Verse: 10არამედ ოდეს გხადოს ვინმე, მივედ და დაჯედ უკუანაჲსკნელსა ადგილსა, რაჲთა მოვიდეს, რომელმან-იგი გხადა შენ და გრქუას: მეგობარო, აღ-რე-გუალე ზემოკერძო! -- მაშინ იყოს შენდა დიდება წინაშე ყოველთა მეინაჴეთა შენთა.
Verse: 21და მოვიდა მონაჲ იგი და უთხრა უფალსა თჳსსა ესე. მაშინ განრისხნა სახლისა უფალი იგი და ჰრქუა მონასა მას თჳსსა: განვედ ადრე უბანთა და ყურეთა ქალაქისათა, და გლახაკნი, უცხონი და ბრმანი და მკელობელნი შემოიყვანენ აქა.
Verse: 25და შეკრბებოდა მისა ერი მრავალი. და მიექცა და ჰრქუა მათ:
Verse: 26რომელი მოვალს ჩემდა და არა მოიძულოს მამაჲ თჳსი და დედაჲ თჳსი და ცოლი და შვილნი და ძმანი და დანი და მერმე კუალად თავიცა თჳსი, ვერ ჴელ-ეწიფების მოწაფე-ყოფად ჩემდა.
Verse: 28ვისმე უკუე თქუენგანსა უნდეს გოდლისა შენებაჲ და არა პირველად დაჯდეს და აღირაცხოს, რაოდენი წარჴდეს, უკუეთუ აქუს, რაჲთა კმა-ეყოს მას აღსრულებადმდე.
Verse: 31ანუ რომელი მეუფჱ, მიუვალნ სხუასა მეუფესა ბრძოლად, არამე პირველად დაჯდეს და განიზრახოს, უკუეთუ შემძლებელ არს ათითა ათასითა შემთხუევად ოცითა ათასითა მომავალსა მის ზედა?
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.