და ბოოსი აღვიდა ბჭესა ზედა და დაჯდა მუნ. და აჰა, [სასუ]მელი იგი წარჰვლიდა, რომელსა ჰრქუა ბოოსმან, და ... და მე მომქცეველი დაჯედ აქა, დაფარულო! და მოაქცია და დაჯდა.
და მოიყვანნა ბოოსმან ათნი კაცნი მოხუცებულთაგან ქალაქისათა და ჰრქუა: დასხედით აქა! და დასხდეს.
და ჰრქუა ბოოსმან სასუმელსა მას: ნაწილი აგარაკისაჲ, რომელ არს ძმისა ჩუენისა ელიმელექისი, ანუ მიეცინ ნოომმინს უკმოქცეულსა ველით მოაბისაჲთ.
მე ვთქუ: გა[ნგიც]ხადო ყურსა შენსა, მეტყუელმან: მოიგე წინაშე ჩუენსა და მოხუცებულთა ერისა შენისათა. უკუეთუ ესასუმლო, ვსასუმლე; ხოლო არათუ ესასუმლები, მითხარ [მე], რამეთუ არა არს თჳნიერ შენსა სასუმლობა და მე ვარ შემდგომად შენსა. ხოლო მან თქუა: მე ვარ, (!) ვესასუმლო.
და ჰრქუა ბოოსმან. დღესა მოგებისა შენგან აგარაკისასა ჴელისა[გან] ნოომმინისსა და რუთისაგან მოაბელისა, ცოლისა მკუდრისა მის სამკჳდრებელსა მისსა ზედა და მისიცა მოგებ[ულ]ი ღირს შენდა აღდგინებად სახელი მომკუდრისაჲ [სა]მკჳდრებელსა მისსა ზედა.
და ჰრქუა სასუმელმან. ვერ ძალ-მიც სასუმელ-ყოფად თავისა ჩემისა, ნუსადა განვხრწნე სამკჳდრებელი ჩემი. ასასუმლე თავი შენი სასუმელსა ჩემსა, რამეთუ ვერ ძალ-მიც სასუმლობად.
და ესე სამართალი იყო წინაწარ ისრაელსა შორის სასუმლობასა ზედა და ცვალებასა ზედა დამტკიცებად სიტყჳსა: განიჴდიდა კაცი ჴამლსა თჳსსა და მისცემდა მოყუასსა თჳსსა მესასუმლესა სასასუმლოჲსა მისისასა. და ესე იყო საწამებელ ისრაჱლსა შორის.
და ჰრქუა სასუმელმან ბოოსსა: მოიგე თავისი შენისად სასუმლობაჲ ჩემი. და განიჴსნა ჴამლი თჳსი და მისცა მას.
და ჰრქუა ბოოსმან მოხუცებულთა და ყოველსა ერსა: მოწამე ხართ თქუენ დღეს, ვითარმედ მომიგიან ყოველნი ელიმელექისისნი და ყოველნი, რაოდენნი არიან მაალონისნი და ქელეონისნი ჴელისაგან ნოომმინისა.
და ასულისა მოაბელისა, ცოლისა მაალონისი, მომიგიეს თავისა ჩემისა ცოლად, აღდგინებად სახელისა მომკუდრისაჲ [სა]მკჳდრებელსა მისსა ზედა და არა მოისპოს სახელი მომკუდრისაჲ სამკჳდრებელსა მისსა ზედა ძმათა მისთაგან და ტომისაგან [ადგი]ლისა მისისა, მოწამე ხართ თქუენ დღეს.
და თქუა ყოველმან ერმან: მოწამე ვართ! და მოხუცებულთა ჰრქუეს: მოსცეს უფალმან ცოლსა შენსა შემომავალსა წიაღად. შენდა, ვითარცა რაქელსა და ლიასა, რომელთა აღაშენეს ორთავე სახლი ისრაჱლისი და[ყვეს] ძალი ეფრათას შინა და იყავნ სახელი ბეთლემს შინა.
და იყავნ სახლი შენი, ვითარცა სახლი ფარეზისი, რომელი უშვა თამარმან იუდასა, თესლისაგან შენისა, რომელი მოგცეს უფალმან შენ მჴევლისა ამისაგან შვილი.
და მიიყვანა ბოოსმან რუთი და იქმნა მისსა ცოლად. და შევიდა მისსა და მისცა მას უფალმან მიდგომაჲ და შვა ძე.
და თქუეს დედათა ნოომმინის მიმართ: კურთხეულ არს უფალი, რომელმან არა დაგიჴსნა შენ დღეს სასუმელი და წოდებად სახელი შენი ისრაელსა შორის.
და იყოს შენდა მოსაქცეველად სულისა და გამომზრდელ მჴცოვანებისა შენისა, რამეთუ სძალმან შენმან, შემყუარებელმან შენმან, შვა ძე, რომელი კეთილ იყოს შენდა უფროჲს შჳდთა ძეთასა.
და მოიქუა ნოომმინმან ყრმაჲ და შთაისუა წიაღსა თჳსსა და ექმნა მას მპოხელ.
და უწოდეს მას მეზობელთა სახელი, მეტყუელთა: იშვა ძე ნოომმინისა და უწოდეს სახელი მისი ობედ. ესე არს მამაჲ* ... Page of ms. Gb: _
