Verse: 19მოვიდა ძჱ კაცისაჲ, ჭამს და სუამს, და იტყჳან: აჰა, კაცი მჭამელი და ღჳნისმსუმელი, მეგობარი მეზუერეთაჲ და ცოდვილთაჲ. და განმართლდა სიბრძნჱ შვილთაგან თჳსთა.
Verse: 21ვაჲ შენდა, ქორაზინ, და ვაჲ შენდა, ბეთსაიდა! რამეთუ ტჳროსს თუმცა და სიდონს იქმნნეს ძალნი, რომელნი იქმნნეს თქუენ შორის, მაშინვე სამემცა ძაძითა ნაცარსა ზედა მსხდომარეთა შეინანეს.
Verse: 23ხოლო შენ, კაფარნაუმ, ნუ ცადმდე აჰმაღლდები, არამედ ჯოჯოხეთამდე შთაჰჴდე, რამეთუ სოდომას თუმცა იქმნნეს ძალნი, რომელნი იქმნნეს შენ შორის, ჰგიანმცა დღენდელად დღედმდე.
Verse: 25მას ჟამსა შინა იტყოდა იესუ და თქუა: აღგიარებ შენ, მამაო, უფალო ცისა და ქუეყანისაო, რამეთუ დაჰფარე ესე ბრძენთაგან და მეცნიერთა, და გამოუცხადე ესე ჩჩჳლთა.
Verse: 27ყოველივე მომეცა მე მამისა ჩემისა მიერ და არავინ იცის ძჱ, გარნა მამამან; არცა მამაჲ ვინ იცის, გარნა ძემან; და, რომლისაჲ უნდეს ძესა გამოცხადების, გამოუცხადოს მას.
Verse: 30რამეთუ უღელი ჩემი ტკბილ არს, და ტჳრთი მცირე არს.
This text is part of the TITUS edition of Tetraevangelium (redactio praeathonensis).
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 15.2.2022.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.