და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო მეტყუელი:
ძეო კაცისაო, წინაწარმეტყუელებდ მწყემსთა ზედა ისრაჱლისათა, წინაწარმეტყუელებდ და არქე მწყემსთა: ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: ჵ, მწყემსნო ისრაჱლისანო, ნუ აძოებენა მწყემსნი თავთა თჳსთა, არა ცხოვართა ამოებენა მწყემსნი?
აჰა სძესა შეშჭამთ და მა\ტყლთა Page of ed. 1709: 195a შეიმოსთ და ზრქელსა დაჰკლავთ, ცხოვართა ჩემთა არა აძოებთ.
მოუძლურებული არ განაძლიერეთ და სნეული არ განამრთელეთ და შემუსრვილი არ შეჰკართ და ბოროტად მყოფსა არ უსხეულსაქმეთ და ცთომილი არ მოაქციეთ და წარწყმედული არ მოიძიეთ და ძლიერი იქმნეთ შრომითა და სიმტკიცით სწუართენით იგინი და ლაღობით.
და განიბნინეს ცხოვარნი ჩემნი არყოფისათჳს მწყემსთაჲსა და იქმნეს დასაჭმელ ყოველთა მჴეცთა ველისათა.
და განითესნეს და შესცთეს ცხოვარნი ჩემნი ყოველსა ზედა მთასა და ყოველსა ზედა ბორცუსა მაღალსა და პირსა ზედა ყოვლისა ქუეყანისასა, განითესნეს ცხოვარნი ჩემნი და არა იყო გამომეძიებელი და არცა მომაქცეველი.
ამისთჳს, მწყემსთა, ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ:
ცხოველ ვარ მე, -- იტყჳს ადონაი უფალი, არა თუ ქმნისა წილ ცხოვართა ჩემთაჲსა წარსატყუენველ და [ქმნისა] სამწყსოთა ჩემთა შესაჭმელ ყოველთა მჴეცთა ველისათა არყოფისაგან მწ\ყემსთაჲსა Page of ms. Ga: 271r და არ გამოიძინეს მწყემსთა ცხოვარნი ჩემნი, არამედ ამოებდეს მწყემსნი თავთა თჳსთა, ხოლო ცხოვართა ჩემთა არ აძოებდეს.
ამისთჳს, მწყემსთა, ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ,
ამათ იტყჳს უფალი: აჰა მე მწყემსთა ზედა და გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი ჴელთაგან მათთა და დავაცადნე იგინი არა მწყსად ცხოვართა ჩემთა; და არა ჰმწყსიდენ მათ მერმე მწყემსნი და გამოვიჴსნნე ცხოვარნი ჩემნი პირისაგან მათისა და არა მერმე იყვნენ მათდა შესაჭმელ.
ამისთჳს ამათ იტყჳს უფალი: აჰა მე გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი და მოვიხილნე იგინი.
ვითარ-იგი მოიხილავს მათ მწყემსი დღესა შინა, ოდეს იყოს ალმური და ღრუბელი, შორის ცხოვართა მისთა განშორებულთა, ეგრეთ გამოვიძინე ცხოვარნი ჩემნი და ვიჴ\სნნე Page of ed. 1709: 195b მე იგინი ყოვლისა ადგილისაგან, სადა განითესნეს მუნ დღესა შინა ალმურისა და ღრუბლისასა.
და გამოვიყვანნე იგინი წარმართთაგან და შევკრიბნე იგინი სოფლებთაგან და შევიყვანნე იგინი ქუეყანად მათდა, დავმწყსნე იგინი მთათა ზედა ისრაჱლისათა და ჴევნებთა შინა და ყოველსა შინა მკჳდრობასა ქუეყანისასა.
კეთილსა ზედა საძოვარსა ვაძოვნე იგინი, მთასა ზედა მაღალსა ისრაჱლისასა იყოს შუენიერებაჲ მათი და იყვნენ ბაკნი მათნი მუნ და დაიძინონ და განისუენონ შუებასა შინა კეთილსა და საძოვარსა შინა პოხიერსა ძოვდენ მთათა ზედა ისრაჱლისათა.
და მე ვაძოვნე ცხოვარნი ჩემნი და მე განუსუენო მათ და ცნან, ვითარმედ მე ვარ უფალი, -- ამათ იტყჳს ადონაი უფალი.
წარწყმედული გამოვიძიო და შეცთომილი მოვაქციო და შემუსრვილი შევხჳო და მოუძლურებული განვაძლიერო და პოხიერი და ძლიერი დავიცვა და ვაძოვნე იგინი მშჯავრისა მიერ.
და თქუენ, ცხოვარნო ჩემნო, ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: აჰა მე ვსაჯო საშუალ ცხოვართა ჩემთა და ცხოვრისა და ვერძთა და კაცთასა.
და არა კმა არს თქუენდა, რამეთუ კეთილსა საძოვარსა სძოვდით, არამედ დანაშთომსა საძოვრისა თქუენისასა დასთრგუნევდით ფერჴითა თქუენითა და დაწმედილსა წყალსა სუემდით და ნეშტსა ფერჴითა თქუენითა აღამრღუევდით?
და ცხოვარნი ჩემნი დანათრგუნევთა ფერჴთა თქუენთასა ძოვდეს და აღმრღუეულსა წყალსა ფერჴთა მიერ თქუეთასა სუმიდეს.
ამისთჳს ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: აჰა მე თქუენდამი და განვსაჯო შორის ცხოვრისა ძლიერისა და შორის ცხოვრისა უძლურისა,
ვინაჲთგან გუერდებითა თქუენითა და მჴრებითა თქუენითა აჭენებდით და რქებითა თქუენითა ურქენდით, ხოლო Page of ed. 1709: 196a ყოველსა მოკლებულსა აჭირვებთ, ვიდრე არა განაგარეენით იგინი გარე; და განითესნეს ცხოვარნი ჩემნი ყოვლისა თანწარმავალისად.
და ვაცხოვნნე ცხოვარნი ჩემნი და არა იყვნენ წარსატყუენველ მერმე და გსაჯო საშუალ ვერძისა ვერძისა მიმართ.
და აღვადგინო მათ ზედა მწყემსი ერთი, რომელი ჰმწყსიდეს მათ, მონაჲ ჩემი დავითი, მან მწყსნეს იგინი და მან განუსუენოს მათ და იყოს იგი მწყემს.
და მე უფალი ვიყო მათდა ღმერთად და მონაჲ ჩემი დავითი მთავარ შორის მათსა. მე უფალი ვიტყოდე
და აღუთქუა დავითსა აღთქუმად მშვჳდობისაჲ და უჩინო-ვყვნე მჴეცნი ბოროტნი ქუეყანისაგან და დაემკჳდრნენ უდაბნოს შინა სასოებით და დაიძინონ მაღნართა შორის.
და მივსცნე იგინი გარემოჲს მთისა ჩემისა კურთხეულებად.
და გარდამოვიყვანო წჳმაჲ თქუენი ჟამსა შინა, წჳმანი კურთხევისანი იყვნენ მისსა და ხეთა ველისათა მოსცენ ნაყოფი მათი და ქუეყანამან მოსცეს ძალი; და დაემკჳდრნენ ქუეყანასა ზედა მათსა სასოებითა მშვიდობისაჲთა და ცნან, ვითარმედ მე ვარ უფალი, შე-რა-ვმუსრნე საჴივნი უფლისა მათისანი და გამოვიჴსნნე იგინი ჴელისაგან დამმონებელთა მათთაჲსა.
და არა იყვნენ მერმე წარსატყუენველ წარმართთა და მჴეცთა ქუეყანისათა არღა მერმე დაჭამნენ იგინი. და დაემკჳდრნენ სასოებით და არა იყოს, რომელი აშინებდეს მათ.
და აღუდგინო მათ ნერგი მშჳდობისაჲ სახელად და არა მერმე იყვნენ მცირეებ რიცხჳთა ქუეყანასა ზედა, და არა მერმე იყვნენ წარწყმედილ სიყმილითა ქუეყანასა ზედა და არა მოიღონ მერმე ყუედრებაჲ წარმართთაჲ.
და ცნან, ვითარმედ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი მათ თანა და იგინი ერი ჩემი, სახლი ისრაჱლისაჲ -- იტყჳს უფალი უფალი;
და თქუენ ცხოვარნი ჩემნი და ცხოვარნი საძოვრისა ჩემისანი, კაცნი ხართ და მე უფალი ღმერთი თქუენი, -- იტყჳს უფალი უფალი. Page of ed. 1709: 196b Page of ms. Ga: 272r
