და ეტყოდა მოსე ძეთა ისრაელისათა ყოველთა ამათ სიტყუათა, რაოდენნი ამცნო უფალმან მოსეს.
და ჰრქუა: ესე სიტყუაჲ არს, რომელი ბრძანა უფალმან:
კაცმან ძეთაგან ისრაელისათამან, რომელმან აღუთქუას აღთქუმაჲ უფლისა მიმართ, გინა თუ ფუცოს ფიცი განჩინებით, გინა გან-რამე-აჩინოს სულისა თჳსისათჳს, არა შეაგინოს სიტყუაჲ თჳსი, ყოველივე, რომელი გამოვიდა პირისა მისისაგან, ყოფად.
უკუეთუ დედაკაცმან აღუთქუას აღთქმა უფლისა მიმართ და გან-რაჲმე-აჩინოს განჩინებაჲ სახლსა შინა მამისა თჳსისასა სიქალწულესა თჳსსა,
და ესმეს მამასა მისსა აღთქუმა იგი მისი და განჩინებაჲ, რომელი განაჩინა სულისა თჳსისათჳს, და დაიდუმოს მამამან მისმან, ეგნენ ყოველნივე აღთქუმანი მისნი და ყოველნი განჩინებანი მისნი, რომელი განაჩინა სულისა თჳსისათჳს, ელიან მას.
უკუეთუ უგულებლებით უგულებელს-ყოს მამამან მისმან, რომელსა დღესა ესმნენ ყოველნივე აღთქუმანი მისნი და განჩინებაჲ იგი, რომელ განაჩინა სულისა თჳსისათჳს, არა დაადგრენ, და უფალმან განწმიდოს იგი, რამეთუ არა ნებსით ნებაჲ სცა მამამან მისმან.
უკუეთუ იყოს იგი ქმრისა და აღთქუმანი მისნი მის ზედადა იყუნენ განჩინებისაებრ ბაგეთა მისთა, რაოდენი განაჩინა,
და ესმეს ქმარსა მისსა და დაიდუმოს, რომელსა დღესა ესმეს, და ესრეთ ეგნენ ყოველნივე აღთქუმანი მისნი და განჩინებანი, რომელ განაჩინნა სულისა თჳსისათჳს.
უკუეთუ არა ნებსით არა ნება სცეს ქმარმან მისმან, რომელსა დღესა ესმნენ ყოველნი აღთქუმანი მისნი და განჩინებანი, რომელ განაჩინნა სულისა თჳსისათჳს, არა ეგნენ, რამეთუ ქმარმან მისმან არა ნება სცა მას, და უფალმან განწმიდოს იგი.
და აღთქუმა ქურივისა და განტევებულისა, რაოდენირაჲ Page of ms. S: 297v აღუთქუას სულისა თჳსისათჳს, ფუცვით.
...
და ესმეს ქმარსა მისსა და დაიდუმოს მისგან და არა დროსცეს მას, და ეგნენ ყოველნივე აღთქუმანი და განჩინებანი მისნი, რომელ განაჩინნა სულისა თჳსისათჳს, ეგნენ მის ზედა.
უკუეთუ თანა-წარცოდებით თანა-წარიცოდა ქმარმან მისმან დღესა, რომელსა ესმეს ყოველი, რომელი გამოვიდა ბაგეთა მისთა აღთქუმისაებრ და განჩინებისა მისისა, რომელ აღუთქუა სულისა თჳსისათჳს, არა ეგნენ მის ზედა, რამეთუ არა ნებაჲ სცა ქმარმან მისმან, და უფალმან განწმიდოს იგი.
ყოველი აღთქუმა და ყოველი ფიცი კრულებისა განბოროტებად სულისა ქმარმან მისმან დაამტკიცოს იგი და ქმარმან მისმან მოუსპოს იგი.
უკუეთუ დადუმებით დაიდუმებდეს დღითი-დღედ და დაამტკიცოს მის ზედა ყოველი აღთქუმა მისი და განჩინება, რომელ არს მის ზედა, დაამტკიცოს იგი, რამეთუ დაიდუმა მისთჳს დღესა მას, რომელსა ესმა.
უკუეთუ თანა-წარცოდებით Page of ms. S: 298r თანა-წარიცოდოს მისი შემდგომად დღეთა მათ, რომელთა ესმა, მან მოიღოს ცოდვა მისი.
ესე სამართალნი არიან, რაოდენნი ამცნო უფალმან მოსეს შორის ქმრისა და ცოლისა და შორის მამისა და ასულისა სიქალწულესა მისსა სახლსა შინა მამისა მისისასა.
