წელსა მეთხუთმეტესა ტიბერის კეისრისასა, მთავრობასა პონტოელისა პილატესსა ჰურიასტანს, და მეოთხედმთავრობასა გალილეას ჰეროდესსა, ხოლო ფილიპეს, ძმისა მისისა, მეოთხედმთავრობასა იტურეას და ტრაქონელთა სოფელსა, და ლჳსანისსა მეოთხედმთავრობასა აბილინესა,
მღდელთმოძღურებასა ანნაჲსსა და კაიაფაჲსსა იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ იოვანეს მიმართ, ძისა ზაქარიაჲსა, უდაბნოს.
და მოჰვლიდა ყოველსა მას გარემოსოფლებსა იორდანისასა და ქადაგებდა ნათლის-ცემასა სინანულისასა მისატევებელად ცოდვათა.
ვითარცა წერილ არს წიგნსა მას სიტყუათა ესაია წინაწარმეტყუელისათა და იტყჳს: ჴმაჲ ღაღადებისაჲ უდაბნოსა: განჰმზადენით გზანი უფლისანი და წრფელ-ყვენით ალაგნი მისნი.
ყოველი ჴევნები აღმოივსოს, და ყოველნი მთანი და ბორცუნი დამდაბლდენ; და იყოს გულარძნილი იგი მართალ და ფიცხელი იგი გზად წრფელად.
და იხილოს ყოველმან ჴორციელმან მაცხოვარებაჲ ღმრთისაჲ.
და ეტყოდა განმავალსა მას მისა ერსა ნათლის-ღებად მისგან: ნაშობნო იქედნეთანო, ვინ გიჩუენა თქუენ სივლტოლაჲ მერმისა მისგან რისხვისა?
ყავთ უკუე აწ ნაყოფი, ღირსი სინანულისაჲ, და ნუ ჰგონებთ და იტყჳთ გულთა თქუენთა: მამაჲ გჳვის ჩუენ აბრაჰამი. გეტყჳ თქუენ, რამეთუ ძალ-უც ღმერთსა აღდგინებად ქვათა ამათგან ნაშობად აბრაჰამისა.
რამეთუ აწვე ცული ძირთა თანა ხეთასა ძეს; ყოველმან ხემან რომელმან არა გამოიღოს ნაყოფი კეთილი, მოეკუეთოს და ცეცხლსა დაედვას.
და ჰკითხვიდეს მას ერი იგი და ეტყოდეს: და რაჲმე უკუე ვყოთ?
მიუგო და ჰრქუა მათ: რომელსა აქუნდეს ორი სამოსელი, მიეცინ, რომელსა არა აქუნდეს; და საზრდელიცა ეგრეთვე მსგავსად ყავნ.
მოვიდეს მისა მეზუერენიცა ნათლის-ღებად და ჰრქუეს მას: მოძღუარ, ჩუენ რაჲმე ვყოთ?
ხოლო მან ჰრქუა მათ: ნურარას უფროჲს განწესებულისა თქუენისა იქმთ.
ჰკითხვიდეს მას მჴედრად განწესებულნიცა იგი და ეტყოდეს: და ჩუენ რაჲმე ვყოთ? და მან ჰრქუა მათ: ნუვის აჭირვებთ, ნუცა ცილსა შესწამებთ და კმა-გეყავნ როჭიკი თქუენი.
და ვითარცა მოელოდა ერი იგი, და განიზრახვიდეს ყოველნი გულთა მათთა იოვანესთჳს, ნუუკუე იგი არს ქრისტჱ,
მიუგო ყოველთა იოვანე და ეტყოდა: მე ნათელ-გცემ თქუენ წყლითა, ხოლო მოვალს უძლიერესი ჩემსა, რომლისა არა ვარ ღირს ჴამლთა მისთა ტჳრთვად; მან ნათელ-გცეს თქუენ სულითა წმიდითა და ცეცხლითა.
რომლისა ნიჩაბი ჴელთა შინა მისთა, განწმიდოს კალოჲ თჳსი და შეკრიბოს იფქლი საუნჯესა თჳსსა, ხოლო ბზე დაწუას ცეცხლითა უშრეტითა.
და ფრიად სხუასაცა მრავალსა ჰლოცვიდა და ახარებდა ერსა მას.
ხოლო ჰეროდე, ოთხთა სამთავროთა მთავარმან, რამეთუ ამხილებდა მას ჰეროდიაჲსთჳს, ცოლისა ფილიპეს, ძმისა მისისა, და ყოვლისა მისთჳს, რომელი ქმნა ბოროტი ჰეროდე,
შესძინა ესეცა მას ყოველსა ზედა და შეაყენა იოვანე საპყრობილესა.
და იყო ნათლის-ღებასა მას ყოვლისა ერისასა და იესუცა ნათელ-იღო და ილოცვიდა; და განეხუნეს ცანი,
და გარდამოჴდა სული წმიდაჲ ჴორციელითა ხილვითა, ვითარცა ტრედი, მის ზედა; და ჴმაჲ იყო ზეცით და თქუა: შენ ხარ ძჱ ჩემი საყუარელი, შენ სათნო-გიყავ.
და თავადსა იესუს ეწყო ოდენ ყოფად მეოცდაათესა წელსა, რომელი საგონებელ იყო ძედ იოსებისა, ელისა,
მატათანისა, ლევისა, მელქისა, იანესა, იოსებისა,
მატათისა, ამოსისა, ნაუმისა, ესლისა, ნაგესა,
მაათისა, მატათისა, სემისა, იოსებისა, იუდაჲსა,
იონანისა, რესაჲსა, ზორობაბელისა, სალათიელისა, ნერისა,
მელქისა, ადდისა, კოსამისა, ელმოდადისა, ერისა,
იოსისა, ელიეზერისა, იორამისა, მატტათისა, ლევისა,
სჳმეონისა, იუდაჲსა, იოსებისა, იონანისა, ელიაკიმისა,
მელეაჲსა, მაინანისა, მატათანისა, ნათანისა, დავითისა,
იესესა, იობედისა, ბოოსისა, სალმონისა, ნაასონისა,
ამინადაბისა, არამისა, ესრომისა, ფარეზისა, იუდაჲსა,
იაკობისა, ისაკისა, აბრაჰამისა, თარაჲსა, ნაქორისა,
სერუქისა, რაგავისა, ფალეგისა, ებერისა, სალაჲსა,
კაინანისა, არფაქსადისა, სემისა, ნოესა, ლამექისა,
მათუსალაჲსა, ენოქისა, იარედისა, მალელეილისა, კაინანისა,
ენოსისა, სეითისა, ადამისა და ღმრთისა.
