და მიქცეულთა წარვიმართეთ უდაბნოდ მიმართ გზად ზღჳსა მეწამულისა, ვითარ-სახედ თქუა უფალმან ჩემდა მომართ, და შევიცევით მთაჲ სეირი დღეთა მრავალთა.
და თქუა უფალმან ჩემდა მომართ:
კმა-გეყავნ თქუენ შეცვაჲ ამის მთისაჲ, მოაქციეთ უკუე ბღუარად მიმართ.
და ერსა ამცენ მეტყუელმან: თქუენ თანა-წარჰვლით საზღვართა ძმათა თქუენთა ძეთა ესევისთასა, რომელნი მკჳდრ არიან სეირს და ეშინოდის თქუენგან და გეკრძალვოდინ თქუენ ფრიად.
და ნუ შეარწყუამთ მათდა მიმართ ბრძოლასა, რამეთუ არა მოგცე თქუენ ქუეყანისაგან მათისა არცა კუალი ფერჴისაჲ, რამეთუ წილად მივეც ძეთა Page of ms. Ga: 217v ესავისთა მთაჲ სეირი.
ვერცხლითა ჭამადი იყიდოთ მათგან ვერცხლითა და ჰსუათ.
რამეთუ უფალმან ღმერთმან შენმან გაკურთხა შენ ყოველსა შინა საქმესა ჴელთა შენთასა, მოიჴსენე, ვითარ განჰვლე უდაბნოჲ იგი დიდი და საშინელი. აჰა, ორმეოც წელ უფალი ღმერთი შენი შენ თანა არს, არა მოქენე იქმენ სიტყჳსა.
და წარვჰჴედით ძმათა ჩუენთა, ძეთა ესავისთა, დამკჳდრებულთა სეირს გზასა თანა არაბიაჲსასა და აილონით და გისონ-ბერით, და მომაქცეველთა განვვლეთ გზაჲ უდაბნოჲსა მოაბისაჲ.
და თქუა უფალმან ჩემდამო: ნუ ემტერებით მოაბელთა და ნუ შეარწყუამთ მათდა მიმართ ბრძოლასა, რამეთუ არა მიგცე თქუენ ქუეყანისაგან მათისა წილი, რამეთუ ძეთა ლოთისთა მივეც აროირი სამკჳდრებელად.
ომმინელნი პირველად დამკჳდრებულ იყვნეს მას ზედა, ნათესავი დიდი და მრავალი და ძლიერი, ვითარცა ენაკიმნი.
რაფაინად შეირაცხნენ ესენი, ვითარ-იგი ენაკიმნი, და მოაბელნი სახელსდებენ მათ ომმიანად.
სიირს შინა მჯდომარე იყო ხორეველი პირველად და ძეთა ესავისთა აღჴოცნეს იგინი და წარწყმიდნეს იგინი პირისაგან მათისა, და დაემკჳდრნეს თჳთ, ვითარ-სახედ უყო ისრაელმან ქუეყანასა მკჳდრობისა მათისასა, რომელი მისცა მათ.
აწ უკუე აღდეგით და ისტრენით თქუენ Page of ms. Ga: 218r და თანაწარვლეთ ღელე ზადერისაჲ.
და დღენი, რომელნი თანა-წარვლენით კადის ბარნითგან, ვიდრემდის თანა-წარვლიდით ღელესა ზადერისასა ოცდაათრვა წელიწადნი, ვიდრემდის დაეცა ყოველი ნათესავი მამაკაცთა მბრძოლთაჲ სიკუდილითა ბანაკისაგან, ვითარ-იგი ეფუცა უფალი ღმერთი მათი.
და ჴელი ღმრთისაჲ იყო მათ ზედა აღჴოცად მათდა საშუალისაგან შესაკრებელისა, ვიდრე არა დაეცნეს.
და იყო, ვინაჲთგან დაეცნეს ყოველნი მამაკაცნი მბრძოლნი მომკუდარნი შორის ერისა.
და იტყოდა უფალი ჩემდა მომართ მეტყუელი:
შენ თანა-წარჰვლო დღეს საზღვარი მოაბელთაჲ აროირით.
და მიხჳდეთ მახლობელად ძეთა ამმონისთა. ნუ ემტერებით მათ, ნუცა აღადგენთ მათ ზედა ბრძოლასა, რამეთუ არა მიგცე ქუეყანისაგან ძეთა ამმონისთაჲსა ნაწილი შენ, რამეთუ ძეთა ლოთისთა მივეც იგი ნაწილად.
ქუეყანად რაფაინთა შეირაცხოს და რამეთუ რაფაინნი მკჳდ იყვნეს მას ზედა პირველ, ამანიტელნი სახელ-სდებდეს მათ ზომზომვიმ;
ნათესავი დიდი და მრავალი და უძლიერესი თქუენსა, ვითარ-იგი ენაკიმნიცა, და წარწმიდნა იგინი უფალმან წინაშე პირსა მათსა. და განიწილეს და დაიმკჳდრეს ნაცვალად მათსა ვიდრე ამად დღედმდე.
ვითარცა უყვეს ძეთა ესევისთა მკჳდრთა სეირისათა, ვითარ-სახედ აღჴოცეს ხორრეველი პირისა\გან Page of ms. Ga: 218v მათისა და დაეშენნეს და დაემკჳდრნეს მათ შინა ვიდრე ამის დღისამდე,
და ეველნი დამკჳდრებულნი ასიროთს ვიდრე ღაზადმდე და კაპპადოკნი გამოსრულნი კაპპადუკიაჲთ, და აღჴოცნეს იგინი და დაემკჳდრნეს ნაცვლოთ ფერჴითა,
ვითარცა მიყვეს ტრენით და განვლეთ თქუენ ჴევი არნონისაჲ. აჰა, მივეც ჴელთა თქუენთა სიონ მეფე ესებონისაჲ ამორრეველი და ქუეყანისა მისისა იწყე დამკჳდრებად, აღადგინე მისსა მიმართ ბრძოლაჲ დღესა ამას შინა.
იწყე დადებად შიში შენი და ძრწოლაჲ შენი პირსა ზედა ყოველთა წარმართთა ცის ქუეშეთასა, რომელთა ესმეს რაჲ სახელი შენი, შეშფოთნენ და სალმობათა მოიცვნენ პირისაგან შენისა.
და წარვავლინე მოციქული უდაბნოჲთ კადემოდით სიონის მიმართ მეფისა ესებონისა სიტყუათა მშჳდობისათა მეტყუელმან:
და წარვვლო ქუეყანით შენით, გზასა ზედა ვიდოდი, არა მოვაქციო მარჯულ ანუ მარცხლ.
ჭამადნი ვეცხლით მომცნე მე და ვჭამნე, და წყალი ვეცხლით მომცე და ვსუა, გარნა რამეთუ წარვლოთ ფერჴითა,
ვითარცა მიყვეს მე ძეთა ისავისთა, დამკჳდრებულთა აროირს, ვიდრემდის განვვლო იორდანე ქუეყანად მიმართ, რომელი უფალმან ღმერთმან ჩუენმან მომცეს ჩუენ.
და არა ინება სიონ მეფემან ესებონისამან წარვლაჲ ჩუენი მის მიერ, რამეთუ განაფიცხა უფალმან ღმერთმან Page of ms. Ga: 219r ჩუენმან სული მისი და განაძლიერა გული მისი, რაჲთა მიგცეს ჴელთა შენთა დღეთა ამას.
და თქუეა უფალმან ჩემდა მომართ: აჰა, ვიწყე წინაშე პირსა შენსა მიცემად სიონ მეფე ესებონისაჲ ამორრეველი და ქუეყანაჲ მისი.
და გამოვიდა სიონ მეფე ესებონისაჲ შემთხუევად ჩუენდა თჳთ და ყოველი ერი ბრძოლად იასსას.
და მოგუცნა იგინი უფალმან ღმერთმან ჩუენმან წინაშე პირსა ჩუენსა, და დავეცით იგი და ძენი მისნი და ყოველი ერი მისი.
და დავიპყრენით ყოველნი ქალაქნი მისნი მას ჟამსა შინა და მოვსართ ყოველი ქალაქი მისი შემდგომითი შემდგომად და ცოლნი მათნი და შვილნი მათნი არა დაუტევენით სატყუეოდ.
თჳნიერ საცხოვარი მათი წარმოვიარეთ და ნატყუენავი ქალაქთაჲ წარმოვიღეთ.
აროილით, რომელ არს ბაგესა თანა ნაღუარევისა არნონისასა, და ქალაქი მყოფი ღელესა შინა და ვიდრე მთადმდე გალაადისათა, არა იყო ქალაქი, რომელი განმერა ჩუენ. ყოველნი მომცნა უფალმან ღმერთმან ჩუენმან ჴელთა ჩუენთა,
თჳნიერ ქუეყანაჲ ძეთა ამმონისთაჲ არა მოვიღეთ, ყოველი სიმტკიცე ნაღუარევისა იაბოკისაჲ და ქალაქნი მთით კერძონი, ვითარცა მამცნო ჩუენ უფალმან ღმერთმან ჩუენმან.
