TITUS
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
Part No. 222
Chapter: 24
თავი
:
24
Verse: 1
და
იქმნა
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
ჩემდამო
წელსა
შინა
მეცხრესა
,
თთუესა
შორის
მეათესა
,
მეათესა
თთჳსასა
,
მეტყუელი
:
Verse: 2
ძეო
კაცისაო
,
დაიწერე
თავისა
შენისად
დღედ
დღითგან
ამით
,
რომლით
წარიტრა
მეფე
ბაბილონისაჲ
იერუსალჱმსა
ზედა
დღითგან
დღესისაჲსა
.
Verse: 3
და
თქუ
სახლისა
მიმართ
განმამწარებელისა
იგავი
და
სთქუა
მათდამი
:
ამათ
იტყჳს
ადონაი
უფალი
უფალი
:
ზედ
დადგი
სიავი
და
შთაასხ
მას
წყალი
;
Verse: 4
და
შთაადგენ
მას
დრონეულნი
,
ყოველი
დრონეული
კარგი
მისდამი
:
წჳვი
და
მჴარი
,
გამოჴორცვილი
ძუალთაგან
Verse: 5
რჩეულთაგან
საცხოვართა
მართებულთა
,
და
ქუეშე
დასწვა
ძუალები
ქუეშე
კერძო
მათსა
;
დუღილით
იდუღოს
და
შეგბეს
ძუალებიცა
მისი
შორის
მისსა
.
Verse: 6
ამისთჳს
ამათ
იტყჳს
ადონაი
უფალი
:
ჵ
ქალაქო
მოსისხლეთაო
,
ქალაქო
,
რომლისა
შორის
არს
გესლი
მის
შორის
,
და
გესლი
არ
გამოვიდა
მისგან!
ასოეული
მისი
გამოიღო
,
არა
დავარდა
მის
ზედა
წილი
,
Verse: 7
რამეთუ
სისხლი
მისი
შორის
მისსა
დიოდა
;
მყარკლდეობასა
ზედა
დავაწესე
იგი
,
არა
დავსთხიე
იგი
ქუეყანასა
ზედა
დაბურვად
მას
ზედა
მიწაჲ
,
Verse: 8
აღსლვად
გულისწყრომისა
შურის
საგებელად
,
შურის
საძიებელად
მივეც
სისხლი
მისი
,
მყარკლდეობასა
ზედა
დავაწესე
იგი
არა
დაფარვად
მისსა
.
Verse: 9
ამისთჳს
ამათ
იტყჳს
ადონაი
უფალი
:
ვაჲ
,
ქალაქო
მოსისხლეთაო
,
ოდეს
მეცა
განვამრავლო
შეშაჲ
და
Verse: 10
განვადიდნე
მუგუზნი
და
აღვაგზნა
ცეცხლი
,
რაჲთა
დადნენ
ჴორცნი
და
შემცირდეს
წუენი
და
ძუალნი
შემცხუარდენ
.
Verse: 11
და
დადგეს
ნაკუერცხალთა
მისთა
ზედა
ცალიერი
და
აღეგზნა
,
რაჲთა
დაიწვას
და
განჴურდეს
და
განქარდეს
რვალი
მისი
და
დადნეს
.
Page of ms. Ga: 262r
შორის
მისსა
არაწმიდებაჲ
მისი
და
მოაკლდეს
გესლი
მისი
და
დამდ\აბლდეს
Page of ed. 1709: 182b
გესლი
მისი
.
Verse: 12
და
არ
გამოვიდეს
მისგან
,
მრავალ
არს
გესლი
მისი
და
ჰრცხუენეს
გესლსა
მისსა
Verse: 13
მათ
წილ
,
რომელ
შეიგინებოდე
შენ
,
არა
განსწმიდენ
არაწმიდებისაგან
შენისა
და
არა
განწმიდნეს
არღა
მერმე
,
ვიდრე
არა
აღვავსო
გულისწყრომაჲ
ჩემი
შენ
შორის
.
Verse: 14
მე
უფალი
ვიტყოდე
და
მოვაწიო
და
ვყო
,
არ
დავაყენო
,
არცა
ვერიდო
;
და
არა
ვედრებულ
ვიქმნე
გზათაებრ
შენთა
და
გულისზრახვათაებრ
შენთა
გსაჯო
შენ
, --
იტყჳს
ადონაჲ
უფალი
.
ამისთჳს
მე
გსაჯო
შენ
სისხლთაებრ
შენთა
და
გულისზრახვათაებრ
შენთა
გსაჯო
შენ
,
არაწმიდაჲ
სახელოანი
და
ფრიადი
განმამწარებლობითა
.
Verse: 15
და
იქმნა
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
ჩემდამო
მეტყუელი
;
თქუ
სახლისა
მიმართ
ისრაჱლისა
:
ამათ
იტყჳს
ადონაი
უფალი
:
Verse: 16
ძეო
კაცისაო!
აჰა
მე
მივიხუამ
შენგან
გულისსათქუმელთა
თუალთა
შენთასა
განწყობილისა
შორის
,
არა
იტყებო
,
არცა
იტირო
,
არცა
მოვიდენ
შენდა
ცრემლნი
,
Verse: 17
სულთ-ითქუენ
,
მდუმარო
,
სულთქუმაჲ
სისხლისაჲ
,
გოდებაჲ
წელთაჲ
არს
კაცობრივი
გოდებაჲ
არა
ჰყო
;
არა
იყოს
თმიანობაჲ
შენი
შეთხზულ
შენ
ზედა
,
და
ჴამლნი
შენნი
ფერჴთა
ზედა
შენთა
და
არ
ნუგეშინის-იცე
ბაგეთა
მიერ
მათთა
და
პური
კაცთაჲ
არა
შჭამო
.
Verse: 18
და
ვიტყოდე
ერისა
მიმართ
განთიად
,
ვითარ
სახედ
მამცნო
მე
,
და
მოკუდა
ცოლი
ჩემი
მიმწუხრი
;
და
ვყავ
განთიად
,
ვითარ
სახედ
მებრძანა
მე
.
Verse: 19
და
თქუა
ჩემდამო
ერმან
:
არა
მომითხრობა
ჩუენ
,
რაჲ
არიან
ესენი
,
რომელთა
შენ
ჰყოფ
?
Verse: 20
და
ვთქუ
მათდამი
:
სიტყუაჲ
უფლისაჲ
იქმნა
ჩემდამო
მეტყუელი
:
Verse: 21
თქუ
სახლისა
მიმართ
ისრაჱლისა
:
ამათ
იტყჳს
ადონაი
უფალი
:
აჰა
მე
შეგაგინებ
წმიდათა
ჩემთა
,
ფრტჳნვაჲ
ძალისა
თქუენისაჲ
,
გულისსათქუმელნი
თუალთა
თქუენთანი
და
რომელთათჳს
მორიდ
არიან
სულნი
თქუენნი
,
და
ძენი
Page of ed. 1709: 183a
თქუენნი
და
ასულნი
თქუენნი
,
რომელნი
დაიშთინ\ენით
,
Page of ms. Ga: 262v
მახჳლითა
დაეცნენ
.
Verse: 22
და
ეყოს
,
ვითარ
სახედ
ვყავ
,
პირისაგან
მათისა
არ
ნუგეშინისიცნეთ
და
პური
კაცთაჲ
არა
შჭამოთ
.
Verse: 23
და
ვარჯანი
თქუენნი
თავთა
ზედა
თქუენთა
და
ჴამლნი
თქუენნი
ფერჴთა
შორის
თქუენთა
,
არცა
იტყებნეთ
,
არცა
იტირნეთ
და
დასდნეთ
სიცრუეთა
შინა
თქუენთა
და
ნუგეშინის-ეცით
კაცადმან
ძმასა
თჳსსა
.
Verse: 24
და
იყოს
ეზეკიელ
თქუენდა
ნიშად
და
ყოველნი
,
რაოდენნი
ყვნა
,
ყვენით
,
ოდეს
მოიწინენ
ესენი
და
ცანთ
,
ვითარმედ
მე
ვარ
ადონაი
უფალი
.
Verse: 25
და
შენ
,
ძეო
კაცისაო
,
არა
დღესა
შინა
,
ოდეს
მოვიღო
ძალი
მათი
მათგან
და
სიმაღლე
სიქადულისა
მათისაჲ
,
გულისსათქუმელნი
თუალთა
მათთანი
და
ამაღლებაჲ
სულისა
მათისაჲ
,
ძენი
მათნი
და
ასულნი
მათნი
.
Verse: 26
მოვიდეს
,
განრინებული
მას
დღესა
შინა
,
შენდამო
მითხრობად
შენდა
ყურთა
მომართ
.
Verse: 27
მას
დღესა
შინა
აღეღოს
პირი
შენი
განრინებულისა
მიმართ
და
ისიტყო
და
არა
დაჰყრუნდე
მერმე
და
ცნან
,
ვითარმედ
მე
ვარ
უფალი
და
ვიყო
მე
მათდა
ნიშად
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice, redactio Gelatica
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.