ეტყოდა უფალი მოსეს უდაბნოსა მას სინასასა წელსა მეორესა, გამოსლვასა Page of ms. S: 262v მათსა ქუეყანით ეგჳპტით, თთუესა მას პირველსა და ჰრქუა:
არქუ, ყონ ძეთა ისრაელისათა ვნებაჲ ჟამსა თჳსსა:
მეათოთხმეტესა დღესა თთჳსა მის პირველისასა, მიმწუხრი ყონ იგი ჟამისაებრ და შჯულისა მისისა, შეტყუებისაებრ მისისა ყონ იგი.
და ეტყოდა უფალი ძეთა ისრაელისათა ყოფად ვნებისა,
დასაბამსა მეათოთხმეტისა დღისა თთჳსა მის პირველისასა უდაბნოსა სინასასა ვითარცა უბრძანა უფალმან მოსეს, ეგრეთ ყვეს ძეთა ისრაელისათა.
და მოვიდეს კაცნი იგი, რომელნი იყვნეს არაწმიდა სულითა კაცისათა და ვერ ეძლო ყოფად ვნებისა მას დღესა შინა, და მოვიდეს წინაშე მოსესა და აჰრონისა მას დღესა
და ჰრქუეს მას: ჩუენ არაწმიდა ვართ სულითა კაცისათა. ნუ დააკლებთ შეწირვად მსხუერპლსა უფლისასა ჟამსა თჳსსა შორის ძეთა ისრაელისათა.
და ჰრქუა მათ მოსე: დეგით მანდა და ვისმინო, რაჲძი ბრძანოს უფალმან თქუენთჳს.
და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა:
ეტყოდე შენ ძეთა ისრაელისათა და არქუ: კაცი, რომელი იყოს არაწმიდა სულითა კაცისათა, გინა თუ შორსა გზასა იყოს, თქუენგანი, ნათესავთა შორის თქუენთა, Page of ms. S: 263r და ყოს ვნებაჲ უფლისაჲ,
თთუესა მეორესა, მეათორმეტესა დღესა, მიმწუხრი, ყონ იგი, უცომოსა თანა ველისყრდელითა ჭამონ იგი,
არა დაუტეონ მისგანი განთიადადმდე და ძუალი არა განტეხონ მისგანი, შჯულისა მისებრ ვნებისა ყონ იგი.
და კაცი, რომელი წმიდა იყოს და გზასა შორსა არა იყოს და დააკლოს ყოფად ვნებაჲ, აღიჴოცოს სული იგი შორის ერისა თჳსისა, რამეთუ მსხუერპლი უფლისა არა შეწირა, ჟამსა თჳსსა ცოდვა მოიღოს კაცმან მან.
უკუეთუ მოვიდეს მწირი ქუეყანასა თქუენსა და ყოს ვნებაჲ უფლისაჲ შჯულისა მისებრ ვნებისა, მსგავსად ბრძანებისა მისისა ყოს იგი, შჯული ერთი იყავნ თქუენი -- მწირისა და მსოფლელისაჲ მის ქუეყანისა.
დღესა მას, რომელსა აღემართა კარავი იგი, დაფარა ღრუბელმან კარავი იგი, სახლი წამებისა, და მწუხრადმწუხრად არნ მას ზედა, ვითარცა ხილვაჲ ცეცხლისა ვიდრე განთიადმდე.
ესრეთ იყო მარადის: ღრუბელი ჰფარვიდა მას დღისი და ხილვაჲ იგი ცეცხლისა -- ღამე.
და რაჟამს აღიმაღლის ღრუბელმან კარვისა მისგან, წარიტრნიან ძენი ისრაელისანი და ადგილსა მას, რომელსა Page of ms. S: 263v დადგის ღრუბელი იგი, მუნ დაიბანაკიან ძეთა ისრაელისათა.
ბრძანებითა უფლისაჲთა... და ყოველთა დღეთა, რაოდენთა აგრილობნ ღრუბელი კარავსა მას, დაიბანაკიან ძეთა ისრაელისათა;
და რაჟამს დაადგრის ღრუბელი იგი მრავალ დღე, დაიცვიან საცო იგი ღმრთისაჲ და არა აღიძრნიან.
და იყოს, რაჟამს აგრილობნ ღრუბელი დღეთა მათ რიცხჳთ კარავსა მას ზედა, სიტყჳთა უფლისაჲთა დაიბანაკიან და სიტყჳთა უფლისაჲთა აღიძრნიან.
და არნ, ოდეს დგან ღრუბელი იგი მწუხრითგან ვიდრე განთიადმდე, უკუეთუ აღვიდის ღრუბელი იგი განთიად, იტრნიან; დღისი გინა ღამე, რაჟამს წარვიდის ღრუბელი იგი, წარიძრნიან.
უკუეთუ თთუეთა დღეთამდე განმრავლდის ღრუბელი იგი და აგრილობნ მას ზედა, დაადგრიან ძენი ისრაელისანი და არა იტრნიან,
რამეთუ ბრძანებითა უფლისაჲთა იტრნიან და საცოსა უფლისასა იმარხვიდეს სიტყჳთა უფლისაჲთა, ჴელითა მოსესითა.
