Verse: 31ხოლო ჰურიანი იგი, რომელნი იყვნეს მის თანა სახლსა შინა და ნუგეშინის-სცემდეს მათ, ვითარცა იხილეს მარიამ, რამეთუ ადრე აღდგა და გამოვიდა, მისდევდეს მას, ჰგონებდეს, ვითარმედ საფლავად მივალს იგი ტირიდ მისა.
Verse: 32ხოლო მარიამ ვითარცა მოვიდა, სადა-იგი იყო იესუ, და ვითარცა იხილა იგი, დავარდა ფერჴთა თანა მისთა და ჰრქუა მას: უფალო, უკუეთუმცა აქა იყავ, არამცა მოკუდა ძმაჲ იგი ჩემი.
Verse: 44და გამოვიდა მკუდარი იგი, შეკრული ჴელითა და ფერჴითა და სახუეველითა, და პირი მისი სუდარითა დაბურვილ იყო. ჰრქუა მათ იესუ: განჰჴსენით ეგე და უტევეთ, ვიდოდის.
Verse: 50არცა განგიზრახავს, რამეთუ უმჯობეს არს ჩუენდა, რაჲთა ერთი კაცი მოკუდეს ერისათჳს, და არა ყოველი ნათესავი წარწყმდეს.
Verse: 51ესე თავით თჳსით არა თქუა, არამედ მღდელთ-მოძღუარი იყო მის წელიწადისაჲ და წინაწარმეტყუელებით თქუა, რამეთუ ეგულებოდა იესუს მოსიკუდიდ ნათესავისათჳს.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.