Verse: 10ხოლო სიმონ-პეტრეს აქუნდა მახჳლი, აღმოიჴადა იგი და სცა მონასა მღდელთ-მოძღურისასა და წარჰკუეთა ყური მისი მარჯუენჱ. ხოლო იყო სახელი მონისაჲ მის მალქოს.
Verse: 15ხოლო მისდევდა იესუს სიმონ-პეტრე და სხუაჲ იგი მოწაფჱ. ხოლო მოწაფეჱ იგი ერთი მეცნიერი იყო მღდელთ-მოძღურისაჲ და შევიდა იესუჲს თანა ეზოსა მას მღდელთ-მოძღურისასა.
Verse: 16ხოლო პეტრე დგა კართა თანა გარეშე. განვიდა მოწაფეჱ იგი სხუაჲ, რომელი იყო მეცნიერ მღდელთ-მოძღურისა, და ჰრქუა მეკარესა მას დედაკაცსა და შეიყვანა პეტრე.
Verse: 20მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: მე განცხადებულად ვეტყოდე სოფელსა და მე მარადის ვასწავებდ შესაკრებელსა და ტაძარსა შინა, სადა ყოველნი ჰურიანი შეკრბიან, ხოლო ფარულად არარას ვეტყოდე.
Verse: 36მიუგო მას იესუ და ჰრქუა: მეუფებაჲ ჩემი არა არს ამის სოფლისაგან. უკუეთუმცა ამის სოფლისაგანი იყო მეუფებაჲ ჩემი, მსახურნიმცა ჩემნი იღუწიდეს ჩემთჳს, რაჲთა არამცა მივეცი ჰურიათა, ხოლო აწ მეუფებაჲ ჩემი არა არს ამიერ სოფლით.
Verse: 37ჰრქუა მას პილატე: უკუეთუ მეუფჱ ხარი შენა? ჰრქუა მას იესუ: შენ იტყჳ, ვითარმედ მეუფჱ ვარი მე. მე ამისთჳს შობილ ვარ და ამისთჳს მოვივლინე სოფლად, რაჲთა ვწამო ჭეშმარიტი. ყოველი რომელი იყოს ჭეშმარიტებისაგანი, ისმინოს ჴმისა ჩემისაჲ.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.