Καὶ εἰσελϑὼν πάλιν εἰς Καϕαρναοὺμ δι' ἡμερῶν ἠνκούσϑη ὅτι ἐν οἴκῳ ἐστίν.
Եւ մտեալ դարձեալ ի կափառնաում, յետ աւուրց
და მოვიდა მერმე კაფარნაომდ მცირეთა დღეთაგან; ხოლო ისმა, ვითარმედ სახლსა შინა არს.
და შევიდა მერმე კაფარნაუმდ და შემდგომად მცირედთა დღეთა ესმა, რამეთუ სახლსა შინა არს.
და შევიდა კუალად კაპერნაუმდ შემდგომად მცირედთა დღეთა; და ესმა, რამეთუ სახლსა შინა არს.
καὶ συνήχϑησαν πολλοὶ ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν ϑύραν, καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον.
Լու եղեւ եթէ ի տան է. եւ ժողովեցան բազումք՝ մինչեւ տեղիս եւս ոչ լինել՝ եւ ոչ առ դրանն. եւ խօսէր նոցա զբանն։
და შეკრბეს მრავალნი, ვითარ ვერღარა დატევნად ვერცა კართა გარეშე, და ეტყოდა მათ სიტყუასა მას.
და შეკრბა მუნ სიმრავლჱ ერისაჲ, ვიდრემდე ვერღარა იტევდა წინაშე კართა მათ, და ეტყოდა მათ სიტყუასა.
და მეყსეულად შეკრბა მუნ სიმრავლე ერისაჲ, ვიდრემდე ვერღარა იტევდა წინაშე კართა მათ, და ეტყოდა მათ სიტყუასა.
καὶ ἔρχονται ϕέροντες πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων.
Եւ գային առ նա՝ բերէին անդամալոյծ մի բարձեալ ի չորից
და მოვიდოდეს მისა და მოაქუნდა მისა განრღუეული, რომელ ზეაქუნდა ოთხთა.
და მოვიდეს მისა და მოაქუნდა განრღუეული, ზეკიდებული ოთხთაგან.
და მოვიდეს მისა და მოაქუნდა განრღუეული, ზეკიდებული ოთხთაგან.
καὶ μὴ δυνάμενοι προσενέγκαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ὅπου ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο.
Եւ իբրեւ ոչ կարէին մերձենալ առ նա՝ յամփոխէ անտի. քակեցին զյարկն ուր էր Յիսուս, եւ բացեալ զառաստաղն՝ իջուցին զմահիճսն յորում կայր անդամալոյծն։
და ვერ უძლეს მიახლებად ერისა მის გამო, გარდაარღჳეს სართული სახლისაჲ მის, რომელსა შინა იყო, და განთხარეს და შთაუტევეს ცხედარი იგი, რომელსა ზედა განრღუეული იგი იდვა.
და ვითარ ვერ შეუძლეს მიახლებად მისა ერისა მისგან, აღსძარცუეს სართული სახლისაჲ მის, სადა-იგი იყო, და აღიღეს და გარდაუტევეს ცხედარი იგი, რომელსა ზედა იდვა განრღუეული იგი.
და ვითარ ვერ შეუძლეს მიახლებად მისა ერისა მისგან, აღსძარცუეს სართული სახლისაჲ მის, სადა იგი იყო, და აღიღეს და გარდაუტევეს ცხედარი იგი, რომელსა ზედა იდვა განრღუეული იგი.
καὶ ἰδὼν ὁ ᾽Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ, Τέκνον, ἀϕίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι.
Եւ տեսեալ Յիսուսի զհաւատս նոցա, ասէ ցանդամալոյծն. որդեակ՝ թողեալ լիցին քեզ մեղք քո։
იხილა რაჲ იესუ სარწმუნოებაჲ იგი მათი, ჰრქუა განრღუეულსა მას: შვილო, მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი!
და იხილა იესუ სარწმუნოებაჲ მათი და ჰრქუა განრღუეულსა მას: შვილო, მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი!
და იხილა იესუ სარწმუნოებაჲ იგი მათი და ჰრქუა განრღუეულსა მას: შვილო, მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი!
ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καϑήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν,
Եւ էին ոմանք ի դպրաց անտի՝ որ անդ նստէին. եւ խորհէին ի սիրտս իւրեանց.
და იყვნეს ვინმე მწიგნობარნი მუნ მსხდომარეთაგანნი, განიზრახვიდეს გულთა შინა მათთა:
იყვნეს ვინმე მუნ მსხდომარენი მწიგნობართაგანნი და ზრახვიდეს გულთა მათთა და იტყოდეს,
ხოლო იყვნეს ვინმე მუნ მსხდომარენი მწიგნობართაგანნი და ზრახვიდეს გულთა შინა მათთა და იტყოდეს,
Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ; βλασϕημεῖ· τίς δύναται ἀϕιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ ϑεός;
Զինչ է այս՝ որ խօսի սա զհայհոյութիւնս. Ով կարէ թողուլ զմեղս, եթէ ոչ մի Աստուած։
რად ესე ესრეთ გმობასა იტყჳს? ვინ შემძლებელ არს მიტევებად ცოდვათა, გარნა მარტოჲ ღმერთი?
ვითარმედ: ესე გმობასა იტყჳს; ვის ჴელ-ეწიფების მიტევებად ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა?
ვითარმედ: ესე გმობასა იტყჳს; ვის ჴელ-ეწიფების მიტევებად ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა?
καὶ εὐϑὺς ἐπιγνοὺς ὁ ᾽Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς λέγει αὐτοῖς, Τί ταῦτα διαλογίζεσϑε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
Եւ գիտաց Յիսուս յոգի իւր՝ թէ այնպէս խորհին ի սիրտս իւրեանց, եւ ասէ, զի խորհիք զայդ ի սիրտս ձեր։
და მუნქუესვე ცნა იესუ სულითა თჳსითა, რამეთუ ესრე ზრახვენ იგინი გულთა შინა მათთა; ჰრქუა მათ: რად ესრეთ ზრახავთ გულთა შინა თქუენთა?
ხოლო იესუ გულისხმა-ყო სულითა, რამეთუ ესრჱთ ზრახვენ გულთა მათთა, და ჰრქუა მათ: რაჲსა მაგას ჰზრახავთ გულთა თქუენთა?
ხოლო იესუ მეყსეულად გულისჴმა-ყო სულითა, რამეთუ ესრეთ ზრახვენ გულთა შინა მათთა, და ჰრქუა მათ: რასა მაგას ჰზრახავთ გულთა შინა თქუენთა?
τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ᾽Αϕίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ῎Εγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;
Զինչ դիւրին է ասել ցանդամալոյծն՝ թողեալ լիցին քեզ մեղք քո, եթէ ասել՝ արի առ զմահիճս քո եւ երթ ի տուն քո։
რაჲ უადვილეს არს თქუმად განრღუეულსა: მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი, ანუ თქუმად: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე?
რაჲ უადვილჱს არს სიტყუად განრღუეულსა ამას: მიგეტევნენ შენ ცოდვანი შენნი, ანუ რქუმად: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე?
რაჲ უადვილეს არს სიტყუად განრღუეულისა ამის: მიგეტევნენ ცოდვანი შენნი, ანუ თქუმად: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და ვიდოდე?
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἀϕιέναι ἁμαρτίας ἐπὶ τῆς γῆς λέγει τῷ παραλυτικῷ,
Այլ զի գիտասջիք եթէ իշխանութիւն ունի որդի մարդոյ ի վերայ երկրի՝ թողուլ զմեղս։ ասէ ցանդամալոյծն
არამედ რაჲთა უწყოდით, რამეთუ ჴელმწიფე არს ძჱ კაცისაჲ ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა, და ჰრქუა განრღუეულსა მას:
[ႢႠႬႰ]ႶႭჃႤႭჃႪႱႠ ႫႠႱ
ხოლო რაჲთა უწყოდით, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა კაცისასა ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა, -- და ჰრქუა განრღუეულსა მას:
ხოლო რაჲთა უწყოდით, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა კაცისასა ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა, -- და ჰრქუა განრღუეულსა მას:
Σοὶ λέγω, ἔγειρε ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.
Քեզ ասեմ, արի առ զմահիճս քո՝ եւ երթ ի տուն քո։
შენ გეტყჳ: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და წარვედ სახიდ შენდა!
ႸႤႬ ႢႤႲႷჃ ႠႶႣႤႢ ႠႶႨႶႤ ႺႾႤႣႠႰႨ ႨႢႨ ႸႤႬႨ ႣႠ ႼႠႰႥႤႣ ႱႠႾႨႣ ႸႤႬႣႠ //
შენ გეტყჳ: აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და წარვედ სახიდ შენდა!
შენ გეტყჳ: აღდეგ და აღიღე ცხედარი შენი და წარვედ სახიდ შენდა!
καὶ ἠγέρϑη καὶ εὐϑὺς ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλϑεν ἔμπροσϑεν πάντων, ὥστε ἐξίστασϑαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν ϑεὸν λέγοντας ὅτι Οὕτως οὐδέποτε εἴδομεν.
Եւ յարեաւ. եւ վաղվաղակի առեալ զմահիճսն, ել առաջի ամենեցուն. մինչեւ զարմանալ ամենեցուն՝ եւ փառաւոր առնել զԱստուած՝ եւ ասել, թէ այսպիսի ինչ երբէք՝ ոչ տեսաք։
და აღდგა მუნქუესვე, აღიღო ცხედარი იგი და განვიდა წინაშე ყოველთა. დაკჳრვებულ იყვნეს, და ადიდებდეს ღმერთსა და იტყოდეს, ვითარმედ: არასადა ესრეთ ვიხილეთ.
ႣႠ ႠႶႣ/ႢႠ ႨႢႨ ႫႤႷႱႤႭჃႪႠႣ ႣႠ ႠႶႨႶႭ ႺႾႤႣႠ/ႰႨ ႨႢႨ ႣႠ ႢႠႫႭႥႨႣႠ ႼႨႬႠႸႤ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႧႠႱႠ . . . [ႢႠႬႾႭჃႩჃႰႣႤ]/ႡႭႣႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႧႠ ႣႠ [ႾႠႣႨႣ]ႤႡႣႤႱ Ⴖ(ႫႤႰႧႱ)Ⴀ ႣႠ ႾႨႲႷႭႣႤႱ Ⴅ(ႨႧႠႰႫႤ)Ⴃ Ⴀ/ႰႠႱႠႣႠ ႤႱႰႤႧ ႥႨ/[ႾႨႪႤႧ]
და აღდგა იგი მეყსეულად და აღიღო ცხედარი იგი და გამოვიდა წინაშე ყოველთასა, ვითარმედ განუკჳრდებოდა ყოველთა და ადიდებდეს ღმერთსა და იტყოდეს, ვითარმედ: არასადა ესრჱთ ვიხილეთ.
და მეყსეულად აღდგა იგი და აღიღო ცხედარი თჳსი და გამოვიდა წინაშე ყოველთასა, ვითარმედ განუკჳრდებოდაცა ყოველთა და ადიდებდეს ღმერთსა და იტყოდეს, ვითარმედ: არასადა ესრეთ ვიხილეთ.
Καὶ ἐξῆλϑεν πάλιν παρὰ τὴν ϑάλασσαν· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἤρχετο πρὸς αὐτόν, καὶ ἐδίδασκεν αὐτούς.
Եւ ել դարձեալ ի ծովեզրն, եւ ամենայն ժողովուրդն գայր առ նա. եւ ուսուցանէր զնոսա։
და განვიდა მერმე ზღჳსკიდედ, და ყოველი იგი ერი მოვიდოდა მისა; და ასწავებდა მათ.
ႣႠ ႫႤႰႫႤ ႢႠႫႭႥႨ/ႣႠ . . . [ႩႨႣႤ] ႱႠ/ႣႠ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႨႢႨ ႫႨႾ/ႣႤႥႣႠ . . . Ⴃ[Ⴀ Ⴋ]/ႭჃႬ ႾႠႱ[ႼႠ]ႥႤႡႣႠ ႫႠႧ //
და მერმე გამოვიდა ზღჳსკიდესა, და ყოველი იგი ერი მოსდევდა მას, და მუნ ასწავებდა მათ.
და კუალად განვიდა ზღჳსკიდესა, და ყოველი ერი მოვიდოდა მისა, და მუნ ასწავებდა მათ.
καὶ παράγων εἶδεν Λευὶν τὸν τοῦ ῾Αλϕαίου καϑήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ, ᾽Ακολούϑει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούϑησεν αὐτῷ.
Եւ մինչդեռ անցանէր, ետես զղեւի ալփեայ՝ զի նստէր ի մաքսաւորութեան. եւ ասէ ցնա, եկ զկնի իմ։ Եւ յարուցեալ՝ գնաց զկնի նորա։
და წარვიდოდა იგი მიერ, იხილა ლევი ალფესი, მჯდომარე საზუერესა ზედა, და ჰრქუა მას: მომდევდ მე! -- და აღდგა და შეუდგა მას.
. . . . . . . . . ႼႠႰႫႭႥႨႣႭႣႠ ႣႠ ႨႾႨႪႠ ႪႤ[ႥႨ] [Ⴀ]ႪႴႤႱႨ ႿႣႠ ႰႠ ႨႢႨ ႱႠႦႭჃ/ႤႰႤႱႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႱ ႫႭႫႣႤႥႣႨ ႫႤ . . . . . . . . . . . . . . ႫႨႾႣႤႥႣႠ ႫႠႱ
და მიერ წარმოვიდოდა და იხილა ლევი ალფჱსი, ჯდა რაჲ იგი საზუერესა ზედა, და ჰრქუა მას: მომდევდი მე! -- და აღდგა იგი და მისდევდა მას.
და წარ-რაჲ-ვიდოდა, იხილა ლევი ალფესი, მჯდომარე საზუერესა ზედა, და ჰრქუა მას: მომდევდი მე! -- და აღდგა და მისდევდა მას.
Καὶ γίνεται κατακεῖσϑαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ ᾽Ιησοῦ καὶ τοῖς μαϑηταῖς αὐτοῦ· ἦσαν γὰρ πολλοί. καὶ ἠκολούϑουν αὐτῷ
Եւ եղեւ ի բազմելն նորա ի տան նորա, եւ բազում մաքսաւորք եւ մեղաւորք բազմեալ էին ընդ Յիսուսի՝ եւ ընդ աշակերտսն նորա. քանզի էին բազումք՝ որ երթային զհետ նորա։
და იყო ინაჴის-დგმასა მისსა შინა სახლსა მისსა, და მრავალთა მეზუერეთა და ცოდვილთა ინაჴ-ედგა იესუს თანა და მოწაფეთა მისთა თანა, რამეთუ იყვნეს მუნ მრავალ და მისდევდეს მას.
ႣႠ ႾႨႷႭ . . . . . . . . . . . . . . . . ႫႨႱ/ႱႠ ႣႠ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ႺႭႣႥႨႪႬႨ ႱႾႣႤႱ Ⴈ(ႤႱႭ)ჃჂႱ . . . . . . . . [ႫႭ]/ႼႠႴႤႧႠ ႫႨႱႧႠ ႧႠ/ႬႠ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႾႨႷႥႬႤႱ Ⴋ/ႭჃႬ ႫႰႠႥႠႪႬႨ ႣႠ ႫႨႾႣႤႥႣႤႱ ႫႠႱ
და იყო, ვითარ ჯდა იგი სახლსა შინა მისსა, და მრავალნი მეზუერენი და ცოდვილნი სხდეს იესუჲს თანა და მოწაფეთა მისთა თანა, რამეთუ იყვნეს მუნ მრავალნი და მისდევდეს მას.
და იყო, ვითარცა ინაჴით-ჯდა იგი სახლსა შინა მისსა, და მრავალნი მეზუერენი და ცოდვილნი სხდეს იესუჲს თანა და მოწაფეთა მისთა თანა, რამეთუ იყვნეს მუნ მრავალნი და მისდევდეს მას.
καὶ οἱ γραμματεῖς τῶν Φαρισαίων, καὶ ἰδόντες ὅτι ἐσϑίει μετὰ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ τελωνῶν ἔλεγον τοῖς μαϑηταῖς αὐτοῦ, ῞Οτι μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσϑίει;
Իսկ դպիրքն եւ փարիսեցիք իբրեւ տեսին՝ թէ ուտէ ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւոր, ասեն ցաշակերտսն նորա. զի է՝ զի ընդ մեղաւորս եւ ընդ մաքսաւորս ուտէք եւ ըմպէք։
მწიგნობარნი იგი ფარისეველთანი, იხილეს რაჲ იგი, რამეთუ ჭამდა მეზუერეთა თანა და ცოდვილთა, ეტყოდეს მოწაფეთა მისთა: რაჲსათჳს მეზუერეთა თანა და ცოდვილთა ჰჭამთ და ჰსუამთ?
ႣႠ ႫႼႨႢႬႭႡႠႰႧႠ ႫႠႧ ႣႠ ႴႠႰႨႱႤ/ႥႤႪႧႠ Ⴅ(ႨႧႠႰႺ)Ⴀ ႨႾႨႪႤႱ ႨႢႨ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႫႤႦႭჃႤႰႤႧႠ ႣႠ ႺႭႣႥႨႪႧႠ ႧႠ/ႬႠ ႽႠႫႱ ႾႰႵ(ႭჃ)ႤႱ ႫႭႼႠႴႤႧႠ ႫႨႱႧႠ ႰႠჂႱႠႧჃႱ ႫႤႦႭჃႤႰႤ/ႧႠ ႣႠ ႺႭႣႥႨႪႧႠ ႧႠႬႠ ႾႽႠႫႧ ႣႠ ႾႱႭჃႠႫႧ
და მწიგნობართა მათ და ფარისეველთა ვითარცა იხილეს იგი, რამეთუ მეზუერეთა და ცოდვილთა თანა ჭამს, ჰრქუეს მოწაფეთა მისთა: რაჲსათჳს მეზუერეთა და ცოდვილთა თანა ჰჭამთ და ჰსუამთ?
და მწიგნობართა მათ და ფარისეველთა ვითარცა იხილეს იგი, რამეთუ მეზუერეთა და ცოდვილთა თანა ჭამს, ეტყოდეს მოწაფეთა მისთა: რაჲსათჳს მეზუერეთა და ცოდვილთა თანა ჭამს და სუამს?
καὶ ἀκούσας ὁ ᾽Ιησοῦς λέγει αὐτοῖς [ὅτι] Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες· οὐκ ἦλϑον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς.
Իբրեւ լուաւ Յիսուս ասէ ցնոսա. ոչ ինչ է պիտոյ բժիշկ ողջոց, այլ հիւանդաց եւ ոչ եկի կոչել զարդարս՝ այլ զմեղաւորս։
და ვითარ ესმა იესუს, ჰრქუა მათ: არა უჴმს ცოცხალთა მკურნალი, არამედ სნეულთა. არა მოსრულ ვარ ჩინებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა.
ႣႠ . . . . . . . . . . ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)Ⴀ ႫႠႧ ႠႰႠ ႾႭჃჄႫႱ ႺႭႺႾႠႪႧႠ ႫႩႭჃႰႬႠႪႨ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႱႬႤ/ႭჃႪႧႠ ႠႰႠ ႫႭႥႤႣ ႼႭႣႤႡႠႣ ႫႠႰႧႠႪ/ႧႠ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႺႭႣႥႨႪႧႠ ႱႨႬႠႬႭჃႪႠႣ
და ესმა ესე იესუს და ჰრქუა მათ: არა უჴმს ცოცხალთა მკურნალი, არამედ სნეულთა. არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა -- სინანულად.
და ესმა ესე იესუს და ჰრქუა მათ: არა უჴმს ცოცხალთა მკურნალი, არამედ სნეულთა. არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა -- სინანულად.
Καὶ ἦσαν οἱ μαϑηταὶ ᾽Ιωάννου καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύοντες. καὶ ἔρχονται καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Διὰ τί οἱ μαϑηταὶ ᾽Ιωάννου καὶ οἱ μαϑηταὶ τῶν Φαρισαίων νηστεύουσιν, οἱ δὲ σοὶ μαϑηταὶ οὐ νηστεύουσιν;
Եւ էին աշակերտքն յովհաննու եւ փարիսեցիքն ի պահս. գան եւ ասեն ցնա, ընդէր աշակերտքն յովհաննու՝ եւ փարիսեցիքն պահեն եւ քո աշակերտքդ ոչ պահեն։
და იმარხვიდეს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველთანი და ჰრქუეს მათ: რაჲსათჳს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველთანი იმარხვენ, ხოლო მოწაფენი შენნი არა იმარხვენ?
ႣႠ ႾႨႷႥႬႤႱ ႫႭႼႠႴႤ/ႬႨ ႨႭჀႠႬჁႱႬႨ ႣႠ ႴႠႰႨႱႤႥႤႪႬႨ ႫႠႰႾ/ႥႠႱႠ ႸႨႬႠ ႣႠ ႫႭ/ႥႨႣႤႱ ႫႨႱႠ ႣႠ ႾႰႵ(ႭჃ)ႤႱ ႫႠႱ ႰႠჂႱႠႧჃႱ ႫႭႼႠႴႤ/ႬႨ ႨႭჀႠႬჁႱႬႨ ႣႠ ႴႠႰႨႱႤႥႤႪႬႨ ႾႨႫႠႰ/ႾႥႤႬ ႣႠ ႫႭႼႠႴႤ/ႬႨ ႸႤႬႬႨ ႠႰႠ ႾႨ/[ႫႠႰႾႥႤႬ]
და იყვნეს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველნი მარხვასა შინა, და მოვიდეს მისა და ჰრქუეს მას: რაჲსათჳს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველთანი იმარხვენ, და მოწაფენი შენნი არა იმარხვენ?
და იყვნეს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველთანი მარხვასა შინა, და მოვიდეს მისა და ჰრქუეს მას: რაჲსათჳს მოწაფენი იოვანესნი და ფარისეველთანი იმარხვენ, და მოწაფენი შენნი არა იმარხვენ?
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμϕῶνος ἐν ᾧ ὁ νυμϕίος μετ' αὐτῶν ἐστιν νηστεύειν; ὅσον χρόνον ἔχουσιν τὸν νυμϕίον μετ' αὐτῶν οὐ δύνανται νηστεύειν·
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. մի եթէ մարթ ինչ իցէ որդւոց առագաստի՝ մինչ ընդ նոսա իցէ փեսայն՝ պահել. ցորքան ընդ իւրեանս ունիցեն զփեսայն, ոչ է մարթ պահել։
ჰრქუა მათ იესუ: შემძლებელ არიანმე ნაშობნი ქორწილისანი, ვიდრე სიძე იგი მათ თანაღა არს, მარხვად? რაოდენ ჟამ სიძჱ იგი მათ თანაღა იყოს, ვერშემძლებელ არიან მარხვად.
ჰრქუა მათ იესუ: ვერ ჴელ-ეწიფების ძეთა სიძისათა, ვიდრე სიძჱ იგი მათ თანა არს, მარხვად.
ჰრქუა მათ იესუ: ვერ ჴელ-ეწიფების ძეთა სიძისათა, ვიდრე სიძე იგი მათ თანა არს, მარხვად.
ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρϑῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμϕίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.
Այլ եկեսցեն աւուրք՝ յորժամ վերասցի ի նոցանէ փեսայն, եւ ապա պահեսցեն յաւուրն յայնմիկ։
არამედ მოვიდენ დღენი, რაჟამს აღიღოს მათგან სიძჱ იგი, მაშინღა იმარხვიდენ მათ დღეთა შინა.
არამედ მოვლენან დღენი, ოდეს აღმაღლდეს მათგან სიძჱ იგი, და მაშინ იმარხვიდენ, მათ დღეთა შინა.
არამედ მოვლენან დღენი, ოდეს ამაღლდეს სიძჱ იგი მათგან, და მაშინ იმარხვიდენ, მას დღესა შინა.
οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάϕου ἐπιράπτει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μή, αἴρει τὸ πλήρωμα ἀπ' αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται.
Ոչ ոք կապրետ նոր անթափ արկանէ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. ապա թէ ոչ՝ առնու լրութեամբն իւրովն նորն ի հնոյ անտի, եւ չար եւս պատառումն լինի։
არავინ სადგმელი ნახევისა უმურკველისაჲ დაადგის სამოსელსა ზედა ძუელსა; უკუეთუ არა, გამოიღლიძის სწორად თჳსა ახალმან მან ძუელისაჲ მის და უძჳრეს განხეთქილ იქმნის.
არა ვინ სადგმელი ახალი დაადგის სამოსელსა ძუელსა, უკუეთუ არა, მოაპის მისგან ცოცხალიცა იგი ახალმან მან ძუელისაჲ მის, და უძჳრჱსად განიპის.
არა ვინ სადგმელი ახალი დაადგის სამოსელსა ძუელსა, უკუეთუ არა, მოაპის მისგან ცოცხალიცა იგი ახალმან მან ძუელისაჲ მის, და უძჳრესად განიპის.
καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς εἰ δὲ μή, ῥήξει ὁ οἶνος τοὺς ἀσκούς, καὶ ὁ οἶνος ἀπόλλυται καὶ οἱ ἀσκοί ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς.
Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր՝ ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ պայթուցանէ գինին զտիկսն, գինի հեղու, եւ տիկքն կորնչին. այլ գինի նոր՝ ի տիկս նորս արկանելի է։
და არავინ შთაასხის ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ძუელთა; უკუეთუ არა, განხეთქის ღჳნომან თხიერნი იგი და ღჳნოჲ იგი დაითხიის, და თხიერნი იგი წარწყმიდიან; არამედ ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ახალთა შთაასხიან.
და არა ვინ შთაასხის ღჳნოჲ ახალი თხიერსა ძუელსა, რაჲთა არა განხეთქოს ღჳნომან ახალმან თხიერი, და ღჳნოჲ იგი დაითხიოს, და თხიერნი წარწყმდენ; არამედ ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ახალთა შთაასხიან.
და არა ვინ შთაასხის ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ძუელთა, რაჲთა არა განხეთქნეს ღჳნომან ახალმან თხიერნი იგი, და ღჳნოჲ დაითხიოს, და თხიერნი წარწყმდენ; არამედ ღჳნოჲ ახალი თხიერთა ახალთა შთაასხიან.
Καὶ ἐγένετο αὐτὸν ἐν τοῖς σάββασιν παραπορεύεσϑαι διὰ τῶν σπορίμων, καὶ οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ ἤρξαντο ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντες τοὺς στάχυας.
Եւ եղեւ նմա ի շաբաթու անցանել ընդ արտորայս. եւ աշակերտքն ի գնալն իւրեանց սկսան հասկս կորզել եւ ուտել։
და იყო, ვითარ თანაწარჰვიდოდა იგი ყანობირსა შაფათსა შინა, და მოწაფეთა მისთა იწყეს სლვასა შინა მათსა სხუერტად თავისა.
და იყო, ვითარ იგი თანაწარჰვიდოდა შაბათსა ყანებისაგან, და მოწაფეთა მისთა იწყეს გზასა სლვად და მუსრვად თავსა ჴუვილისასა.
და იყო, ვითარ-იგი თანაწარჰვიდოდა შაბათსა ყანებისაგან, და მოწაფეთა მისთა იწყეს გზასა სლვად და მუსრვად თავსა ჴუვილისასა.
καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ, ῎Ιδε τί ποιοῦσιν τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστιν;
Եւ փարիսեցիքն՝ ասեն ցնա. տես՝ զինչ գործեն աշակերտքն քո ի շաբաթուս զոր չէ արժան։
ხოლო ფარისეველნი ეტყოდეს მას: იხილე, რასა იქმან შაფათსა შინა, რომელ არა ჯერ-არს!
ხოლო ფარისეველნი იგი ეტყოდეს მას: იხილე, რასა ზმენ მოწაფენი შენნი შაბათსა შინა, რომელ არა ჯერ-არს ყოფად!
ხოლო ფარისეველნი იგი ეტყოდეს მას: იხილე, რასა ზმენ მოწაფენი შენნი შაბათსა შინა, რომელი არა ჯერ-არს ყოფად!
καὶ λέγει αὐτοῖς, Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν Δαυίδ, ὅτε χρείαν ἔσχεν καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ;
Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. ոչ երբէք իցէ ընթերցեալ ձեր՝ զոր արարն դաւիթ, յորժամ պիտոյն եղեւ, եւ քաղցեաւ՝ նա եւ որ ընդ նմայն էին։
და მან ჰრქუა მათ: არამე სადა აღმოგიკითხავს თქუენ, რაჲ-იგი ყო დავით, ოდეს-იგი უჴმდა და შეემშია და მისთანათა მათ?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: არასადა აღმოგიკითხავსა, რაჲ-იგი ყო დავით, რაჟამს-იგი უჴმდა და შეემშია მას და მისთანათა?
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: არასადა აღმოგიკითხავსა, რაჲ-იგი ყო დავით, რაჟამს-იგი უჴმდა და შეემშია მას და მისთანათა?
πῶς εἰσῆλϑεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ϑεοῦ ἐπὶ ᾽Αβιαϑὰρ ἀρχιερέως καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προϑέσεως ἔϕαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστιν ϕαγεῖν εἰ μὴ τοὺς ἱερεῖς, καὶ ἔδωκεν καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσιν;
Զիարդ եմուտ ի տունն Աստուծոյ առ աբիաթարաւ քահանայապետիւ, եւ զհացսն զառաջաւորութեան եկեր՝ եւ ետ եւ այնոցիկ որ ընդ նմայն էին. զոր ոչ էր օրէն ուտել, բայց միայն քահանայիցն։
ვითარ-იგი შევიდა სახლსა ღმრთისასა აბიათარ მღდელთმოძღურისა ზე და პურნი იგი შესაწირავისანი შეჭამნა, რომელთაჲ არა ჯერ-იყო ჭამაჲ, გარნა მღდელთაჲ ხოლო, და სცა მისთანათაცა, რომელნი იყვნეს.
ვითარ-იგი შევიდა სახლსა ღმრთისასა აბიათარ მღდელთ-მოძღურისა ზე და პურნი იგი შესაწირავისანი შეჭამნა და სცა მისთანათაცა, რომელი არა ჯერ-არს ჭამად, გარნა მღდელთა ხოლო.
ვითარ-იგი შევიდა სახლსა ღმრთისასა აბიათარ მღდელთმოძღურისა ზე და პურნი იგი შესაწირავთანი შეჭამნა და სცა მისთანათაცა, რომელთაჲ არა ჯერ-არს ჭამად, გარნა მღდელთა ხოლო.
καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς, Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνϑρωπον ἐγένετο καὶ οὐχ ὁ ἄνϑρωπος διὰ τὸ σάββατον·
Եւ ասէ ցնոսա. շաբաթ՝ վասն մարդոյ եղեւ, եւ ոչ եթէ մարդ վասն շաբաթու։
და ეტყოდა მათ: შაფათი კაცისათჳს დაებადა და არა კაცი შაფათისათჳს.
და ეტყოდა მათ: შაბათი კაცისათჳს დაებადა, და არა თუ კაცი შაბათისათჳს.
და ეტყოდა მათ: შაბათი კაცისათჳს დაებადა, და არა თუ კაცი შაბათისათჳს.
ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.
ապա ուրեմն՝ տէր է որդի մարդոյ՝ եւ շաբաթու։
ხოლო უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაფათსაცა.
ႻჁ ႩႠႺႨႱႠჂ ႸႠႡႠ/ႧႨႱႠ
არამედ უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაბათისაცა.
ვინაჲცა უფალ არს ძჱ კაცისაჲ შაბათისაცა.
