Verse: 5არქუთ ასულსა სიონისასა: აჰა, ესერა, მეუფჱ შენი მოვალს შენდა, მშჳდ არს და ზე ზის ვირსა და კიცუსა ვირსა.
Verse: 6და წარვიდეს მოწაფენი იგი და ყვეს, ვითარცა უბრძანა მათ იესუ.
Verse: 7და მოჰგუარეს ვირი იგი და კიცჳ, და დაასხეს სამოსელი მას ზედა, და აღჯდა მას.
Verse: 8და სიმრავლე იგი ერისაჲ დაჰფენდა სამოსელსა მათსა გზასა ზედა, და სხუანი მოჰკაფდეს რტოთა ხეთაგან და დაჰფენდეს გზასა ზედა.
Verse: 9ხოლო ერი იგი, რომელი წინაუძღოდა და უკუანა შეუდგა, ღაღადებდეს და იტყოდეს: დიდებულ არს ძჱ დავითისი! კურთხეულ არს მომავალი სახელითა უფლისაჲთა და დიდებულ მაღალთა შინა!
Verse: 10და ვითარ შევიდა იგი იერუსალჱმდ, შეიძრა ყოველი ქალაქი იგი და იტყოდა: ვინ არს ესე?
Verse: 11ხოლო ერმან მან ჰრქუა: ესე არს წინაწარმეტყუელი იესუ ნაზარეთით გალილეაჲსაით.
Verse: 12და შევიდა იესუ ტაძრად და გამოასხა ყოველი მოფარდული და მომსყიდელები ტაძარსა მას შინა, და ტაბლები იგი თესლისმოფარდულთაჲ დაამჴუა და საჯდომელები, რომელ იყიდდეს ტრედებსა.
Verse: 13და ჰრქუა მათ: წერილ არს: სახლსა ჩემსა სახლ თავყუანისაცემელ ეწოდოს; ხოლო თქუენ გიყოფიეს იგი ქუაბ ავაზაკთა.
Verse: 14და მოუჴდეს მას ბრმანი და მკელობელნი ტაძარსა მას შინა და განკურნნა იგინი.
Verse: 15იხილნეს რაჲ მღდელთმოძღუართა მათ და მწიგნობართა საკჳრველებანი იგი, რომელ ქმნნა, და ყმები იგი, რომელ ჴმობდა ტაძარსა მას შინა და იტყოდეს: დიდებაჲ ძესა დავითისსა,
Verse: 19და ი[ხ]ილა ლეღჳ ერთი გზასა ზედა და მოვიდა მისა და არაჲ პოვა, გარნა ფურცელი ხოლო, და ჰრქუა მას: ნუღარამცა შენგან ნაყოფი გამოვალს უკუნისამდე! და განჴმა მუნქუესვე ლეღჳ იგი.
Verse: 21მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: მართლიად გეტყჳ თქუენ: გაქუნდეს თუ სარწმუნოებაჲ და არა შეორგულდეთ, არა ხოლო ამის ლეღჳსა[ჲ] ჰქმნეთ, არამედ მთასაცა თუ ამას ჰრქუათ: აღდეგ და შთავარდი ზღუასა! -- იყოს.
Verse: 23და ვითარ მოვიდა იგი ტაძრად, მოუჴდეს მას სწავლასა შინა მღდელთმოძღუარნი და მოხუცებულნი ერისანი და ჰრქუეს: რომლითა ჴელმწიფებითა ამას იქმ, და ვინ მიგცა შენ ჴელმწიფებაჲ ესე?
Verse: 25ნათლის-ცემაჲ იგი იოჰანესი ვინაჲ იყო: ზეცით იყო ანუ კაცთაგან? ხოლო იგინი განიზრახვიდეს გულთა შინა მათთა და იტყოდეს: ვთქუათ თუ: ზეცით იყო, გურქუას: რად არა გრწმენა მისი?
Verse: 26უკუეთუ ვთქუათ: კაცთაგან იყო, გუეშინის ერისაგან, რამეთუ იოვანე ყოველთა წინაწარმეტყუელად აქუს.
Verse: 32რამეთუ მოვიდა თქუენდა იოვანე გზითა სიმართლისაჲთა, და არა გრწმენა მისი, ხოლო მეზუერეთა და მეძავთა ჰრწმენა მისი; ხოლო თქუენ იხილეთღა, არა შეინანეთ უკუანაჲსკნელ, რაჲთამცა გრწმენა მისი.
Verse: 33სხუაჲ იგავი ისმინეთ: კაცი ვინმე იყო მამასახლისი, რომელმან დაასხა ვენაჴი და შეზღუდა იგი, და აღმოთხარა მას შინა ტაგარი, და ქმნა გოდოლი, და მისცა იგი მოქმედთა და წარვიდა.
Verse: 39და შეიპყრეს იგი და მოკლეს და განაგდეს გარეშე საყურძენსა მას.
Verse: 40რაჟამს უკუე მოვიდეს უფალი იგი მის საყურძენისაჲ, რაჲმე უყოს მოქმედთა მათ?
Verse: 41ჰრქუეს მას: უკეთურნი იგი უკეთურადცა წარწყმიდნეს და საყურძენი იგი მისცეს სხუათა მოქმედთა, რომელთა მისცოდიან მას ნაყოფი ჟამთა მათთა.
Verse: 42ჰრქუა მათ იესუ: არასადა აღმოგიკითხავს წიგნსა: ესე ლოდი, რომელ შეურაცხ-ყვეს მაშენებელთა, იგი იქმნა თავ კიდეთა? უფლისა მიერ იყო ესე და არს საკჳრველ წინაშე თუალთა ჩუენთა.
Verse: 43ამისთჳს გეტყჳ თქუენ, რამეთუ მიგეღოს თქუენგან სასუფეველი ღმრთისაჲ და მიეცეს ნათესავსა, რომელი იქმოდის ნაყოფთა მისთა.
Verse: 44და რომელი დაეცეს ლოდსა მას ზედა, შეიმუსროს; და რომელსა ზედა დაეცეს, განაბნიოს იგი.
Verse: 45და ვითარ ესმა მღდელთმოძღუართა მათ და ფარისეველთა იგავები იგი მისი, გულისჴმა-ყვეს, რაჲსათჳს იტყჳს.
Verse: 46და ეძიებდეს მას შეპყრობად და შეეშინა ერისა მისგან, რამეთუ, ვითარცა წინაწარმეტყუელი, შეერაცხა იგი.