Page of ed. 1709: 63b სიტყუაჲ ღმრთისაჲ, რომელი იქმნა იერემიაჲს ზედა, ქელკიანისა მღდელთაგანისა, რომელი მკჳდრ იყო ანათოთს შინა, შორის ქუეყანასა ბენიამენისსა.
რომელი იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ მისდა მიმართ დღეთა შინა იოსიაჲსთა, ძისა ამონისთა, მეფისა იუდაჲსთა: წელსა მეათცამეტესა მეფობისა მისისასა.
და დღეთა შინა იოაკიმისთა, ძისა იოსიაჲსთა, მეფისა იუდაჲსთა, და მიაღსასრულამდე მეათერთმეტისა წლისა სედეკიაჲსსა, ძისა იოსიაჲსსა, მეფისა იულადჲსსა, ვიდრე ტყუეობამდე იერუსალიმისა მეხუთესა შინა თთუესა.
და იყო სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, მეტყუელი:
პირველ ჩემგან აღზელა[დმ]დე მუცელსა შინა, გიცი შენ, და პირველ გამოსლვისა შენისა საშოჲთ, განგწმიდე შენ, წინაჲსწარმეტყუელად ნათესავისა მიმართ დაგდევ შენ.
და ვარქუ: მყოფო, მეუფეო უფალო, აჰა ვერ ზედ-მიმწდომ ვარ ზრახვად, რამეთუ უჭაბუკეს ვარ მე.
და თქუა უფალმან ჩემდამო: ნუ იტყჳ, ვითარმედ უჭაბუკეს ვარ მე, რამეთუ ყოველთა მიმართ, რომელთაცა განგავლინო შენ, მიხჳდე, და ყოველთაებრ, რაოდენნიცა გამცნნე შენ, იტყოდი.
ნუ შეშინდები პირისაგან მათისა, რამეთუ შენ თანა ვარ მე განრინებად შენდა, იტყჳს უფალი.
და განყო უფალმან ჴელი მისი და შეახო პირსა ჩემსა და თქუა უფალმან ჩემდამო: აჰა მე გცენ სიტყუანი ჩემნი პირსა შენსა.
აჰა დაგადგინე შენ დღესა ნათესავსა ზედა და მეფობასა აღმოფხურად და აღთხრად და წარწყმედად და აღშენებად და დანერგვად.
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩემდამო, მეტყუელი: რა\სა Page of ed. 1709: 64a ხედავ შენ, იერემია? და ვარქუ: არგანსა ნიგუზისასა ვხედავ მე.
და თქუა უფალმან ჩემდამო: კეთილად იხილე, მით რამეთუ მღჳძარე ვარ მე სიტყუათა ზედა ჩემთა ქმნად მათდა.
და იქმნა სიტყუაჲ უფლისაჲ მეორედ ჩემდამო, მეტყუელი: რასა ხედავ შენ? და ვარქუ: სიავსა, ქუეშეთ მგზებარესა, და პირი მისი პირისაგან ჩრდილოჲსა.
და თქუა უფალმან ჩემდამო: პირისგან ჩრდილოჲსა აღეგზნნენ ბოროტნი ყოველთა ზედა დამკჳდრებულთა ქუეყანისათა.
რამეთუ აჰა მე მოუწოდო ყოველთა მეფობათა ჩრდილოჲსაგან ქუეყანისა, იტყჳს უფალი, და მოვიდენ და დადგნენ თითოეულმან საყდარნი თჳსნი წინა-კართა ზედა ბჭეთა იერუსალემისთასა და ყოველთა ზედა ზღუდეთა გარემოჲს მისსა და ყოველთა ზედა ქალაქთა იუდაჲსთა.
და ვიზრახო მათდა მიმართ მსჯავრისა თანა ყოვლისათჳს უკეთურებისა მათისა, ვითარ დამიტევეს მე და უგეს ღმერთთა უცხოთა და თაყუანისსცეს ნაქმრებსა ჴელთა მათთასა.
და შენ მოირტყენ წელნი შენნი და აღდეგ და თქუენ მათდამი ყოველთაჲ რაოდენთა გამცნებ მე შენ. ნუ შეიშინებ პირისაგან მათისა, ნუცა სწ[ი] წნეულობ წინაშე მათსა, რამეთუ შენ თანა ვარ მე განრიდებად შენდა, იტყჳს უფალი.
აჰა დაგდევ შენ დღეინდელსა შინა დღესა, ვითარცა ქალაქი ძნელი და ვითარცა სუეტი რკინისაჲ და ვითარცა ზღუდე რვალისაჲ ძლიერი ყოველთა მეფეთა იუდაჲსთად და მთავართა მისთა და მღდელთა მისთა და ერისა ქუეყანისად.
და გბრძოდიან შენ და ვერ უძლებდენ შენდამი, მით რამეთუ მე შენ თანა ვარ განრინებად შენდა, იტყჳს უფალი.
