Verse: 9ჰრქუა მას დედაკაცმან მან სამარიტელმან: ვითარ, შენ ჰურიაჲ ხარ და ჩემგან წყალსა ითხოვ, დედაკაცისაგან სამარიტელისა? რამეთუ არა შეეხნიან ჰურიანი სამარიტელთა.
Verse: 10მიუგო იესუ და ჰრქუა მას: უკუეთუმცა უწყოდე შენ ნიჭი ღმრთისაჲ და ვინ არს, რომელი გეტყჳს შენ: მეც მე წყალი, რაჲთა ვსუა, -- შენმცა სთხოვე მას, და გცამცა წყალი ცხოველი.
Verse: 12ნუუკუე შენ უფროჲს ხარ მამისა ჩუენისა იაკობისა, რომელმან ესე ჯურღუმული მომცა ჩუენ? და იგი თავადი ამისგან სუმიდა და ძენი მისნი და საცხოვარი მისი.
Verse: 14ხოლო რომელმან სუას წყლისა მისგან, რომელი მე მივსცე მას, არღარა სწყუროდის უკუნისამდე, არამედ წყალი იგი, რომელი მე მივსცე მას, ექმნეს მას შინა წყარო წყლის, რომელი ვიდოდის ცხორებად საუკუნოდ.
Verse: 26ჰრქუა მას იესუ: მე ვარ, რომელი გეტყჳ შენ.
Verse: 27და ამას სიტყუასა ოდენ მოვიდეს მოწაფენი მისნი და უკჳრდა, რამეთუ დედაკაცისა თანა იტყოდა. და არავინ ჰრქუა მას: რასა ეძიებ, ანუ რასა იტყჳ მის თანა?
Verse: 28და დაუტევა დედაკაცმან მან სარწყული იგი და წარვიდა ქალაქად და უთხრა კაცთა მათ ყოველივე:
Verse: 35არა თქუენ იტყჳთ, ვითარმედ: ოთხღა თთუე არიან, და მოვალს მკაჲ? აჰა, ესერა, მე გეტყჳ თქუენ: აღიხილენით თუალნი თქუენნი და იხილეთ ყანები, რამეთუ სპეტაკ არიან სამკალად აწვე.
Verse: 42ხოლო დედაკაცსა მას ეტყოდეს: არღარა სიტყჳთა შენითა გურწამს, რამეთუ ჩუენ თჳთ გუესმა მისგან და უწყით, რამეთუ ესე არს ჭეშმარიტად მაცხოვარი სოფლისაჲ.
Verse: 45და ოდეს მოვიდეს გალილეად, შეიწყნარეს იგი გალილეველთა, რამეთუ ყოველი ეხილვა, რაოდენი ქმნა იერუსალჱმს დღესასწაულსა მას, და იგინიცა მოსრულ იყვნეს დღესასწაულსა მას.
Verse: 47ამას ესმა, ვითარმედ: იესუ მოსრულ არს ჰურიასტანით გალილეად; მოვიდა მისა, ევედრებოდა, რაჲთა მივიდეს და განკურნოს ძჱ იგი მისი, რომელი მიახნდა სიკუდიდ.
Verse: 53და მოეგონა მამასა მის ყრმისასა, რამეთუ მას ჟამსა ოდენ ჰრქუა მას იესუ, ვითარმედ: ცოცხალ არს ძჱ შენი. და ჰრწმენა მას და ყოველთა სახლეულთა მისთა.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.