Καὶ εἰσῆλϑεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν. καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνϑρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα·
Եւ եմուտ միւսանգամ ի ժողովուրդն. եւ էր անդ այր մի՝ որոյ ձեռն իւր գօսացեալ օր։
და შევიდა მერმე შესაკრებელსა შინა და იყო მუნ კაცი, რომელსა განჴმელ ედგა ჴელი.
ႣႠ ႫႤႰႫႤ ႸႤႥႨႣႠ ႸႤ/ႱႠႩႰႤႡႤႪႱႠ ႣႠ ႾႨ/ႷႭ ႫႭჃႬ ႩႠႺႨ Ⴐ(ႭႫႤ)Ⴊ/ႱႠ ჄႤႪႨ ႢႠႬჄႫႤႪ ႾႤႣ/[ႢႠ]
და მერმე შევიდა შესაკრებელსა. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა.
და მერმე შევიდა შესაკრებელსა. და იყო მუნ კაცი, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა.
καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν ϑεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.
Եւ սպասէին նմա՝ եթէ բժշկեսցէ զնա ի շաբաթուն. զի չարախօսեսցեն զնմանէ։
და უმზირდეს მას, უკუეთუმცა შაფათსა შინა განკურნა იგი, რაჲთამცა შეასმინეს იგი.
// [Ⴃ]Ⴀ ႾႭჃႫႦႨႰႣႤႱ ႫႠႱ ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႸႠႡႠႧႱႠ ႢႠႬႩႭჃႰ/ႬႭႱ ႨႢႨ Ⴐ(ႠჂႧ)Ⴀ ႸႤႾႠႱ/ႫႨႬႭႬ ႨႢႨ
და უმზირდეს მას, უკუეთუ შაბათსა განკურნოს იგი, რაჲთა შეასმინონ იგი.
და უმზირდეს მას, უკუეთუ შაბათსა განკურნოს იგი, რაჲთა შეასმინონ იგი.
καὶ λέγει τῷ ἀνϑρώπῳ τῷ τὴν ξηρὰν χεῖρα ἔχοντι, ῎Εγειρε εἰς τὸ μέσον.
Եւ ասէ ցայրն՝ որոյ ձեռն գօսացեալ էր. արի անց ի մէջ։
და ჰრქუა კაცსა მას, რომელსა-იგი ჴელი განჴმელ ედგა: წარმოდეგ შუვა!
Ⴋ[ႠႱ] ႯႠႫႱႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ . . . . . . . . Ⴐ(ႭႫႤ)Ⴊ . . . . . . . . ႢႠႬჄႫႤႪ . . . . ႠႶႣႤႢ ႣႠ [Ⴜ]ႠႰ/ႫႭႣႤႢ . . . . . . . . . .
მას ჟამსა ჰრქუა იესუ კაცსა მას, რომელსა-იგი ჴელი განჴმელ ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის!
და მას ჟამსა ჰრქუა იესუ კაცსა მას, რომელსა ჴელი განჴმელ ედგა: აღდეგ და წარმოდეგ შორის!
καὶ λέγει αὐτοῖς, ῎Εξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαϑὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων.
Եւ ասէ ցնոսա. զինչ արժան է ի շաբաթու, բարի ինչ գործել՝ եթէ չար առնել, ոգի մի ապրեցուցանել՝ եթէ կորուսանել։ եւ նոքա լռեցին։
და ჰრქუა მათ: რაჲ წეს არს შაფათსა შინა: ქველისსაქმჱ ანუ ძჳრისსაქმჱ? სულისა ცხორებაჲ, ანუ წარწყმედაჲ? ხოლო იგინი დუმნეს.
ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ Ⴈ(ႤႱႭ)Ⴣ ႿႤႰ ႠႰႱ ႸႠႡႠႧႱႠ ႩႤ/ႧႨႪႨႱႠ ႱႠႵႫჁ ႠႬႭჃ ႡႭႰႭႲႨႱႠჂ ႱႭჃ/ႪႨ[ႱႠ] ႺႾႭႥႰႤႡႠჂ ႠႬႭჃ ႼႠႰႼ[ႷႫႤႣႠჂ] Ⴞ(ႭႪႭ) ႨႢႨႬႨ ႣႭჃႫႬႤ[Ⴑ]
და ჰრქუა მათ იესუ: ჯერ-არსა შაბათსა კეთილისა საქმჱ, ანუ ბოროტისაჲ? სულისა ცხორებაჲ ანუ წარწყმედაჲ? ხოლო იგინი დუმნეს.
და ჰრქუა მათ იესუ: ჯერ-არსა შაბათსა შინა კეთილისა საქმე, ანუ ბოროტისაჲ? სულისა ცხოვნებაჲ ანუ მოკლვაჲ? ხოლო იგინი დუმნეს.
καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ' ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνϑρώπῳ, ῎Εκτεινον τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάϑη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.
Հայեցեալ Յիսուսի զնոքօք լի ցասմամբ, տրտմեալ վասն կուրութեան սրտից նոցա. ասէ ցայրն. ձգեա զձեռն քո. եւ նա ձգեաց, եւ ողջացաւ ձեռն նորա։
და მიხედა მათ მრისხანედ შეჭუვნებულად სიბრმესა მას ზედა გულისა მათისასა და ჰრქუა კაცსა მას: წარმოირათხ ჴელი შენი! და წარმოირთხა, და განცოცხლდა ჴელი იგი მისი.
ႣႠ ႫႨႫႭႨႾႨႪႠ ႫႠ/[ႧႠ] ႰႨႱႾႥႨႧ ႣႠ Ⴋ/ႼႭჃႾႠ[Ⴐ]ႤႣ ႱႨႡႰႫႨ/ႱႠ ႫႨႱႧჃႱ ႢႭჃႪႨ/[ႱႠ] ႫႠႧႨႱႠ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႩႠႺႱႠ ႫႠႱ ႢႠႬႨ[Ⴐ]ႠႧႾ ჄႤႪႨ ႸႤ/ႬႨ ႣႠ ႫႠႬ ႢႠႬႨႰႧ/ႾႠ ჄႤႪႨ ႣႠ ႩႭჃႠ/ႪႠႣ ႫႭႾႤႢႭ ჄႤ/ႪႨ ႨႢႨ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႤႰႧႨ ႨႢႨ
და მიმოიხილა მათა რისხვით და მწუხარედ სიბრმისათჳს გულისა მათისა და ჰრქუა კაცსა მას: განირათხ ჴელი შენი! და მან განირთხა ჴელი, და კუალად მოეგო ჴელი იგი, ვითარცა იგი ერთი.
და მიმოიხილა მათა რისხვით და მწუხარედ სიბრმისათჳს გულთა მათთაჲსა და ჰრქუა კაცსა მას: განირთხ ჴელი შენი! და მან განირთხა, და კუალად მოეგო ჴელი იგი, ვითარცა ერთი იგი.
καὶ ἐξελϑόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐϑὺς μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ' αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.
Եւ ելեալ արտաքս վաղվաղակի փարիսեցիքն հրովդիանոսօքն հանդերձ, խորհուրդ առնէին վասն թէ զիարդ կորուսցեն զնա։
და გამოვიდეს ფარისეველნი მუნქუესვე ჰეროდეანთა თანა და ზრახვიდეს მისთჳს, რაჲთამცა წარწყმიდეს იგი.
და ვითარცა გამოვიდეს მიერ ფარისეველნი იგი ჰეროდიანელთა თანა, ზრახვა-ყვეს მისთჳს, რაჲთა წარწყმიდონ იგი.
და ვითარცა გამოვიდეს მიერ ფარისეველნი იგი ჰეროდიანელთა თანა, ზრახვა-ყვეს მისთჳს, რაჲთა წარწყმიდონ იგი.
Καὶ ὁ ᾽Ιησοῦς μετὰ τῶν μαϑητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν ϑάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆϑος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠκολούϑησεν· καὶ ἀπὸ τῆς ᾽Ιουδαίας
Իսկ Յիսուս աշակերտօքն իւրովք գնաց ի ծովեզրն։ Եւ բազում ժողովուրդ ի գալիլեացւոց երթային զհետ նորա. եւ ի հրէաստանէ,
ხოლო იესუ მოწაფითურთ თჳსით წარვიდა ზღუად კერძო; და მრავალი ერი გალილეაჲთ და ჰურიასტანით
ხოლო იესუ მოწაფითურთ თჳსით განეშორა მათგან და მოვიდა ზღჳსკიდედ, და მრავალი ერი გალილეაჲთ და ჰურიასტანით,
ხოლო იესუ მოწფითურთ განეშორა მათგან და მოვიდა ზღჳსკიდედ, და მრავალი ერი შეუდგა მას გალილეაჲთ და ჰურიასტანით,
καὶ ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς ᾽Ιδουμαίας καὶ πέραν τοῦ ᾽Ιορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆϑος πολύ, ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλϑον πρὸς αὐτόν.
Եւ յերուսաղեմէ, եւ յայնկոյս յորդանանու, եւ որք ի տիւրոսէ եւ ի սիդովնէ. բազում ժողովուրդ իբրեւ լսէին որչափ ինչ առնէր, գային առ նա։
და იერუსალჱმით და იდუმიაჲთ და წიაღ იორდანისაჲთ და ტჳროსით და სიდონით კერძო ერი მრავალი. ესმოდა, რაოდენსა-იგი იქმოდა, და მოსრულ იყვნეს მისა.
და იერუსალჱმით და წიაღ იორდანით და ტჳროსითკერძონი და სიდონით. ესმა მრავალსა სიმრავლესა, რაოდენსა-იგი იქმოდა, და მოვიდეს მისა.
იერუსალჱმით და იდუმიაჲთ, წიაღ იორდანით და ტჳროსით კერძო და სიდონით. ესმა მრავალსა სიმრავლესა, რაოდენსა-იგი იქმოდა, და მოვიდეს მისა.
καὶ εἶπεν τοῖς μαϑηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ ϑλίβωσιν αὐτόν·
Եւ ասէ ցաշակերտսն իւր, զի նաւակ մի պատրաստական կայցէ նմա վասն ամբոխին՝ զի մի նեղեսցեն զնա։
და ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა, რაჲთა ნავი მცირე დაალოდონ მას ერისა მის გამო, რაჲთა არა შეაიწრებდენ მას.
და ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა, რაჲთა ნავი განუმზადონ მას ერისა მისთჳს, რაჲთა არა შეეახლნენ მას და შეაიწრონ.
და ჰრქუა მოწაფეთა თჳსთა, რაჲთა ნავი განუმზადონ მას ერისა მისთჳს, რაჲთა არა შეაიწრონ იგი.
πολλοὺς γὰρ ἐϑεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας.
քանզի զբազումս բժշկեաց. մինչ գալ խռնել զնովաւ՝ զի մերձեսցին առ նա, որք ունէին ախտս ինչ։
რამეთუ მრავალნი განკურნნა, არამედ ზედაცა დაესხმიედ მას, რაჲთამცა შე-ხოლო ვითარ-ახეს მას, რომელნი-იგი გუემულ იყვნეს.
რამეთუ მრავალთა განჰკურნებდა, ვითარმედ ზედაცა დაესხმოდა მას ერი იგი, რაჲთა შე-ოდენ-ეხნენ. და რაოდენთა აქუნდა უძლურებაჲ და შეეხნეს, განიკურნებოდეს.
რამეთუ მრავალთა განჰკურნებდა, ვითარმედ ზედაცა დაესხმოდა მას ერი იგი, რაჲთა შე-ოდენ-ეხნენ. და რაოდენთა აქუნდა უძლურებაჲ და შეეხნეს, განიკურნებოდეს.
καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάϑαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐϑεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντες ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ ϑεοῦ.
Եւ այսք պիղծք յորժամ տեսանէին զնա, անկանէին առաջի նորա, աղաղակէին եւ ասէին.
და სულთა მათ არაწმიდათა ოდეს იხილიან იგი, შეურდიან მას, ღაღადებედ და იტყჳედ, ვითარმედ: შენ ხარ ძე ღმრთისაჲ.
და სულები იგი არაწმიდაჲ ხედვიდეს მას და შეუვრდებოდეს, ღაღადებდეს და იტყოდეს: შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ.
და სულები იგი არაწმიდაჲ ხედვიდეს მას და შეუვრდებოდეს, ღაღადებდეს და იტყოდეს: შენ ხარ ძჱ ღმრთისაჲ.
καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ αὐτὸν ϕανερὸν ποιήσωσιν.
Եթէ դու ես որդի Աստուծոյ. եւ նա՝ յոյժ սաստէր նոցա, զի մի յայտնի առնիցեն զնա։
და ფრიად შეჰრისხნის მათ, რაჲთამცა არა გამოაცხადეს იგი.
და ფრიად შეჰრისხნა მათ, რაჲთა არა გამოაცხადონ იგი.
და ფრიად შეჰრისხნა მათ იესუ, რაჲთა არა გამოაცხადონ იგი.
Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤϑελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλϑον πρὸς αὐτόν.
Ելանէ ի լեառն՝ եւ կոչէ առ ինքն զորս ինքն կամեցաւ. եւ չոգան առ նա.
და აღვიდა იგი მთათ და მოუწოდა, რომელნი სთნდეს მას; და იგინი მოვიდეს მისა.
და აღმოვიდა იესუ მთასა და მოუწოდა, რომელთაჲ უნდა მას: და მოვიდეს მისა.
და აღვიდა მთასა და მოუწოდა, რომელთაჲ უნდა მას; და მოვიდეს მისა.
და აღვიდა მთასა და მოუწოდა, რომელთაჲ უნდა მას; და მოვიდეს მისა.
καὶ ἐποίησεν δώδεκα, [οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,] ἵνα ὦσιν μετ' αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν
Եւ արար երկոտասանս՝ զի իցեն զնովաւ, եւ զի առաքեսցէ զնոսա քարոզել.
და ყუნა იგინი ათორმეტ, რაჲთა იყვნენ იგინი მის თანა, და მოციქულ სახელი დასდვა მათ და რაჲთა წარავლინნოდის იგინი ქადაგებად,
და ყვნა ათორმეტნი იგი, რაჲთა იყვნენ იგინი მის თანა და წარავლინნეს იგინი ქადაგებად
და ყვნა ათორმეტნი იგი, რაჲთა იყვნენ მის თანა, და წარავლინნეს იგინი ქადაგებად,
და ყვნა ათორმეტნი იგი, რაჲთა იყვნენ მის თანა, და წარავლინნეს იგინი ქადაგებად,
καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια·
Եւ ունել իշխանութիւն բժշկել զցաւս՝ եւ հանելոյ զդեւս։
და აქუნდეს ფლობაჲ განსხმად ეშმაკთა.
და აქუნდეს მათ ჴელმწიფებაჲ განსხმად ეშმაკთა.
და აქუნდეს მათ ჴელმწიფებაჲ განსხმად ეშმაკთა.
და რაჲთა აქუნდეს ჴელმწიფებაჲ განსხმად ეშმაკთა.
[καὶ ἐποίησεν τοὺς δώδεκα,] καὶ ἐπέϑηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον,
Եւ եդ անուն սիմովնի՝ պետրոս.
და დასდვა სახელი სიმონს პეტრე,
და დასდვა სახელები: სიმონს პეტრე,
და დასდვა სახელი: სიმონს -- პეტრე,
და დასდვა სახელები: სიმონს პეტრე,
καὶ ᾽Ιάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ ᾽Ιωάννην τὸν ἀδελϕὸν τοῦ ᾽Ιακώβου, καὶ ἐπέϑηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανηργές, ὅ ἐστιν Υἱοὶ Βροντῆς·
Եւ յակովբու զեբեդեայ՝ եւ յովհաննու եղբօրն յակովբայ՝ եդ նոցա անուանս բաներեգէս, որ է որդիք որոտման,
და იაკობს ზებედესსა და იოვანეს, ძმასა იაკობისსა, და დასდვა მათ სახელი ბანერეგეს, რომელ არს: ძენი ქუხილისანი;
და იაკობ ზებედესი და იოვანესი, ძმაჲ იაკობისი; და დასდვა მათ სახელი ბანერეგეს, რომელ არს ძენი ქუხილისანი;
და იაკობ ზებედჱსი და იოვანე, ძმაჲ იაკობისი; და დასდვა მათ სახელები ბანერეგეს, რომელ არს: ძენი ქუხილისანი;
და იაკობ ზებედესი და იოვანე, ძმაჲ იაკობისი; და დასდვა მათ სახელები ბანერგეს, რომელ არს: ძენი ქუხილისანი;
καὶ ᾽Ανδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρϑολομαῖον καὶ Μαϑϑαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ ᾽Ιάκωβον τὸν τοῦ ῾Αλϕαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον
Եւ զանդրէաս, եւ զփիլիպպոս, եւ զբարթողովմէոս, եւ զմատթէոս զմաքսաւորն, եւ զթովմաս, եւ զյակովբոս ալփեայ, եւ զթադէոս, եւ զսիմովն կաննանացի.
და ანდრიას და ფილიპეს, ბართლომეოსს და მათეს მეზუერესა და თომას და იაკობს ალფესსა და თადეოსს და სიმონს კანანელსა,
ანდრეას და ფილიპეს და ბართლომეს და მათეოზ მეზუერე, და თომა და იაკობ ალფჱსი, და თადეოზ და სიმონ კანანელი
და ანდრეა და ფილიპე, ბართლომე და მათეოს მეზურჱ, და თომა და იაკობ ალფჱსი, და თადეოს და სიმონ კანანელი
ანდრეა და ფილიპე, ბართლომე და მატთეოს, თომა და იაკობ ალფესი, თადეოს და სიმონ კანანელი
καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ισκαριώϑ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν.
Եւ զյուդա սկարիովտացի, որ եւ մատնեացն զնա.
და იუდას სკარიოტელსა, რომელმანცა მისცა იგი.
და იუდა სკარიოტელი, რომელმან იგი მისცა.
და იუდა სკარიოტელი, რომელმანცა მისცა იგი.
და იუდა ისკარიოტელი, რომელმანცა მისცა იგი.
Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασϑαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον ϕαγεῖν.
Գան ի տուն, եւ գայ միւսանգամ ընդ նոսա ժողովուրդն. մինչ զի եւ հաց եւս՝ ոչ ժամանել ուտել նոցա։
და მოვიდეს სახედ იგინი, და შეკრბა მერმე ერი იგი, ვითარმედ ვერ სცალნ პურის-ჭამადცა.
და მოვიდეს სახლსა, და შეკრბა მისა კუალად ერი, და ვერ ჴელ-ეწიფა მათ ვერცა პურისა ჭამაჲ.
და მოვიდეს სახლსა, და შეკრბა კუალად მისა ერი, და ვერ ჴელ-ეწიფა მათ ვერცა პურისა ჭამად.
და მოვიდეს სახლსა, და შეკრბა კუალად მისა ერი, ვიდრემდის ვერ ჴელ-ეწიფებოდა მათ ვერცაღა პურისა ჭამად.
καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ' αὐτοῦ ἐξῆλϑον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.
Եւ իբրեւ լուան որ իւրքն էին՝ ելին ունել զնա, զի համարէին թէ մոլեգնեալ իցէ։
და ვითარ ესმა თჳსთა მათ, გამოვიდეს შეპყრობად მისა, რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: განცთა.
და ესმა მის კერძოთა მათ და გამოვიდეს [შეპყრობად მისა], რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: განკრთომილ არს.
და ესმა მისკერძოთა და გამოვიდეს შეპყრობად მისა, რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: განკრთომილ არს.
და ესმა მის კერძოჲსათა და გამოვიდეს შეპყრობად მისა, რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: განკრთომილ არს.
καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
Եւ դպիրքն՝ որ յերուսաղեմէ իջեալ էին, ասէին թէ բէեղզեբուղ գոյ ի դմա, եւ իշխանաւ դիւացն հանէ դա զդեւս։
და მწიგნობარნი იგი იერუსალჱმით მოსრულნი იტყოდეს, ვითარმედ: ბელზებული არს მის თანა, და მთავრითა მით ეშმაკთაჲთა განჰჴდის იგი ეშმაკთა.
და მწიგნობარნი იგი, რომელნი იერუსალჱმით შთასრულ იყვნეს, იტყოდეს, ვითარმედ: ბელზებული მის თანა არს, და მთავარითა ეშმაკითაჲთა განასხამს ეშმაკთა.
და მწიგნობარნი იგი, რომელნი იერუსალჱმით შთასრულ იყვნეს, იტყოდეს, ვითარმედ: ბელზებული მის თანა არს, და მთავრითა ეშმაკთაჲთა განასხამს ეშმაკთა.
და მწიგნობარნი იგი, რომელნი იერუსალჱმით შთამოსრულ იყვნეს, იტყოდეს, ვითარმედ: ბელზებული მის თანა არს, და მთავრითა ეშმაკთაჲთა განასხამს ეშმაკთა.
καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς, Πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν;
Եւ կոչեցեալ զնոսա առ ինքն, առակօք խօսէր ընդ նոսա. զիարդ կարէ սատանայ զսատանայ հանել.
და მოუწოდა მათ და იგავით ეტყოდა მათ: ვითარმე შემძლებელ არს ეშმაკი ეშმაკისა განჴდად?
და მოუწოდა მათ და იგავით ეტყოდა: ვითარ ჴელ-ეწიფების ეშმაკსა ეშმაკისა განსხმად?
და მოუწოდა მათ და იგავით ეტყოდა: ვითარ ჴელ-ეწიფების ეშმაკსა ეშმაკისა განსხმაჲ?
და მოუწოდა მათ და იგავით ეტყოდა: ვითარ ჴელ-ეწიფების ეშმაკსა ეშმაკისა განჴდად?
καὶ ἐὰν βασιλεία ἐϕ' ἑαυτὴν μερισϑῇ, οὐ δύναται σταϑῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·
Եւ արդ՝ եթէ թագաւորութիւն յանձն իւր բաժանեսցի, ոչ կարէ կալ թագաւորութիւնն այն։
და თუ მეუფებაჲ თჳსა თავსა ზედა განიყოს, ვერ უძლოს დადგომად მეუფებამან მან.
და უკუეთუ მეუფებად მეუფებას განევთა, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად მეუფებაჲ იგი.
და უკუეთუ მეუფებაჲ მეუფებასა განევთას, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად მეუფებაჲ იგი.
და უკუეთუ მეუფებაჲ მეუფებასა განევლთას, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად მეუფებაჲ იგი.
καὶ ἐὰν οἰκία ἐϕ' ἑαυτὴν μερισϑῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία ἐκείνη σταϑῆναι.
Եւ եթէ տուն յանձն իւր բաժանեսցի, ոչ կարէ կալ տունն։
და თუ სახლი თავსა თჳსსა ზედა განიყოს, ვერ უძლოს სახლმან მან დადგომად.
და უკუეთუ სახლი სახლსა გა\ნევთა, ვერ ჴელ-ეწიფების სახლი იგი დამტკიცებად.
და უკუეთუ სახლი სახლსა განევთას, ვერ ჴელ-ეწიფების სახლი იგი დამტკიცებად.
და უკუეთუ სახლი სახლსა განევლთას, ვერ ჴელ-ეწიფების სახლი იგი დამტკიცებად.
καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐϕ' ἑαυτὸν καὶ ἐμερίσϑη, οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει.
Եւ եթէ սատանայ ի վերայ անձին իւրոյ յարեաւ՝ եւ բաժանեալ իցէ, ոչ կարէ կալ. այլ վախճանեալ է։
და თუ ეშმაკი ეშმაკსა განჰჴდის და გავთულ არს თავსა ზედა თჳსსა, ვერღარა შეუძლოს დადგომად, არამედ აღსრულებულ არს.
და უკუეთუ ეშმაკი თავსა თჳსსა ზედა აღდგომილ არს და განყოფილ არს, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად, და აღსასრული აქუს.
და უკუეთუ ეშმაკი თავსა თჳსსა ზედა აღდგომილ არს და განყოფილ არს, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად, არამედ აღსასრული აქუს.
და უკუეთუ ეშმაკი თავსა თჳსსა ზედა აღდგომილ არს და განყოფილ არს, ვერ ჴელ-ეწიფების დამტკიცებად, არამედ აღსასრული აქუს.
ἀλλ' οὐ δύναται οὐδεὶς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελϑὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.
Այլ ոչ ոք կարէ զկարասի հզօրի մտեալ ի տուն նորա աւար հարկանել, եթէ ոչ նախ զհզօրն կապիցէ, եւ ապա զտուն նորա աւար հարկանիցէ։
არცა უძლის ვინ შესლვად სახლსა ძლიერისასა და ჭურჭელი მისი იავარ-ყვის, ვიდრე არა პირველ შეკრას ძლიერი იგი და მაშინღა სახლი იგი მისი იავარყოს.
და ვერცაღა ჴელ-ეწიფების [შესლვად] სახლსა ძრიელისასა და ჭურჭელი მისი გამოტყუენვად, არა თუ პირველად ძრიელი იგი შეკრან და მაშინღა სახლი მისი გამოტყუენონ.
და არცა ვის ჴელ-ეწიფების შესლვად სახლსა ძლიერისასა და ჭურჭელი მისი გამოტყუენვად, არა თუ პირველად ძლიერი იგი შეკრას და მაშინღა სახლი მისი გამოტყუენოს.
და არცა ჴელ-ვის-ეწიფების შესლვად სახლსა ძლიერისასა და ჭურჭელი მისი გამოტყუენვად, არა თუ პირველად ძლიერი იგი შეკრას და მაშინ სახლი მისი გამოტყუენოს.
᾽Αμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀϕεϑήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνϑρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασϕημίαι ὅσα ἐὰν βλασϕημήσωσιν·
Ամէն ասեմ ձեզ, զի ամենայն թողցի որդւոց մարդկան մեղք՝ եւ հայհոյութիւնք՝ որչափ եւ հայհոյեսցեն,
მართლიად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველივე მიეტეოს ძეთა კაცთა შეცოდებანი და გმობანი, რავდენცა გმობდენ;
ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველივე მიეტეოს ძეთა კაცთა ცოდვაჲ და გმობაჲ, რაოდენსაცა ჰგმობდეს.
ამენ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ ყოველი მიეტეოს ძეთა კაცთა ცოდვანი და გმობანი, რაოდენსაცა ჰგმობდენ;
ამენ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ ყოველივე მიეტეოს ძეთა კაცთა ცოდვანი და გმობანი, რაოდენსაცა ჰგმობდენ;
ὃς δ' ἂν βλασϕημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἔχει ἄϕεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματος
Բայց որ հայհոյեսցէ զհոգին սուրբ, ոչ ունիցի թողութիւն յաւիտեան, այլ պարտապան լիցի յաւիտենիցն մեղաց։
ხოლო რომელი ჰგმობდეს სულსა წმიდასა, არა მიეტეოს უკუნისამდე, არამედ თანამდებ იყოს ცოდვასა საუკუნესა.
ხოლო რომელმან თქუას სულისა წმიდისა გმობაჲ, არა აქუს მოტევებაჲ, არამედ თანა-მდებ არს საუკუნესა სასჯელსა,
ხოლო რომელმან გმობაჲ თქუას სულისა წმიდისათჳს, არა აქუს მოტევებაჲ, არამედ თანამდებ არს საუკუნოჲსა საშჯელისა.
ხოლო რომელმან თქუას გმობაჲ სულისა წმიდისათჳს, არა აქუს მიტევებაჲ უკუნისამდე, არამედ თანამდებ არს საუკუნოჲსა საშჯელისა.
ὅτι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάϑαρτον ἔχει.
Զի ասէին՝ թէ այս պիղծ գոյ ի նմա։
რამეთუ თქუეს: სული არაწმიდაჲ არს მის თანა.
რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: სული არაწმიდაჲ თანა არს.
რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: სული არაწმიდაჲ თანა არს.
რამეთუ იტყოდეს, ვითარმედ: სული არაწმიდაჲ არს მის თანა.
Καὶ ἔρχεται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελϕοὶ αὐτοῦ καὶ ἔξω στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν.
Գան եղբարքն եւ մայր նորա, եւ արտաքոյ կացեալ՝ յղեցին եւ կոչէին զնա։
და მოვიდეს ძმანი მისნი და დედაჲ მისი და დადგეს გარე და შეავლინეს ხადად მისა.
და მოვიდეს ძმანი მისნი და დედაჲ მისი და გარეშე დგეს და მოუვლინეს და გამოხადეს მას.
და მოვიდეს ძმანი მისნი და დედაჲ მისი, და გარეშე დგეს და მიუვლინეს მას და გამოჰხადოდეს.
მოვიდეს უკუე ძმანი მისნი და დედაჲ მისი, და გარეშე დგეს და მოუვლინეს მას და გამოხადოდეს.
καὶ ἐκάϑητο περὶ αὐτὸν ὄχλος, καὶ λέγουσιν αὐτῷ, ᾽Ιδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελϕοί σου ἔξω ζητοῦσίν σε.
Եւ անդ ժողովուրդն շուրջ զնովաւ նստէր. եւ իբրեւ ասացին ցնա, ահաւասիկ մայր քո եւ եղբարք քո՝ կան արտաքոյ, եւ խնդրեն զքեզ։
და სხდა ერი გარემო მისსა და ჰრქუეს მას: აჰა, ესერა, დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გეძიებენ შენ.
და სხდა გარემო მისა ერი იგი და ჰრქუეს მას: აჰა დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარე დგანან და გეძიებენ შენ.
და სხდა გარემო მისა ერი; და ვითარცა ჰრქუეს მას: აჰა, დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარე დგანან და გეძიებენ შენ,
და სხდა გარემო მისა ერი მრავალი; და ვითარცა ჰრქუეს მას: აჰა, დედაჲ შენი და ძმანი შენნი გარე დგანან და გეძიებენ შენ,
καὶ ἀποκριϑεὶς αὐτοῖς λέγει, Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελϕοί [μου];
Պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. ով է իմ մայր՝ կամ եղբարք։
მიუგო მათ და ჰრქუა: ვინ არს დედაჲ ჩემი ანუ ძმანი ჩემნი?
მიუგო მათ და ჰრქუა: ვინ არს დედაჲ ჩემი ანუ ვინ არიან ძმანი ჩემნი?
მიუგო მათ იესუ და ჰრქუა: ვინ არს დედაჲ ჩემი ანუ ძმანი ჩემნი?
მიუგო იესუ და ჰრქუა: ვინ არს დედაჲ ჩემი ანუ ძმანი ჩემნი?
καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καϑημένους λέγει, ῎Ιδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελϕοί μου.
Հայեցաւ շուրջ զիւրեւ յաշակերտսն զի նստէ ին, եւ ասէ. ահաւասիկ մայր իմ, եւ եղբարք իմ։
და მიხედა გარემო მისა მოწაფეთა თჳსთა მსხდომარეთა და თქუა: აჰა, დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი!
და მიმოიხილა მოწაფეთა მისთა მსხდომარეთა და ჰრქუა: აჰა დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი!
და მიმოიხილა გარემო მისა მოწაფეთა თჳსთა მსხდომარეთა და თქუა: აჰა, დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი!
და მიმოიხილა გარემო მისა მოწაფეთა თჳსთა მსხდომარეთა და ჰრქუა: აჰა, დედაჲ ჩემი და ძმანი ჩემნი!
ὃς [γὰρ] ἂν ποιήσῃ τὸ ϑέλημα τοῦ ϑεοῦ, οὗτος ἀδελϕός μου καὶ ἀδελϕὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.
Զի որ առնէ զկամս Աստուծոյ, նա է իմ եղբայր՝ եւ քոյր եւ մայր։
რამეთუ რომელმან ყოს ნებაჲ ღმრთისაჲ, იგი არს ძმაჲ ჩემი და დაჲ ჩემი და დედაჲ ჩემი.
რამეთუ რომელმან ყოს ნებაჲ ღმრთისაჲ, ესე არს დედამ ჩემი და ძმანი ჩემნი.
რამეთუ, რომელმან ყოს ნებაჲ ღმრთისაჲ, ესე არს ძმაჲ ჩემი და დაჲ ჩემი და დედაჲ ჩემი.
რამეთუ, რომელმან ყოს ნებაჲ ღმრთისაჲ, ესე არს ძმაჲ ჩემი და დაჲ ჩემი და დედაჲ ჩემი.
