და იწყო იგავით მათა სიტყვად: კაცმან ვინმე დაასხა ვენაჴი და ზღუდე გარემოსდვა და ქმნა საწნეხელი და აღაშენა გოდოლი და მისცა იგი ქეყანისმოქმედთა და წარვიდა.
და მიავლინა ქუეყანისმოქმედთა მათ მიმართ ჟამსა ნაყოფისასა მონაჲ, რაჲთა მოიღოს ნაყოფი ვენაჴისა მის.
ხოლო მათ შეიპყრეს და გუემეს იგი და წარავლინეს ცალიერი.
მერმე კუალად წარავლინა სხუა მონა, და მასცა კუალად გამო-ვე-ეწყვნეს, გუემეს და წარავლინეს გინებული.
და კუალად სხუა მოავლინა, და იგიცა მოკლეს; და სხუანი მრავალნი -- რომელთამე სტანჯვიდეს და რომელთამე მოჰკლვიდეს.
უკუანაჲსკნელ ერთი ძე ესუა, საყუარელი თჳსი, მიავლინა მათა, რამეთუ თქუა, ვითარმედ: შეიკდიმონ ძისა ჩემისათჳს.
ხოლო ქუეყანისმოქმედთა მათ თქუეს ურთიერთას: ესე არს მკჳდრი მისი, მოვედით და მოვკლათ იგი, და ჩუენდა იყოს სამკჳდრებელი ესე.
და შეიპყრეს იგი და მოკლეს და გამოაგდეს იგი მიერ სავენაჴით.
აწ რა უყოს მათ უფალმან მის ვენაჴისამან? მოვიდეს და მოსრნეს ქუეყანისმოქმედნი იგი და ვენაჴი იგი მისცეს სხუათა.
არცაღა ესე წიგნი აღმოგიკითხავსა: ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მააშენებელთა, ესე იქმნა თავ კიდეთა?
უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკჳრველ წინაშე თუალთა ჩუენთა.
და ეძიებდეს მას შეპყრობად და ეშინოდა ერისა მისგან, რამეთუ ცნეს, ვითარმედ მათთჳს თქუა იგავი იგი. და დაუტევეს იგი და წარვიდეს.
და მი-ვინმე-ავლინნეს მისა ფარისეველნი და ჰეროდიანნი, რაჲთა მოინადირონ იგი სიტყჳთა.
ხოლო იგინი მოვიდეს და ჰკითხვიდეს მას: მოძღუარ, ვიცით, რამეთუ ჭეშმარიტ ხარ და არა რა ზრუნვა გაქუს ვისთჳსვე, რამეთუ არა ხედავ პირსა კაცისასა, არამედ ჭეშმარიტად გზასა ღმრთისასა ასწავებ. ჯერ-არსა ხარკი მიცემად კეისრისა? მივსცეთ, ანუ არა მივსცეთ?
ხოლო თავადმან იცოდა ორგულება მათი და ჰრქუა მათ: რასა გამომცდით მე? მომართჳთ მე დრაჰკანი, რაჲთა ვიხილო.
ხოლო მათ მოართუეს. და ჰრქუა მათ: ვისი არს ხატი ესე და ზედაწერილი? -- ხოლო მათ ჰრქუეს: კეისრისა.
მიუგო იესო და ჰრქუა მათ: მიეცით კეისრისა კეისარსა და ღმრთისა ღმერთსა! -- და დაუკჳრდა ამას ზედა და წარვიდა.
და მოვიდეს მისა სადუკეველნი, რომელნი იტყჳან, ვითარედ: აღდგომა არა არს, -- და ჰკითხვიდეს მას და ეტყოდეს:
მოძღუარ, მოსე ესრეთ დამიწერა ჩუენ: უკეთუ ვისმე მოუკუდეს ძმა და ესუას ცოლი, და შვილი არა დაშთეს, რაჲთა შეირთოს ძმამან მისმან ცოლი იგი მისი და აღუდგინოს თესლი ძმასა თჳსსა.
აწ შჳდნი ძმანი იყუნეს ჩუენ შორის. და პირველმან შეირთო ცოლი და მოკუდა, და არა დაშთა შვილი.
და მეორემან შეირთო იგი და მოკუდა, და არა დაშთა შვილი, და მესამემან ეგრეთვე,
ვიდრე მეშჳდედმდე, და არა დაუშთა შვილი. უკანასკნელ ყოველთასა მოკუდა დედაკაცი იგი.
აწ უკუე აღდგომასა მას, ოდეს აღდგენ, ვისა მათგანისა იყოს იგი ცოლ, რამეთუ შჳდთავე მათ ესუა იგი ცოლად?
მიუგო იესო და ჰრქუა მათ: არა ამისთჳს სცთებითა, რამეთუ არა იცნით წიგნი, არცა ძალი ღმრთისა?
რამეთუ, რაჟამს მკუდრეთით აღდგენ, არცა იქორწინებოდიან, არცა განჰქორწინებდენ, არამედ იყვნენ, ვითარცა ანგელოზნი ცათა შინა.
