TITUS
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
Part No. 63
Chapter: 20
Verse: 1
და
იყო
მათ
დღეთა
შინა
,
ასწავებდა
რა
ერსა
მას
და
ახარებდა
ტაძარსა
შინა
,
ზედა
მიუჴდეს
მღდელთმოძღუარნი
იგი
და
მწიგნობარნი
მოხუცებულითურთ
,
Verse: 2
ეტყოდეს
მას
და
ჰრქუეს
:
გჳთხარ
ჩუენ
,
რომლითა
ჴელმწიფებითა
ამას
იქმ
,
ანუ
ვინ
მოგცა
შენ
ჴელმწიფება
ესე
?
Verse: 3
მიუგო
იესო
და
ჰრქუა
მათ
:
გკითხო
თქუენ
მეცა
სიტყუა
ერთი
,
და
მითხართ
მე
:
Verse: 4
ნათლის-ცემა
იოანესი
ზეცით
იყო
ანუ
კაცთაგან
?
Verse: 5
ხოლო
იგინი
შეიზრახნეს
ურთიერთას
და
იტყოდეს
:
უკუეთუ
ვთქუათ
,
ვითარმედ
:
ზეცით
იყო
,
მრქვას
ჩუენ
:
რასათჳს
არა
გრწმენა
მისი
?
Verse: 6
და
უკუეთუ
ვთქუათ
:
კაცთაგან
,
ყოველმან
ერმან
ქვა
დამკრიბოს
ჩუენ
,
რამეთუ
სარწმუნო
არს
იოანე
წინაწარმეტყველად
.
Verse: 7
და
მიუგეს
და
ჰრქვეს
:
არა
ვიცით
,
ვინა
იყო
.
Verse: 8
და
იესო
ჰრქუა
მათ
:
არცა
მე
გითხრა
თქუენ
,
რომლითა
ჴელმწიფებითა
ამას
ვიქმ
.
Verse: 9
და
იწყო
იგავით
სიტყუად
მათთა
:
კაცმან
ვინმე
დაასხა
ვენაჴი
და
მისცა
იგი
მოქმედთა
და
წარვიდა
მრავალთა
ჟამთა
.
Verse: 10
და
ჟამსა
თჳსსა
მიუვლინა
მოქმედთა
მათ
მონა
,
რაჲთა
ნაყოფისა
მისგან
მოსცენ
მას
.
ხოლო
მოქმედთა
მათ
სცეს
და
ტანჯეს
და
წარავლინეს
იგი
ცალიერი
.
Verse: 11
და
შესძინა
მივლინებად
სხვა
მონა
.
ხოლო
მათ
იგიცა
გუემეს
და
წარავლინეს
ცუდი
.
Verse: 12
მერმე
კუალად
მიავლინა
მესამე
.
ხოლო
მათ
შეიპყრეს
და
დასდვეს
მას
წყლულება
და
გამოაძეს
იგი
.
Verse: 13
და
თქუა
უფალმან
მის
ვენაჴისამან
:
რაჲ
ვყო
?
მივავლინო
ძე
ჩემი
საყუარელი
,
ვინ
უწყის
,
შეიკდიმონ
.
Verse: 14
ხოლო
ვითარცა
იხილეს
იგი
ქვეყანისმოქმედთა
მათ
,
ზრახვა-ყვეს
ურთიერთას
და
თქუეს
:
ესე
არს
მკჳდრი
,
მოვედით
და
მოვკლათ
იგი
,
რაჲთა
ჩუენდა
იყოს
სამკჳდრებელი
.
Verse: 15
და
განიყვანეს
იგი
გარეშე
სავენაჴესა
მას
და
მოკლეს
.
აწ
რაჲ
უყოს
მათ
უფალმან
სავენაჴისამან
?
Verse: 16
მოვიდეს
და
წარწყმიდნეს
ქუეყანისმოქმედნი
იგი
და
მისცეს
ვენაჴი
იგი
სხუათა
.
ხოლო
მათ
ესმა
ესე
და
თქვეს
:
ნუ
იყოფინ
.
Verse: 17
ხოლო
თავადმან
მან
მიხედა
მათ
და
ჰრქვა
:
ვითარ
არს
წერილი
ესე
:
ლოდი
,
რომელ
შეურაცხ-ყვეს
მაშენებელთა
,
იგი
იქმნა
თავკიდეთა
?
Verse: 18
ყოველი
,
რომელი
დაეცეს
ლოდს
მას
ზედა
,
შეიმუსროს
;
და
რომელსა
ზედა
დაეცეს
,
განანქრიოს
იგი
.
Verse: 19
და
უნდა
მღდელთმოძღუართა
მათ
და
მწიგნობართა
დასხმად
ჴელთა
მათთა
მას
ჟამსა
შინა
და
ეშინოდა
ერისა
მის
,
რამეთუ
გულისხმა-ყვეს
,
ვითარმედ
მათთჳს
თქუა
იგავი
ესე
.
Verse: 20
და
მზირ-უყვეს
მას
და
მიავლინნეს
მზირნი
ორგულნი
,
რომელნი
მართლად
იტყოდეს
თავთა
თჳსთა
,
რაჲთა
პოონ
რამე
სიტყვა
მის
თანა
და
მისცენ
იგი
მთავრობასა
და
ჴელმწიფებასა
მთავრისასა
.
Verse: 21
და
ჰკითხეს
მას
და
ეტყოდეს
:
მოძღუარ
,
ვიცით
,
რამეთუ
მართალსა
იტყჳ
და
ასწავებ
და
არა
ვის
თუალ
აღებ
პირსა
,
არამედ
ჭეშმარიტად
გზასა
ღმრთისასა
ასწავებ
.
Verse: 22
ჯერ-არსა
კეისრისა
ხარკისა
მიცემად
ანუ
არა
?
Verse: 23
და
ვითარცა
გულისხმა-ყო
ზაკულება
იგი
მათი
,
ჰრქუა
მათ
:
რასა
გამომცდით
მე
?
Verse: 24
მიჩუენეთ
მე
დრაჰკანი
:
ხოლო
მათ
უჩვენეს
.
და
ჰრქუა
:
ვისი
არს
ხატი
და
ზედა
წერილი
?
ხოლო
მათ
მიუგეს
და
ჰრქუეს
:
კეისრისა
.
Verse: 25
და
იესო
ჰრქუა
მათ
:
აწ
უკვე
მიეცით
კეისრისა
კეისარსა
და
ღმრთისაჲ
ღმერთსა
.
Verse: 26
და
ვერა
რა
პოეს
მისთჳს
სიტყჳსგება
წინაშე
ერისა
მის
და
უკჳრდა
სიტყჳსმიგება
იგი
მისი
და
დადუმნეს
.
Verse: 27
მო-ვინმე-უჴდეს
მას
,
მას
ჟამსა
შინა
სადუკეველნი
,
(რომელნი
აცილობენ
,
ვითარმედ
აღდგომა
არა
არს)
და
ჰკითხეს
მას
და
ეტყოდეს
:
Verse: 28
მოძღუარ
,
მოსე
ესრეთ
დამიწერა
ჩუენ
:
უკუეთუ
ვისმე
ძმა
მოუკუდეს
და
ესუას
მას
ცოლი
და
იგი
უშვილო
იყოს
,
რაჲთა
შეირთოს
ცოლი
იგი
მისი
ძმამან
მისმან
და
აღუდგინოს
თესლი
ძმასა
თჳსსა
.
Verse: 29
შჳდნი
უკუე
ძმანი
იყვნეს
ჩუენ
შორის
.
და
პირველმან
მან
შეირთო
ცოლი
და
მოკუდა
უშვილო
.
Verse: 30
და
მეორემან
შეირთო
და
იგიცა
მოკუდა
უშვილო
Verse: 31
და
მესამემან
და
მოსწყდეს
უშვილონი
და
ეგრეთვე
ვიდრე
მეშჳდედმდე
,
და
არა
დაშთა
შვილი
.
Verse: 32
შემდგომად
მათ
ყოველთასა
მოკუდა
დედაკაციცა
იგი
.
Verse: 33
აწ
უკუე
აღდგომასა
მას
მკუდართასა
ვისა
მათგანისა
იყოს
ცოლ
,
რამეთუ
შჳდთავე
მათ
ესუა
იგი
ცოლად
.
Verse: 34
მიუგო
იესო
და
ჰრქუა
მათ
:
ნაშობნი
ამის
სოფლისანი
იქორწინებიან
და
განჰქორწინებენ
;
Verse: 35
ხოლო
რომელნი-იგი
ღირს
იქმნენ
საუკუნესა
მას
მიმთხუევად
და
აღდგომასა
მას
მკუდრეთით
,
არცა
იქორწინებოდინ
,
არცა
განჰქორწინებდენ
.
Verse: 36
არცაღა
მერმე
სიკუდილად
ჴელ-ეწიფების
,
რამეთუ
სწორ
ანგელოზთა
არიან
და
ძენი
ღმრთისანი
და
აღდგომისანი
არიან
.
Verse: 37
ხოლო
რამეთუ
აღდგენ
მკუდარნი
,
მოსეცა
აუწყა
მაყლოვანსა
მას
ზედა
,
ვითარცა-იგი
ეტყჳს
უფალსა
ღმერთსა
აბრაჰამისსა
და
ღმერთსა
ისაკისსა
და
ღმერთსა
იაკობისსა
.
Verse: 38
რამეთუ
არა
არს
ღმერთი
მკუდართა
,
არამედ
ცხოველთა
,
რამეთუ
ყოველნი
ცხოველ
არიან
მის
წინაშე
.
Verse: 39
მი-ვიეთმე-უგეს
მწიგნობართა
და
ჰრქუეს
:
მოძღუარ
,
კეთილად
სთქუ
.
Verse: 40
ვერღარა
იკადრეს
კითხვად
მისა
მიერითგან
.
და
ჰრქუა
მათ
უფალმან
:
Verse: 41
ვითარ
უკუე
იტყჳან
ქრისტესა
ძედ
დავითისა
?
Verse: 42
რამეთუ
თჳთ
იგი
დავით
იტყჳს
წიგნსა
ფსალმუნთასა
:
ჰრქუა
უფალმან
უფალსა
ჩემსა
:
დაჯედ
მარჯუენით
ჩემსა
,
Verse: 43
ვიდრემდე
დავსხნე
მტერნი
შენნი
ქუეშე
ფერჴთა
შენთა
.
Verse: 44
თჳთ
იგი
დავით
უფლით
ხადის
,
და
ვითარ
ძე
მისი
არს
?
Verse: 45
და
ვითარცა
ესმოდა
ესე
ყოველსა
მას
ერსა
,
ჰრქუა
მოწაფეთა
თჳსთა
:
Verse: 46
ეკრძალენით
მწიგნობართაგან
,
რომელთა
ჰნებავს
სამოსლითა
სლვა
და
რომელთა
უყვარს
უბანთა
ზედა
მოკითხვა
და
პირველად
ჯდომა
კრებულსა
შორის
და
ზემოჯდომა
პურსა
ზედა
,
Verse: 47
რომელნი
შეშჭამენ
სახლებსა
ქურივთასა
და
მიზეზით
განგრძობილად
ილოცევდ
.
ამათ
მოიღონ
უმეტესი
საშჯელი
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Tetraevangelium (redactio mcxetica defectiva)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 20.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.