Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, ᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσίν τινες ὧδε τῶν ἑστηκότων οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται ϑανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ ἐληλυϑυῖαν ἐν δυνάμει. /
Եւ ասէ ցնոսա. ամէն ասեմ ձեզ. զի են ոմանք ի սոցանէ որ աստ կան, որք մի ճաշակեսցեն զմահ՝ մինչեւ տեսցեն զարքայուռտիւն Աստուծոյ եկեալ զօրութեամբ։
და ჰრქუა მათ: მართლიად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ: არიან ვინმე მდგომარენი აქა, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდე იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მოსლული ძალითა.
და ეტყოდა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არიან ვინმე აქა მდგომარეთაგანნი, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდის იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მომავალი ძალითა.
და ეტყოდა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არიან ვინმე აქა მდგომარეთაგანნი, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდე იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მომავალი ძალითა.
და ეტყოდა მათ: ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ არიან ვინმე აქა მდგომარეთაგანნი, რომელთა არა იხილონ გემოჲ სიკუდილისაჲ, ვიდრემდე იხილონ სასუფეველი ღმრთისაჲ, მომავალი ძალითა.
Καὶ μετὰ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ ᾽Ιησοῦς τὸν Πέτρον καὶ τὸν ᾽Ιάκωβον καὶ τὸν ᾽Ιωάννην, καὶ ἀναϕέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ' ἰδίαν μόνους. καὶ μετεμορϕώϑη ἔμπροσϑεν αὐτῶν,
Եւ յետ վեց աւուր՝ առնու ընդ իւր Յիսուս զպետրոս եւ զյակովբոս եւ զյովհաննէս, եւ հանէ զնոսա ի լեառն մի բարձր առանձինն. եւ յայլակերպս եղեւ առաջի նոցա։
და შემდგომად ექუსისა დღისა წარიყვანა იესუ პეტრე და იაკობ და იოვანე და აღიყვანნა იგინი მთასა მაღალსა თჳსაგან და სხუაფერ იქმნა წინაშე მათსა.
და შემდგომად ექუსისა დღისა წარიყვანნა იესუ პეტრე და იაკობ და იოვანე და აღიყვანნა იგინი მთასა მაღალსა თჳსაგან მარტონი და იცვალა სხუად ხატად წინაშე მათსა.
და შემდგომად ექუსისა დღისა წარიყვანნა იესუ პეტრე და იაკობ და იოვანე და აღიყვანნა იგინი მთასა მაღალსა თჳსაგან მარტონი და იცვალა სხუად ხატად წინაშე მათსა.
καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα λευκὰ λίαν οἷα γναϕεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται οὕτως λευκᾶναι.
Եւ ձորձք նորա եղեն փայլուն սպիտակ յոյժ, որպէս թաչիչք երկրի ոչ կարեն այնպէս սպիտակացուցանել։
და სამოსელი მისი იქმნა ბრწყინვალე სპეტაკ ფრიად, რომელ მურკვალმან ქუეყანასა ზედა ვერ უძლოს ესრე განსპეტაკებად.
და სამოსელი მისი იქმნა ბრწყინვალე და სპეტაკ ფრიად, ვითარცა თოვლი, რომელ ყოველსავე მურნკვანსა ქუეყანასა ზედა ვერ ჴელ-ეწიფების ეგრჱთ განსპეტაკებად.
და სამოსელი მისი იქმნა ბრწყინვალე და სპეტაკ, ვითარცა თოვლი, რომელ ყოველსავე მმურკნვალსა ქუეყანასა ზედა ვერ ჴელ-ეწიფების ეგრეთ განსპეტაკებად.
καὶ ὤϕϑη αὐτοῖς ᾽Ηλίας σὺν Μωϋσεῖ, καὶ ἦσαν συλλαλοῦντες τῷ ᾽Ιησοῦ.
Եւ երեւեցաւ նոցա եղիա մովսիսիւ հանդերձ, եւ խօսէին ընդ Յիսուսի։
და ეჩუენა მას ელია მოსჱთურთ, დგეს და ეტყოდეს იესუს.
და ეჩუენა მათ ელია მოსჱს თანა, და იყვნეს იესუჲს თანა და ჰზრახვიდეს.
და ეჩუენა მათ მოსე ელიაჲს თანა, და იყვნეს იესუჲს თანა და ზრახვიდეს.
καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ Πέτρος λέγει τῷ ᾽Ιησοῦ, ῾Ραββί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι, καὶ ποιήσωμεν τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ ᾽Ηλίᾳ μίαν.
Պատասխանի ետ պետրոս՝ եւ ասէ ցՅիսուս. ռաբբի՝ բարւոք է մեզ աստ լինել. արասցուք՝ երիս տաղաւարս՝ մի՝ քեզ, եւ մի՝ մովսիսի, եւ մի՝ եղիայի։
და მიუგო პეტრე და ჰრქუა იესუს: ჰრაბი, კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფაჲ; და ვქმნეთ სამი ტალავარი: ერთი -- შენდად, ერთი -- მოსჱსად, ერთი -- ელიაჲსად.
და მიუგო პეტრე და ჰრქუა იესუს: რაბი, კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფაჲ, ვქმნეთ აქა სამ ტალავარ: ერთი შენთჳს, ერთი მოსჱსთჳს და ერთი ელიაჲსთჳს.
და მიუგო პეტრე და ჰრქუა იესუს: რაბი, კეთილ არს ჩუენდა აქა ყოფაჲ, ვქმნეთ აქა სამ ტალავარ: ერთი შენთჳს, ერთი მოსესთჳს და ერთი ელიაჲსთჳს.
οὐ γὰρ ᾔδει τί ἀποκριϑῇ, ἔκϕοβοι γὰρ ἐγένοντο.
Քանզի ոչ գիտէր զինչ խօսէր, զի զարհուրեալ էին։
რამეთუ არა უწყოდა, რაჲმცა მიუგო, რამეთუ შეშინებულ იყვნეს.
რამეთუ არა იცოდა, რაჲმცა მიუგო, რამეთუ შეშინებულ იყვნეს.
რამეთუ არა იცოდა, რაჲმცა მიუგო, რამეთუ იყვნეს შეშინებულ.
καὶ ἐγένετο νεϕέλη ἐπισκιάζουσα αὐτοῖς, καὶ ἐγένετο ϕωνὴ ἐκ τῆς νεϕέλης, Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἀκούετε αὐτοῦ.
Եւ եղեւ ամպ մի՝ հովանի ի վերայ նոցա. ձայն եղեւ յամպոյն անտի՝ եւ ասէ. դա է որդի իմ սիրելի՝ դմա լուարուք։
და იყო ღრუბელი მაგრილობელად მათა, და ჴმაჲ იყო ღრუბლით გამო: ესე არს ძე ჩემი საყუარელი, ისმინეთ მისი!
და იყო ღრუბელი და აგრილობდა მათ, და ჴმაჲ იყო ღრუბლით გამო და თქუა: ესე არს ძჱ ჩემი საყუარელი, მაგისი ისმინეთ.
და იყო ღრუბელი და აგრილობდა მათ, და ჴმაჲ იყო ღრუბლით გამო და თქუა: ესე არს ძჱ ჩემი საყუარელი, მაგისი ისმინეთ.
καὶ ἐξάπινα περιβλεψάμενοι οὐκέτι οὐδένα εἶδον ἀλλὰ τὸν ᾽Ιησοῦν μόνον μεϑ' ἑαυτῶν.
Եւ յանկարծակի հայեցեալ այսր անդր, ոչ եւս զոք տեսին, բայց միայն՝ զՅիսուս ընդ իւրեանս։
და მეყსეულად მიმოდაიხილეს და არღარავინ იხილეს, არამედ იესუ ხოლო მათ თანა.
და მეყსეულად მიმოიხილეს და არა ვინ იხილეს, გარნა იესუ ხოლო მათ თანა.
და მეყსეულად მიმოიხილეს და არა ვინ იხილეს, გარნა იესუ ხოლო მათ თანა.
Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους διεστείλατο αὐτοῖς ἵνα μηδενὶ ἃ εἶδον διηγήσωνται, εἰ μὴ ὅταν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
Եւ մինչդեռ իջանէին ի լեռնէ անտի, պատուիրեաց նոցա զի մի ումէք պատմեսցեն զոր տեսինն, բայց յորժամ որդի մարդոյ ի մեռելոց յարիցէ։
და გარდამოსლვასა მას მათსა მიერ მთით ამცნო მათ, რაჲთა არა ვის უთხრან, რაჲ-იგი იხილეს, გარნა რაჟამს ძე კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგეს.
და გარდამო-რაჲ-ვიდოდეს მიერ მთით, ამცნო მათ, რაჲთა არა ვის უთხრან, რაჲ-იგი იხილეს, გარნა ოდეს ძჱ კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგეს.
და გარდამო-რაჲ-ვიდოდეს მიერ მთით, ამცნო მათ, რაჲთა არა ვის უთხრან, რაჲ-იგი იხილეს, გარნა ოდეს ძჱ კაცისაჲ მკუდრეთით აღდგეს.
καὶ τὸν λόγον ἐκράτησαν πρὸς ἑαυτοὺς συζητοῦντες τί ἐστιν τὸ ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι.
Եւ նոքա զբանն ի մտի ունէին։ եւ խնդրէին ընդ միմեանս՝ թէ զինչ իցէ ի մեռելոց յառնել։
და სიტყუაჲ იგი დაიმარხეს და ურთიერთას გამოეძიებდეს, ვითარმედ: რაჲ არს ესე: რაჟამს მკუდრეთით აღდგეს?
და სიტყუაჲ იგი დაიმარხეს თავისა თჳსისა თანა და გამოეძიებდეს ურთიერთას, ვითარმედ: რაჲ არს იგი: ოდეს მკუდრეთით აღდგეს?
და სიტყუაჲ იგი დაიმარხეს თავისა თჳსისა თანა და გამოეძიებდეს ურთიერთას, ვითარმედ: რაჲ არს იგი: ოდეს მკუდრეთით აღდგეს?
καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες, ῞Οτι λέγουσιν οἱ γραμματεῖς ὅτι ᾽Ηλίαν δεῖ ἐλϑεῖν πρῶτον;
Հարցին ցնա եւ ասեն. զինչ է այն զոր դպիրքն ասեն՝ եթէ նախ եղիայի պարտ է գալ։
ჰკითხვიდეს მას და ჰრქუეს: ვითარმე თქჳან მწიგნობართა: ელიაღა მოსულად არს პირველად?
და ჰკითხვიდეს მას და იტყოდეს: ვითარმე იტყჳან მწიგნობარნი: ელიაჲსი ჯერ-არს პირველად მოსლვაჲ?
და ჰკითხვიდეს მას და ეტყოდეს: ვითარმე იტყჳან მწიგნობარნი: ელიაჲსი ჯერ-არს პირველად მოსლვაჲ?
ὁ δὲ ἔϕη αὐτοῖς, ᾽Ηλίας μὲν ἐλϑὼν πρῶτον ἀποκαϑιστάνει πάντα, καὶ πῶς γέγραπται ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνϑρώπου ἵνα πολλὰ πάϑῃ καὶ ἐξουδενηϑῇ;
Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. եղիա նախ եկեալ՝ յարդարեսցէ զամենայն։ իսկ զիարդ գրեալ է զորդւոյ մարդոյ, զի բազում ինչ չարչարեսցի եւ անգոսնեսցի։
ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მათ: ელიაღა მოვიდეს პირველად და ადგიდ-აგოს ყოველი; და ვითარ წერილ არს ძესა ზედა კაცისასა, რაჲთა ფრიად ივნოს და შეურაცხ იქმნეს.
ხოლო თავადმან მიუგო და ჰრქუა მათ: ელია მოვიდეს პირველად და კუალად მოაგოს ყოველი; და ვითარცა წერილ არს ძისათჳს კაცისა, რაჲთა ფრიად ევნოს და შეურაცხ იქმნეს.
ხოლო თავადმან მიუგო და ჰრქუა მათ: ელია მოვიდეს და კუალადაგოს ყოველი; და ვითარ წერილ არს ძისა კაცისათჳს, რაჲთა ფრიად ევნოს და შეურაცხ იქმნეს.
ἀλλὰ λέγω ὑμῖν ὅτι καὶ ᾽Ηλίας ἐλήλυϑεν, καὶ ἐποίησαν αὐτῷ ὅσα ἤϑελον, καϑὼς γέγραπται ἐπ' αὐτόν.
Այլ ես՝ ասեմ ձեզ, եթէ եղիա եկն, եւ արարին ընդ նմա զինչ եւ կամեցան. որպէս եւ գրեալ է վասն նորա։
ხოლო გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ელია მოვიდა, და ჰუყვეს მას, რაოდენიცა უნდა, ვითარცა წერილ არს მისთჳს.
არამედ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ელია მოვიდა, და უყვეს მას, რაოდენი უნდა, ვითარცა წერილ არს მისთჳს.
არამედ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ელია მოვიდა, და უყვეს მას, რაოდენი უნდა, ვითარცა წერილ არს მისთჳს.
Καὶ ἐλϑόντες πρὸς τοὺς μαϑητὰς εἶδον ὄχλον πολὺν περὶ αὐτοὺς καὶ γραμματεῖς συζητοῦντας πρὸς αὐτούς.
Եւ եկեալ առ աշակերտսն, տեսին ամբոխ շուրջ զնոքօք, եւ զդպիրսն՝ զի վիճէին ընդ նոսա։
და ვითარ მოვიდეს მოწაფეთა თანა, იხილეს ერი გარემო მათსა, და მწიგნობარნი იგი სიტყჳსგამომეძიებელად შედგომილ იყვნეს მათა.
და მოვიდა მოწაფეთა მისთა თანა, იხილა ერი გარემო მისა, მწიგნობარნი გამოეძიებდეს მათ თანა.
და მოვიდა მოწაფეთა თჳსთა თანა და იხილა ერი გარემო მათსა, და მწიგნობარნი გამოეძიებდეს მათ თანა.
და მოვიდა მოწაფეთა მისთა თანა, იხილა ერი გარემო მათსა, და მწიგნობარნი გამოეძიებდეს მათ თანა.
καὶ εὐϑὺς πᾶς ὁ ὄχλος ἰδόντες αὐτὸν ἐξεϑαμβήϑησαν, καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.
Եւ վաղվաղակի ամենայն ժողովուրդն իբրեւ տեսին զնա՝ զարմացան, եւ ընդ առաջ ընթացեալ ողջոյն տային նմա։
და მეყსეულად ყოველმან მან ერმან იხილა, შეცბუნდეს და მირბიოდეს და მოიკითხვიდეს მას.
და მეყსეულად იხილა იგი ყოველმან ერმან და უკუირდა, მორბიოდეს და მოიკითხეს იგი.
და მეყსეულად ყოველმან ერმან იხილა იგი და დაუკჳრდა და მორბიოდეს და მოიკითხეს იგი.
და მეყსეულად ყოველმან ერმან იხილა იგი და დაუკჳრდა და მორბიოდეს და მოიკითხეს იგი.
καὶ ἐπηρώτησεν αὐτούς, Τί συζητεῖτε πρὸς αὑτούς;
Եւ եհարց ցնոսա թէ զինչ վիճէիք ընդ նոսա։
და ჰკითხა მათ: რასა ჰჴდებით ურთიერთას?
და ჰკითხა მათ იესუ: რასა გამოეძიებთ ურთიერთას?
და ჰკითხა მათ იესუ და ჰრქუა: რასა გამოეძიებთ ურთიერთას?
და ჰკითხა მწიგნობართა მათ და ჰრქუა: რასა გამოეძიებთ ურთიერთას?
καὶ ἀπεκρίϑη αὐτῷ εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, Διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρὸς σέ, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον·
Պատասխանի ետ մի ոմն ի ժողովրդենէն՝ եւ ասէ. Վարդապետ՝ ածի զորդի իմ առ քեզ, զոր ունի այս համր։
და მიუგო ერისა მისგანმან ერთმან და ჰრქუა: მოძღუარ, მოვიყვანე ძე ჩემი შენდა, რომლისა თანა არს სული უტყჳ.
და მი-ვინმე-უგო ერთმან ერისაგანმან და ჰრქუა: მოძღუარ, მოვიყვანე ძჱ ჩემი შენდა, რომელსა თანა არს სული უტყუებისაჲ.
და მი-ვინმე-უგო ერთმან ერისაგანმან და ჰრქუა: მოძღუარ, მოვიყვანე ძჱ ჩემი შენდა, რომლისა თანა არს სული უტყუებისაჲ.
და მი-ვინმე-უგო მას ერთმან მის ერისაგანმან და ჰრქუა: მოძღუარ, მოვიყვანე ძჱ ჩემი შენდა, რომლისა თანა არს სული უტყუებისაჲ.
καὶ ὅπου ἐὰν αὐτὸν καταλάβῃ ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀϕρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπα τοῖς μαϑηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσιν, καὶ οὐκ ἴσχυσαν.
եւ ուր հասանէ՝ զարկուցանէ զնա, եւ փրփրօ, եւ կրճտէ զատամունս իւր՝ եւ ցամաքի. եւ ասացի ցաշակերտսն քո զի հանցեն, եւ ոչ կարացին հանել զնա։
და სადაცა დააპყრის იგი, დაჰკუეთის, და პეროინ და იღრჭენნ კბილთა და განჴმებინ. და ვარქუ მოწაფეთა შენთა, რაჲთამცა განაყენეს იგი, და ვერ შეუძლეს.
და სადაცა დააპყრის იგი, დაეკუეთის, პეროინ და იღრჭენნ კბილთა და განჴმებინ. და უთხარ მოწაფეთა შენთა, რაჲთა განაძონ იგი, და ვერ შეუძლეს.
და სადაცა დააპყრის იგი, დაჰკუეთის, და პეროვინ, და იღრჭენნ კბილთა და განჴმებინ. და უთხარ მოწაფეთა შენთა, რაჲთამცა განკურნეს იგი, და ვერ შეუძლეს.
და სადაცა დააპყრის იგი, დააკუეთის, და პეროინ, და იღრჭენნ კბილთა და განჴმებინ. და უთხარ მოწაფეთა შენთა, რაჲთამცა განკურნეს, და ვერ შეუძლეს.
ὁ δὲ ἀποκριϑεὶς αὐτοῖς λέγει, ῏Ω γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; ϕέρετε αὐτὸν πρός με.
Պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. ով ազգ անհաւատ՝ մինչեւ յերբ իցեմ ընդ ձեզ, մինչեւ ցերբ անսայցեմ ձեզ ածէք զնա առ իս։
ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მათ: ჵ, ნათესავო ურწმუნოო! ვიდრემდე თქუენ თანა ვიყო? მო-ღა-მართუთ იგი მე!
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: ჵ, ნათესავი ურწმუნოი! ვიდრემდე ვიყო თქუენ თანა? ვიდრემდის თავს-ვიდებდე თქუენსა? მომართუით მე იგი აქა!
მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: ჵ, ნათესავი ურწმუნოჲ! ვიდრემდე ვიყო თქუენ თანა? ვიდრემდე თავს-ვიდებდე თქუენსა? მომართუთ მე იგი აქა!
მიუგო იესუ და ჰრქუა: ჵ, ნათესავი ურწმუნოჲ! ვიდრემდე ვიყო თქუენ თანა? ვიდრემდე თავს-ვიდებდე თქუენსა? მომგუარეთ მე იგი აქა!
καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. καὶ ἰδὼν αὐτὸν τὸ πνεῦμα εὐϑὺς συνεσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀϕρίζων.
Եւ ածին զնա առ նա։ Իբրեւ ետես զնա այսն, վաղվաղակի շարժլեաց զնա, եւ անկեալ յերկիր թաւալէր եւ փրփրեայր։
და მოართუეს იგი მას. და ვითარ იხილა იგი, მეყსეულად სულმან მან დაჰკუეთა იგი; და ვითარ დაეცა ქუეყანასა ზედა, გორვიდა და პეროოდა.
და მოართუეს იგი მას; იხილა იგი და მეყსეულად სულმან არაწმიდამან დააკუეთა იგი; და და-რაჲ-ეცა ქუეყანასა, გორვიდა და პეროოდა.
და მოართუეს იგი მას. და იხილა იგი, და მეყსეულად სულმან მან არაწმიდამან დაჰკუეთა იგი; და და-რაჲ-ეცა ქუეყანასა, გორვიდა და პეროვოდა.
და მოჰგუარეს იგი მას. და იხილა რაჲ იგი, მეყსეულად სულმან არაწმიდამან დააკუეთა იგი; და და-რაჲ-ეცა ქუეყანასა, გორვიდა და პეროოდა.
καὶ ἐπηρώτησεν τὸν πατέρα αὐτοῦ, Πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπεν, ᾽Εκ παιδιόϑεν·
Եհարց ցհայր նորա եւ ասէ. քանի ժամանակք են՝ յորմէհետէ այդ եղեւ դմա։ եւ նա ասէ. ի մանկութենէ.
და ჰკითხა მამასა მას მისსა: რაოდენ ჟამ არს, ვინაჲთგან ყოფილ არს ესე მაგისა? ხოლო მან ჰრქუა: სიყრმითგან.
და ჰკითხა იესუ მამასა მისსა: რავდენი ჟამი არს, ვინაჲთგან შეემთხუია ესე ამას? ხოლო მან ჰრქუა: სიყრმითგან.
და ჰკითხა იესუ მამასა მისსა: რაოდენი ჟამი არს, ვინაჲთგან შეემთხჳა ესე ამას? ხოლო მან ჰრქუა: სიყრმითგან.
და ჰკითხა იესუ მამასა მისსა: რაოდენი ჟამი აქუს, ვინაჲთგან შეემთხჳა ესე? ხოლო მან ჰრქუა: სიყრმითგან.
καὶ πολλάκις καὶ εἰς πῦρ αὐτὸν ἔβαλεν καὶ εἰς ὕδατα ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ' εἴ τι δύνῃ, βοήϑησον ἡμῖν σπλαγχνισϑεὶς ἐϕ' ἡμᾶς.
Բազում անգամ ի հուր արկանէ եւ ի ջուր՝ զի կորուսցէ զդա. արդ՝ եթէ կարօղ ինչ ես օգնեա մեզ տէր՝ գթացեալ ի վերայ մեր։
და მრავალგზის ცეცხლსა შთააგდის და წყალსა, რაჲთამცა წარწყმიდა იგი, არამედ გიძლავს თუ რაჲმე, შეგუეწიე ჩუენ და წყალობა-ყავ ჩუენ ზედა.
და მრავალგზის ცეცხლსა შთააგდო ეგე და წყალსა, რაჲთამცა წარწყმიდა იგი; არამედ რაჲ ძალ-გიც, შემეწიე, უფალო, და წყალობა-ყავ ჩუენთჳს.
და მრავალგზის ცეცხლსა შთააგდო ეგე და წყალსა, რაჲთამცა წარწყმიდა ეგე. არამედ, რაჲ ძალ-გიც, შემეწიე ჩუენ, უფალო, და წყალობა-ყავ ჩუენთჳს.
და მრავალგზის ცეცხლსა შთააგდო ეგე და წყალსა, რაჲთამცა წარწყმიდა ეგე. არამედ, რაჲ ძალ-გიც, შემეწიე ჩუენ, უფალო, და წყალობა-ყავ ჩუენთჳს.
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ, Τὸ Εἰ δύνῃ πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι.
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. ասացեր՝ եթէ կարօղ ես. ամենայն ինչ՝ հնարաւոր է այնմ որ հաւատայն։
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: გიძლავს თუ, ყოველი შესაძლებელ არს, რომელსა ჰრწამს.
ხოლო ჰრქუა მას: რაჲ ძალ-გიც, ყოველივე შესაძლებელ არს მორწმუნისაჲ.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: რაჲ ძალ-გიც, ყოველივე შესაძლებელ არს მორწმუნისა.
ხოლო იესუ ჰრქუა მას: უკუეთუ ძალ-გიც რწმუნებად, ყოველივე შესაძლებელ არს მორწმუნისა.
εὐϑὺς κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου ἔλεγεν, Πιστεύω· βοήϑει μου τῇ ἀπιστίᾳ.
Եւ վաղվաղակի աղաղակեաց հայր մանկանն՝ եւ ասէ. հաւատամ, օգնեա անհաւատութեանս իմում։
და მუნქუესვე ღაღატ-ყო მამამან მის ყრმისამა და თქუა: მრწამს, მეწიე ურწმუნოებასა.
და მეყუსეულად ჴმა-ყო მამამან მისმან და თქუა: მრწამს, შემეწიე ურწმუნოებასა ჩემსა.
და მეყსეულად ჴმა-ყო მამამან მის ყრმისამან და თქუა: მრწამს, შემეწიე ურწმუნოებასა ჩემსა.
და მეყსეულად ჴმა-ყო მამამან მის ყრმისამან და თქუა ცრემლით: მრწამს, შემეწიე ურწმუნოებასა ჩემსა.
ἰδὼν δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος ἐπετίμησεν τῷ πνεύματι τῷ ἀκαϑάρτῳ λέγων αὐτῷ, Τὸ ἄλαλον καὶ κωϕὸν πνεῦμα, ἐγὼ ἐπιτάσσω σοι, ἔξελϑε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλϑῃς εἰς αὐτόν.
Իբրեւ ետես Յիսուս՝ եթէ կուտի ժողովուրդն ի վերայ, սաստեաց այսոյն պղծոյ՝ եւ ասէ. համրդ՝ եւ խուլ այս՝ ես տամ քեզ հրաման, ել ի դմանէ, եւ այլեւս՝ մի մտանիցես ի դա։
იხილა რაჲ იესუ, რამეთუ შეჰკრბებოდა მას ერი იგი, შეჰრისხნა სულსა მას და ჰრქუა: შენ გეტყჳ, უტყუსა და ყრუსა სულსა, მე გიბრძანებ შენ: განჴედ მაგისგან და ნუღარა შეხუალ მაგისა!
ვითარცა იხილა იესუ, რამეთუ შეკრბების ერი მის ზედა, შეჰრისხნა სულსა მას და ჰრქუა უტყუსა და ყრუსა: გეტყუი, განვედ მაგისგან და ნუღარა შეხუალ მაგისა!
ვითარცა იხილა იესუ, რამეთუ შეჰკრბებოდა ერი იგი მის ზედა, შეჰრისხნა სულსა მას და ჰრქუა: უტყუსა და ყრუსა მაგას სულსა მე გიბრძანებ შენ: განვედ მაგისგან და ნუღარა შეხუალ მაგისა!
და ვითარცა იხილა იესუ, რამეთუ შეკრბებოდა ერი მის ზედა, შეჰრისხნა სულსა მას და ჰრქუა უტყუსა და ყრუსა სულსა: მე გიბრძანებ შენ: განვედ მაგისგან და ნუღარა შეხუალ მაგისა!
καὶ κράξας καὶ πολλὰ σπαράξας ἐξῆλϑεν· καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε τοὺς πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέϑανεν.
Եւ աղաղակեաց՝ եւ յոյժ լլկեաց զնա՝ եւ ել. եւ եղեւ պատանեակն իբրեւ զմեռեալ, մինչեւ բազմաց իսկ ասել՝ թէ մեռաւ։
და ღაღატ-ყო ფრიად, ატრბანა და განვიდა; და იქმნა იგი, ვითარცა მკუდარი, რამეთუ მრავალნი იტყოდესცა, ვითარმედ მოკუდაო.
ღაღატ-ყო, ფრიად გორვიდა და განვიდა მისგან: და იქმნა ვითარცა მკუდარი.
და ღაღად-ყო ფრიად, გორვიდა და განვიდა მისგან; და იქმნა იგი, ვითარცა მკუდარი, ვითარმედ მრავალნი იტყოდესცა, ვითარმედ: მოკუდა.
და ღაღად-ყო და ფრიად გორვიდა და განვიდა მისგან; და იქმნა იგი, ვითარცა მკუდარი, ვითარმედ მრავალნი იტყოდესცა, ვითარმედ: მოკუდა.
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς κρατήσας τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη.
Եւ Յիսուս կալաւ զձեռանէ նորա յարոյց զնա. եւ կանգնեցաւ։
ხოლო იესუ უპყრა ჴელი, აღადგინა იგი, და აღდგა.
ხოლო იესუ უპყრა ჴელი და აღადგინა იგი, და აღდგა ყრმაჲ იგი.
ხოლო იესუ უპყრა ჴელი მისი და აღადგინა იგი, და აღდგა.
ხოლო იესუ უპყრა ჴელი მისი და აღადგინა იგი, და აღდგა.
καὶ εἰσελϑόντος αὐτοῦ εἰς οἶκον οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ κατ' ἰδίαν ἐπηρώτων αὐτόν, ῞Οτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήϑημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;
Եւ իբրեւ եմուտ նա ի տուն, աշակերտքն առանձինն հարցին ցնա։ մեք՝ ընդէր ոչ կարացաք հանել զնա։
და რაჟამს შევიდა იგი სახედ, მოწაფენი მისნი მარტოდ კითხვიდეს მას: რად ჩუენ ვერ უძლეთ მას განჴდად?
და ვითარცა შევიდა იესუ სახიდ, მოწაფეთა მისთა თჳსაგან ჰკითხეს მას: რაჲსათჳს ჩუენ ვერ შეუძლეთ მას განკურნებად?
და ვითარცა შევიდა იესუ სახიდ, მოწაფეთა მისთა თჳსაგან ჰკითხეს მას: რაჲსათჳს ჩუენ ვერ შეუძლეთ განძებად მას?
καὶ εἶπεν αὐτοῖς, Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελϑεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ.
Եւ ասէ ցնոսա. այդ՝ ոչ իւիք ելանէ, եթէ ոչ պահօք եւ աղօթիւք։
და ჰრქუა მათ: ესე ნათესავი არარაჲთ განვალს, გარნა ლოცვითა.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ესე ნათესავი ვერ რაჲთ შესაძლებელ არს განსლვად, გარნა ლოცვითა და მარხვითა.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ესე ნათესავი ვერშესაძლებელ არს განსლვად, გარნა ლოცვითა და მარხვითა.
Κἀκεῖϑεν ἐξελϑόντες παρεπορεύοντο διὰ τῆς Γαλιλαίας, καὶ οὐκ ἤϑελεν ἵνα τις γνοῖ·
Եւ անտի ելեալ անցանէին առ գալիլեացւովք. եւ ոչ կամէր եթէ ոք գիտասցէ։
და ვითარ მიერ გამოვიდოდეს, თანაწარვიდოდეს გალილეასა, და არა უნდა, რაჲთამცა იცნა ვინ,
და მერმე გამოვიდა და წარვიდა გალილეად; და არა უნდა, რაჲთამცა აგრძნა ვინმე.
და მიერ გამოვიდეს და წარმოჰვლიდეს გალილეასა; და არა უნდა, რაჲთამცა აგრძნა ვინ.
და მიერ განვიდეს და წარმოჰვლიდეს გალილეასა; და არა უნდა, რაჲთამცა აგრძნა ვინ.
ἐδίδασκεν γὰρ τοὺς μαϑητὰς αὐτοῦ καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι ῾Ο υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου παραδίδοται εἰς χεῖρας ἀνϑρώπων, καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ ἀποκτανϑεὶς μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀναστήσεται.
Քանզի ուսուցանէր զաշակերտսն իւր՝ եւ ասէր ցնոսա, թէ որդի մարդոյ մատնելոց է ի ձեռն մարդկան, եւ սպանցեն զնա. եւ իբրեւ սպանցի՝ յերիր աւուր յառնէ։
რამეთუ ასწავებდა მოწაფეთა და ეტყოდა მათ: ძე კაცისაჲ მიცემად არს ჴელთა კაცთასა, და მოკლან იგი; და ვითარცა მოკლან იგი, მესამესა დღესა აღდგეს.
რამეთუ ასწავებდა მოწაფეთა თჳსთა და ეტყოდა მათ, რამეთუ: ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჴელთა კაცთასა, და მოკლან იგი; და მოკუდეს და მესამესა დღესა აღდგეს.
რამეთუ ასწავებდა მოწაფეთა თჳსთა და ეტყოდა მათ, რამეთუ: ძჱ კაცისაჲ მიეცეს ჴელთა კაცთასა, და მოკლან იგი; და მო-რაჲ-კუდეს, მესამესა დღესა აღდგეს.
რამეთუ ასწავებდა მოწაფეთა თჳსთა და ეტყოდა მათ, რამეთუ: ძჱ კაცისაჲ მიეცემის ჴელთა კაცთასა, და მოკლან იგი; და მო-რაჲ-კუდეს, მესამესა დღესა აღდგეს.
οἱ δὲ ἠγνόουν τὸ ῥῆμα, καὶ ἐϕοβοῦντο αὐτὸν ἐπερωτῆσαι. /
Եւ նոքա ոչ գիտէին զբանն, եւ երկնչէին հարցանել ցնա։
და იგინი არა მეცნიერ იყვნეს სიტყუასა მას და ეშინოდა კითხვად მისა.
ხოლო იგინი უმეცარ იყვნეს სიტყუასა მას და ეშინოდა კითხვად მისა.
ხოლო იგინი უმეცარ იყვნეს სიტყუასა ამას და ეშინოდა კითხვად მისა.
Καὶ ἦλϑον εἰς Καϕαρναούμ. καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ γενόμενος ἐπηρώτα αὐτούς, Τί ἐν τῇ ὁδῷ διελογίζεσϑε;
Եկն ի կափառնայում. եւ իբրեւ եմուտ ի տուն, հարցանէր զնոսա. զինչ վիճէիք զճանապարհայն ընդ միմեանս։
და მოვიდა კაფარნაომდ, ვითარცა შევიდა სახედ, ჰკითხვიდა მათ: რასა-იგი მგზავრ იტყოდეთ ურთიერთას.
და მოვიდა კაფარნაომდ. და ვითარცა შევიდა იგი სახლსა, ჰკითხვიდა მათ: რასა-იგი იცილობდით გზასა ზედა ურთიერთას?
და მოვიდა კაფარნაუმდ. და ვითარცა შევიდა იგი სახლსა, ჰკითხვიდა მათ, რასა-იგი იცილობდით ურთიერთას გზასა ზედა.
და მოვიდა კაპერნაუმდ. და ვითარცა შევიდა იგი სახლსა, და ჰკითხვიდა მათ, რასა-იგი იცილებოდეს ურთიერთას გზასა ზედა.
οἱ δὲ ἐσιώπων, πρὸς ἀλλήλους γὰρ διελέχϑησαν ἐν τῇ ὁδῷ τίς μείζων.
Եւ նոքա լուռ լինէին։ քանզի ընդ միմեամս վիճէին ի ճանապարհին թէ ով մեծ իցէ։
ხოლო იგინი დუმნეს, რამეთუ ურთიერთას მგზავრ იტყოდეს; ვითარმედ: ვინ უფროჲს არს?
ხოლო იგინი დუმნეს, რამეთუ ურთიერთას იცილობდეს გზასა ზედა, ვინ უფროჲს იყოს?
ხოლო იგინი დუმნეს, რამეთუ ურთიერთას იტყოდეს გზასა ზედა, ვითარმედ: ჩუენგანი ვინმე უდიდჱს იყოს?
ხოლო იგინი დუმნეს, რამეთუ ურთიერთას იტყოდეს გზასა ზედა, ვითარმედ: ჩუენგანი ვინმე უდიდეს იყოს?
καὶ καϑίσας ἐϕώνησεν τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς, Εἴ τις ϑέλει πρῶτος εἶναι ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος.
Եւ իբրեւ նստաւ՝ կոչեաց զերկոտասանսն, եւ ասէ ցնոսա. եթէ ոք կամի առաջին լինել՝ եղիցի ամենեցուն կրտսեր՝ եւ ամենեցուն պաշտօնեայ։
და დაჯდა და მოუწოდა ათორმეტთა და ჰრქუა მათ: რომელსა ჰნებავს, ვითარმცა პირველ იყო, იყავნ იგი ყოველთა უკუანა და ყოველთა მსახურ.
და დაჯდა და მოუწოდა ათორმეტთა მათ და ჰრქუა მათ: ვის უკუე უნებს პირველად ყოფაჲ, იყოს იგი ყოველთა მრწემ და ყოველთა მსახურ.
და დაჯდა და მოუწოდა ათორმეტთა მათ და ჰრქუა: ვის უნდეს თქუენგანსა პირველ ყოფაჲ, იყოს იგი ყოველთა მრწემ და ყოველთა მსახურ.
და დაჯდა და მოუწოდა ათორმეტთა მათ და ჰრქუა: ვის უნდეს თქუენგანსა პირველ ყოფაჲ, იყოს იგი ყოველთა მრწემ და ყოველთა მსახურ.
καὶ λαβὼν παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ ἐναγκαλισάμενος αὐτὸ εἶπεν αὐτοῖς,
Եւ առեալ մանուկ մի կացոյց ի մէջ նոցա. եւ ընկալեալ զնա ի գիրկս իւր, ասէ ցնոսա։
და მოიყვანა ყრმაჲ და დაადგინა იგი შორის მათსა და შეიტყბო იგი და ჰრქუა მათ:
და მოიყვანა ყრმაჲ და დაადგინა შორის მათსა და მკლავთა თჳსთა მიიქუა იგი და ჰრქუა მათ:
და მოიყვანა ყრმაჲ და დაადგინა იგი შორის მათსა და მკლავთა მოიქუა იგი და ჰრქუა მათ:
და მოიყვანა ყრმაჲ და დაადგინა იგი შორის მათსა და მკლავთა მიიქუა იგი და ჰრქუა მათ:
῝Ος ἂν ἓν τῶν τοιούτων παιδίων δέξηται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὃς ἂν ἐμὲ δέχηται, οὐκ ἐμὲ δέχεται ἀλλὰ τὸν ἀποστείλαντά με.
Որ միանգամ յայսպիսի մանկտւոյ ընկալցի յանուն իմ, զիս ընդունի։ եւ որ զիս ընդունի, ոչ զիս ընդունի՝ այլ զայն որ առաքեացն զիս։
რომელმან ესევითართა ყრმათაგანი შეიწყნაროს, მე შემიწყნაროს; და რომელმან მე შემიწყნაროს, შეიწყნაროს მომავლინებელი ჩემი.
რომელმან ამათგანი ყრმათაჲ შეიწყნაროს სახელისა ჩემისათჳს, მე შემიწყნაროს: და რომელმან მე შემიწყნაროს, არა მე შემიწყნაროს, არამედ მომავლინებელი ჩემი.
რომელმან ამათგანი ყრმაჲ შეიწყნაროს სახელისა ჩემისათჳს, მე შემიწყნაროს; და რომელმან მე შემიწყნაროს, არა მე შემიწყნაროს, არამედ მომავლინებელი ჩემი
რომელმან ერთი ამათგანი ყრმაჲ შეიწყნაროს სახელისა ჩემისათჳს, მე შემიწყნაროს; და რომელმან მე შემიწყნაროს, არა მე შემიწყნაროს, არამედ მომავლინებელი ჩემი.
῎Εϕη αὐτῷ ὁ ᾽Ιωάννης, Διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, καὶ ἐκωλύομεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἠκολούϑει ἡμῖν.
Պատասխանի ետ նմա յովհաննէս եւ ասէ. վարդապետ՝ տեսաք զոմն զի յանուն քո դեւս հանէր՝ եւ զմեր կնի ոչ շրջէր, եւ արգելաք զնա։
მიუგო მას იოვანე და ჰრქუა: მოძღუარ, ვიხილეთ ვინმე, რომელი სახელითა შენითა ეშმაკთა განჰჴდიდა, რომელ ჩუენ თანა არა ვალს, და ვაყენებდით მას.
მიუგო მას იოჰანე და ჰრქუა: მოძღუარ, ვიცით ვინმე, რომელი სახელითა შენითა ეშმაკთა განასხმიდა, რომელი ჩუენ არა შეგჳდგს, და ვაყენებდით მას.
მიუგო მას იოვანე და ჰრქუა: მოძღუარ, ვიხილეთ ვინმე, რომელი სახელითა შენითა ეშმაკთა განასხმიდა, რომელი ჩუენ არა შეგჳდგს, და ვაყენებდით მას.
მიუგო მას იოვანე და ჰრქუა: მოძღუარ, ვიხილეთ ვინმე, რომელი სახელითა შენითა ეშმაკთა განასხმიდა, რომელი ჩუენ არა შეგჳგს, და ვაყენებდით მას, რამეთუ არა შემიდგს ჩუენ.
ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς εἶπεν, Μὴ κωλύετε αὐτόν, οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με·
Եւ նա ասէ. մի արգելուք զնա. զի ոչ ոք է որ առնէ զօրութիւնս յանուն իմ, եւ կարիցէ հայհոյել զիս։
ხოლო იესუ ჰრქუა: ნუ აყენებთ მას, რამეთუ არავინ არს, რომელ მან ყოს ძალი სახელითა ჩემითა და ჴელ-იწიფოს ძჳრის-სიტყუად.
ხოლო თავადმან ჰრქუა მათ: ნუ აყენებთ მას, რამეთუ არავინ არს, რომელმან ქმნას ძალი სახელითა ჩემითა და ჴელ-ეწიფოს ბოროტის სიტყუად ჩუენდა.
ხოლო იესუ ჰრქუა: ნუ აყენებთ მას, რამეთუ არა ვინ არს, რომელმან ქმნეს ძალი სახელითა ჩემითა და ჴელ-ეწიფოს ბოროტის-სიტყუად ჩუენდა.
ხოლო თავადმან ჰრქუა: ნუ აყენებთ მას, რამეთუ არა ვინ არს, რომელმან ქმნეს ძალი სახელითა ჩემითა და ჴელ-ეწიფოს ბოროტის-სიტყუად ჩემდა.
ὃς γὰρ οὐκ ἔστιν καϑ' ἡμῶν, ὑπὲρ ἡμῶν ἐστιν.
Զի որ ոչն է ընդ մեզ հակառակ, ի մեր կոյս է։
რამეთუ რომელ-იგი არა არს მტერ ჩუენდა, ჩუენ კერძო არს.
რამეთუ რომელი არა ჩუენდა მტერ არს, იგი ჩუენ კერძო არს.
რამეთუ, რომელი არა ჩუენდა მტერ არს, იგი ჩუენ კერძო არს.
რამეთუ, რომელი არა ჩუენდა მტერ არს, იგი ჩუენ კერძო არს.
῝Ος γὰρ ἂν ποτίσῃ ὑμᾶς ποτήριον ὕδατος ἐν ὀνόματι ὅτι Χριστοῦ ἐστε, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ ἀπολέσῃ τὸν μισϑὸν αὐτοῦ.
Եւ որ ոք արբուսցէ ձեզ ջուր բաժակաւ յանունս յայս, թէ դուք՝ Քրիստոսի էք, ամէն ասեմ ձեզ՝ մի կորուսցէ զվարձս իւր։
ხოლო რომელმან გასუას თქუენ სასუმელი წყლისაჲ სახელისათჳს, რამეთუ ქრისტჱსნი ხართ, მართლიად გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სასყიდელი მისი.
რომელმან გასუას თქუენ სასუმელი წყლისაჲ, რამეთუ ქრისტჱსნი ხართ, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სასყიდელი მისი.
რამეთუ რომელმან გასუას თქუენ სასუმელი წყალი სახელისა ჩემისათჳს, რამეთუ ქრისტჱსნი ხართ, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სასყიდელი მისი.
რომელმან გასუას თქუენ სასუმელი წყლისაჲ სახელად ჩემდა, რამეთუ ქრისტესნი ხართ, ამენ გეტყჳ თქუენ, არა წარუწყმდეს სასყიდელი მისი.
Καὶ ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων [εἰς ἐμέ], καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειται μύλος ὀνικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ βέβληται εἰς τὴν ϑάλασσαν.
Եւ որ ոք՝ գայթագղեցուսցէ զմի ի փոքրկանցս որ հաւատան յիս, լաւ էր նմա առաւել՝ եթէ արկեալ էր ընդ պարանոցաւ նորա երկան իշոյ, եւ ընկեցեալ ի ծով։
და რომელმან აცთუნოს ერთი მცირეთაგანი, რომელთა ვჰრწამ მე, უმჯობეს არს უფროჲს მისა, დამო-თუმცა-ება საფქჳლე ლოდი ყელსა და შთა-მცა-ვარდა იგი ზღუასა.
და რომელმან დააბრკოლოს ერთი მცირეთაგანი მორწმუნეთაჲ ჩემდა მომართ, უმჯობჱს არს მისა, გამო-თუმცა-იბა ქედსა მისსა, ვირით საფქველი, და შთავარდეს ზღუასა.
და რომელმან დააბრკოლოს ერთი მცირეთაგანი მორწმუნეთაჲ ჩემდა მომართ, უმჯობეს არს მისა, გამო-თუმცა-იბა ქედსა მისსა წისქჳლისქვაჲ, ვირით საფქველი, და შთავარდა ზღუასა.
Καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλόν ἐστίν σε κυλλὸν εἰσελϑεῖν εἰς τὴν ζωὴν ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελϑεῖν εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον.
Եւ եթէ գայթագղեցուսցէ զքեզ ձեռն քո, հատ՝ ընկեա ի քէն, զի լաւ իցէ քեզ խեղ ի կեանսն յաւիտենից մտանել, քան երկուս ձեռս ունել՝ եւ երթալ ի գեհեն ի հուրն անշէջ։
და თუ გაცთუნებდეს შენ ჴელი შენი, მოიკუეთე იგი: უმჯობეს არს შენდა ერთჴელისა ცხორებასა შესლვაჲ, ვიდრეღა ორთა ჴელთა დგმასა და მისლვად ცეცხლსა მას დაუშრეტელსა.
[ႺႾ]ႭႥႰႤႡႠႱႠ ႸႤႱႪ/[Ⴅ]ႠჂ Ⴅ(ႨႣႰ)Ⴄ ႭႰႧႠ ჄႤႪ/[Ⴇ]Ⴀ ႱႾႫႠႱႠ ႣႠ ႸႤႱ/[Ⴊ]ႥႠ[Ⴃ] ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ [Ⴚ]ႤႺႾႪႱႠ ႫႠႱ ႭჃႸ/[Ⴐ]ႤႲႱႠ
ႭႰႧႠ ჄႤႪႧႠ ႱႾ/ႫႠႱႠ , ႣႠ ႸႤႱႪ/ႥႠႣ ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ ႺႤႺႾႪႱႠ ႫႠႱ , ႭჃ/ႸႰႤႲႱႠ : --
და უკუეთუ დაგაბრკოლებდეს ჴელი შენი, მოიკუეთე იგი: უმჯობჱს არს შენდა უჴელოჲსა შესლვად ცხორებასა, ვიდრე ორთა ჴელთა სხმასა და შესლვად გეჰენიასა, ცეცხლსა მას უშრეტსა,
და უკუეთუ დაგაბრკოლებდეს ჴელი შენი, მოიკუეთე იგი: უმჯობეს არს შენდა უჴელოჲსა შესლვად ცხორებასა, ვიდრე ორთა ჴელთა სხმასა და შესლვად გეჰენიასა, ცეცხლსა მას უშრეტსა,
(*οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβενννυται*)
სადა-იგი მატლი მათი არა მოაკლდების, და ცეცხლი არა დაშრტების.
καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλόν ἐστίν σε εἰσελϑεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλὸν ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληϑῆναι εἰς τὴν γέενναν.
Եւ ետՋԶ̣տՋԶ̣ ոտն տՋԶ̣ո գայտՋԶ̣ագտՋԶ̣ետՋԶ̣ուստՋԶ̣տՋԶ̣ զտՋԶ̣եզ, հատ տՋԶ̣նկեա զնա ի տՋԶ̣տՋԶ̣ն. լաւ իտՋԶ̣տՋԶ̣ տՋԶ̣եզ կատՋԶ̣ մտանել ի կեանսն յաւիտենիտՋԶ̣, տՋԶ̣ան երկուս ոտս ունել՝ եւ անկանել ի գեհեն։
და თუ ფერჴი შენი გაცთუნებდეს შენ, მოიკუეთე იგი: უკეთეს არს შენდა ცხორებასა შესლვაჲ მკელობელისაჲ, ვიდრეღა არა ორთა ფერჴთა დგმასა და მისლვად გეჰენიასა.
[Ⴃ]Ⴀ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ Ⴔ/[Ⴄ]ႰჄႨ ႸႤႬႨ ႢႠႡႰႩႭ/[Ⴊ]ႤႡႣႤႱ ႸႤႬ ႫႭႨႩႭჃ/[ႤႧႤ] ႨႢႨ ႣႠ ႢႠႬႠႢ/ႣႤ ႸႤႬႢႠႬ ႾႭჃႫ/ႿႭႡႤႱ ႠႰႱ ႸႤႬႣႠ ႫႩႤႪႭႡႤႪႨႱႠ ႸႤႱႪႥ/ႠႣ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ႣႠ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႴႤႰჄႨ ႸႤႬႨ ႣႠ/ႢႠႮႩႭႪႤႡႣႤႱ ႢႠႮႩႭႪႤႡႣႤႱ ႸႤႬ (.) ႫႭႨႩႭჃႤ/ႧႤ ႨႢႨ , ႾႭჃႫႿႭ/ႡႤႱ , ႠႰႱ , ႸႤႬႣႠ ႫႩႤႪႭႡႪႨႱႠჂ ႸႤႱႪႥႠႣ (,) ႺႾႭႥ/ႰႤႡႠႱႠ . Ⴅ{ႨႣႰ}Ⴄ Ⴍ/ႰႨႧႠ ႴႤႰჄႨႧႠ ႸႤႱႪႥႠႣ ႢႤჀႤ/ႬႨႠႱႠ : --
და უკუეთუ ფერჴი შენი დაგაბრკოლებდეს შენ, მოიკუეთე იგი, უმჯობჱს არს შენდა მკელობელისაჲ შესლვად ცხოვრებასა, ვიდრე ორითა ფერჴითა შესლვად გეჰენიასა.
და უკუეთუ ფერჴი შენი დაგაბრკოლებდეს შენ, მოიკუეთე იგი, უმჯობეს არს შენდა მკელობელისაჲ შესლვად ცხორებასა, ვიდრე ორითა ფერჴითა შთაგდებად გეჰენიასა, ცეცხლსა მას უშრეტსა.
(*οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβενννυται*)
სადა-იგი მატლი მათი არა დაესრულების, და ცეცხლი არა დაშრტების.
καὶ ἐὰν ὁ ὀϕϑαλμός σου σκανδαλίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόν· καλόν σέ ἐστιν μονόϕϑαλμον εἰσελϑεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ ϑεοῦ ἢ δύο ὀϕϑαλμοὺς ἔχοντα βληϑῆναι εἰς τὴν γέενναν,
Եւ ետՋԶ̣տՋԶ̣ ակն տՋԶ̣ո գայտՋԶ̣ագտՋԶ̣ետՋԶ̣ուստՋԶ̣տՋԶ̣ զտՋԶ̣եզ, հան զնա ի բատՋԶ̣. լաւ իտՋԶ̣տՋԶ̣ տՋԶ̣եզ միով ակամբ մտանել յարտՋԶ̣այուտՋԶ̣իւն Աստուծոյ, տՋԶ̣ան երկուս ատՋԶ̣ս ունել՝ եւ անկանել ի գեհեն։
და თუ თუალი შენი გაცთუნებდეს შენ, აღმოიჴადე იგი: უმჯობეს არს ერთთუალისა შესლვაჲ სასუფეველსა ღმრთისასა, ვიდრეღა არა ორთა თუალთა სხმასა და მისლვად გეჰენიასა.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . [ႢႠႺႧႭჃ]/ႬႤႡႣႤႱ ႠႶႫႭႨႶႤ ႨႢႨ ႾႭჃႫႿႭႡჁႱ ႠႰႱ ႸႤႬႣႠ ႤႰႧႨ/ႧႠ ႧႭჃႠႪႨႧႠ ႸႤႱႪ/ႥႠႣ ႱႠႱႭჃႴႤႥႤႪႱႠ Ⴖ(ႫႰ)ႧႨႱႠႱႠ Ⴅ(ႨႣႰ)Ⴄ ႭႰႧႠ ႧႭჃႠႪႧႠ ႣႠ ႸႧႠႢ/ႣႤႡႠႣ ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ
ႣႠ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ , ႧႭჃႠႪႨ ႸႤႬႨ ႢႠႺႧႭჃႬႤႡႣႤႱ ႸႤႬ , ႠႶႫႭႨႶႤ ႨႢႨ ႾႭჃႫႿႭႡႤႱ , ႠႰႱ ႸႤႬႣႠ , ႤႰႧႨႧႠ ႧႭჃႠႪႨႧႠ , ႸႤႱႥႠႣ {!} ႱႠႱႭჃႴႤႥႤႪ/(Ⴑ)Ⴀ Ⴖ{ႫႰႧ}ႨႱႠႱႠ . Ⴅ{ႨႣႰ}Ⴄ ႭႰႧႠ (,) ႧႭჃႠႪ/ႧႠ ႣႠ ႸႧႠႢႣႤ/ႡႠႣ . ႢႤჀႤႬႨႠႱႠ
და უკუეთუ თუალი შენი გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი, უმჯობჱს არს შენდა ერთითა თუალითა შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა, ვიდრე ორთა თუალთა სხმასა და შთაგდებად გეჰენიასა.
და უკუეთუ თუალი შენი გაცთუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი, უმჯობეს არს შენდა ერთითა თუალითა შესლვად სასუფეველსა ღმრთისასა, ვიდრე ორითა თუალითა შთაგდებად გეჰენიასა ცეცხლისა უშრეტისასა.
ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται·
Ուր որդն նոտՋԶ̣ա ոտՋԶ̣ մետՋԶ̣անի՝ եւ հուրն ոտՋԶ̣ տՋԶ̣իտՋԶ̣անի։
სადა მატლი იგი მათი არა აღესრულების, და ცეცხლი მათი არა დაშრტების.
ႱႠႣႠ ႨႢႨ ႫႠႲႪႨ ႫႠ/ႧႨ ႠႰႠ ႣႠႾႤႱႰႭჃ/ႪႤႡႨႱ ႣႠ ႺႤႺႾႪႨ Ⴀ/ႰႠ ႣႠႾႸႰႲႤႡႨႱ
ႱႠႣႠ ႨႢႨ ႫႠႲႪႨ ႫႠ/ႧႨ ႠႰႠ ႣႠ[Ⴞ]<ႤႱ>/ႰႭჃႪႤႡႨႱ . [Ⴃ]<Ⴀ> ႺႤႺႾႪႨ ႠႰႠ ႣႠ[Ⴞ]/ႸႰႲႤႡႨႱ .
სადა-იგი მატლი მათი არა დაესრულების, და ცეცხლი არა დაშრტების.
სადა-იგი მატლი მათი არა დაესრულების, და ცეცხლი არა დაშრტების.
πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισϑήσεται.
Զի ամենայն ինտՋԶ̣ հրով յատՋԶ̣եստՋԶ̣ի։
რამეთუ ყოველი ცეცხლითა დაიმარილოს.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႺႤႺႾႪႨႧႠ ႣႠ//ႾႨႫႠႰႨႪႭႱ
Ⴐ{ႠႫႤႧႭჃ} ႷႭ/ႥႤႪႨ ႺႤႺႾႪႨႧႠ, ႣႠႾႨႫႠႰႨႪႭႱ
რამეთუ ყოველი ცეცხლითა დაიმარილოს.
რამეთუ ყოველივე ცეცხლითა დაიმარილოს, და ყოველი შესაწირავი მარილითა დაიმარილოს.
Καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλα, καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις.
Բարւոք է աղ. եթէ աղն անհամեսցի, իւ համեմեսցի։ արդ՝ դուք կալարուք յանձինս ձեր զաղն, եւ խաղաղութիւն արարէք ընդ միմեանս։
კეთილ არს მარილი: უკუეთუ მარილი განწბილდეს, რაჲთამე შეიმარილოს? გაქუს თქუენ მარილი და მშჳდობასა ჰყოფდით ურთიერთას.
ႩႤႧႨႪ Ⴀ[Ⴐ]Ⴑ ႫႠႰႨႪႨ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ . . . . . . . . . . ႨႢႨ ႼႡႨႪ ႾႨႷႭႱ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႣႠႨႫႠႰႨႪႭႱ
ႩႤႧႨႪ ႠႰႱ, ႫႠႰ(Ⴈ)/ႪႨ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႫႠႰႨႪႨ ႼႡႨႪ ႾႨႷႭႱ Ⴐ{ႠჂႧ}Ⴀ ႣႠႾႨႫႠႰႨႪႭ!Ⴑ! ႢႠႵႭჃႱ, ႧႠႥႨႱႠ ႧႵႭჃႤႬႨႱႠ ႧႠ/ႬႠ ႫႠႰႨႪႨ. ႣႠ ႫႸჃႣႭႡႨႧ (ႾႨ)[Ⴗ]/ႥႤႬႨႧ , ႭჃႰႧ[ႨႤႰ]/ႧႠႱ : --
კეთილ არს მარილი; უკუეთუ მარილი წბილ იყოს, რაჲთა დაიმარილოს? გაქუს თავისა თქუენისა მარილი და მშჳდობით იყვენით ურთიერთას.
კეთილ არს მარილი; ხოლო უკუეთუ მარილი უმარილო იქმნეს, რაჲთაღა შეინელოს იგი? გაქუს თავისა თქუენისა მარილი და მშჳდობით იყვენით ურთიერთას.
