მას ჟამსა შინა მრქუა მე უფალმან: გამოთალენ თავისა შენისა ორნი ფიცარნი ქვისანი მსგავსად პირველისა მის და აღმო\გუალე Page of ms. S: 331R ჩემდა მთასა მას და იქმნე შენ თავისა შენისა კიდობანაკი ძელთაგან ულპოლველთა.
და დავწერო ფიცართა მათ შჯული იგი პირველი, რომელ-იგი იყო პირველთა მათ ფიცართა, რომელ-იგი შენ დაჰმუსრენ, და შთასხნე ფიცარნი იგი კიდობანაკსა მას.
და შევქმენ მე კიდობანი ერთი ძელთაგან ულპოლველთა და გამოვთალენ ორნი ფიცარნი ქვისანი მსგავსად პირველთა მათ და აღვედ მთასა მას და ორნი იგი ფიცარნი ჴელთა შინა ჩემთა.
და დაწერა ფიცართა მათ ზედა ათი იგი მცნება, რომელთა-იგი გეტყოდა თქუენ უფალი მთასა მას ზედა შორის ცეცხლსა მას, და მომცნა მე იგი უფალმან.
და მოვიქეც, გარდამოვედ მე მიერ მთით და შთავსხენ მე ფიცარნი იგი კიდობანსა მას, რომელ-იგი შევქმენ, ვითარცა მიბრძანა მე უფალმან.
და წარიძრნეს, წარვიდეს ძენი იგი ისრაელისანი ბეროთით ძეთა მათგან აკასისთა მუსალად და მუნ მოკუდა აჰრონ და დაეფლა. და შედგა მღდელობად მის წილ ელეაზარ, ძე მისი.
მიერ წარიძრნეს გალგალად და გალგალით მივიდეს ტებად ქუეყანასა მას მდინარეთა წყალთასა.
მას ჟამსა შინა გამოარჩია უფალმან Page of ms. S: 331V ნათესავი იგი ლევისი აღღებად კიდობნისა მის შჯულისა უფლისა, შეწირვად მსახურებათა და ლოცვათა სახელისათჳს უფლისასა დღენდელად დღედმდე.
ამის გამო არა უც ნაწილ და სამკჳორებელ ლევიტელთა ძმათა შორის თჳსთა, რამეთუ უფალი თავადი ნაწილ და სამკჳდრებელ არს მათა.
და მე დავადგერ მთასა მას ზედა ორმეოც დღე და ორმეოც ღამე. მას ჟამსა შეისმინა ჩემი უფალმან და არა ჯერ-იჩინა მოსრვა მათი.
სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და მრქუა: აღჰკიდე, ვიდოდე, წარუძეღუ ერსა მაგას, შევიდედ და დაიმკჳდრედ ქუეყანა იგი, რომელ-იგი ვეფუცე მამათა მათთა მიცემად მათა.
აწ, ისრაელ, რასა ითხოვს უფალი ღმერთი შენგან? არამედ რაჲთა გეშინოდის შენ უფლისა ღმრთისა შენისა და ხჳდოდე შენ ყოველთა გზათა მისთა და შეიყუარო იგი და ჰმსახურებდე შენ უფალსა ღმერთსა შენსა ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა
და დაიცვნე მცნებანი და სამართალნი უფლისა ღმრთისა შენისანი და მსჯავრნი იგი მისნი, რომელთა-ესე გამცნებ შენ დღეს დღე, რაჲთა კეთილი გეყოს შენ.
აჰა ესერა, უფლისა ღმრთისა შენისანი არიან ცანი და ცანი ცათანი, ქუეყანა და ყოველი, რაჲ არს მას შინა.
ხოლო მამანი თქუენნი Page of ms. S: 332R გამოირჩინა უფალმან, შეიყუარნა იგინი და შემდგომად მათსა გამოგირჩინა თქუენ ნათესავი ეგე მათი ყოველთა უფროს წარმართთა ვიდრე დღენდელად დღედმდე.
აწ განიშორეთ სიფიცხლე ეგე გულთა თქუენთა და ქედთა თქუენთა და მერმე ნუდარა განჰფიცხნებით.
რამეთუ უფალი ღმერთი თქუენი იგი თავადი არს ღმერთი ღმერთთა და უფალი უფალთა, ღმერთი დიდი და ძლიერი და საშინელი, რომელმან არა თუალახუნის, არცა მიიღის ქრთამი.
ყვის სასჯელი მწირისა, ობლისა და ქურივისა, და შეიყუარის მწირი იგი და სცის მას პური და სასუმელი.
აწ შეიყუარეთ თქუენ მწირი იგი და მსხემი, რამეთუ თქუენცა მწირ და მსხემ იყვენით ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა.
უფლისა ღმრთისა შენისა გეშინოდენ და მას მხოლოსა ჰმსახურებდე, მას შეეყო და სახელსა მისსა ჰფუცვიდე.
რამეთუ იგი არს სიქადულ შენდა და იგი თავადი არს ღმერთი შენი, რომელმან-იგი ყო შენ ზედა სასწაული დიდ-დიდი და საკჳრველება, რომელ იხილეს თუალთა შენთა.
რამეთუ სამეოცდაათ სულ შთავიდეს მამანი იგი თქუენნი ეგჳპტედ. აწ, ეგერა, შეგქმნა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ვითარცა ვარსკულავნი ცისანი სიმრავლითა.
