ყოველთა ამათ მცნებათა, რომელესე მე გამცნებ შენ დღეს დღე, დაიმარხნე იგი[ნი] და ჰყო, რაჲთა სცხონდეთ და განჰმრავლდეთ და შეხჳდეთ და დაიმკჳდროთ ქუეყანა იგი, რომელ ეფუცა უფალი მამათა მათ თქუენთა.
მოიჴსენნე ყოველნი იგი გზანი შენნი, რომელთა მოგიყვანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, ესე მეორმეოცე წელი არს, უდაბნოსა მას, ბოროტიღა თუ გიყო შენ და გამოგცადა შენ, რაჲთა გულისჴმა-ყოს გულისა შენისა, და-თუ-იცვნე მცნებანი მისნი ანუ არა.
შეღათუ-გაურვა შენ სიყმილითა უდაბნოსა მას, მანანა იგი გაჭამა შენ, რომელ არა იცოოე შენ, არცა მამათა შენთა, რაჲთა გულისჴმა-გიყოს შენ, რამეთუ არა ხოლო პურითა ცხონდების კაცი, არამედ ყოვლითა სიტყჳთა, რომელი გამოვალს პირისაგან ღმრთისასა, ცხონდების კაცი.
სამოსელი შენი არა განგიკფდა, ფერჴი შენი არა გამოგტკუფა, Page of ms. S: 327V ესე მეორმეოცე წელი არს.
რაჲთა გულისჴმა-ჰყო გულსა შენსა, რამეთუ ვითარცა განსწავლის მამამან შვილი თჳსი, ეგრეთ განგსწავლა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.
და დაიცვნე შენ მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი და ხჳდოდი გზათა მისთა და გეშინოდის შენ მისა.
რაჲთა უფალმან ღმერთმან შენმან შეგიყვანოს შენ ქუეყანასა მას კეთილსა და დიდსა, სადა-იგი მდინარენი წყალთანი და წყარონი უფსკრულთანი დიან მთათა და ველთა,
ქუეყანასა მას საიფქლესა და საქრთილესა, ქუეყანასა მას ვენაჴოვანსა და ლედოვანსა და მროწლოვანსა, ქუეყანასა კეთილსა თაფლისასა,
ქუეყანასა მას, რომელსა ზედა წიწნეულად შჭამდე პურსა შენსა, არცა ნაკლულევან იყო მას ზედა, რომლისანი ქვანი მისნი არიან რკინა და მთათა მისთა გამოეკუეთების სპილენძი.
ჰშჭამდი და განსძდებოდე, და აკურთხევდი უფალსა ღმერთსა შენსა ქუეყანასა მას ზედა კეთილსა, რომელი-იგი მოგცა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.
იგულე თავი შენი, ნუუკუე დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი და არა დაიმარხნე მცნებანი მისნი და წამებანი მისნი და სამართალნი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ (12S) დღეს დღე.
ნუუკუე შჭამდე და განსძდებოდი და ტაძრებსა შუენიერებსა იშენებდე და დაემკჳდრებოდი მათ შინა
განმრავ\ლებითა Page of ms. S: 328R მით მროწლისა და არვებისა შენისათა. ოქროსა და ვეცხლისა შენისათა და ყოვლისა ნაყოფისა შენისათა.
აღიმაღლო გულითა შენითა და განლაღნე და დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი, რომელმან გამოგიყვანა შენ ქუეყანისა მისგან ეგჳპტელთასა, სახლისა მისგან კირთებისასა,
რომელმან გამოგიყვანა შენ უდაბნოსა მას დიდსა და საშინელსა, სადა-იგი გუელი და ღრიანკალი კბენდეს, და წყურილი იგი წყლისა აჭირვებდა მათ, სადა არა იყო წყალი, რომელმან გამოგიდინა შენ წყარო კლდისა მისგან უღაღისა,
რომელმანიგი უდაბნოსა მას მანანა იგი გაჭამა შენ, რომელ-იგი არა იცოდე შენ, არცა მამათა შენთა. ბოროტიღა თუ გიყო და გამოგცადა შენ, რაჲთა უკუანაჲსკნელ კეთილი გეყოს და განგისუენოს შენ.
ნუ იტყჳ გულსა შენსა, ვითარმედ: ძლიერებითა ჩემითა და სიმტკიცითა მკლავისა ჩემისათა ვყავ ყოველი ესე ძალი.
არამედ მოიჴსენო შენ უფალი ღმერთი შენი, რამეთუ მან მოგცეს შენ ძალი და ძლიერება, რაჲთა აღასრულოს აღთქუმა იგი, რომელ ეფუცა უფალი მამათა მათ შენთა, ვითარცა დღეს დღე.
და იყოს, უკუეთუ დავიწყებით დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი და შეუდგე შენ ღმერთთა უცხოთა და ჰმსახურებდე მათ და თაყუანის-სცემდე მათ, ვწამებ მე თქუენ წინაშე დღეს დღე, რამეთუ მოსრვით მო\ისრნეთ, Page of ms. S: 328V
ვითარცა სხუანი წარმართნი, რომელნი-იგი მოსრნა უფალმან პირისაგან თქუენისა, ეგრე მოგსრნეს თქუენ უფალმან, რამეთუ არა ისმინეთ თქუენ ჴმა უფლისა ღმრთისა თქუენისა.
