Verse: 4ჰრქუა მას იესუ: ეკრძალე, ნუ ვის უთხრობ, არამედ მივედ და უჩუენე თავი შენი მღდელსა და შეწირე მსხუერპლი შენი, რომელი ბრძანა მოსე საწამებელად მათდა.
Verse: 9რამეთუ მეცა კაცი ვარ და საბრძანებელად ჩემდა არიან ერისა კაცნი; და ამას ვჰრქჳ: წარვედ! -- და წარვიდის; და სხუასა: მოვედ! -- და მოვიდის; და მონასა ჩემსა უბრძანი: ყავ ესე! -- და ყვის.
Verse: 28და ვითარ წიაღჴდა იგი მიერ წიაღ სოფელსა მას გადერელთასა, მოეგებვოდეს მას ორნი ეშმაკეულნი, სამარობნით გამომავალნი, საზარელნი ფრიად, ვიდრე ვერვინ შემძლებელ იყო წარსლვად მიერ გზით.
Verse: 29და მუნქუესვე ღაღატ-ყვეს და იტყოდეს: რაჲ ძეს ჩუენი და შენი, იესუ, ძეო ღმრთისაო? მოსრულ ხარ აქა უჟამოდ გუემად ჩუენდა.
Verse: 30და იყო შორს მათსა კოლტი ღორებისა მრავლისა მძოვარი.
Verse: 31ხოლო ეშმაკნი იგი ევედრებოდეს მას და იტყოდეს: გან-თუ-გუასხამ ჩუენ, გჳბრძანე ჩუენ მისლვად კოლტსა იმას ღორებისასა.
Verse: 32და ჰრქუა მათ: მივედით! ხოლო იგინი მივიდეს კოლტსა მას ღორებისასა. და მუნქუესვე მიიმართა ყოველმან მან კოლტმან კლდით კერძო ზღუად და მოწყდეს წყალთა მათ შიდა.