἐν τῷ ἰδίῳ ὀϕϑαλμῷ οὐ κατανοεῖς;
Զի տեսանես զշիւղ յական եղբօր քոյ, եւ ի քում ական զգերանդ ոչ նշմարես։
რაჲსა ხედავ წუელსა თუალსა შინა ძმისა შენისასა და დჳრესა თუალისა
რაჲსა ჰხედავ წუელსა თუალსა შინა ძმისა შენისასა და დირესა თუალისა შენ\ისას არა განიცდი? ანუ ვითარ ჴელ-გეწიფების რქუმად ძმასა შენსა: ძმაო, მაცადე, და აღმოგიღო წუელი თუალისაგან შენისა, და შენისა მაგის თუალისა დირესა არა განიცდი? მზაკუვარო, აღმოიღე დირჱ ეგე თუალისაგან შენისა პირველად და მერმე უხილო აღმოღებად წუელი თუალისაგან ძმისა შენისა.
რაჲსა ჰხედავ წუელსა თუალსა შინა ძმისა შენისასა და დირესა თუალისა შენისასა არა განიცდი?
რაჲსა ჰხედავ წუელასა თუალსა შინა ძმისა შენისასა და დჳრესა თუალსა შინა თჳსსა არა განიცდი?
πῶς δύνασαι λέγειν τῷ ἀδελϕῷ σου, ᾽Αδελϕέ, ἄϕες ἐκβάλω τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ σου, αὐτὸς τὴν ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ σοῦ δοκὸν οὐ βλέπων; ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀϕϑαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ τοῦ ἀδελϕοῦ σου ἐκβαλεῖν.
Կամ զիարդ կարես ասել ցեղբայր քո. եղբայր՝ թող հանից զշիւղդ յականէ քումմէ, եւ դու ի քում ական զգերանդ ոչ տեսանես։ Կեղծաւոր՝ հան նախ զգերանդ յականէ քումմէ, եւ ապա հայեսջիր հանել զշիւղ յականէ եղբօր քոյ։
ანუ ვითარ ჴელ-გეწიფების რქუმად ძმასა შენსა: ძმაო, მიტევე, და აღმოგიღო წუელი თუალისაგან შენისა, და შენ დირესა თუალისა შენისასა არა ჰხედავ? ორგულო, აღმოიღე პირველად დირჱ თუალისაგან შენისა და მერმე იხილო აღმოღებად წუელი თუალისაგან ძმისა შენისა.
ანუ ვითარ ჴელ-გეწიფების რქუმად ძმასა შენსა: ძმაო, მიტევე, და აღმოგიღო წუელი თუალისაგან შენისა, -- და შენ დჳრესა თუალსა შინა შენსა არა ჰხედავ? ორგულო, აღმოიღე პირველად დჳრჱ თუალისაგან შენისა და მერმე იხილო აღმოღებად წუელი თუალისაგან ძმისა შენისა.
Οὐ γάρ ἐστιν δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν, οὐδὲ πάλιν δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν.
Զի ոչ է ծառ բարի, որ առնէ պտուղ չար եւ ոչ դարձեալ ծառ չար՝ որ առնէ պտուղ բարի.
რამეთუ არა არს ხჱ კეთილი, რომელმან გამოიღოს ნაყოფი ხენეში; არცა კუალად ხჱ ხენეში, რომელმან ყვის ნაყოფი კეთილი.
რამეთუ არა არს ხჱ კეთილი, რომელმან გამოიღის ნაყოფი ხენეში; არცა კუალად ხჱ ხენეში, რომელმან ყვის ნაყოფი კეთილი.
რამეთუ არა არს ხჱ კეთილი, რომელმან გამოიღის ნაყოფი ხენეში; არცა კუალად ხე ხენეში, რომელმან ყვის ნაყოფი კეთილი.
ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται· οὐ γὰρ ἐξ ἀκανϑῶν συλλέγουσιν σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου σταϕυλὴν τρυγῶσιν.
Զի իւրաքանչիւր ծառ ի պտղոյ իւրմէ ճանաչի։ Զի ոչ եթէ ի փշոց քաղեն թուզ, եւ ոչ ի մորենւոյ կթեն խաղող։
რამეთუ თითოეული ხჱ თჳსისაგან ნაყოფისა საცნაურ იქმნის; ხოლო არა ეკალთაგან შეკრიბიან ლეღჳ, არცა ყუავილთაგან მოსთულიან ყურძენი.
რამეთუ თითოეული ხჱ თჳსისაგან ნაყოფისა საცნაურ არნ; რამეთუ არა ეკალთაგან შეიკრიბიან ლეღჳ, არცა მაყუალთაგან მოისთულიან ყურძენი.
რამეთუ თითოეული ხჱ თჳსისაგან ნაყოფისა საცნაურ არნ; რამეთუ არა ეკალთაგან შეკრიბიან ლეღჳ, არცა მაყუალთაგან მოისთულიან ყურძენი.
ὁ ἀγαϑὸς ἄνϑρωπος ἐκ τοῦ ἀγαϑοῦ ϑησαυροῦ τῆς καρδίας προϕέρει τὸ ἀγαϑόν, καὶ ὁ πονηρὸς ἐκ τοῦ πονηροῦ προϕέρει τὸ πονηρόν· ἐκ γὰρ περισσεύματος καρδίας λαλεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ.
Մարդ բարի՝ ի բարի գանձուց սրտի իւրոյ բղխէ զբարի, եւ մարդ չար՝ ի չարէն բղխէ զչար. քանզի ի յաւելուածոյ սրտին խօսի բերան նորա։
კეთილმან კაცმან კეთილისაგან საუნჯისა გულისაგან თჳსისა გამოიღის კეთილი, და ბოროტმან კაცმან ბოროტისაგან საუნჯისა გულისა თჳსისა წარმოიღის ბოროტი; რამეთუ ნამეტავისაგან გულისა იტყჳნ პირი მისი.
კეთილმან კაცმან კეთილისაგან საუნჯისა გულისა თჳსისა გამოიღის კეთილი, და ბოროტმან კაცმან ბოროტისაგან გულისა თჳსისა გამოიღის ბოროტი; რამეთუ ნამეტავისაგან გულისა იტყჳნ პირი მისი.
კეთილმან კაცმან კეთილისაგან საუნჯისა გულისა თჳსისა გამოიღის კეთილი, და ბოროტმან კაცმან ბოროტისაგან საუნჯისა გულისა თჳსისა გამოიღის ბოროტი; რამეთუ ნამეტავისაგან გულისა იტყჳნ პირი მისი.
Τί δέ με καλεῖτε, Κύριε κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω;
Զի կոչէք զիս՝ տէր՝ տէր, եւ զոր ասեմն ոչ առնէք։
რაჲსა მეტყჳთ მე: უფალო, უფალო! და არა ჰყოფთ, რომელსა გეტყჳ თქუენ?
რაჲსა მეტყჳთ მე: უფალო, უფალო! და არა ჰყოფთ, რომელსა გეტყჳ თქუენ?
რაჲსა მეტყჳთ მე: უფალო, უფალო! და არა ჰყოფთ, რომელსა მე გეტყჳ თქუენ?
πᾶς ὁ ἐρχόμενος πρός με καὶ ἀκούων μου τῶν λόγων καὶ ποιῶν αὐτούς, ὑποδείξω ὑμῖν τίνι ἐστὶν ὅμοιος·
Ամենայն որ գայ առ իս, եւ լսէ զբանս իմ՝ եւ առնէ զնոսա, ցուցից ձեզ ում նման է։
ყოველი რომელი მოვალს ჩემდა და ისმენს სიტყუათა ჩემთა და ჰყოფს მათ, გიჩუენო თქუენ, ვისა იყოს მსგავს.
ყოველი რომელი მოვალს ჩემდა და ისმენს სიტყუათა ჩემთა და ჰყოფს მათ, გიჩუენო თქუენ, ვისა იყოს მსგავს.
ყოველი რომელი მოვალს ჩემდა და ისმენს სიტყუათა ჩემთა და ჰყოფს მათ, გიჩუენო თქუენ, ვისა იყოს მსგავს.
ὅμοιός ἐστιν ἀνϑρώπῳ οἰκοδομοῦντι οἰκίαν ὃς ἔσκαψεν καὶ ἐβάϑυνεν καὶ ἔϑηκεν ϑεμέλιον ἐπὶ τὴν πέτραν· πλημμύρης δὲ γενομένης προσέρηξεν ὁ ποταμὸς τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν σαλεῦσαι αὐτὴν διὰ τὸ καλῶς οἰκοδομῆσϑαι αὐτήν.
Նման է առն, որ շինիցէ տուն, որ փորեաց եւ խորեաց. եւ եդ հիմն ի վերայ վիմի. ի յառնել հեղեղաց՝ բախեաց գետ զտունն, եւ ոչ կարաց շարժել զնա. զի հաստատեալ էր հիմնն ի վերայ վիմի։
მსგავს არს იგი კაცსა, რომელი აშჱნებნ სახლსა, რომელმან მოთხარა და დააღრმო და დადგა საფუძველო კლდესა ზედა; დიდძრვაჲ რაჲ იყო, ეკუეთა მდინარჱ სახლსა მას და ვერ შეუძლო შეძრვაჲ მისი, რამეთუ დაფუძნებულ იყო კლდესა ზედა.
მსგავს არს იგი კაცსა, რომელი აღაშენებნ სახლსა, რომელმან მოთხარა და დააღრმო და დადვა საფუძველი კლდესა ზედა; და დიდროვაჲ რაჲ იყო, ეკუეთა მდინარჱ იგი სახლსა მას და ვერ შეუძლო შეძრვად მას, რამეთუ დაფუძნებულ იყო კლდესა ზედა.
მსგავს არს იგი კაცსა, რომელი აღაშენებნ სახლსა, რომელმან მოთხარა და დააღრმო და დადვა საფუძველი კლდესა ზედა; და დიდროაჲ რაჲ იყო, ეკუეთა მდინარე იგი სახლსა მას და ვერ შეუძლო შეძრვად მისა, რამეთუ დაფუძნებულ იყო კლდესა ზედა.
ὁ δὲ ἀκούσας καὶ μὴ ποιήσας ὅμοιός ἐστιν ἀνϑρώπῳ οἰκοδομήσαντι οἰκίαν ἐπὶ τὴν γῆν χωρὶς ϑεμελίου, ᾗ προσέρηξεν ὁ ποταμός, καὶ εὐϑὺς συνέπεσεν, καὶ ἐγένετο τὸ ῥῆγμα τῆς οἰκίας ἐκείνης μέγα.
Իսկ որ լսէ զբանս իմ՝ եւ ոչ առնէ, նման է առն որ շինիցէ տուն ի վերայ հողոյ առանց հիման. զոր բախեաց գետ, եւ վաղվաղակի անկաւ, եւ եղեւ կործանումն տանն այնորիկ մեծ։
და იყო დაცემაჲ სახლისაჲ მის დიდ.
ხოლო რომელმან ისმინა და არა ყო, მსგავს არს იგი კაცსა, რომელმან აღაშჱნა სახლი მიწასა ზედა თჳნიერ საფუძველისა; რომელსა ეკუეთა მდინარჱ და მეყსეულად დაეცა; და იყო დაცემაჲ სახლისაჲ მას დიდ ფრიად.
ხოლო რომელმან ისმინა და არა ყოს, მსგავს არს იგი კაცსა, რომელმან აღაშენა სახლი მიწასა ზედა თჳნიერ საფუძველისა, რომელსა ეკუეთა მდინარჱ, და მეყსეულად დაეცა; და იყო დაცემაჲ სახლისაჲ მის დიდ.
ხოლო რომელმან ისმინა და არა ყოს, მსგავს არს იგი კაცსა, რომელმან აღაშენა სახლი მიწასა ზედა თჳნიერ საფუძველისა, რომელსა ეკუეთა მდინარე, და მეყსეულად დაეცა; და იყო დაცემაჲ სახლისაჲ მის დიდ.
