რაჟამს უკუე შეგიყვანოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ქუეყანასა მას, რომელსა შეხუალ დამკჳდრებად მუნ, და მოსრნეს ნათესავნი იგი დიდდიდნი და მრავალნი პირისაგან შენისა: ქეტელი იგი, გერგესეველი, ამორეველი იგი და ქანანელი იგი და ფერეზელი იგი და ეველი იგი და იობოსელი იგი, შჳდი იგი ნათესავი დიდ-დიდი და უძლ\იერესი Page of ms. S: 325V თქუენსა,
მოგცეს შენ უფალმან ღმერთმან ჴელთა შენთა, დასცნე შენ იგინი და მოსრვით მოსრნე, არა აღუთქუა აღთქუმა შენი მათ თანა, არცა შეიწყალნე იგინი.
არცა ემზახო მათ: ასული შენი არა მისცე ძესა მისსა და ასული მისი არა მოჰგუარო ძესა შენსა.
რამეთუ განდრიკოს ძე იგი შენი ჩემგან და ამსახუროს იგი ღმერთთა უცხოთა, და განრისხნეს გულისწყრომით უფალი შენ ზედა და აღგჴოცოს შენ მსთუად.
არამედ ესრეთ უყოთ თქუენ მათ: ბაგინები მათი დაამჴუთ, ძეგლები მათი დამუსრეთ, სერტყები მათი დაკაფეთ, ძეგლები მათი დაწუთ ცეცხლითა.
რამეთუ ერი ეგე წმიდა ხარ უფლისა ღმრთისა შენისა და შენ პირველად გამოგირჩია უფალმან ღმერთმან შენმან, რაჲთა იყო შენ მისა ერად საზეპუროდ ყოველთა უფროს ნათესავთა, რომელნი არიან პირსა ზედა ქუეყანისასა.
და არა თუ სიმრავლისა თქუენისათჳს რაჲმე გამოგირჩინა თქუენ ღმერთმან, რამეთუ თქუენ უმცირეს ხართ ყოველთა ნათესავთა,
არამედ რამეთუ უყუარდით თქუენ უფალსა და დაამტკიცა ფიცი იგი, რომელ ეფუცა მამათა მათ თქუენთა, და გამოგიყვანნა თქუენ* ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა, და გიჴსნა შენ სახლისა მისგან კირთებისასა ჴელთაგან ფარაო მეფისათა ეგჳპტელთასა.
რაჲთა გულისჴმა-ჰყო, რამეთუ უფალი ღმერთი შენი ესე არს ღმერთი, ღმერთი სარწმუნო, რომელმან დაუმარხის Page of ms. S: 326R აღთქუმა მისი და წყალობა მისი მოყუარეთა მისთა და რომელთა დაიცვნიან მცნებანი მისნი ვიდრე ათასამდე ნათესავად,
და მიაგის პირისპირ მისაგებელი და მოსრვა მოძულეთა მისთა და-არა-აყოვნის.
დაიცვნე მცნებანი ესე და სამართალნი და მსჯავრი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღეს დღე ყოფად მისა.
და იყოს, რაჟამს ისმინნეთ თქუენ ყოველნი ესე სამართალნი ჩემნი, დაიცვნე და მოგცეს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან აღთქუმა იგი და წყალობა, ვითარცა-იგი ეფუცა მამათა მათ თქუენთა.
და შეგიყუაროს შენ და გაკურთხოს შენ და განგამრავლოს შენ, აკურთხნეს ნაშობნი მუცლისა შენისანი და ნაყოფი ქუეყანისა შენისა, იფქლი იგი შენი და ღჳნო შენი და ზეთი შენი, ზროხანი სამროწლისა შენისანი და არვები ცხოვართა შენთანი ქუეყანასა ზედა, რომელ-იგი ეფუცა ღმერთი მამათა მათ შენთა მიცემად შენდა.
და კურთხეულ იყო შენ ყოველთა უფროს ნათესავთა, არა იპოოს ნათესავსა შენსა შორის უმკჳდრო, არცა უზუები საცხოვარსა შენსა შორის.
და განგაშოროს უფალმან ღმერთმან შენმან შენგან ყოველი იგი სენი და სალმობა ბოროტი მეგჳპტელთა, რომელ-იგი იხილე და უწყოდე, არა მოავლინოს შენ ზედა, არამედ მიავლინოს იგი ყოველთა ზედა მტერთა შენთა.
და შჭამდე შენ ნატყუენავსა მას წარმართთასა, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან მოგცეს შენ, არა გეწყალოდიან შენ Page of ms. S: 326V იგინი, არცაღა ჰმსახურო სამსახურებელთა მათთა, რაჲთა არა საცთურ-გეყოს შენ.
უკუეთუ სთქუა გონებასა შენსა: არამედ ნათესავი ესე უძლიერეს არს შენსა, ვითარ შეუძლო მოსრვად მათა?
არა გეშინოდის შენ მათგან. მოჴსენებით მოიჴსენო, რაჲ-იგი უყო უფალმან ღმერთმან შენმან ფარაოს და ყოველთა მათ ეგჳპტელთა:
განსაცდელნი იგი დიდ-დიდნი, რომელ-იგი იხილეს თუალთა შენთა, სასწაულები იგი და ნიშები დიდ-დიდები, ჴელი იგი მტკიცე და მკლავი იგი მადალი, ვითარ-იგი გამოგიყვანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, ეგრეთ უყოს უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველთა წარმართთა, რომელთაგან გეშინის პირისაგან მათისა.
და ბზიკები მოუვლინოს უფალმან ღმერთმან მათა, ვიდრემდე მოესრულნენ ნეშტნი იგი, და რომელნი დამალულ იყვნენ პირისაგან შენისა.
ნუ გეშინინ პირისაგან მათისა, რამეთუ უფალი ღმერთი შენი შენ თანა არს დიდი და ძლიერი.
და მოსრნეს უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველნი წარმართნი პირისაგან შენისა ცხადად. არა მოსრნეს იგინი ერთბამად, რაჲთა არა დაშთეს ქუეყანა იგი ოჴრად და განმრავლდენ შენ ზედა მჴეცნი.
მიგცნეს შენ იგინი უფალმან ღმერთმან შენმან ჴელთა შენთა და მოჰსრნე იგინი მოსრვითა დიდითა, ვიდრემდე მოასრულნე იგინი.
და მოგცნეს უფალმან შარავანდედნი მათნი ჴელთა თქუენთა და წარსწყმიდოთ საჴსენებელი მათი ადგილით მათით. არა\ვინ Page of ms. S: 327R აღგიდგეს წინაშე პირსა შენსა. ვიდრემდე მოასრულნე იგინი.
ხატები კერპებისა მათისა დასწუა ცეცხლითა. ნუ გული გითქუამნ ოქროსა და ვეცხლსა მათსა, ნუ მოიდებ თავისა შენისა, რაჲთა არა საცთურ-გეყოს შენ იგი, რამეთუ საძაგელ არს წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა.
არა შეიდო იგი სახლად შენდა, რამეთუ ბილწ არს, რაჲთა არა მის თანა წყეულ იყო. დამჴობით დაამჴუნე იგინი და განშორებით განიშორო იგი, რამეთუ წყეულ არს.
