TITUS
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
Part No. 34
Chapter: 34
თავი
XXXIV
Verse: 1
და
თქუა
უფალმან
მოსეს
მიმართ
:
გამოთალენ
თავისა
შენისა
მიმართ
ორნი
ფიცარნი
ქვისანი
,
ვითარ-იგი
პირველნი
,
და
აღმოვედ
ჩემდა
მთად
,
და
დავწერნე
ფიცართა
ზედა
სიტყუანი
,
რომელნი
იყვნეს
ფიცართა
ზედა
პირველთა
,
რომელნი
შემუსრენ
.
Verse: 2
და
იქმენ
მზა
განთიად
,
და
აღმოვედ
განთიად
მთად
სინად
და
დგე
მუნ
წუერსა
ზედა
მთისასა
.
Verse: 3
და
ნუვინ
აღმოვალს
შენდა
და
ნუვინ
იხილვების
ყოველსა
შინა
მთასა
.
ცხოვარნი
და
ზროხანი
ნუ
ძოენ
მახლობელად
მის
მთისა
.
Verse: 4
და
გამოთალნა
ორნი
ფიცარნი
ქვისანი
,
ვითარ-იგი
პირველნი
.
და
აღმმსთობელი
მოსე
განთიად
აღვიდა
მთად
სინად
,
ვითარცა
უბრძანა
მას
უფალმან
.
და
მიიხუნა
მოსე
თავისა
თჳსისა
თანა
ორნი
ფიცარნი
ქვისანი
.
Verse: 5
და
გარდამოვიდა
უფალი
ღრუბლით
;
და
წარმოუდგა
მას
მუნ
და
უწოდა
სახელითა
უფლისა{თა
.}
Verse: 6
{და
წარვლო
უფალმან
წინა
პირსა
მისსა
და
იტყოდა
:
უფალი
ღმერთი
მოწყალე
და
მწყალობელი
,
სულგრძელი
და
მრავალმოწყალე
.
და
ჭეშმარიტი
.}
Verse: 7
{და
სიმართლისა
მმარხველი
და
მოქმედი
წყალობისა
ათასამდე
,
მომსპობელი
ცოდვათა
და
უსამართლოებათა
და
უსჯულოებათა
,
და
არაგანმწმედელი
თანა-ნადებისა
,
რომელმან
მოჰჴადნის
ცოდვანი
მამათანი
შვილთა
ზედა
და
შვილიშვილთა
ზედა
,
მესამესა
ზედა
და
მეოთხესა
ნათესავსა
.}
Verse: 8
{და
ისწრაფა
მოსე
,
დადრკა
პირსა
ზედა
ქუეყანისასა
,
თაყუანის-სცა
,}
Verse: 9
{და
თქუა
:
მიპოვნიეს
თუ
მადლი
წინაშე
შენსა
,
მიძღოდის
უფალი
ჩუენი
წინაშე
ჩუენსა
,
რამეთუ
ერი
ესე
გულფიცხელ
და
ქედფიცხელ
არს
;
და
შენ
მოსპენ
უსჯულოებანი
ესე
და
ცოდვანი
ჩუენნი
და
მომიგენ
ჩუენ
შენდა
.}
Verse: 10
ეტყოდა
უფალი
მოსეს
და
ჰრქუა
:
აჰა
ეგერა
,
მე
დავსდებ
შენ
თანა
აღთქმასა
ერთსა
:
წინაშე
ყოველი
მაგის
ერისა
შენისა
ვყო
მე
სასწაულები
განსაკჳრვებელი
,
რომელ
არა
ყოფილ
არს
რათურთით
ყოველსა
ქუეყანასა
ზედა
და
ზედა
ყოველსა
ნათესავებსა
;
და
იხილოს
ყოველმან
ერმან
მაგან
,
რომელსა-ეგე
შენ
ხარ
,
საქმენი
იგი
უფლისანი
,
რომელ
რა
ვქმნნე
,
რამეთუ
საკჳრველ
არნ
.
Verse: 11
ეკრძალე
შენ
ყოველთა
,
რასა-ესე
მე
გამცნებ
შენ
დღეს
.
აჰა
ეგერა
,
მე
განვასხამ
პირისაგან
თქუენისა
ამორეველსა
,
ქანანელსა
მას
,
ქეტელსა
,
ეველსა
,
და
ებოსელსა
და
ფერეზელსა
,
გერგესეველსა
მას
.
Verse: 12
ეკრძალე
თავსა
შენსა
.
ნუსადა
აღერიო
მკჳდრთა
ქუეყანისათა
,
რომელსა-იგი
შეხჳდოდი
შენ
მათა
და
იყოს
იგი
შენდა
საბრკუმელ
.
Verse: 13
ბაგინებნი
იგი
მათნი
დაამჴუენ
,
ძეგლები
იგი
მათი
დამუსრე
,
მაღნარები
იგი
მათი
აკაფე
და
ხატები
იგი
კერპებისა
მის
მათისა
შეჰმუსრე
და
ცეცხლითა
დაწჳ
.
Verse: 14
და
ნუ
თაყუანის-სცემ
უცხოსა
მას
ღმერთსა
,
რამეთუ
უფალი
ღმერთი
სახელად
საშურელ
არს
.
ღმერთი
მოშურნე
არს
.
Verse: 15
ნუსადა
აღთქუმა
აღუთქუა
,
ნაძლევსა
დასდებდე
უცხოთა
მათ
თანა
მის
ქუეყანისათა
,
ნუუკუე
ისიძონ
კუალსა
მას
კერპთა
მათთასა
და
უზორვიდენ
კერპთა
მათთა
,
და
მიგხადონ
შენ
ზორვილთა
მათ
მოგონებისა
მათისათა
და
აღითქუმიდე
შენ
მათ
თანა
.
Verse: 16
და
ნუსადა
მოიყვანო
ასულთა
მათთაგანი
ცოლად
ძეთა
მათ
შენთა
და
ასულთა
მათ
შენთაგანსა
მისცემდე
ძეთა
მათ
მათთა
,
და
ისიძვიდენ
ასულნი
იგი
შენნი
კუალსა
მას
კერპთა
მათთასა
.
Verse: 17
კერპთა
გამოქანდაკებულთა
ნუ
იქმნ
თავისა
შენისა
.
Verse: 18
ზატიკი
იგი
ბალარჯობათა
დამარხვით
დაიმარხე
.
შჳდ
დღე
უფოველსა
სჭამდე
,
ვითარცა
გამცენ
შენ
ჟამსა
მას
თთჳსა
ვარდობისასა
,
რამეთუ
თთუესა
მას
ყუავილობისასა
გამოხუედ
შენ
ქუეყანისა
მისგან
ეგჳპტელთასა
.
Verse: 19
ყოველმან
რომელმან
განუჴსნნეს
საშო
დედისა
თჳსისა
წულმან
ყრმამან
,
იგი
ჩემდა
შემოსწირო
.
Verse: 20
პირმშო
იგი
ზროხისა
და
პირმშო
იგი
ცხოვრისა
და
პირმშო
იგი
ვერძთა
მოიჴსენე
ცხოვრითა
.
უკუეთუ
არა
მოიჴსენე
იგი
,
სასყიდელი
მისი
გამოსცე
.
ყოველი
პირმშო
ძეთა
შენთა
ჴსნით
მოიჴსენე
.
ჴელცუდი
ჩემ
წინაშე
არაშემოხჳდე
.
Verse: 21
ექუს
დღე
საქმესა
იქმოდე
.
მეშჳდესა
მას
დღესა
განსუენება
არს
,
გინა
თუ
მკასა
გან-ვე-ისუენო
.
Verse: 22
დღესასწაული
იგი
მეშჳდეთა
ჰყო
ჩემდა
იფქლის
მკათა
,
ჩემდა
შესწირო
დღესასწაული
იგი
შუენებისა
ნაყოფისა
შეკრებისა
წელიწდისა
.
Verse: 23
სამ
ჟამ
წელიწადსა
წარმოეჩუენოს
ყოველი
წული
ყრმა
შენი
წინაშე
უფლისა
ღმრთისა
ისრაელისასა
.
Verse: 24
რამეთუ
განვასხამ
ნათესავსა
მას
პირისაგან
შენისა
,
ფართო
ვყო
საზღვრები
შენი
.
არავინ
იყოს
,
რომელმან
თუალ-ახუნეს
ქუეყანასა
მას
შენსა
,
რაჟამს
მოხჳდოდი
,
ეჩუენებოდი
წინაშე
უფლისა
ღმრთისა
შენისა
მას
ჟამსა
წელიწადისა
.
Verse: 25
ნუ
შერთავ
სისხლსა
მსხუერპლთა
თანა
.
და
ნუ
განიწვინ
განთიად
ჴორცი
კრავთა
დღისა
ამის
ზატიკისა
ჩემისა
.
Verse: 26
პირველი
ნაყოფი
ქუეყანისა
შენისა
შეწირე
სახლსა
მას
უფლისა
დმრთისა
შენისასა
.
თიკანი
სძითა
დედისა
თდსისათა
არა
შეჰგბო
.
Verse: 27
ჰრქუა
უფალმან
:
დაიწერო
შენ
თავისა
შენისათჳს
ესე
ბრძანება
,
რამეთუ
ამის
ბრძანებითა
ჩემითა
დავსდებ
აღთქმასა
ამას
შენ
თანა
და
ძეთა
მაგათ
თანა
ისრაელისათა
.
Verse: 28
და
იყო
მუნ
მთასა
მას
ზედა
მოსე
წინაშე
უფლისა
ორმეოც
დღე
და
ორმეოც
ღამე
,
პური
არა
ჭამა
და
წყალი
არა
სუა
.
და
დაწერა
მათ
ფიცართა
ზედა
ბრძანებანი
იგი
აღთქმისანი
მის
ათ
მცნებისანი
შჯულისანი
.
Verse: 29
და
ვითარცა
იყო
გარდამოსლვისა
ჟამი
მოსესი
მიერ
მთით
და
ორნივე
ფიცარნი
იგი
ჴელთა
შინა
მოსესთა
.
და
ვიდრე
გარდამოვიდოდა
იგი
მთისა
მისგან
,
არა
უწყოდა
მოსე
,
ვითარმედ
დიდებულება
იგი
გარდამოსრულ
იყო
და
დადგრომილ
პირსა
ზედა
მისსა
.
Verse: 30
და
იხილა
აჰრონ
და
ყოველთა
მათ
ძეთა
ისრაელისათა
პირი
იგი
მოსესი
,
რამეთუ
დიდებულ
იყო
ხატი
იგი
მოსესი
დიდებულებითა
მით
ღმრთისაჲთა
.
ზარჰჴდა
,
შეეშინა
,
ევლტოდეს
და
ვერ
მიეახლებოდეს
მას
.
Verse: 31
ჴმა-ყო
მოსე
და
მოუწოდა
მათ
და
მოიქცეს
მისსა
აჰრონ
და
ყოველნი
მთავარნი
ერისანი
მის
.
და
ვითარცა
სიტყუად
დგა
მათდა
მოსე
,
Verse: 32
მაშინ-ღა
მოახლებად
დგეს
მისა
ყოველნი
იგი
ძენი
ისრაელისანი
და
ამცნებდა
მათ
ყოველთა
მათ
ბრძანებათა
,
რომელთა
ეტყოდა
მას
უფალი
მთასა
მას
ზედა
სინასა
.
Verse: 33
აღ-რა-ასრულა
ბრძანება
იგი
მათი
მათა
მიმართ
,
დაიბურა
ვარშამანგი
იგი
პირსა
მისსა
.
Verse: 34
და
ვითარცა
შევალნ
მოსე
წინაშე
უფლისა
სიტყუად
მისა
,
მოიძარცუის
ვარშამანგი
იგი
გამოსლვადმდე
.
რაჟამს
გამოვიდის
სიტყუად
ერისა
მის
,
დაიბურის
ვარშამანგი
იგი
პირსა
მას
თჳსსა
.
Verse: 35
რამეთუ
ხედვიდეს
ძენი
იგი
ისრაელისანი
პირსა
მას
მოსესა
,
რამეთუ
დიდებულებანი
იგი
გარდამოსრულ
იყვნეს
და
დადგრომილ
პირსა
მას
მისსა
ზედა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.