Page of ms. E: 89V მოიხილე, ცაო, და ვიტყოდი, და ისმენდინ ქუეყანა სიტყუათა პირისა ჩემისათა.
მოელოდენ, ვითარცა წჳმასა, ჴმასა ჩემსა, გარდამოვიდოდედ, ვითარცა ცუარნი, სიტყუანი ჩემნი, ვითარცა წჳმა მწუანვილსა ზედა და თოვლი თივასა ზედა.
რამეთუ სახელსა უფლისასა ვხადე, მიეცით დიდებაჲ ღმერთსა ჩუენსა.
ღმერთი ჩუენი, ჭეშმარიტებით არიან საქმენი მისნი და ყოველნი გზანი მისნი სიმართლით არიან. ღმერთი სარწმუნო არს და არა არს სიცრუვე მის თანა, მართალ და წმიდა არს უფალი.
შესცოდეს მას ნაშობთა მათ ბილწებისათა, ნათესავმან დრკუმან და გულარძნილმან.
ესე მოსაგებელი მოაგეს უფალსა ამან, ერმან, სულელმან და არაბრძენმან. ამან რამე თავადმან მამამან შენმან მოგიპოვა შენ, შეგქმნა შენ და დაგბადა შენ. Page of ms. E: 90R
მოიჴსენენ დღენი იგი საუკუნენი და გულისჴმა-ყვენ წელიწადნი იგი თესლითი თესლადმდე. ჰკითხე მამასა შენსა, გითხრას შენ და მოხუცებულთა შენთა გაუწყონ შენ,
რაჟამს მიმოდაყვნა მაღალმან ნათესავნი იგი, ვითარ-იგი მიმოდაჰფინნა ძენი ადამისნი და დაამტკიცნა საზღვარნი იგი თესლებისანი მსგავსად რიცხუთა მათ ანგელოზთა ღმრთისათა.
და იყო ნაწილად უფლისა ერი თჳსი იაკობი, ნავთაული სამკჳდრებელისა თჳსისა -- ისრაელი.
უნაკლულო-ყვნა იგინი უდაბნოსა მას, წყურიელსა სიცხისასა და ურწყულსა, გარე-მოადგა მათ და განსწავლნა იგინი და დაიცვნა იგინი, ვითარცა გუგა თუალისა.
ვითარცა ორბმან რაჲ დაიფარნა ბუდენი თჳსნი და მართუეთა თჳსთათჳს სუროდა, განყვნა ფრთენი თჳსნი და შეიკრიბნა იგინი Page of ms. E: 90V და ადამაღლნა ბეჭთა ზედა თჳსთა,
უფალი მხოლო უძღოდა მათ და არავინ იყო მათ თანა სხუაჲ ღმეოთი.
აღმოიყვანა იგინი ძალსა მას ზედა ქუეყანისასა და აჭამა მათ ნაყოფი იგი ველთა. ჭამდეს იგინი თაფლსა კლდისაგან და ზეთსა კლდისა მისგან უღაღისა,
ერბოსა ზროხათასა და სძესა ცხოვართასა ცმელითა კრავთათა და ვერძთათა, ნაშობთა კუროთა და ვაცთათა, თირკუმელთა ცმელითა იფქლისათა, სისხლსა ყურძნისასა სმიდეს ღჳნოსა.
ჭამა იაკობ და განძდა. და შეზრიობდა საყუარელი იგი, განსუქნა, განსხუნა, განვრცნა. დაუტევა ღმერთი, შემოქმედი თჳსი და განუდგა ღმერთსა, მაცხოვარსა თჳსსა.
განმარისხეს მე უცხოთა მათ სამსახურებელ\თა Page of ms. E: 91R ზედა და კერპებითა მათითა განმამწარეს მე.
უზორვიდეს იგინი ეშმაკთა და არა შესწირვიდეს ღმრთისა, ღმერთთა მათ, რომელი-იგი არა იცოდეს მამათა მათთა.
აწ ღმერთი, რომელმან გშვა შენ, დაუტევე და დაივიწყე ღმერთი, გამომზრდელი შენი.
იხილა ესე უფალმან, აღიშურვა და განრისხნა გულისწყრომითა ძეთა და ასულთა მათთა.
თქუა: გარე მივიქციო პირი ჩემი მათგან და განვაცხადო, რა-იგი ყოფად არს მათდა შემდგომად ჟამთა, რამეთუ ნათესავი ესე განდრეკილ არს, ნაშობნი არიან, რომელთა არა არს სარწმუნოება.
მათ მაშურვეს მე არაღმერთთა მათთა ზედა და კერპებითა მათითა განმამწარეს მე. აწ მეცა ვაშურვო მათ ნათესავსა მას ზედა შეურაცხსა და ნათესავითა მით უცებითა განვკაფნე იგინი. Page of ms. E: 91V
რამეთუ ცეცხლი აღატყდა გულისწყრომისაგან ჩემისა და შთასწუვიდეს ჯოჯოხეთადმდე ქუესკნელად, შეჭამოს ქუეყანა ნაყოფითურთ თჳსით და შეწუნეს საფუძველნი მთათანი.
დაჰვკრიბო მათ ზედა ძჳრი და ისარნი ჩემნი დავასრულნე მათ ზედა.
განკფდენ იგინი სიყმილითა და მიეცნენ იგინი საჭმელად მფრინველთა. და სალმობაჲ იგი განმამრუდებელი დაეცეს მათ ზედა, კბილნი მძჳნვარეთანი მივავლინნე მათ ზედა, რომელნი გულისწყრომით ითრევდეს ქუეყანასა ზედა.
გარეშე უმკჳდრო-ყვნეს იგინი მახჳლმან, საუნჯით მათითგან -- შიშმან ჭაბუკნი ქალითურთ, ძუძუსმწოვარნი მოხუცებულთა თანა დღითი დღე.
თქუა: განვაბნინე იგინი და განვაქარვო Page of ms. E: 92R კაცთაგან საჴსენებელი მათი,
არა თუმცა გულისწყრომითა მტერთათა, რაჲთა არა მყოვარ ჟამ იყვნენ და რაჲთა არა განმრავლდენ მჴდომნი იგი მათნი და რაჲთა არა თქუან: იყოვე ჴელი ჩუენი უმაღლეს მათ ზედა, არა თუმცა უფალმან ყო ესე ყოველი.
რამეთუ ნათესავი ესე წარწყმედისა მზრახვალ არს და არა არს მათ თანა მეცნიერებაჲ.
მოეგონებოდის ესე მერმეთა მათ ჟამთა.
არა ცნეს ესე გულისჴმის-ყოფად. ესე ყოველი თავს-იდვან მომავალთა ჟამთა.
ვითარ იოტის ერთმან ათასები და ორმან წარიქციის ბევრები, არა თუმცა ღმერთმან განნიჭნა იგინი და უფალმან მისცნა იგინი?
რამეთუ არა ეგრე იყვნენ კერპნი მათნი, ვითარ ღმერთი ჩუენი, ხოლო მტერნი ჩუენნი უგუნურ იყვნეს.
საყურძნისა მისგან სოდომელთასა იყო საყურძნე მათი და ვენაჴები მათი გომორელთაგან, ყურძენი მათი ყურძენი ნავღლისა და ტევანი სიმწარისა მათისა.
გულისწყრომა ვეშაპთა იყო ღჳნო მათი და რისხვა ასპიტთა განუკურნებელი.
და ა\ჰა Page of ms. E: 92V ესერა, ესე ყოველი დამიკრებიეს მე, ბეჭდული მარხულ არს საუნჯესა ჩემსა.
დღესა მას შურისგებისასა მივაგო მათ, ჟამსა მას, ოდეს შეუცთენ ფერჴნი მათნი, რამეთუ ახლოს არს დღე იგი წარწყმედისა მათისა, მოწევნულ არს განმზადებული მათ ზედა.
რამეთუ განიკითხოს უფალმან ერი თჳსი და მონათა თჳსთა ნუგეშინის-სცეს, რამეთუ იხილნა იგინი ნაკლულევანნი, ჴუებულნი, ტყუედ წარქცეულნი და განკაფულნი.
და თქუა უფალმან: აწ სადა არიან ღმერთნი იგი მათნი, რომელთა ესვიდეს?
რამეთუ ცმელსა ნაზორევთასა სჭამდით და სუემდით თქუენ ღჳნოსა ნაგებთა მათთასა. აწ აღდგენ და შეგეწინენ იგინი და გეყვნენ თქუენ იგინი მფარველ!
იხილეთ, იხილეთ, რამეთუ მე ვარ და Page of ms. E: 93R არა არს სხუა ღმერთ ჩემსა გარეშე. მე მოვაკუდინი და ვაცხოვნი, მე მოვსწყლი, მე განვჰკურნი, და არა არს, რომელი განერეს ჴელსა ჩემსა.
რამეთუ მივყო ცად ჴელი ჩემი და ვფუცო მარჯუენესა ჩემსა და ვთქუა: ცხოველ ვარ მე უკუნისამდე.
აღვლესო, ვითარცა ელვა, ჴრმალი ჩემი და განვმზადო სჯად ჴელი ჩემი, შური ვიძიო და მივაგო სასჯელი მტერთა და მოძულეთა ჩემთა მივაგო.
დავათრვნე ისარნი ჩემნი სისხლითა და ჴრმალი ჩემი სჭამდეს ჴორცსა სისხლთაგან წყლულებისათა და ნატყუენავებისათა და თავებისაგან მთავართა მტერთასა.
იხარებდით ცანი მის თანა და თაყუანის-სცემდით მას ყოველნი ძენი ღმრთისანი! (43S) იხარებდით წარმართნი ერისა მისისა თანა და განაძლიერებდით მას ყოველნი ანგელოზნი ღმრთისანი, რამეთუ სისხლი ძეთა მისთა იძიოს და მიაგოს სასჯელი მტერთა და მოძულეთა თჳსთა მიაგოს და განწმიდოს უფალმან ქუეყანა იგი ერისა თჳსისა. Page of ms. E: 93V
და დაწერა მოსე გალობა ესე მას დღესა შინა და ასწავა იგი ძეთა მათ ისრაელისათა. (44S) შევიდა მოსე და ეტყოდა ყოველთა ამათ სიტყუათა სჯულისათა ყურთა ყოვლისა ერისათა, თჳთ მოსე და ისო, ძე ნავესი.
დაასრულნა მოსე ყოველნი ესე სიტყუანი. რომელსა ეტყოდა ძეთა ისრაელისათა,
და ჰრქუა მათ: გულიჴმა-ყვენით გულითა თქუენითა ყოველნი ესე სიტყუანი, რომელთა მე გამცნებ თქუენ დღეს, რაჲთა თქუენცა ამცნოთ შვილთა თქუენთა დამარხვად და ყოფად ყოველთა მათ სიტყუათა სჯულისათა.
რამეთუ არა ცუდად რაჲმე იყვნეს სიტყუანი ესე თქუენდა მომართ, არამედ ესე არს ცხორებაჲ თქუენი, რამეთუ ამათ სიტყუათა გამო დღეგრძელ იყვნეთ ქუეყანასა მას ზედა, რომლისათჳს წიაღ-ხუალთ იორდანესა დამკჳდრებად. Page of ms. E: 94R
ეტყოდა უფალი მოსეს მას დღესა შინა:
აღვედ მთასა მას აბარიმსა, რომელ-იგი არს ნაბავი, ქუეყანასა მას მოაბელთასა, რომელ არს პირისპირ იერიქოსა, და იხილე ქუეყანა იგი ქანანისა, რომელ მივსცემ ძეთა ისრაელისათა სამკჳდრებელად მათდა.
და მოკუედ მთასა მას ზედა, რომელსაცა აღხჳდე მუნ, და შეეძინო შენ ერსა მას მამათა შენთასა, ვითარცა აჰრონ, ძმა შენი, მოკუდა ორს მთასა მას ზედა და შეეძინა ერსა მამათა თჳსთასა.
რამეთუ ურჩ ექმნენით სიტყუათა ჩემთა ძეთა შორის ისრაელისათა წყალთა მათ ზედა ცილობისათა კადეს ბარნეს უდაბნოსა მას, რამეთუ არა მადიდებდით მე ძეთა შორის ისრაელისათა,
ხილვით იხილო ქუეყანა იგი შორით, ხოლო ვერ შეხჳდე მუნ ქუეყანასა მას, რომელი მე მივეც ძეთა მათ ისრაელისათა.
