და ეტყოდა უფალი მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა:
ესე არს ბრძანებაჲ შჯულისაჲ, რაოდენი ბრძანა უფალმან და თქუა: ეტყოდე ძეთა ისრაელისათა და მოგგუარედ შენ დიაკეული წითელი უბიწოჲ, რომლისა თანა არა იყოს ბიწი და არა დადებულ მას ზედა უღელი,
და მისცენ იგი ელიაზარს მღდელსა და განიბან იგი გარეშე ბანაკსა, ადგილსა წმიდასა, და დაკლან იგი წინაშე მისსა.
და მოიღოს ელიაზარ სისხლისა მისისაგან და აპკუროს წინაშე კარვისა მის საწამებელისა შჳდგზის.
და დაწუან იგი მის წინაშე: და ტყავი მისი და ჴორცი და სისხლი იგი მისი ფუშნიერითურთ მისით დაიწუეს.
და მოიღოს მღდელმან ძელი ნაძჳსა და უსუპი და მატყლი მეწამული და შთადვან იგი შუა დამწუარსა მას დიაკეულისასა,
და განირცხეს სამოსელი თჳსი მღდელმან მან და დაიბანოს გუამი თჳსი წყლითა, ამისა შემდგომად შევიდეს იგი ბანაკად, და არაწმიდა იყოს მღდელი იგი მწუხრადმდე.
Page of ms. S: 277r და რომელმან დაწუას იგი, განირცხეს იგი(!) სამოსელი მისი და განიბანოს გუამი თჳსი წყლითა და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე.
და შეკრიბოს კაცმან წმიდამან ნაცარი იგი დიაკეულისა მის და დაასხას იგი გარეშე ბანაკსა, ადგილსა წმიდასა, და იყოს ესე კრებულისა მის ძეთა ისრაელისათა დასამარხავად, წყალი პკურებისა[ჲ] განწმედისა არს.
და განიბანოს გუამი თჳსი, რომელმან შეკრიბოს ნაცარი იგი დიაკეულისა მის, განირცხეს სამოსელი თჳსი და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე. და იყოს იგი კრებულისათჳს ძეთა ისრაელისათა და მწირისა მისთჳს, რომელი მოსრულ იყოს მათ შორის, შჯულად საუკუნოდ.
და რომელი შეეხოს მკუდარსა ყოვლისა სულისასა, ანუ კაცისასა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე.
ესე განწმიდნეს დღესა მესამესა და დღესა მეშჳდესა და წმიდა იყოს; უკუეთუ არა განწმიდნეს დღესა მესამესა და დღესა მეშჳდესა, არაწმიდა იყოს.
და ყოველი, რომელი შეეხოს მკუდარსა სულითგან კაცისათ, უკუეთუ მო-ვინმეკუდეს და არა განწმიდნეს, კარავი უფლისაჲ შეაგინა; შეიმუსროს სული იგი ისრაელისაგან, რამეთუ წყალი იგი პკურებისა არა ეპკურა მას; არაწმიდა იყოს, რამეთუ არაწმიდებაჲ მისი მის ზედა იყოს.
და ესე შჯული არს: უკუეთუ მოკუდეს კაცი სახლსა შინა, Page of ms. S: 277v ყოველი, რომელი შევიდეს სახლსა მას და ყოველივე, რაჲცა იყოს სახლსა მას შინა, არაწმიდა იყოს შჳდ დღე,
და ყოველი ჭურჭელი ურქუელი, რომელსა არა იყოს საკრველი დაკრულსა მას ზედა, არაწმიდა იყოს,
და ყოველი, რომელი შეეხოს პირსა ყრმისა წყლულისასა, გინა მკუდრისა ძუალსა კაცისასა, გინა საფლავსა, არაწმიდა იყოს იგი შჳდ დღე.
და მოართუან არაწმიდასა მას ნაცრისა მისგან დამწურისა განსაწმედელისა და დაასხან მას ზედა წყალი ცხოველი ჭურჭელსა შინა.
და მოიღონ უსუპი და დააწოს იგი წყალსა მას კაცმან წმიდამან და აპკუროს იგი სახლსა მას და ჭურჭელსა და კაცთა მათ, რაოდენნი იყვნენ მუნ, და მას, რომელმან შეახოს ძუალსა კაცისასა ანუ წყლულისასა, ანუ მკუდრისასა, ანუ სამარესა,
და აპკუროს წმიდამან მან არაწმიდასა მას დღესა მესამესა, და დღესა მეშჳდესა განწმიდნეს და განირცხეს სამოსელი თჳსი წყლითა, და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მიმწუხრადმდე.
და კაცი, რომელი შეიგინოს და არა განწმიდნეს, მოიჴოცოს იგი შორის კრებულისა, რამეთუ სიწმიდე უფლისაჲ შეაგინა; რამეთუ წყალი იგი პკურებისაჲ არა ეპკურა მის ზედა, არაწმიდა არს.
და იყოს ესე თქუენდა შჯულად საუკუნოდ: და რომელმან აპკუროს წყალი იგი პკურებისა Page of ms. S: 278r განირცხეს სამოსელი თჳსი, და რომელი შეეხოს წყალსა მას საპკურებელსა, არაწმიდა იყოს ვიდრე მწუხრადმდე.
და ყოველსა, რომელსა შეეხოს არაწმიდაჲ იგი, არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე, და კაცი იგი, რომელი შეეხოს, არაწმიდა იყოს ვიდრე მწუხრადმდე.
