Verse: 7და წამს-უყოფდეს, რომელნი იყვნეს ერთსა მას ნავსა, რაჲთა მოვიდენ და შეეწინენ მათ. და მოვიდეს და აღავსნეს ორნივე იგი ნავნი, ვიდრემდე დაინთქმოდეს იგინი.
Verse: 12და იყო, ვითარცა შევიდა იგი ერთსა ქალაქთაგანსა, და, აჰა, კაცი სავსჱ კეთროვნებითა. ვითარცა იხილა მან იესუ, დავარდა პირსა ზედა თჳსსა, ევედრებოდა მას და ეტყოდა: უფალო, უკუეთუ გინდეს, ძალ-გიც განკურნებად ჩემდა.
Verse: 14და თავადმან ამცნო მას, რაჲთა არავის უთხრას, არამედ: წარვედ და უჩუენე თავი შენი მღდელსა და შეწირე განწმედისა შენისათჳს, ვითარცა ბრძანა მოსე საწამებელად მათა.
Verse: 16ხოლო თავადი განეშორის უდაბნოდ და ილოცავნ.
Verse: 17და იყო ერთსა შინა დღესა, და თავადი ასწავებდა მათ. და სხდეს მუნ ფარისეველნი და შჯულისმოძღუარნი, რომელნი მოსრულ იყვნეს ყოვლისაგან დაბნებისა გალილეაჲსა და ჰურიასტანისა და იერუსალჱმისა, და ძალი უფლისაჲ იყო განკურნებად მათა.
Verse: 21და იწყეს განზრახვად მწიგნობართა მათ და ფარისეველთა და იტყოდეს: ვინ არს ესე, რომელი იტყჳს გმობასა? ვის ჴელ-ეწიფების მიტევებად ცოდვათა, გარნა მხოლოსა ღმერთსა?
Verse: 24არამედ რაჲთა უწყოდით, რამეთუ ჴელმწიფებაჲ აქუს ძესა კაცისასა ქუეყანასა ზედა მიტევებად ცოდვათა, -- და ჰრქუა განრღუეულსა მას: შენ გეტყჳ, აღდეგ, აღიღე ცხედარი შენი და წარვედ სახიდ შენდა!
Verse: 29და დაუმზადა ლევი პური დიდი იესუს შინა სახლსა თჳსსა. და იყო მუნ კრებული დიდი მეზუერეთაჲ და სხუათაჲ, რომელნი იყვნეს მათ თანა, ინაჴითმსხდომარენი.
Verse: 32არა მოვედ წოდებად მართალთა, არამედ ცოდვილთა, რაჲთა შეინანონ.
Verse: 33ხოლო მათ ჰრქუეს მას: რაჲსათჳს მოწაფენი იოვანჱსნი იმარხვენ ზედაჲსზედა და ვედრებასა ჰყოფენ და ეგრევე ფარისეველთანი, ხოლო მოწაფენი შენნი ჭამენ და სუმენ?
Verse: 36და ეტყოდა მათ იგავსაცა, ვითარმედ: არავინ სადგმელი სამოსლისა ახლისაჲ დაადგის სამოსელსა ძუელსა, რაჲთა არა ახალი იგი განაპოს, და ძუელსა მას ვერ შეჰგავს სადგმელი ახლისა სამოსლისაჲ.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.