და შენ, ძეო კაცისაო, მოიღე თავისა შენისა ალიზი და დასდვა იგი წინაშე პირსა შენსა და გამოსწერო მას ზედა ქალაქი იერუსალჱმი.
და მისცე მას ზედა გარემოცვაჲ და აღაშენნე მას ზედა წინ-საბრძოლებნი და გარე მოადგა მას ზედა პატნეზი და მისცე მის ზედა ბანაკები და განაწყო მის ზედა მოისრები გარემოჲს;
და შენ მოიღე თავისა შენისა ტაფაკი რკინისაჲ და დასდვა იგი, ვითარცა ზღუდე რკინისაჲ, საშუალ შენსა და საშუალ ქალაქისა; და განჰმზადო პირი შენი მის ზედა და იყოს შეყენ\ებულობასა Page of ed. 1709: 135b შინა და შეაყენო იგი. სასწაულ არს ესე ძეთა ისრაჱლისათა.
და შენ დასწევ გუერდსა შენსა ზედა მარცხენესა და დაჰსხნე სიცრუენი ძეთა ისრაჱლისათანი მას ზედა რიცხჳსაებრ დღეთა ერგასისთა და ასთაჲსა, რომელთა სწვე მას ზედა, და მოიხუნე სიცრუენი მათნი.
და მე მიგცენ შენ ორნი სიცრუენი მათნი რიცხუად ოთხმეოცდაათთა და სამასთა დღეთად და მოიხუნე სიცრუენი სახლისა ისრაჱლისანი.
და შეასრულნე იგინი და დასწვე გუერდსა შენსა ზედა მარჯუენესა მეორედ და მოიხუნე სიცრუენი სახლისა იუდაჲსნი ორმეოცთა დღეთა, დღე წელიწდად დაგისხენ შენ იგინი.
და შეყენებად იერუსალჱმისა განჰმზადო პირი შენი და მკლავი შენი განიმტკიცო და წინაწარჰმეტყუელვადე მის ზედა.
მე აჰა მივსცენ შენ ზედა საკრველნი და ნუ გარდაიქცევი გუერდისაგან შენისა გუერდსა ზედა შენსა, ვიდრემდის აღესრულნენ დღენი შეყენებულებისა შენისანი.
და შენ, ძეო კაცისაო, მოიღე თავისა შენისა იფქლნი და ქრთილნი და ცერცჳ და ოსპნი და ფეტჳ და ასლი და შთაასხნე იგინი ჭურჭელსა კეცისასა და შეჰქმნნე იგინი თავისა შენისა პურად რიცხჳისაებრ დღეთაჲსა, რომელთა შენ სწვე გუერდსა შენსა ზედა; ოთხმეოცდაათთა და ასთა დღეთა Page of ms. Ga: 253r შჭამდე შენ მათ.
და ჭამადსა შენსა, რომელსა შჭამდე სასწორით ოცთა სიკლათა დღივ, ჟამითგან ვიდრე ჟამამდე სჭამდე მათ.
და წყალსა წყვით ჰსუმიდე, მეექუსედი დორაკისაჲ ჟამითგან ვიდრე ჟამამდე ჰსუა.
და ყუერბეულად ქრთილისად შჭამნე შენ იგინი და ფუნესა შინა სკორისა კაცობრივისასა დაჰფლნე იგინი წინაშე თუალთა მათთა.
და სთქუა: ამათ იტყჳს უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ: ესრეთ ჭამდენ ძენი ისრაჱლისანი პურსა მათსა არაწმიდასა წარმა\რთთა Page of ed. 1709: 156a შორის, სადა განვაბნინე იგინი მუნ.
და ვთქუ: ნუსადა, უფალო ღმერთო ისრაჱლისაო! აჰა სული ჩემი არშეგინებულ არს არაწმიდებისა მიერ და მძორი და ნამჴეცავი არ მიჭამიეს შობით ჩემითგან ვიდრე აქამდე, არცა შესრულ არს პირსა ჩემსა ყოველი ჴორცი ბილწი და შეგინებული.
და თქუა ჩემდამო: აჰა მიგეც შენ ფუნე ზროხათაჲ ფუნისა წილ კაცობრივისა და შეჰქმნნე პურნი შენნი მას ზედა.
და თქუა ჩემდამო: ძეო კაცისაო, აჰა მე შევმუსრო ძალი პურისაჲ იერუსალჱმს შინა და ჭამდენ პურსა სასწორით და ნაკლულევანებით და წყალსა წყვით და უჩინოქმნით სუმიდენ,
რაჲთა ნაკლულევან პურითა და წყლითა იქმნენ და უჩინო იქმნას კაცი და ძმაჲ მისი და დადნენ სიცრუეთა შინა მათთა.
