და მოუჴდეს ყოველნი მთავარნი ძლიერებისანი და იონან, ძე კარესი, და აზარია, ძე მაასესი, და ყოველი ერი კნინითგან დიდამდე [2] იერემიას წინაჲსწარმეტყუელსა და ჰრქუეს მას:
დავარდინ წყალობაჲ ჩუენი წინაშე პირისა შენისა, და ილოცე წინაშე უფლისა მიმართ ღმრთისა ნეშტთა Page of ed. 1709: 118a ამათთჳს, რამეთუ დავშთით მცირედნი მრავალთაგან, ვითარცა თუალნი შენნი ხედვენ.
და გჳთხარნ ჩუენ უფალმან ღმერთმან გზაჲ, რომელსა ვიდოდით მას ზედა, და სიტყუაჲ, რომელ ვყოთ.
და ჰრქუა მათ იერემია წინაჲსწარმეტყუელმან: მესმა, აჰა მე ვილოცო თქუენთჳს უფლისა მიმართ ღმრთისა ჩუენისა სიტყუათაებრ თქუენთა, და იყოს, სიტყუაჲ, რომელიცა მომიგოს უფალმან, მიგითხრა თქუენ, არა დავფარო თქუენგან თქუმაჲ.
და მათ ჰრქუეს იერემიას: იყავნ უფალი ჩუენდა მოწამედ მართლად და სარწმუნოდ, ვითარმედ ყოვლისა სიტყჳსაებრ, რომლითაცა მოგივლინოს შენ უფალმან ღმერთმან ჩუენდა მომართ, ეგრეთ ვყოთ.
და ღათუ კეთილად და ღათუ ბოროტად ჴმისა უფლისა, ღმრთისა ჩუენისა, რომლისა ჩუენ მიგავლენთ შენ მისსა, ვისმინოთ, რაჲთა უმჯობეს იყოს ჩუენდა, რამეთუ ვისმინოთ ჴმისა უფლისა ღმრთისა ჩუენისა.
და იქმნა, შემდგომად დღეთა ათთასა იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲს მიმართ.
და მოუწოდა იერემია იოანანს, ძესა კარიესსა, და მთავართა ძლიერებისათა მისთანათა და ყოველსა ერსა კნინითგან მიდიდადმდე.
და ჰრქუა მათ: ესრეთ თქუა უფალმან ღმერთმან ისრაელისამან რომლისა-იგი მიმავლინეთ მე დათხევად წყალობაჲ წინაშე მისსა.
უკუეთუ მსხდომარენი სხდეთ ქუეყანასა ამას შინა, აღგაშენნე თქუენ და არა დაგარღჳნე და დაგნერგნე თქუენ და არა აღმოგფხურნე, რამეთუ დაცხრომილ ვარ ბოროტთაგან, რომელნი გიყვენ თქუენ.
ნუ გეშინინყე პირისაგან მეფისა ბაბილონისა, რომლისა თქუენ გეშინის; პირისაგან მისისა ნუ გეშინისყე, თქუა უფალმან, რამეთუ თქუენ თანა ვარ განრინებად თქუენდა და ცხოვნებად თქუენდა ჴელისაგან მისისა.
და მე გცე თქუენ წყალობაჲ და შეგიწყალნე თქუენ და მიგაქცინე თქუენ ქუეყანად თქუენდა.
და უკუეთუ იტყჳთ თქუენ: არა დავსხდეთ ქუეყანასა ამას შინა არსმენისათჳს ჴმისა უფლისა Page of ed. 1709: 118b ღმრთისა ჩუენისასა.
ვითარმედ ქუეყანად ეგჳპტისა შევიდეთ და არა ვიხილოთ ბრძოლაჲ და ჴმაჲ საყჳრისჲ არა ვისმინოთ და პური არა გუშიოდის, და მუნ დავეშენნეთ.
ამისთჳს ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ ნე[შ]ტთა იუდაჲსთა: ესრეთ თქუა უფალმან ძალთა[მან], ღმერთმან ისრაელისამან: უკუეთუ თქუენ მისცეთ პირი თქუენი ეგჳპტედ მიმართ და შეხვდეთ მუნ დაშენებად.
და იყოს, მახჳლი რომლისა თქუენ გეშინის პირისაგან მისისა, გპოვნეს თქუენ ქუეყანასა შინა ეგჳპტისასა; და სიყმილი შენი, რომლისა თქუენ სიტყუაჲ გაქუსყე სივლტოლად პირისაგან მისისა, გეწიოს თქუენ უკანა თქუენსა ეგჳპტეს შინა; და მუნ მოჰკუდეთ.
და იყვნენ ყოველნი კაცნი და ყოველნი სხუანი ნათესავნი, მოსრულნი პირითა მათითა ქუეყანად ეგჳპტისა დამკჳდრებად მუნ, და მოაკლდენ მახჳლისა მიერ და სიყმილისა მიერ, და არა იყოს მათი არავინ განრინებულ ბოროტთაგან, რომელთა მე მოვაწევ მათ ზედა.
რამეთუ ესრეთ თქუა უფალმან ძალთამან, ღმერთმან ისრაელისამან: ვითარცა დასწუთა გულის-წყრომაჲ ჩემი დამკჳდრებულთა ზედა იერუსალემისათა, ეგრეთ დაგწუთეს გულის-წყრომაჲ ჩემი თქუენ ზედა შესლვასა თქუენსა ეგჳპტედ, და იყვნეთ უვალად და ჴელისქუეშეებ და საწყევარად და საყუედრელად და არა იხილოთ არღა მერმე ადგილი ესე.
ასრეთ თქუა უფალმან თქუენ ზედა, დაშთომილთა იუდაჲსთა: ნუ შეხუალთ ეგჳპტედ. და აწ მცნობელთა ცანთ, რამეთუ მე შეგწამებ თქუენ.
ვითარმედ ბოროტი ჰყავთ სულთა შინა თქუენთა, მიმავლენელთა ჩემთა და მეტყუელთა ჩემთა: ილოცე ჩუენთჳს უფლისა მიმართ და ყოველთაებრ, რაოდენნიცა გრქუნეს შენ უფალმან, გჳთხარ ჩუენ და ვყვნეთ.
და გითხარ თქუენ დღეს, და არა ისმინეთ ჴმისა უფლისა ღმრთისა თქუენისაჲ, რომლითა მომავლი\ნა Page of ed. 1709: 119a მე თქუენდა;
და აწ უწყოდეთ, რამეთუ მახჳლისა მიერ და სიყმილისა მიერ და სიკუდილისა მიერ მოაკლდეთ ადგილსა შინა, რომელთა თქუენ ილოცავთ შესლვად, დამკჳდრებად მუნ.
