სიტყუაჲ, რომელი იყო იერემიაჲს მიმართ უფლისა მიერ, და ჰრქუა:
დადეგ ბჭეთა სახლისა უფლისათა და აღმოიკითხე სიტყუაჲ ესე და არქუ: ისმინეთ სიტყუაჲ უფლისაჲ ყოველმან იუდეამან, რომელნი შეხუალთ ბჭეთა ამათ თაყუანისცემად უფლისა.
ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ, ღმერთი ისრაილისაჲ: განჰმართენით გზანი თქუენნი და სიმარჯუენი თქუენნი, და დაგამკჳდრნე თქუენ შორის ადგილსა ამას.
ნუ ესავთ თავთა თჳსთა სიტყუათა ზედა მტყუართა, ვითარმედ რაჲთურთით არას მარგებენ ჩუენ მეტყუელნი: ტაძარი უფლისაჲ, ტაძარი უფლისაჲ არს.
რამეთუ უკუეთუ განმმართებელთა განჰმართნეთ გზანი თქუენნი და სიმარჯუენი თქუენნი, და მყოფელთა ჰყოთ მსჯავრი შორის კაცისა და შორის მოყუსისა მისისა.
და მწირსა და ობოლსა და ქურივსა არა ჰმძლავრობდეთ და სისხლსა უბრალოსა არა დასთხევდეთ ადგილსა ამას შინა და შემდგომად ღმერთთა უცხოთასა არა ხჳდოდით განბოროტებად თქუენდა.
და დაგამკჳდრნე თქუენ ადგილსა შინა თქუენსა,' ქუეყანასა ზედა, რომელი მივეც მამათა თქუენთა საუკუნითგან და ვიდრე საუკუნომდე.
ხოლო უკუეთუ თქუენ ესვიდეთ სიტყუათა მიმართ ცუდთა, ვინაჲ არას ირგებთ,
და ჰმკლველობდეთ და იმრუშებდეთ და იპარვიდეთ და ჰფუცვიდეთ უსამართლოსა ზედა და უკუმევდეთ ბაალსა და ხჳდოდით შემდგომად ღმერთთა უცხოთა, რომელთა არა უწყით (ბოროტ-ყოფაჲ თქუენდად).
და მოხუედით და დასდეგით წინაშე ჩემსა სახლსა შინა, სადა წოდებულ არს სახელი ჩემი მას ზედა, და სთქუთ: განვეშორენით ქმნად ყოველთა ამათ საძა\გელებათა Page of ed. 1709: 72b .
ნუ ქუაბ ავაზაკთა სახლი ჩემი, რომელსა ზედა წოდებულ არს სახელი ჩემი მას ზედა მუნ წინაშე თქუენსა? და აჰა ვიხილე, იტყჳს უფალი.
რამეთუ ხჳდოდეთ ადგილსამე ჩემისა სილომს შინაჲსა, რომელსა დაიკარვა სახელმან ჩემმან მის ზედა მუნ უწინარეს, და იხილეთ, რანი უყვენ მას პირისაგან უკეთურებისა ერისა ჩემისა ისრაილისა.
და აწ, ამის წილ რომელ ჰქმნენით ყოველნი ესე საქმენი, და ვიტყოდე თქუენდამი, განთიად ვიტყოდე, და არა ისმინეთ ჩემი, თქუა უფალმან [14] და გიწოდეთ თქუენ, და არა მომიგეთ.
მეცა უკუე უყო სახლსა ამას, რომელსა წოდებულ არს სახელი ჩემი მას ზედა, რომლისამი თქუენ ესავთ მის ზედა, და ადგილსა, რომელი მიგეც თქუენ და მამათა თქუენთა, ვითარ-იგი უყავ სილომსა.
და განგყარნე თქუენ პირისაგან ჩემისა, ვითარცა განვყარენ ძმანი თქუენნი, ყოველი თესლი ეფრემისი.
და შენ ნუ ილოცავ მწედ ერისა ამის[თჳს] და ნუ იოხ შეწყალებად მათდა და ნუ ილოცავ და ნუ მოხუალ ჩემდა ამათთჳს, რამეთუ არა ვისმინო.
ანუ არა ჰხედავ, რასა ეგენი ჰყოფენ ქალაქთა შორის იუდაჲსთა და გზათა შორის იერუსალიმისათა.
ძენი მათნი შეჰკრებენ შეშათა, და მამანი მათნი აღატყინებენ ცეცხლსა და ცოლნი მათნი ნაყენ ცმელსა ქმნად ხავონანი ძალთა ცისათასა და უგნეს საგებნი ღმერთთა უცხოთთა, რაჲთა განმარისხონ მე.
მე ნუ განმარისხებენა იგინი? თქუა უფალმან; არა თავთა თჳსთა, რაჲთა ჰრცხუენნეს პირთა მათთა?
ამისთჳს ამას იტყჳს უფალი: აჰა რისხვაჲ და გულისწყრომაჲ ჩემი განეფინოს ადგილსა ამას ზედა და კაცთა ზედა და საცხოვართა და ყოველსა ზედა ხესა ველისასა და ყოველთა ზედა ნაშრომთა ქუეყანისათა და აღეგზნას და არა დაშრტეს.
ამათ იტყჳს უფალი ძალთაჲ, Page of ed. 1709: 80=73a ღმერთი ისრაილისაჲ: ყოვლად-დასაწუელნი თქუენნი შეკრიბენით მსხუერპლთა თქუენთა თანა და ჭამეთ ჴორცი.
რამეთუ არა ვთქუ მამათა მიმართ თქუენთა და არა ვამცენ მათ დღესა, რომელსა შინა აღმოვიყვანენ იგინი ქუეყანისაგან ეგჳპტისა ყოვლად-დასაწუელთათჳს მსხუერპლთა.
არამედ ესე სიტყუაჲ ვამცენ მათ, მეტყუელმან დღესა, რომელსა შინა აღმოვიყვანენ: ისმინეთ ჴმისა ჩემისაჲ, და ვიყო მე თქუენდა ღმრთად, და თქუენ იყვნეთ ჩემდა ერად და ვიდოდეთ ყოველთა ზედა გზათა ჩემთა, რომელნიცა გამცნენ თქუენ, რაჲთა კეთილ იყოს თქუენდა.
და არა ისმინეს ჩემი, არცა მოყვეს ყური მათი, არამედ ვიდოდეს მოგონებათა შინა გულისა მათისათა ბოროტისათა და იქმნნეს უკუმართთამი და არა წარმართისამი.
რომლით დღითგან გამოვიდეს მამანი მათნი ქუეყანით ეგჳპტით და ვიდრე დღისამდე ამის, და გამოვავლინენ თქუენდამო ყოველნი მონანი ჩემნი წინაჲსწარმეტყუელნი, დღისი და ცისკარსა და მივავლინე.
და არა ისმინეს ჩემი და არა მოყვეს ყური მათი და განიფხეს ქედი მათი უფროჲს მამათა მათთასა.
და ჰრქუა მათ სიტყუაჲ ესე, და არა ისმინონ შენი, ხადოდი მათ, და არარაჲ მიგაგონ შენ.
და ჰრქუა მათ: ესე ნათესავი, რომელმან არა ისმინა ჴმისა უფლისა ღმრთისა მისისაჲ, არცა შეიწყნარა წურთილებაჲ, მოაკლდა სარწმუნოებაჲ და მოღებულ არს ჭეშმარიტებაჲ პირისაგან მათისა.
აღპარსე თავი შენი და განაგდე და აღიღე ბაგეთა ზედა გლოაჲ, რამეთუ აგამოუცდელა უფალმან და განიშორა ნათესავი მოქმედი ამათი.
რამეთუ ქმნეს ძეთა იუდაჲსთა ბოროტი წინაშე ჩემსა, იტყჳს უფალი, და აწ ესხნეს საძაგელნი მათნი შორის სახლისა, რომლისა წოდებულ არს სახელი ჩემი მის ზედა შეგინებად მისსა.
და აღაშენეს ბომონი ტაფეთისი, რომელ არს Page of ed. 1709: 80=73b ჴევსა შინა ძისა ენნომისსა დაწუად ძეთა მათთა და ასულთა მათთა ცეცხლისა მიერ, რომელი არა ვამცენ მათ, არცა მოვიდა გულსა შინა ჩემსა.
ამისთჳს აჰა დღენი მოვლენ, იტყჳს უფალი, და არღა თქუან მერმე ბომონი ტაფეთისი და ჴევი ძისა ენნომისი, არამედ ჴევი მოწყუედილთაჲ, და დაჰფლნენ ტაფეთს შინა არყოფისათჳს ადგილისა.
და იყვნენ მკუდარნი ამის ერისანი საჭმელ მფრინველთა ცისათა და მჴეცთა ქუეყანისათა, და არა იყოს წარმდევნელი.
და მოვაკლო ქალაქთაგან იუდაჲსთა და საგზაურთაგან იერუსალიმისათა ჴმაჲ კეთილ მშუებიარისაჲ და ჴმაჲ მოხარულისაჲ, ჴმაჲ სიძისაჲ და ჴმაჲ სძლისაჲ, რამეთუ მოსაოჴრებელად იყოს ყოველი ქუეყანაჲ.
