სიტყუაჲ, ქმნილი იერემიაჲს მიმართ უფლისა მიერ, და ნაბუქოდონოსორ მეფე ბაბილონისაჲ და ყოველი ლაშქარი მისი და ყოველნი მეფობანი ქუეყანისა მთავრობისა მისისანი და ყოველნი ერნი ჰბრძოდეს რაჲ იერუსალიმსა ზედა და ყოველთა ქალაქთა იუდაჲსთა.
ესრეთ თქუა უფალმან ისრაილისამან: ვლე სედეკიაჲს მიმართ. მეფისა იუდაჲსსა, და სთქუა მას მათდამი: ესრეთ თქუა უფალმან: გამც\ემით Page of ed. 1709: 108a განეცეს ქალაქი ესე ჴელთა მეფისა ბაბილონისათა. და გამოიღოს იგი და დაწუას იგი ცეცხლითა.
და შენ არ განერე ჴელისაგან მისისა, რამეთუ შეპყრობით შეპყრობილ იქმნე და ჴელთა მისთა მიეცე, და თუალთა შენთა თუალნი მისნი იხილნენ, და პირი მისი პირისა შენისა თანა იტყოდის, და ბაბილონდ შეხჳდე.
არამედ ისმინე სიტყუაჲ უფლისაჲ, სედეკია, მეფეო იუდაჲსო: ესრეთ თქუა უფალმან, არა მოჰკუდე მახჳლითა.
მშჳდობით მოჰკუდე, და ვითარცა სტიროდეს მამათა შენთა, მეფე-ყოფილთა უპირატეს შენსა, ეგრეთ გტიროდინ შენცა: ვაჲ ვაჲ, უფალო! და ჯოჯოხეთამდე გეტყებდენ შენ, რამეთუ დიდნი ვთქუენ, თქუა უფალმან.
და იტყოდა იერემია წინაჲსწარმეტყუელი სედეკიაჲს მიმართ, მეფისა იუდაჲსსა, ყოველთა ამათ სიტყუათა იერუსალიმს შინა.
და ძალი მეფისა ბაბილონისაჲ ჰბრძოდა იერუსალიმს ზედა და ქალაქთა ზედა იუდაჲსთა: დაშთომილთა ლაქისა ზედა და აზიკასა, რამეთუ ესენი დაშთეს ქალაქთა შორის იუდაჲსთა ქალაქნი მტკიცენი.
სიტყუაჲ, ქმნილი იერემიაჲსა მიმართ უფლისა მიერ შემდგომად სრულ ყოფისა მეფისა სედეკიაჲსაგან აღთქუმასა ერისა მიმართ იერუსალიმს შინაჲსა წოდებისათჳს მიტევებისა.
რაჲთა განავლინოს კაცადმან ყრმაჲ თჳსი და კაცადმან ყრმაჲ თჳსი ებრაელი და ებრაელაჲ, თავისუფალნი რაჲთა არა ჰმონებდენ იგინი კაცსა იუდაჲსაგან, ძმასა მათსა:
და მოიქცეს ყოველნი დიდებულნი და ყოველი ერი, შესრულნი აღთქუმასა თანა განვლინებად კაცადი ყრმისა თჳსისა და კაცადი ყრმაა[ჲსა] თჳსისა, კაცი ებრაელი, დედაკაცი ებრაელი, რაჲთა არ დაიმონნენ იგინი მერმე: და ისმინეს და განავლინნეს.
და მოაქ[ც]იეს შემდგომად განვლინებისა მის და უკუნ-იქცნეს ყრმანი და ყრმა\ანი, Page of ed. 1709: 108b რომელნი განევლინნეს თავისუფლად და დაუტევებდეს მათ ყრმებად და ყრმააებად.
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ იერემიაჲს მიმართ, მეტყუელი.
ესრეთ [13] თქუა უფალმან ღმერთმან ისრაილისამან: მე დავდევ აღთქუმაჲ მამათა თქუენთა მიმართ, როელსა დღესა განმარინებ მათ ქუეყანისაგან ეგჳპტისაჲსა, სახლისაგან მონებისა, მეტყუელი.
ოდეს განესრულოს შჳდი წელი, განავლინო ძმაჲ შენი ებრაელი, რომელ მოგეყიდოს შენ და გიქმოდის შენ ექუს წელ, და განავლინო იგი თავისუფლად შენგან. და არა მერჩდეს მე მამანი თქუენნი და არა მოყვეს ყური მათი.
და მოიქეცით დღეს ქმნად სიწრფოჲ წინაშე თუალთა ჩემთა, წოდებად კაცადისაგან მიტევებაჲ მოყუსისა თჳსისა და სრულ ჰყავთ აღთქუმაჲ წინაშე პირსა ჩემსა სახლსა შინა, სადა წოდებულ არს სახელი ჩემი მის ზედა.
და მიაქციეთ და შეაბილწეთ სახელი ჩემი უკუნ-ქცევით კაცადისაგან ყრმისა თჳსისა და კაცადისაგან ყრმააჲსა თჳსისა, რომელნი განავლინენით თავი უფლად სული მათი და დაიმორჩილენით იგინი ყოფად თქუენდა ყრმებად და ყრმააებად.
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი: თქუენ არა ისმინეთ ჩემი წოდებად მიტევებაჲ კაცადმან ძმისა თჳსისაჲ და კაცადმან მოყუსისა თჳსისაჲ. აჰა მე გიწოდ[ე] თქუენ მიტევებად, თქუა უფალმან, მახჳლისადმი და სიკუდილისა და სიყმილისა.
და მიგცნე თქუენ განსათესველად ყოველთა მეფობათა ქუეყანისათა და მივსცნე კაცნი იგი. გარდამავალნი მცნებისა ჩემისანი არდამამტკიცებელსი სიტყუათა აღთქუმისა ჩემისათა, რომელ ყვეს წინაშე პირსა ჩემსა: ჴბოჲ რომელ ქმნეს საქმედ მისა, და გარდამავალნი შორის ორ განკუეთილებასა მისსა,
მთავართა იუდაჲსთა და მთავართა იერუსალიმისათა, Page of ed. 1709: 109a ძლიერთა და მღდელთა და ყოველმან ერმან ქუეყანისამან, განმვლელთა საშუალ ორ განკუეთილებათა ჴბოჲსათა.
და მივსცნე იგინი ჴელსა მეძიებელთა სულისა მათისათასა და ჴელსა მტერთა მათთასა და მივსცნე მძორნი მათნი საჭმელად მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა.
და სედეკია, მეფე იუდაჲსაჲ და მთავარნი მისნი მივსცნე ჴელსა მტერთა მათთასა და ჴელსა მეძიებელთა სულისა მათისათასა და ჴელსა ძალისა მეფისა ბაბილონისასა, მლტოლველნი მათგან.
აჰა მე უწესო მათ, იტყჳს უფალი, და უკმოვაქცინე იგინი ქალაქად ამად, და მბრძოლისმყოფელთა მის ზედა დაიპყრან იგი და დაწუან ცეცხლითა, და ქალაქნი იუდაჲსნი, მივსცნე იგინი განსაქარვებლად არყოფისათჳს მკჳდრთაჲსა.
