და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო მეტყუელი:
ძეო კაცისაო, მიუთხარ მითხრობაჲ და თქუ იგავი სახლისა Page of ed. 1709: 170b მიმართ ისრაჱლისა.
და სთქუა: ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: არწივი დიდი, ქველნაბრდღუენი, ფრთადიდი, ხანიერი განვრცობითა, მკლავმაგარი, სავსე ფრჩხილებითა, რომელსა აქუს მიმართებაჲ შესლვად ლიბანედ, და შევიდა და მიიხუნა ურჩეუელესნი ნაძჳსანი,
მწუერვალნი სიჩჩოჲსა მისისანი მოჰფხანნა და მოიხუნა იგინი ქუეყანად ქანაანისა, ქალაქსა შინა მოზღუდვილსა დასხნა იგინი.
და მოიღო თესლისაგან ქუეყანისა და მისცა იგი ველად ნერგი წყალსა ზედა მრავალსა და ძირნი მისნი მას ზედა იყვნენ, ზედა-სახედავებად დააწესნა იგინი.
და აღმოსცენდა და იქმნა ვენაჴად უძლურად და კნინად სიდიდითა და სახედავად მისსა და რტონი მისნი მის ზედა და ძირნი მისნი ქუეშე კერძო მისსა იყვნეს; და იქმნა ვენაჴად და ყვნა წიდნენი და განვრცნა ბაბილონი მისნი.
და იქმნა სხუაჲ არწივი დიდი, ფრთადიდი და მრავალი ფრჩხილებითა; და აჰა ვენაჴი იგი, გარე-მოხუეული მისდამი, და ძირნი მისნი მისსა მიმართ და რტონი მისნი გამოუვლინნა მას მორწყვად იგი მასკნესა თანა მორჩისაგან ნერგობისა მისისა.
ველსა ზედა კარგსა, წყალთა შორის მრავალთა, ეგერა განპოხნების ყოფად მორჩთა და გამოღებად ნაყოფსა, ყოფად ვენაჴად დიდად.
ამისთჳს არქუ მათ, იტყჳს ადონაი უფალი: უკუეთუ წარიმართოს, არა ძირნი სიჩჩოჲსა მისისანი და ნაყოფი მისი დალპეს და განჴმენ ყოველნი პირველაღმონაცენნი მისნი; და არა მკლავითა დიდითა, არცა ერითა მრავლითა ვყო მოფხურაჲ მისი ძირთაგან მისთა.
და აჰა განპოხნების, ნუსადა წარიმართოს, არა მობერვასა თანა ქარისა ცხელისასა განჴმესა სიჴ\მელითა Page of ed. 1709: 171a მასკნესა თანა აღმოსავალისა მისისასა და ნერგობაჲ მისი განჴმეს?
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო მეტყუელი:
ძეო კაცისაო, არქუ უკუე სახლსა ამას განმამწარებელსა: არა უწყით, რაჲ არიან ესენი? თქუ მათდამი: აჰა მოვალს მეფჱ ბაბილონისაჲ ისრაჱლსა ზედა და მიიღოს მეფე მისი და მთავარნი მისნი და წარიყვანნეს იგინი თავისა თჳსისა თანა ბაბილონდ.
და მიიღოს თესლისაგან მეფობისაჲსა და დადვას მის თანა აღთქუმაჲ და შეიყვანოს იგი წყევასა შინა და წინამძღუარნი ქუეყანისანი მიიხუნეს
ქმნად სამეფოდ უძლურად ყოვლითურთ არამაღლებად, არამედ დამარხვად აღთქუმაჲ მისი და დამტკიცებად იგი.
და განდგეს მისგან განვლინებად მიმთხრობელთა ეგჳპტედ, რაჲთა მოსცენ მას ცხენები და ერი მრავალი. უკუეთუ წარემართოს, ანუ განერეს მოქმედი წინააღმდგომთაჲ? და გარდამავალი აღთქუმისაჲ უკუეთუ ცხონდეს?
ცხოველ ვარ მე, -- იტყჳს ადონაჲ უფალი, არა თუ ადგილსა შინა რომელსა მეფე, მეფემყოფელისა მისისა, რომელმან უპატიო-ყო ფიცი ჩემი და რომელი გარდაჰჴდა აღთქუმასა ჩემსა, მის თანა საშუალ ბაბილონისა აღესრულოს.
არა ძალითა დიდითა, არცა ერითა მრავლითა ხოლო ყოს მისდა მიმართ ფარაო ბრძოლაჲ ლაშქრის მოდგმითა და შენებითა ისრის საყენებელთაჲთა აღებად სულთა მრავალთა.
და შეურაცხყო ფიცი Page of ms. Ga: 255r გარდასლვითა მცნებისაჲთა და აჰა მივეც ჴელი მისი და ყოველნი ესე უყვენ მას; არა განერეს.
ამისთჳს ვთქუ: ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: ცხოველ ვარ მე! უკუეთუ არა აღთქუმაჲ ჩემი, რომელსა გარდაჰჴდა, და ფიცი ჩემი, რომელი შეურაცხ-ყო, და მივსცე იგი თავისა მიმართ მისისა.
და გარ\დავჰფინო Page of ed. 1709: 171b მის ზედა ბადე ჩემი და მოსრულდეს გარე-მოდგომასა შინა მისსა; და შთავაწიო იგი ბაბილონდ და განვისაჯო მის თანა მუნ სიცრუისათჳს მისისა, რომელი იცრუა ჩემდამო.
ყოველთა მიერ ლტოლვათა მისთა და ყოველნი რჩეულნი მისნი ყოველსა შინა წყობასა მისსა მახჳლისა მიერ დაეცნენ და ნეშტნი მისნი ყოვლისა ქარისა მიმართ განვსთესნე; და, სცნათ, ვითარმედ მე უფალი ვიტყოდე.
ამისთჳს ამათ იტყჳს ადონაი უფალი: და მოვიღო მე რჩეულთაგან ნაძჳსა, მაღლისა თხემისაგან, და მივსცე თავისაგან მწუერვალთა მისთაჲსა, გულისაგან თხემისა მისისა მოვკაფო და დავჰნერგო მთასა ზედა მაღალსა მე.
და დამოვჰკიდო იგი მთასა ზედა განსაცხრომელსა ისრაჱლისასა და დავჰნერგო იგი და გამოიღოს მორჩი და ყოს ნაყოფი და იყოს ნაძუად დიდად და განისუენებდეს ქუეშე მისსა ყოველი ქათამი და ყოველმან მფრინველმან ქუე საგრილსა რტოთა მისთასა განისუენოს და რტონი მისნი კუალად-მოეგნენ.
და ცნან ყოველთა ხეთა ველისათა, ვითარმედ მე ვარ უფალი, რომელი დაგამდაბლებ ხესა მაღალსა და აღგამაღლებ ხესა მდაბალსა და განვაჴმობ ხესა ნედლსა და განვამორჩებ ხესა ჴმელსა, მე უფალმან ვთქუ და ვყო.
