Καὶ ἐξελϑὼν ὁ ᾽Ιησοῦς ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ἐπορεύετο, καὶ προσῆλϑον οἱ μαϑηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ·
Եւ ելեալ արտաքոյ Յիսուս ի տաճարէն՝ գնայր. եւ մատեան աշակերտքն ցուցանել նմա զշինուածս տաճարին։
და გამოვიდა იესუ ტაძრით და წარვიდოდა. და მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსნი ჩუენებად მისა ნაქმნევისა მის ტაძრისაჲსა.
გამოვიდა იესუ ტაძრისა მისგან და წარვიდა. და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი და უჩუენებდეს შჱნებულსა მას ტაძრისასა.
და გამოვიდა იესუ ტაძრისა მისგან და წარვიდოდა. და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი და უჩუენებდეს შჱნებულსა მას ტაძრისასა.
და გამოვიდა იესუ ტაძრისა მისგან და წარვიდოდა. და მოუჴდეს მას მოწაფენი მისნი და უჩუენებდეს შენებულსა მას ტაძრისასა.
ὁ δὲ ἀποκριϑεὶς εἶπεν αὐτοῖς, Οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀϕεϑῇ ὧδε λίϑος ἐπὶ λίϑον ὃς οὐ καταλυϑήσεται.
Եւ նա՝ պատասխանի ետ՝ եւ ասէ ցնոսա. տեսանիցէք զայդ ամենայն, ամէն ամէն ասեմ ձեզ. ոչ մնասցէ այդր քար՝ ի քարի վերայ որ ոչ քակտեսցի։
ხოლო მან მიუგო და ჰრქუა მათ: ხედავთა ამას ყოელსა? მართლიად გეტყუ თქუენ: არა დაშდეს აქა ქვაჲ ქვასა ზედა, რომელ არა დაირღუეს.
ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: ჰხედავთ სამე ამას ყოველსა? ამენ გეტყჳ თქუენ: არა დაშთეს აქა ქვაჲ ქვასა ზედა, ვიდრემდე ყოველი დაირღუეს.
ხოლო იესუ მიუგო და ჰრქუა მათ: ხედავთ სამე ამას ყოველსა? ამენ გეტყჳ თქუენ: არა დაშთეს ქვაჲ ქვასა ზედა, ვიდრემდე ყოველი დაირღუეს.
ხოლო იესუ ჰრქუა მათ: არა ჰხედავთა ამას ყოველსა? ამენ გეტყჳ თქუენ: არა დაშთეს ქვაჲ ქვასა ზედა, რომელი არა დაირღუეს.
Καϑημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ῎Ορους τῶν ᾽Ελαιῶν προσῆλϑον αὐτῷ οἱ μαϑηταὶ κατ' ἰδίαν λέγοντες, Εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Եւ մինչդեռ նստէր ի լերինն ձիթենեաց, մատեան առ նա աշակերտքն առանձինն՝ եւ ասեն. ասա մեզ՝ երբ լինիցի այդ, եւ կամ զինչ նշան իցէ քոյոյ գալստեանն, եւ վախճանի աշխարհիս։
ჯდა რაჲ იგი მთასა მას ზედა ზეთისხილთასა, მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსაგან და ეტყოდეს: მარქუ ჩუენ: ოდეს ყოფად არს ესე, და რაჲ სასწაული იყოს შენისა მოსლვისაჲ და აღსასრული ამის სოფლისაჲ?
და ვითარცა დაჯდა იესუ მთასა მას ზეთის-ხილთასა, მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსაგან და ეტყოდეს მას: მითხარ ჩუენ, ოდეს იყოს ესე, და რაჲ არს სასწაული მოსლვისა შენისაჲ?
და ვითარცა დაჯდა იგი მთასა მას ზეთისხილთასა, მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსაგან და ეტყოდეს: მითხარ ჩუენ, ოდეს იყოს ესე და რაჲ არს სასწაული იგი შენისა მის მოსლვისაჲ და აღსასრული ამის სოფლისაჲ?
და ვითარცა დაჯდა იგი მთასა მას ზეთისხილთასა, მოუჴდეს მას მოწაფენი თჳსაგან და ეტყოდეს: მითხარ ჩუენ, ოდეს იყოს ესე და რაჲ არს სასწაული იგი შენისა მის მოსლვისაჲ და აღსასრული ამის სოფლისაჲ?
καὶ ἀποκριϑεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ·
Պատասխանի ետ Յիսուս՝ եւ ասէ ցնոսա. զգոյշ լերուք՝ գուցէ ոք զձեզ խաբիցէ.
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: იგულეთ, ნუვინ გაცთუნნეს თქუენ,
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ეკრძალენით, ნუუკუე გაცთუნნენ თქუენ,
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ეკრძალენით, ნუ ვინმე გაცთუნნეს თქუენ,
მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: ეკრძალენით, ნუ ვინმე გაცთუნნეს თქუენ,
πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ᾽Εγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν.
Զի բազումք գայցեն յանուն իմ, եւ ասիցեն՝ թէ ես եմ Քրիստոսն, եւ զբազումս մոլորեցուցանիցեն։
რამეთუ მრავალნი მოვიდენ სახელითა ჩემითა და იტყოდიან: მე ვარ ქრისტე, და მრავალნი აცთუნნენ.
რამეთუ მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ: მე ვარ ქრისტე, და მრავალთა აცთუნებდენ.
რამეთუ მრავალნი მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ: მე ვარ ქრისტჱ, და მრავალთა აცთუნებდენ.
რამეთუ მრავალნი მოვიდოდიან სახელითა ჩემითა და იტყოდიან, ვითარმედ: მე ვარ ქრისტე, -- და მრავალთა აცთუნებდენ.
μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ ϑροεῖσϑε· δεῖ γὰρ γενέσϑαι, ἀλλ' οὔπω ἐστὶν τὸ τέλος.
Լսելոց էք պատերազմունս՝ եւ զհամբաւս պատերազմաց. զգոյշ լերուք՝ մի խռովեսջիք, զի պարտ է լինել այնմ ամենայնի, այլ չեւ է կատարած։
ხოლო გესმოდიანღა ბრძოლანი და ჴმაჲ წყობათაჲ, ეკრძალენით, ნუ აღტყდებით, რამეთუ ყოფად არს ესე ყოველი, ხოლო აღსასრული არღა იყოს.
[ႸႤႾႻႰ]ႼႭჃႬႣႤႡႨႧ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႿႤႰ ႠႰႱ ႤႱႤ ႷႭႴႠႣ Ⴀ(ႰႠႫႤ)Ⴃ ႠႰႶႠ ႠႰႱ ႠႶႱႠႱ/ႰႭჃႪႨ
და გესმოდიან ბრძოლანი და ჰამბავნი ბრძოლათანი, იხილეთ და ნუ შესძრწუნდებით, რამეთუ ჯერ-არს ესე ყოფად, არამედ არღა არს აღსასრული.
და გესმოდიან ბრძოლანი და ჰამბავნი ბრძოლათანი, იხილეთ და ნუ შესძრწუნდებით, რამეთუ ჯერ-არს ესე ყოფად, არამედ არღა არს აღსასრული.
და გესმოდიან ბრძოლანი და ჰამბავნი ბრძოლათანი, იხილეთ და ნუ შესძრწუნდებით, რამეთუ ჯერ-არს ესე ყოველი ყოფად, არამედ არღა არს აღსასრული.
ἐγερϑήσεται γὰρ ἔϑνος ἐπὶ ἔϑνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους·
Յարիցէ ազգ յազգի վերայ, եւ թագաւորութիւն ի թագաւորութեան. եւ եղիցին սովք եւ սրածութիւնք, եւ սասանութիւնք ի տեղիս տեղիս։
რამეთუ აღდგეს ნათესავი ნათესავსა ზედა, და მეუფებაჲ მეუფებასა ზედა, და იყვნენ სიყმილნი და წყუედანი და ძრვანი ადგილ-ადგიდ.
ႠႶႣႢႤႱ ႬႠႧႤႱႠႥႨ ႬႠ/ႧႤႱႠႥႱႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႫႤႭჃႴႤႡႠჂ ႫႤႭჃ/ႴႤႡႠႱႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႣႠ ႾႨႷႥ/ႬႤႬ ႱႨႷႫႨႪႬႨ ႣႠ ႱႰႥႠႬႨ ႣႠ ႻႰ/ႥႠႬႨ ႠႣႢႨႣ ႠႣႢႨႣ
რამეთუ აღდგეს ნათესავი ნათესავსა ზედა და მეუფებანი მეუფეთა ზედა, და იყვნენ სიყმილნი და სრვანი და ძრვანი ადგილ-ადგილ.
აღდგეს ნათესავი ნათესავსა ზედა და მეუფებაჲ მეუფებასა ზედა, და იყვნენ სიყმილნი და სრვანი და ძრვანი ადგილდ-ადგილდ,
რამეთუ აღდგეს ნათესავი ნათესავსა ზედა და მეუფებაჲ მეუფებასა ზედა, და იყვნენ სიყმილნი და სრვანი და ძრვანი ადგილად-ადგილად,
πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων.
սակայն եւ այն ամենայն՝ սկիզբն է երկանց։
ხოლო ესე ყოველი იყოს დასაბამი სალმობათაჲ.
Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႤႱႤ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ ႣႠႱႠႡႠႫႨ ႱႠႪႫႭႡႠႧႠჂ ႠႰႱ
რამეთუ ესე ყოველი დასაბამი სალმობათაჲ არს.
რამეთუ ესე ყოველი დასაბამი სალმობათაჲ არს.
ხოლო ესე ყოველი დასაბამი სალმობათაჲ არს.
τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς ϑλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσϑε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐϑνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.
Յայնժամ մատնեսցեն զձեզ ի նեղութիւն, եւ սպանանիցեն զձեզ. եւ եղիջիք ատեցեալք յամենայն ազգաց վասն անուան իմոյ։
მაშინ მიგცნენ თქუენ ჭირსა და მოგწყჳდნენ თქუენ, და იყვნეთ მოძულებულ ყოველთაგან ნათესავთა სახელისა ჩემისათჳს.
ႫႠႸႨႬ ႫႨႢႺႬႤႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႽႨႰႱႠ ႣႠ ႫႭႢႼႷ/ჃႣႬႤႬ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႣႠ ႾႨႷ/ႥႬႤႧ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ . . . . . . . . [ႫႭႻႭჃႪႤ]/ႡႭჃႪ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႧႠႢႠႬ ႼႠႰ/ႫႠႰႧႧႠ ႱႠႾႤႪႨႱႠ ႹႤႫႨႱႠႧჃႱ
და მაშინ მიგცნენ თქუენ ჭირსა და მოგწყჳდნენ თქუენ, და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან წარმართთა სახელისა ჩემისათჳს.
მაშინ მიგცნენ თქუენ ჭირსა და მოგწყჳდნენ თქუენ, და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან წარმართთა სახელისა ჩემისათჳს.
მაშინ მიგცნენ თქუენ ჭირსა და მოგწყჳდნენ თქუენ, და იყვნეთ თქუენ მოძულებულ ყოველთაგან წარმართთა სახელისა ჩემისათჳს.
καὶ τότε σκανδαλισϑήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλους παραδώσουσιν καὶ μισήσουσιν ἀλλήλους·
Եւ յայնժամ գայթագղեսցեն բազումք, եւ զմիմեանս մատնեսցեն՝ եւ ատեսցեն զմիմեանս։
და მაშინ ცთენ მრავალნი და ურთიერთას არდაბაგებდენ და იძულებდენ ურთიერთას.
ႣႠ ႫႠႸႨႬ ႣႠႡႰႩႭႪ/ႣႤႡႭႣႨႠႬ ႫႰႠႥႠႪ/ႬႨ ႣႠ ႭჃႰႧႨႤႰႧႠႱ ႸႨႬႠ ႢႠႬႾႺႤႫႣႤႬ ႣႠ ႾႨႻႭჃႪႤႡႣႤႬ ႭჃႰႧႨႤႰႧႠႱ
და მაშინ დაჰბრკოლდებოდიან მრავალნი და ურთიერთას შინა-განსცემდენ და იძულებოდიან ურთიერთას.
და მაშინ დაბრკოლდებოდიან მრავალნი და ურთიერთას შინაგანსცემდენ და იძულებდენ ურთიერთას.
და მაშინ დაჰბრკოლდებოდიან მრავალნი და ურთიერთას შინაგანსცემდენ და სძულობდენ ურთიერთას.
καὶ πολλοὶ ψευδοπροϕῆται ἐγερϑήσονται καὶ πλανήσουσιν πολλούς·
Եւ բազում սուտ մարգարէք յարիցեն, եւ զբազումս մոլորեցուսցեն։
და მრავალნი ცრუწინაწარმეტყუელნი აღდგენ და აცთუნნენ მრავალნი.
ႣႠ ႫႰႠႥႠႪႬႨ ႺႰႭჃႥ-/ႼႨႬႠႼႠႰႫႤႲႷႭჃႤႪ- ႬႨ ႠႶႣႢႤႬ ႣႠ ႾႠႺ/ႧႭჃႬႤႡႣႤႬ ႫႰႠႥႠႪ/ႧႠ
და მრავალნი ცრუ-წინაწარმეტყუელნი აღდგენ და აცთუნებდენ მრავალთა.
და მრავალნი ცრუწინაწარმეტყუელნი აღდგენ და აცთუნებდენ მრავალთა.
და მრავალნი ცრუწინაწარმეტყუელნი აღდგენ და აცთუნებდენ მრავალთა.
καὶ διὰ τὸ πληϑυνϑῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.
Եւ վասն բազմանալոյ անօրէնութեան, ցամաքեսցի սէր բազմաց։։
და განმრავლებისათჳს უსჯულოებისაჲსა განჴმეს სიყუარული მრავალთაჲ.
// ႣႠ ႢႠႬႫႰႠႥ/ႪႤႡႨႧႠ ႭჃႸႿႭჃႪႭႤ/ႡႨႱႠჂႧႠ ႢႠႬჄႫႤႱ ႱႨႷႭჃႠႰႭჃႪႨ ႫႰႠ/ႥႠႪႧႠჂ
და განმრავლებითა უსჯულოებისაჲთა განჴმეს სიყუარული მრავალთაჲ.
და განმრავლებითა უშჯულოებისაჲთა განჴმეს სიყუარული მრავალთაჲ.
და განმრავლებითა უშჯულოებისაჲთა განჴმეს სიყუარული მრავალთაჲ.
ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωϑήσεται.
Բայց որ համբերեացն ի սպառ, նա կեցցէ։
ხოლო რომელმან დაითმინოს სრულიად, იგი ცხონდეს.
// Ⴞ(ႭႪႭ) Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႫႠႬ ႣႠႨႧႫႨႬႭႱ ႱႰႭჃ[ႪႨႠႣ]
ხოლო რომელმან დაითმინოს იგი სრულიად, ცხონდეს.
ხოლო რომელმან დაითმინოს სრულიად, იგი ცხოვნდეს.
ხოლო რომელმან დაითმინოს სრულიად, იგი ცხოვნდეს.
καὶ κηρυχϑήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσιν τοῖς ἔϑνεσιν, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.
Եւ քարոզեսցի աւետարանս արքայութեան ընդ ամենայն տիեզերս՝ ի վկայութիւն ամենայն հեթանոսաց. եւ ապա եկեսցէ կատարած։
და იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა საწამებელად ყოველთა ნათესავთა, და მაშინღა იყოს აღსასრული.
და იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა საწამებელად ყოველთა წარმართთა, და მაშინ მოიწიოს აღსასრული.
და იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა საწამებელად ყოველთა წარმართთა. და მაშინ მოიწიოს აღსასრული.
და იქადაგოს სახარებაჲ ესე სასუფეველისაჲ ყოველსა სოფელსა საწამებელად ყოველთა წარმართთა. და მაშინ მოიწიოს აღსასრული.
῞Οταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεωστὸ ῥηϑὲν διὰ Δανιὴλ τοῦ προϕήτου ἑστὸς ἐν τόπῳ ἁγίῳ, ὁ ἀναγινώσκων νοείτω,
Արդ՝ յորժամ տեսանիցէք զպղծութիւն աւերածոյն. որ ասացեալն է ի ձեռն դանեէլի մարգարէի. զի կայցէ ի տեղւոջն սրբութեան, որ ընթեռնուն՝ ի միտ առցէ։
ხოლო რაჟამს იხილოთ ბილწი იგი ოჴრებისაჲ, რომელ თქუმულ არს დანიელ წინაჲსწარმეტყუელისაგან, მდგომარე ადგილსა მას წმიდასა, რომელი აღმოიკითხვიდეს, გულისჴმა-ჰყოფდინ.
ხოლო რაჟამს იხილოთ საძაგელი იგი მოოჴრებისაჲ, თქუმული დანიელ წინაწარმეტყუელისაჲ, მდგომარჱ ადგილსა წმიდასა, რომელი აღმოიკითხვიდეს, გულისხმა-ყავნ.
რასჟამს იხილოთ საძაგელი იგი მოოჴრებისაჲ*, თქუმული დანიელ წინაწარმეტყუელისა მიერ, მდგომარჱ ადგილსა წმიდასა, რომელი აღმოიკითხვიდეს, გულისხმა-ყავნ.
რაჟამს იხილოთ საძაგელი იგი მოოჴრებისაჲ, თქუმული დანიელ წინაწარმეტყუელისა მიერ, მდგომარე ადგილსა წმიდასა, რომელი აღმოიკითხვიდეს, გულისჴმა-ყავნ.
τότε οἱ ἐν τῇ ᾽Ιουδαίᾳ ϕευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη,
Յայնժամ որ ի հրէաստանի իցեն՝ փախիցեն ի լերինս.
მაშინ ჰურიასტანისანი ივლტოდედ მთად;
მაშინ რომელი ჰურიასტანს იყოს, ივლტოდენ მთად.
მაშინ რომელი ჰურიასტანს იყოს, ივლტოდენ მთად.
მაშინ რომელნი ჰურიასტანს იყვნენ, ივლტოდედ მთად.
ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος μὴ καταβάτω ἆραι τὰ ἐκ τῆς οἰκίας αὐτοῦ,
Եւ որ ի տանիս կայցէ, մի իջցէ առնուլ ինչ ի տանէ իւրմէ.
და რომელნი ერდოებსა ზედა იყვნენ, ნუ გარდამოვლენან აღღებად რაჲსმე სახლისაგან თჳსისა;
და რომელი ერდოსა ზედა იყოს, ნუ გარდამოვალნ აღებად რაჲსმე ჭურჭლისა სახლისაგან თჳსისა.
და რომელი ერდოსა ზედა იყოს, ნუ გარდამოვალნ აღებად რასმე სახლისაგან თჳსისა.
და რომელი ერდოსა ზედა იყოს, ნუ გარდამოვალნ აღებად რაჲსამე სახლისაგან თჳსისა.
καὶ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ μὴ ἐπιστρεψάτω ὀπίσω ἆραι τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ.
Եւ որ յանդի իցէ, մի դարձցի յետս առնուլ զձորձս իւր։
და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუმოიქცევინ უკუმომართ აღებად სამოსლისა თჳსისა.
და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუნ-იქცევინ კუალად აღებად სამოსლისა თჳსისა.
და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუნიქცევინ კუალად აღებად სამოსლისა თჳსისა.
და რომელი ველსა გარე იყოს, ნუ უკუნიქცევინ აღებად სამოსლისა თჳსისა.
οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς ϑηλαζούσαις ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις.
Բայց վայ իցէ յղեաց եւ ստընտուաց յաւուրսն յայնոսիկ։
ხოლო ვაჲ მუცელქმნულთა მათ და მაწოვნებელთა მათ დღეთა შინა!
ხოლო ვაჲ მიდგომილთა და რომელნი აწოვებდენ მათ დღეთა შინა!
ხოლო ვაჲ მიდგომილთა და რომელნი აწოვებდენ მათ დღეთა შინა!
ხოლო ვაჲ მიდგომილთა და რომელნი აწოებდენ მათ დღეთა შინა!
προσεύχεσϑε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ ϕυγὴ ὑμῶν χειμῶνος μηδὲ σαββάτῳ·
Յաղօթս կացէք՝ զի մի լինիցի փախուստն ձեր ձմեռանի, եւ մի ի շաբաթու։
ხოლო ილოცევდით, რაჲთა არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზამთარსა, ნუცა შაფათსა.
არამედ ილოცევდით, რაჲთა არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზამთარსა შინა გინა დღესა შაბათსა.
არამედ ილოცევდით, რაჲთა არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზამთარსა შინა, გინა დღესა შაბათსა.
არამედ ილოცევდით, რაჲთა არა იყოს სივლტოლაჲ თქუენი ზამთარსა შინა, გინა შაბათსა.
ἔσται γὰρ τότε ϑλῖψισμεγάλη οἵα οὐ γέγονεν ἀπ' ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν οὐδ' οὐ μὴ γένηται.
Զի եղիցի յայնժամ նեղութիւն մեծ, որպիսի ոչ եղեւ ի սկզբանէ արարածոց աշխարհի մինչեւ ցայժ, եւ ոչ այլ լիցի։
რამეთუ იყოს მაშინ ჭირი დიდი, რომელ არა ყოფილ არს დასაბამითგან სოფლისაჲთ მოაქამდე, არცაღა იყოს.
რამეთუ იყოს ჭირი დიდი, რომელი არა ყოფილ იყო დასაბამითგან ვიდრე აქამომდე და არცა ყოფად არს.
რამეთუ იყოს მაშინ ჭირი დიდი, რომელი არა იყო დასაბამითგან სოფლისაჲთ ვიდრე აქამდე, არცაღა ყოფად არს.
რამეთუ იყოს მაშინ ჭირი დიდი, რომელი არა იყო დასაბამითგან სოფლისაჲთ ვიდრე აქამომდე, არცაღა ყოფად არს.
καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώϑησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώϑη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωϑήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι.
Եւ եթէ ոչ կարճէին աւուրքն այնորիկ, ոչ ապրէր ամենայն մարմին. բայց վասն ընտրելոցն՝ կարճեսցին աւուրքն այնոքիկ։
და არა თუმცა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი; ხოლო რჩეულთათჳს შემოკლდენ დღენი იგი.
და უკუეთუმცა არა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი, ხოლო რჩეულთა მათთჳს შემოკლდენ დღენი.
და უკუეთუმცა არა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი, ხოლო რჩეულთა მათთჳს შემოკლდენ დღენი იგი.
და უკუეთუმცა არა შემოკლდეს დღენი იგი, არამცა განერა ყოველი ჴორციელი, ხოლო რჩეულთა მათთჳს შემოკლდენ დღენი იგი.
τότε ἐάν τις ὑμῖν εἴπῃ, ᾽Ιδοὺ ὧδε ὁ Χριστός, ἤ, ῟Ωδε, μὴ πιστεύσητε·
Յայնժամ՝ թէ ոք ասիցէ ձեզ՝ ահաւասիկ աստ է Քրիստոսն կամ անդ, մի հաւատասցէք։
მაშინ თუ ვინმე გრქუას თქუენ: აჰა, ესერა, არს ქრისტე -- ანუ: ეგერა, -- ნუ გრწამნ.
მაშინ უკუეთუ ვინმე გრქუას: აქა არს ქრისტე, გინა იქი არს, ნუ გრწამნ.
მაშინ უკუეთუ ვინმე გრქუას თქუენ: აჰა, აქა არს ქრისტჱ, -- გინა თუ: იქი, -- ნუ გრწამნ.
მაშინ უკუეთუ ვინმე გრქუას თქუენ: აჰა, აქა არს ქრისტე, -- გინა თუ: იქი, -- ნუ გრწამნ.
ἐγερϑήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροϕῆται, καὶ δώσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς·
Զի յարիցեն սուտ Քրիստոսք եւ սուտ մարգարէք. եւ տայցեն նշանս մեծամեծս եւ արուեստս, մինչ մոլորեցուցանել՝ թէ հնար ինչ իցէ՝ եւ զընտրեալսն։
რამეთუ აღდგენ ცრუწინაწარმეტყუელნი და სცენ სასწაულებ დიდ და ნიშებ, რაჲთამცა აცთუნნეს, შე-თუმცა-უძლეს, რჩეულთაცა.
რამეთუ აღდგენ ქრისტე-მტყუარნი და ცრუ-წინაწარმეტყუელნი და ჰყოფდენ ნიშებსა და სასწაულებსა დიდ-დიდსა, ვიდრე ცთუნებადმდე მრავალთა, უკუეთუმცა შეუძლეს, რჩეულთა.
რამეთუ აღდგენ ქრისტემტყუვარნი და ცრუწინაწარმეტყუელნი და ჰყოფდენ სასწაულებსა დიდ-დიდსა და ნიშებსა ვიდრე ცთუნებადმდე, უკუეთუმცა ვითარ შეუძლეს, რჩეულთა მათცა,
რამეთუ აღდგენ ქრისტემტყუვარნი და ცრუწინაწარმეტყუელნი და ჰყოფდენ სასწაულებსა დიდ-დიდსა და ნიშებსა ვიდრე ცთუნებადმდე, უკუეთუმცა ვითარ შეუძლეს, რჩეულთა მათცა,
ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν.
Ահա յառաջագոյն ասացի ձեզ։
აჰა, ესერა, წინაჲსწარ გარქუ თქუენ.
აჰა ესერა წინაჲსწარ გარქუ თქუენ.
აჰა, ესერა, წინაჲსწარ გარქუ თქუენ.
აჰა, ესერა, წინაჲსწარ გარქუ თქუენ.
ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν, ᾽Ιδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστίν, μὴ ἐξέλϑητε· ᾽Ιδοὺ ἐν τοῖς ταμείοις, μὴ πιστεύσητε·
Ապա թէ ասիցեն ձեզ. ահաւանիկ յանապատի է, մի ելանիցէք. եւ թէ ահա՝ յըշտեմարանս է. մի հաւատայցէք։
უკუეთუ გრქუან თქუენ: აჰა, უდაბნოსა არს, ნუ განხუალთ; აჰა, ესერა, საუნჯეთა შინა არს, ნუ გრწამნ.
უკუეთუ გრქუან თქუენ: უდაბნოს არსო, ნუ განხუალთ; აჰა ესერა საუნჯესა შინა არს, ნუ გრწამნ.
უკუეთუ გრქუან თქუენ: უდაბნოსა არს, -- ნუ განხუალთ; -- აჰა, ესერა, საუნჯეთა შინა არს, -- ნუ გრწამნ.
უკუეთუ გრქუან თქუენ: აჰა, უდაბნოს არს, -- ნუ განხუალთ; -- აჰა, ესერა, საუნჯეთა შინა არს, -- ნუ გრწამნ.
ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ ϕαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου.
Զի որպէս փայլակն՝ որ ելանէ յարեւելից՝ եւ երեւի մինչեւ յարեւմուտս, այնպէս եղիցի գալուստն որդւոյ մարդոյ։
რამეთუ, ვითარცა ელვაჲ რაჲ გამობრწყინდის მზისაღმოსავალთა და ბრწყინავნ დასავალამდე, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
რამეთუ, ვითარცა ელვაჲ რაჲ აღმობრწყინდის მზის-აღმოსავალით და ჩანნ ვიდრე დასავალამდე, ეგრჱთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
რამეთუ ვითარცა ელვაჲ რაჲ გამობრწყინდის მზისაღმოსავალით და ჩანნ ვიდრე დასავალამდე, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
რამეთუ ვითარცა ელვაჲ რაჲ გამობრწყინდის მზისა აღმოსავალით და ჩანნ ვიდრე დასავალადმდე, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
ὅπου ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχϑήσονται οἱ ἀετοί.
Զի ուր գէշն իցէ. անդր ժողովեսցին արծուիք,
რამეთუ სადაცა დაეცეს მძორი, მუნცა შეკრბეს ორბები.
რამეთუ სადაცა იყოს მძორი, მუნცა შეკრბეს ორბები.
რამეთუ სადაცა მძორი იყოს, მუნცა შეკრბეს ორბები.
რამეთუ სადაცა იყოს მძორი, მუნცა შეკრბეს ორბები.
Εὐϑέως δὲ μετὰ τὴν ϑλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ὁ ἥλιος σκοτισϑήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ ϕέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευϑήσονται.
Վաղվաղակի յետ նեղութեան աւուրցն այնորիկ՝ արեգակն խաւարեսցի եւ լուսին՝ ոչ տացէ զլոյս իւր. եւ աստեղք՝ անկցին յերկնից եւ զօրութիւնք երկնից՝ շարժեսցին։
მუნქუესვე შემდგომად ჭირისა მის მათ დღეთაჲსა მზჱ დაბნელდეს, და მთოვარემან არა გამოსცეს ნათელი თჳსი, და ვარსკულავნი გარდამოცჳვენ ზეცით, და ძალნი ცათანი შეიძრნენ.
ႸႤႫႣႢႭႫႠႣ ႽႨႰႨႱႠ ႫႨႱ ႫႦჁ ႣႠႡႬႤႪႣႤႱ ႣႠ ႫႧႭႥႠႰႤႫႠႬ ႠႰႠ ႢႠႫႭႾႺႤႱ ႬႠ/ႧႤႪႨ ႧჃႱႨ ႣႠ ႥႠ/ႰႱႩႭჃႪႠႥႬႨ ႢႠႰ/ႣႠႫႭႺჃႥႤႬ ႦႤႺႨႧ ႣႠ ႻႠႪႬႨ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႬႨ ႾႨႷ/ႥႬႤႱ ႺႠႧႠ ႸႨႬႠ ႸႤ/[ႾႨ]ႻႰႬႤႬ
ხოლო მეყსეულად შემდგომად ჭირისა მის მათ დღეთაჲსა მზჱ დაბნელდეს, და მთოვარემან არა გამოსცეს ნათელი თჳსი, და ვარსკულავნი გარდამოცჳვენ ზეცით, და ძალნი ცათანი შეიძრნენ.
ხოლო მეყსეულად შემდგომად ჭირისა მის მათ დღეთაჲსა მზჱ დაბნელდეს, და მთოვარემან არა გამოსცეს ნათელი თჳსი, და ვარსკულავნი გარდამოცჳვენ ზეცით, და ძალნი ცათანი შეიძრნენ.
ხოლო მეყსეულად შემდგომად ჭირისა მის მათ დღეთაჲსა მზე დაბნელდეს, და მთოვარემან არა გამოსცეს ნათელი თჳსი, და ვარსკულავნი დამოცჳვენ ზეცით, და ძალნი ცათანი შეიძრნენ.
καὶ τότε ϕανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου ἐν οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ ϕυλαὶ τῆς γῆς καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνϑρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεϕελῶν τοῦ οὐρανοῦμετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς·
Եւ ապա երեւեսցի նշան որդւոյ մարդոյ յերկինս. եւ յայնժամ կոծեսցին ամենայն ազգք երկրի, եւ տեսցեն զորդի մարդոյ եկեալ ի վերայ ամպոց երկնից զօրութեամբ եւ փառօք բազմօք։
და მაშინ გამოჩნდეს ნიში იგი ძისა კაცისაჲ ზეცას, და ეტყებდენ ყოველნი ნათესავნი ქუეყანისანი, და იხილონ ძე კაცისაჲ მომავალი ღრუბელთა ზედა ცისათა ძალითა და დიდებითა დიდითა.
ႣႠ ႫႠႸႨႬ ႨႾႨႪႭႬ ႻჁ ႩႠႺႨႱႠჂ ႫႭႫႠ/ႥႠ[ႪႨ] [ႻႠႪႨ]ႧႠ ႣႠ ႣႨ/ႣႤႡႨႧႠ ႣႨႣႨႧႠ
და მაშინ გამოჩნდეს სასწაული ძისა კაცისაჲ ცათა შინა, და მაშინ ეტყებდენ ყოველნი ტომნი ქუეყანისანი და იხილონ ძჱ კაცისაჲ მომავალი ღრუბელთა თანა ცისათა ძალითა და დიდებითა მრავლითა.
და მაშინ გამოჩნდეს სასწაული ძისა კაცისაჲ ცათა შინა, და მაშინ ეტყებდენ ყოველნი ტომნი ქუეყანისანი და იხილონ ძჱ კაცისაჲ, მომავალი ღრუბელთა ზედა ცისათ, ძალითა და დიდებითა მრავლითა.
და მაშინ გამოჩნდეს სასწაული ძისა კაცისაჲ ცათა შინა, და მაშინ იტყებდენ ყოველნი ტომნი ქუეყანისანი და იხილონ ძე კაცისაჲ, მომავალი ღრუბელთა ზედა ცისათა, ძალითა და დიდებითა მრავლითა.
καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ' ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.
Եւ առաքեսցէ զհրեշտակս իւր փողով մեծաւ, եւ ժողովեսցեն զընտրեալս նորա ի չորից հողմոց՝ ի ծագաց երկնից մինչեւ ի ծագս նոցա։
და წარავლინნეს ანგელოზნი თჳსნი ნესტჳთა დიდითა და შეკრიბნეს რჩეულნი თჳსნი ოთხთაგან ქართა კიდითგან ცათაჲთ კიდემდე მათა.
ႣႠ ႫႠႸႨႬ ႼႠ[ႰႠႥႪႨႬ]/ႬႤႱ ႠႬႢႤ[ႪႭႦႬႨ] ႧჃႱ/ႬႨ ႣႠ . . . . . . . ႰႹႤ/ႭჃႪႬႨ . . . . . . ႭႧႾႧႠ/ႢႠႬ ႵႠႰႧႠ ႩႨႣႨႧ/ႢႠႬ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
და წარავლინნეს ანგელოზნი თჳსნი საყჳრითა დიდითა და შეკრიბნეს რჩეულნი თჳსნი ოთხთაგან ქართა კიდით ქუეყანისაჲთ ვიდრე კიდემდე მათა.
და წარავლინნეს ანგელოზნი თჳსნი საყჳრითა დიდითა და შეკრიბნეს რჩეულნი მისნი ოთხთაგან ქართა კიდითგან ცისაჲთ ვიდრე კიდედმდე მათა.
და წარავლინნეს ანგელოზნი თჳსნი საყჳრითა ჴმისა დიდისაჲთა და შეკრიბნეს რჩეულნი მისნი ოთხთაგან ქართა კიდითგან ცათაჲთ ვიდრე კიდედმდე მათა.
᾽Απὸ δὲ τῆς συκῆς μάϑετε τὴν παραβολήν· ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλὸς καὶ τὰ ϕύλλα ἐκϕύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς τὸ ϑέρος·
Ի թզենւոյ անտի ուսարուք զառակն. զի յորժամ նորա ոստքն կակղասցին եւ տերեւն ցըցուիցի, գիտէք թէ մերձ է ամառն։
ხოლო ლეღჳსაგან ცანთ იგავი ესე: რამეთუ რაჟამს რტონი მისნი დაჩჩჳიან და ფურცელი გამობუტკოინ, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არნ არჱ.
ႪႤႶჃႱႠႢႠႬ ႨႱႼႠႥႤႧ ႨႢႠႥႨ ႤႱႤ Ⴐ(Ⴀ)Ⴏ(ႠႫ)Ⴑ ႰႲႭ/ႬႨ ႫႨႱႬႨ ႣႠႹႭჃႹႭჃ/ႬႨႠႬ ႣႠ ႴႭჃ[ႰႺႤႪႨ] ႢႠႫႭႥႠႪႬ ႭჃႼႷႭ/ႣႨႧ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) ႠႾႪႭႱ ႠႰႱ ႦႠႴႾႭჃႪႨ
ხოლო ლეღჳსაგან ისწავეთ იგავი ესე: ვითარ-იგი შტონი მისნი დაჩჩჳან და ფურცელი გამოაქუნ, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არნ ზაფხული.
ხოლო ლეღჳსაგან ისწავეთ იგავი: ვითარ-იგი რაჟამს რტონი მისნი დაჩჩჳიან და ფურცელი გამოვალნ, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს ზაფხული.
ხოლო ლეღჳსაგან ისწავეთ იგავი: ვითარცა-იგი რაჟამს რტონი მისნი დაჩჩჳან და ფურცელი გამოვალნ, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს ზაფხული.
οὕτως καὶ ὑμεῖς, ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ ϑύραις.
Նոյնպէս եւ դուք՝ յորժամ տեսանիցէք զայս ամենայն, գիտասջիք թէ մերձ է ի դուրս։
ეგრეცა თქუენ, რაჟამს იხილოთ ესე ყოველი, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს, კართა ზედა.
ႤႢႰႤႺႠ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴐ(Ⴀ)Ⴏ(ႠႫ)Ⴑ ႾႨ/ႾႨႪႭႧ ႤႱႤ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ႠႾႪႭႱ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ეგრეთვე თქუენ, ოდეს იხილოთ ესე ყოველი, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს, კართა ზედა.
ეგრეცა თქუენ ოდეს იხილოთ ესე ყოველი, უწ*ყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს, კართა ზედა.
ეგრეცა თქუენ ოდეს იხილოთ ესე ყოველი, უწყოდეთ, რამეთუ ახლოს არს, კართა ზედა.
ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλϑῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἕως ἂν πάντα ταῦτα γένηται.
Ամէն ասեմ ձեզ՝ եթէ ոչ անցցէ ազգս այս, մինչեւ այս ամենայն եղիցի,
მართლიად გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრემდე ესე ყოველი იყოს.
ႠႫႤႬ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ ႠႰႠ ႼႠႰჄႣႤႱ ႬႠႧႤႱႠ/ႥႨ ႤႱႤ Ⴅ(ႨႣႰ)ႤႫႣႤ ႤႱႤ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႨ
ამენ გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრე ესე ყოველი იქმნეს.
ამენ გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრემდე ესე ყოველი იქმნეს.
ამენ გეტყჳ თქუენ: არა წარჴდეს ნათესავი ესე, ვიდრემდე ესე ყოველი იქმნეს.
ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσεται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλϑωσιν.
Երկինք եւ երկիր անցցեն, եւ բանք իմ մի անցցեն։
ცანი და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არასადა წარჴდენ.
ცაჲ და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არსადა წარჴდენ.
ცანი და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არა წარჴდენ.
ცანი და ქუეყანაჲ წარჴდენ, ხოლო სიტყუანი ჩემნი არა წარჴდენ.
Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος.
Բայց վասն աւուրն այնորիկ եւ ժամու, ոչ ոք գիտէ, ոչ հրեշտակք երկնից, եւ ոչ սրդի՝ բայց միայն հայր։
ხოლო დღჱ იგი და ჟამი არავინ უწყის; არცა ანგელოზთა ცათა შინა, არცა ძემან, გარნა მამამან ხოლო მარტომან.
ხოლო დღისა მისთჳს და ჟამისა არავინ იცის, არცა ანგელოზთა ცისათა, არცა ძემან, გარნა მამამან მხოლომან.
ხოლო დღისა მისთჳს და ჟამისა არავინ იცის, არცა ანგელოზთა ცისათა, არცა ძემან, არამედ მამამან მხოლომან.
ხოლო დღისა მისთჳს და ჟამისა არავინ იცის, არცა ანგელოზთა ცისათა, გარნა მამამან მხოლომან.
ὥσπερ δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτως ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου.
Այլ որպէս աւուրքն նոյի, նոյնպէս եղիցի գալուստն որդւոյ մարդոյ։
ვითარცა-იგი დღენი ნოესნი, ეგრე იყოს მოსლვაჲ იგი ძისა კაცისაჲ.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ ნოვჱსთა, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ ნოვჱსთა, ეგრე იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ ნოესთა, ეგრეთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
ὡς γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ γαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλϑεν Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν,
Զի որպէս էին յաւուրսն որ յառաջ քան զջրհեղեղն, ուտէին եւ ըմպէին, կանայս առնէին եւ արանց լինէին, մինչեւ յօրն՝ յորում եմուտ Նոյ ի տապանն.
რამეთუ ვითარცა იყვნეს დღეთა მათ რღუნისწინათა: ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს მი-მუნ-დღედმდე, რომელსა შევიდა ნოვე კიდობნად.
ვითარცა-იგი დღეთა მათ პირველთა წყლით-რღუნისათა ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს,
ვითარცა-იგი იყვნეს დღეთა მათ პირველ წყლით-რღუნისათა: ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებოდეს და განჰქორწინებდეს მუნ დღედმდე, ვიდრემდე შევიდა ნოვე კიდობნად.
რამეთუ ვითარცა-იგი იყვნეს დღეთა მათ შინა პირველ წყლით-რღუნისა: ჭამდეს და სუმიდეს, იქორწინებდეს და განჰქორწინებდეს მუნ დღედმდე, ვიდრემდე შევიდა ნოვე კიდობნად.
καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλϑεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται [καὶ] ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνϑρώπου.
Եւ ոչ գիտացին՝ մինչեւ եկն ջրհեղեղն եւ եբարձ զամենեսին, այնպէս եղիցի եւ գալուստն որդւոյ մարդոյ։
და არა უწყოდეს, ვიდრემდე მოიწია რღუნაჲ იგი და წარიხუნა ყოველნი. ეგრე იყოს მოსლვაჲ იგი ძისა კაცისაჲ.
და არა უწყოდეს, ვიდრემდის მოიწია წყლით-რღუნაჲ და წარღუნა ყოველი, ეგრჱთ იყოს მოსლ\ვაჲ ძისა კაცისაჲ.
და ვერ ცნეს, ვიდრემდე მოიწია წყლით-რღუნაჲ იგი და წარიღო ყოველი. ესრჱთ იყოს მოსლვაჲ ძისა კაცისაჲ.
და ვერ ცნეს, ვიდრემდე მოიწია წყლით-რღუნაჲ იგი და წარიღო ყოველი. ესრეთ იყოს მოსლვაჲცა ძისა კაცისაჲ.
τότε δύο ἔσονται ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷς παραλαμβάνεται καὶ εἷς ἀϕίεται·
Յայնժամ թէ իցեն երկու յագարակի, մին առնուսցու, եւ մեւսն թողուցու։
მაშინ ორნი იყვნენ აგარაკსა შინა: ერთი წარიყვანონ და ერთი დაუტეონ.
მაშინ ორნი იყვნენ ველსა გარე: ერთი წარიყვანონ და ერთი დაუტეონ.
მაშინ ორნი იყვნენ ველსა გარე: ერთი წარიყვანოს, და ერთი დაეტეოს.
მაშინ ორნი იყვნენ ველსა გარე: ერთი წარიყვანოს, და ერთი დაეტეოს.
δύο ἀλήϑουσαι ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀϕίεται.
Եւ եթէ երկու աղայցեն ի մի երկանս, մին առնուցու եւ մեւսն թուուցու։
ორნი ფქვიდენ ფქვილთა: ერთი წარიყვანონ და ერთი დაუტეონ.
ორნი ფქვიდენ ფქვილსა: ერთი წარიყვანონ, ერთი დაუტეონ.
ორნი ფქვიდენ ფქვილსა: ერთი წარიტაცოს, და ერთი დაეტეოს.
ორნი ფქვიდენ ფქვილსა: ერთი წარიტაცოს, და ერთი დაეტეოს.
γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ἡμέρᾳ ὁ κύριος ὑμῶν ἔρχεται.
Արթուն կացէք՝ զի ոչ գիտէք յորում ժամու Տէրն ձեր գայ։
მღჳძარე იყვენით, რამეთუ არა უწყით, რომელსა დღესა უფალი იგი თქუენი მოვიდეს.
იღჳძებდით, რამეთუ არა იცით, რომელსა ჟამსა უფალი თქუენი მოვალს.
იღჳძებდით უკუე, რამეთუ არა იცით, რომელსა დღესა უფალი თქუენი მოვიდეს.
იღჳძებდით უკუე, რამეთუ არა იცით, რომელსა ჟამსა უფალი თქუენი მოვიდეს.
ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ϕυλακῇ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἴασεν διορυχϑῆναι τὴν οἰκίαν αὐτοῦ.
Զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէր՝ յորում պահու գող գայ, սկէր՝ եւ ոչ տայր ական հատանել զտանն իւրոյ։
იგი უწყოდეთ, რამეთუ უწყოდა თუმცა მამასახლისმან, რომელსა ჟამსა მპარავი მოვიდოდა, არამცა უფლო დათხრად სახლისა თჳსისა.
Ⴞ(ႭႪႭ) ႤႱႤႫႺႠ ႾႨႺႨႧ ႭჃ/ႩႭჃႤႧႭჃႫႺႠ ႭჃႼ/ႷႭႣႠ ႱႠႾႪႨႱႠ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႯႠႫႱႠ ႫႮႠ/ႰႠႥႨ ႫႭႱႪႥႠႣ ႠႰႱ ႨႶჃႻႤႡႣႠႫႺႠ ႣႠ ႠႰႠ ႾႭჃႲႤႥႠ ႣႠႧႾ/ႰႠႣ ႱႠႾႪႨ ႧჃႱႨ
ხოლო ესე უწყოდეთ: უკუეთუმცა იცოდა სახლისა უფალმან, რომელსა ჟამსა მპარავი მოვალს, იღჳძებდამცა და არა უტევა დათხრად გუერდი სახლისა თჳსისაჲ.
ხოლო ესემცა იცით: უკუეთუმცა უწყოდა სახლისა უფალმან, რომელსა ჟამსა მპარავი მოსლვად არს, იღჳძებდამცა და არა უტევა დათხრად გუერდი სახლისა თჳსისაჲ.
ხოლო ესემცა იცით: უკუეთუმცა უწყოდა სახლისა უფალმან, რომელსა საჴუმილავსა მპარავი მოსლვად არს, იღჳძებდამცა და არა უტევა დათხრად სახლისა თჳსისა.
διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖς γίνεσϑε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ οὐ δοκεῖτε ὥρᾳ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνϑρώπου ἔρχεται.
Վասն այսորիկ եւ դուք՝ եղերուք պատրաստք, զի յորում ժամու ոչ ակնունիցիք՝ գայ որդի մարդոյ։
ამისთჳს თქუენცა მზა იყვენით, რამეთუ რომელსა არა ჰგონებდეთ ჟამსა, ძე კაცისაჲ მოვიდეს.
ႠႫႨႱႧჃႱ ႧႵ(ႭჃႤ)ႬႺႠ ႾႨႷ/ႥႤႬႨႧ ႢႠႬႫႦႠႣႤ/ႡႭჃႪ Ⴐ(ႠႫႤႧႭჃ) Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႱႠ ႯႠႫ/ႱႠ ႠႰႠ ႾႢႭႬႤႡႣႤႧ ႻჁ ႩႠႺႨႱႠჂ ႫႭႥႨႣႤႱ
და თქუენცა იყვენით განმზადებულ, რამეთუ ჟამსა რომელსა არა ჰგონებდეთ, ძჱ კაცისაჲ მოვიდეს.
ამისთჳს თქუენცა იყვენით განმზადებულ, რამეთუ რომელსა ჟამსა არა ჰგონებდეთ, ძჱ კაცისაჲ მოვიდეს.
ამისთჳს თქუენცა იყვენით განმზადებულ, რამეთუ რომელსა ჟამსა არა ჰგონებდეთ, ძე კაცისაჲ მოვიდეს.
Τίς ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸς δοῦλος καὶ ϕρόνιμος ὃν κατέστησεν ὁ κύριος ἐπὶ τῆς οἰκετείας αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖς τὴν τροϕὴν ἐν καιρῷ;
Իսկ ով իցէ հաւատարիմ ծառայ եւ իմաստուն, զոր կացոյց տէր իւր ի վերայ ծառայից իւրոց՝ տալ նոցա կերակուր ի ժամու։
ვინმე უკუე არს სარწმუნოჲ იგი მონაჲ და გონიერი, რომელ დაადგინა უფალმან ეზოსა თჳსსა ზედა მიცემად როჭიკისა მათა ჟამსა.
ႥႨႬႫႤ ႠႰႱ ႱႠႰႼႫႭჃ/ႬႭჂ ႨႢႨ ႫႭႬႠჂ ႣႠ ႡႰႻႤႬႨ Ⴐ(ႭႫႤ)ႪႨ ႣႠႠႣ/ႢႨႬႠ Ⴍ(ჃႴႠႪႫႠ)Ⴌ ႧჃႱႫႠႬ ႫႱႠ/ႾႭჃႰႧႠ ႧჃႱႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႫႨႺႤႫႠႣ ႱႠႦႰႣႤႪႨ ႫႠႧႨ ႯႠႫႱႠ ႧჃႱႱႠ
ვინ-მე იყოს სარწმუნოჲ იგი მონაჲ და ბრძენი, რომელი დაადგინოს უფალმან თჳსმან მონათა თჳსთა ზედა მიცემად საზრდელი ჟამსა თჳსსა?
ვინმე არს სარწმუნოჲ იგი მონაჲ და ბრძენი, რომელი დაადგინოს უფალმან თჳსმან მსახურთა თჳსთა ზედა მიცემად საზრდელი მათი ჟამსა თჳსსა.
ვინმე არს სარწმუნოჲ იგი მონაჲ და ბრძენი, რომელი დაადგინოს უფალმან თჳსმან მონათა თჳსთა ზედა მიცემად საზრდელი მათი ჟამსა თჳსსა.
μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ὃν ἐλϑὼν ὁ κύριος αὐτοῦ εὑρήσει οὕτως ποιοῦντα·
Երանի իցէ ծառային այնմիկ՝ զոր եկեալ տէրն գտանիցէ արարեալ այնպէս։
ნეტარ იყოს მონაჲ იგი, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი მისი და პოოს იგი ესრეთ მოქმედი.
ႬႤႲႠႰ ႾႨႷႭႱ ႫႭႬႨ/ႱႠჂ ႫႨႱ Ⴐ(ႭႫ)ႪႨႱႠჂ ႫႭ/ႥႨႣႤႱ Ⴍ(ჃႴႠ)ႪႨ ႧჃႱႨ ႣႠ ႮႭႭႱ ႤႱႰჁႧ ႫႭႵ/ႫႤႣႨ
ნეტარ არს მონისაჲ მის, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი იგი თჳსი და პოოს იგი ესრეთ მოქმედი.
ნეტარ არს მონისა მის, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი თჳსი და პოვოს ესრჱთ მოქმედი.
ნეტარ არს მონისა მის, რომლისაჲ მოვიდეს უფალი მისი და პოვოს იგი ესრეთ მოქმედი.
ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.
Ամէն ասեմ ձեզ. զի ի վերայ ամենայն ընչից իւրոց կացուսցէ զնա։
მართლიად გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველსა ზედა დაადგინოს იგი.
// ႠႫႤႬ ႢႤႲႷჃ ႧႵ(ႭჃႤ)Ⴌ Ⴅ(ႨႧႠႰႫႤ)Ⴃ Ⴗ(ႭႥႤ)ႪႧႠ Ⴆ(ႤႣ)Ⴀ ႫႭ/ႬႠႢႤႡႱႠ ႧჃႱႱႠ ႣႠ ႠႣႢႨႬႭႱ ႨႢႨ
ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ყოველთა ზედა მონაგებთა მისთა დაადგინოს იგი.
ამენ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ ყოველსა ზედა მონაგებსა თჳსსა დაადგინოს იგი.
ამენ გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ ყოველთა ზედა მონაგებთა მისთა დაადგინოს იგი.
ἐὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς δοῦλος ἐκεῖνος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, Χρονίζει μου ὁ κύριος,
Ապա թէ ասիցէ ծառայն չար՝ ի սրտի իւրում, տէր իմ յամէ զգալ.
უკუეთუ თქუას უკეთურმან მან მონამან გულსა შიდა თჳსსა: ყოვნოს უფალმან ჩემმან მოსლვაჲ
ႭჃႩႭჃႤႧႭჃ ႧႵ(ႭჃ)ႠႱ ႡႭႰႭႲႫႠႬ ႫႠႬ ႫႭ/ႬႠႫႠႬ ႢႭჃႪႱႠ ႧჃႱ/ႱႠ ႷႭႥႬႨႱ Ⴍ(ჃႴႠ)ႪႨ ႹႤ/ႫႨ ႫႭႱႪႥႠႣ //
უკუეთუ თქუას ბოროტმან მან მონამან გულსა თჳსსა, ვითარმედ ყოვნის უფალი ჩემი მოსლვად,
უკუეთუ თქუას ბოროტმან მან მონამან გულსა თჳსსა: ყოვნის უფალი ჩემი მოსლვად,
ხოლო უკუეთუ თქუას ბოროტმან მან მონამან გულსა თჳსსა: ჰყოვნის უფალი ჩემი მოსლვად,
καὶ ἄρξηται τύπτειν τοὺς συνδούλους αὐτοῦ, ἐσϑίῃ δὲ καὶ πίνῃ μετὰ τῶν μεϑυόντων,
եւ սկսանիցի հարկանել զծառայակիցս իւր. ուտիցէ եւ ըմպիցէ ընդ արբեցողս.
და იწყოს გუემად მონა-მოყუასთა მათ თჳსთა, ჭამდეს და სუმიდეს მომთრვალეთა თანა,
ႣႠ ႨႼႷႭႱ ႺႤႫႠႣ ႫႨႱ/ႧႠႬႠႧႠ ႫႠႧ ႫႭ/ႬႠႧႠ ႣႠ ႽႠႫႣႤႱ ႣႠ ႱႭჃႫႨႣႤႱ
და იწყოს გუემად მისთანათა მათ მონათა, ჭამდეს და სუმიდეს მომთრვალეთა თანა,
და იწყოს გუემად მისთანათა მათ მონათა, ჭამდეს და სუმიდეს მომთრვალეთა თანა,
და იწყოს გუემად მისთანათა მათ მონათა, და ჭამდეს და სუმიდეს მომთრვალეთა თანა,
ἥξει ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὥρᾳ ᾗ οὐ γινώσκει,
Գայցէ տէր ծառային այնորիկ՝ յաւուր յորում ոչ ակն ունիցի. եւ ի ժամու յորում ոչ գիտիցէ.
მოვიდეს უფალი იგი მის მონისაჲ დღესა, რომელსა არა მოელოდის, და ჟამსა, რომელსა არა უწყოდის,
მოვიდეს უფალი იგი მონისაჲ მის დღესა, რომელსა არა მოელოდის, და ჟამსა, რომელსა არა ჰგონებდეს,
მოვიდეს უფალი იგი მონისაჲ მის დღესა, რომელსა არა ჰგონებდეს, და ჟამსა, რომელი არა უწყოდის.
მოვიდეს უფალი იგი მონისაჲ მის დღესა, რომელსა არა მოელოდის, და ჟამსა, რომელი არა უწყოდის.
καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν ϑήσει· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυϑμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
Եւ կտրեսցէ զնա ընդ մէջ, եւ զբաժին նորա ընդ կեղծաւորս դիցէ, անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց։
და განკუეთოს იგი და ნაწილი მისი ორგულთა თანა დადვას. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ.
ორად განკუეთოს და ნაწილი მისი დადვას ორგულთა თანა. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ.
და ორგან განკუეთოს იგი და ნაწილი მისი დადვას ორგულთა თანა. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ.
და ორგან განკუეთოს იგი და ნაწილი მისი დადვას ორგულთა თანა. მუნ იყოს ტირილი და ღრჭენაჲ კბილთაჲ.
