Verse: 12რამეთუ არიან საჭურისნი, რომელნი მუცლითგან დედისა თჳსისაჲთ საჭურისნი იშვნეს; და არიან საჭურისნი, რომელნი კაცთაგან გამოისაჭურისნეს; და არიან საჭურისნი, რომელთა გამოისაჭურისნეს თავნი თჳსნი სასუფეველისათჳს ცათაჲსა. რომელი შემძლებელ არს დატევნად, დაიტიენ.
Verse: 19პატივ-ეც მამასა შენსა და დედასა შენსა და შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თჳსი.
Verse: 20ჰრქუა მას ჭაბუკმან მან: ეგე ყოველი დამიმარხავს სიყრმით ჩემითგან, რაჲღა მაკლს მე?
Verse: 21ჰრქუა მას იესუ: უკუეთუ გნებავს, რაჲთა სრულ ხოლო იყო, წარვედ და განყიდე ნაყოფი შენი და მიეც გლახაკთა, და გაქუნდეს საუნჯჱ ცათა შინა, და მოვედ და შემომიდეგ მე.
Verse: 29და ყოველმან რომელმან დაუტეოს სახლი, გინა ძმანი, ანუ დანი, ანუ მამაჲ, ანუ დედაჲ, ანუ ცოლი, ანუ შვილნი, ანუ ქუეყანაჲ სახელისა ჩემისათჳს, ასი წილი მოიღოს და ცხორებაჲ საუკუნოჲ დაიმკჳდროს.
Verse: 30ხოლო მრავალნი იყვნენ პირველნი უკუანა, და უკუანანი -- წინა.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.