და იქმნა, ვითარცა დაცხრა იერემია, მეტყუელი ერისა მიმართ ყოველთა ამათ სიტყუათა უფლისა ღმრთისა მათისათა, რომელ მოავლინნა უფალმან ღმერთმან მათა ყოველნი სიტყუანი ესე,
და თქუა აზარია, ძემან მაასესმან და იოანან, ძემან კარიესმან, და ყოველთა მამაკაცთა ამპარტავანთა, მეტყუელთა იერემიაჲსთა, მთქუმელთა: ტყუილ არს. არ მოგავლინა შენ უფალმან ჩუენდა მომართ, მეტყუელმან: ნუ შეხუალთ ეგჳპტედ დამკდრებად მუნ;
არამედ ბარუქ, ძე ნირისი, აღგძრავს შენ ჩუენდა მომართ, რაჲთა მიმცნეს ჩუენ ჴელთა ქალდეველთასა მოკუდენად ჩუენდა და განსახლვად ჩუენდა ბაბილონდ.
და არა ესმინა იონან, ძე კარიესი, და ყოველნი მთავარნი ძალისანი და ყოველნი ერი ჴმასა უფლისასა დაშენებად იუდას შორის.
და მიიყვანნა იონან, ძემან კარიესმან და ყოველთა მთავართა ძალისათა ყოველნი დაშთომილნი იუდაჲსნი, უკმოქცეულნი ყოველთაგან ნათესავთა, სადა განთესულ იყვნეს, მუნ დამკჳდრებად ქუეყანასა იუდაჲსსა.
მამები და დედები და ჩჩჳლები და ერი და ასულნი მეფისანი და სულნი, რომელნი დაუტევნა ნაბუზარდან მთავარ-ქონდაქარმან გოდოლიაჲს თანა ძისა აქიკამისსა, ძისა საფანისსა, და იერემია წინაჲსწარმეტყუელი და ბარუქ ძე ნირისი.
და შთავიდეს ეგჳპტედ არსმენისა მიერ მათგან ჴმისა უფლისასა და მივიდეს ვიდრე ტაფნადმდე.
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲს მიმართ ტაფნას შინა, მეტყუელი:
მოიხუენ თავისა შენისად ქვანი დიდნი და დამალენ იგინი მალულსა შინა და ალიზსა შორის წინა-კართა თანა სახლისა Page of ed. 1709: 119b ფარაოჲსთა ტაფნას შინა, წინაშე თუალთა ძეთა იუდაჲსთა,
და ჰრქუა: ესრეთ თქუა უფალმან ძალთამან, ღმერთმან ისრაელისამან: აჰა მე მივავლინო და მოვიყვანო ნაბუქოდონოსორ მეფე ბაბილონისაჲ, მონაჲ ჩემი, და დადგას საყდარი მისი ზედა კერძო ქვათა ამათ, რომელნი დავმალენ. და დასხნეს საჭურველნიცა მისნი ზედა კერძო მათსა და აღიხუნეს საჭურველნი მისნი მათგან.
და შევიდეს და მოსრას ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ, რომელნი სიკუდიდ, სიკუდილსა, და რომელნი განსახლვად, განსახლვასა და რომელნი მახჳლად, მახჳლსა.
და აღატყინოს ცეცხლი სახლებსა შინა ღმერთთა მათთასა და დაცეცხლნეს იგინი და განტისნოს ქუეყანით ეგჳპტისაჲ, ვითარცა განსტისნავს მწყემსი სამოსელსა თჳსსა და განვიდეს მშჳდობით.
და შემუსრნეს სუეტნი მზისქალაქისანი ენონს შინანი და სახლნი ღმერთთა მათთანი დაწუნეს ცეცხლითა.
