TITUS
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
Part No. 32
Chapter: 32
თავი
XXXII
Verse: 1
და
იხილა
რა
ერმან
,
რამეთუ
დაიყოვნა
მოსე
შთამოსლვა
მთით
,
შეკრბა
ერი
არონს
ზედა
და
ჰრქუეს
მას
:
აღდეგ
და
მიქმნენ
ჩუენ
ღმერთნი
,
რომელნი
წინა
მიძღოდიან
ჩუენ
,
რამეთუ
მოსე
,
ესე
კაცი
,
რომელმან
გამომიყვანნა
ჩუენ
ეგჳპტით
,
არა
უწყით
,
რა
ეყო
მას
.
Verse: 2
და
ჰრქუა
მათ
არონ
:
გამოუღენ
საყურნი
ყურთაგან
ცოლთა
თქუენთა
და
ასულთა
და
მოიღედ
ჩემდა
.
Verse: 3
და
მოსძარცუა
ყოველმან
ერმან
საყური
ოქროსა
ყურთაგან
ცოლთა
მათთასა
და
მოიღეს
არონის
მომართ
.
Verse: 4
და
მიითუალა
ჴელთაგან
მათთა
და
გამოუქმნნა
იგი
გამოწერით
და
უქმნა
მათ
ჴბო
გამოდნობილი
და
თქუა
:
ესე
ღმერთნი
შენნი
,
ისრაელ
,
რომელთა
აღმოგიყვანეს
შენ
ეგჳპტით
.
Verse: 5
და
იხილა
რა
არონ
,
აღაშენა
საკურთხეველი
წინაშე
უფლისა
და
ქადაგა
აჰრონ
და
თქუა
:
დღე-სასწაული
არს
უფლისა
ხვალე
.
Verse: 6
და
აღიმსთო
ხუალისაგან
,
აღიყვანნა
ყოვლად
დასაწუელნი
და
შეწირა
მსხუერპლი
მაცხოვრებისა
და
დასხა
ერი
ჭამად
და
სმად
და
აღდგეს
სიმღერად
.
Verse: 7
და
თქუა
უფალმან
მოსეს
მიმართ
,
მეტყუელმან
:
ვიდოდე
,
შტავედ
მსწრაფლ
ამიერ
,
რამეთუ
უსჯულო
იქმნა
ერი
შენი
,
რომელი
გამოიყვანე
ქუეყანით
ეგჳპტით
.
Verse: 8
რამეთუ
გარდაჴდეს
მსწრაფლ
გზისაგან
,
რომელი
ამცენ
მათ
:
უქმნეს
თავთა
თჳსთა
ჴბოჲ
და
თაყუანის-სცეს
მას
და
უზორეს
მას
და
თქუეს
:
ესე
ღმერთნი
შენნი
,
ისრაელ
,
რომელთა
აღმოგიყვანეს
შენ
ქუეყანით
ეგჳპტით
.
Verse: 10
და
აწ
მიტევე
მე
და
გულმოწყემან
რისხვით
მათდა
მიმართ
აღვჴოცნე
იგინი
და
გყო
შენ
ნათესავად
დიდად
.
Verse: 11
და
მოქენე
იქმნა
მოსე
წინაშე
უფლისა
ღმრთისა
თჳსისა
და
თქუა
:
რად
,
უფალო
,
გულის-წყრომა
მრისხანე
ხარ
ერისა
მიმართ
შენისა
,
რომელმან
გამოიყვანენ
ქუეყანით
ეგჳპტით
ძალითა
დიდითა
და
მკლავითა
შენითა
მაღლითა
?
Verse: 12
ნუსადა
თქუან
მეგჳპტელთა
,
მეტყუელთა
,
ვითარმედ
:
ზაკჳთ
განიყვანნა
იგინი
მოსიკუდიდ
მთათა
ზედა
და
აღჴოცად
მათდა
ქუეყანისაგან
,
დასცხერ
რისხვისაგან
გულის-წყრომისა
შენისა
და
მლხინებელ
იქმენ
უკეთურებასა
ზედა
ერისა
შენისა
.
Verse: 13
მოიჴსენე
აბრაჰამისი
,
ისაკისი
და
იაკობისი
,
მონათა
შენთა
,
რომელთა
ეფუცე
მათ
თავისა
მიმართ
შენისა
და
სთქუ
მათდა
მიმართ
,
მეტყუელმან
,
ვითარმედ
.
განვამრავლო
თესლი
თქუენი
,
ვითარცა
ვარსკულავნი
ცისანი
სიმრავლითა
და
ყოველი
ესე
ქუეყანა
სთქუ
მიცემად
თესლისა
მათისა
და
ქონებად
მისა
უკუნისამდე
.
Verse: 14
და
მლხინებელ
იქმნა
უფალი
ბოროტთათჳს
,
რომელი
თქუა
ყოფად
ერისა
თჳსისა
.
Verse: 15
და
მიიქცა
მოსე
ერისა
თჳსისა
და
შთავიდა
მთით
და
ორნი
ფიცარნი
წამებისანი
ჴელთა
შინა
მისთა
,
ფიცარნი
ქვისანი
დაწერილი
ორკერძოთავე
ზედა
,
კერძოთა
მათთა
ამიერ
და
იმიერ
იყვნენ
დაწერილ
.
Verse: 16
და
ფიცარნი
ნაქმარნი
ღმრთისანი
იყვნეს
,
დაწერილი
წერილი
ღმრთისა
იყო
გამოწებილი
ფიცართა
შინა
.
Verse: 17
და
ესმა
რა
ისოს
ჴმა
ერისა
მღაღადებლისა
,
თქუა
მოსეს
მიმართ
:
ჴმა
ბრძოლისა
არს
ბანაკსა
შინა
.
Verse: 18
...
არა
არს
ჴმა
მთავართაგან
ძლევისა
,
არცა
ჴმა
მთავართაგან
მეოტობისა
,
არამედ
ჴმა
მთურალთაგან
ღჳნისათა
მესმის
მე
.
Verse: 19
ხოლო
რაჟამს
მიეახლა
ბანაკსა
,
იხილა
ჴბო
და
მწყობრი
,
განრისხებულმან
გულისა-წყრომით
მოსე
დაყარნა
ჴელთაგან
თჳსთა
ორნი
იგი
ფიცარნი
და
შემუსრნა
იგინი
ქუეშე
მთასა
.
Verse: 20
და
მოიღო
ჴბო
,
რომელი
შექმნეს
,
და
დაწუა
იგი
ცეცხლითა
და
დაგალა
წულილად
და
დასთესა
იგი
წყალსა
ზედა
და
შეასუა
ძეთა
ისრაელისათა
.
Verse: 21
და
თქუა
მოსე
აჰრონის
მიმართ
:
რა
გიყო
შენ
ერმან
ამან
,
რამეთუ
მოაწიე
მათ
ზედა
ცოდვა
დიდი
?
Verse: 22
და
თქუა
არონ
მოსეს
მიმართ
:
ნუ
განრისხნები
,
უფალო
,
რამეთუ
შენ
უწყი
მიმმართებელობა
ერისა
ამის
.
Verse: 23
რამეთუ
მრქუეს
მე
:
გჳქმნენ
ჩუენ
ღმერთნი
,
რომელნი
წინა-მიძღოდიან
ჩუენ
,
რამეთუ
მოსე
,
ესე
კაცი
,
რომელმან
გამომიყვანნა
ჩუენ
ქუეყანით
ეგჳპტით
არა
უწყით
,
რა
ეყო
მას
.
Verse: 24
და
ვარქუ
მათ
:
ვისსა
არიან
ოქრონი
?
და
მომცნეს
მე
და
შევსთხიენ
ცეცხლსა
და
გამოვიდა
ესე
ჴბო
.
Verse: 25
და
იხილა
მოსე
ერი
იგი
,
რამეთუ
განქარდეს
.
რამეთუ
განაქარვნა
იგინი
აჰრონ
მოსაცხრომელად
მტერთა
მათთა
.
Verse: 26
და
დადგა
მოსე
ბჭესა
თანა
ბანაკისასა
და
თქუა
:
ვინ
უფლისა
კერძ
,
მოვედინ
ჩემდა!
შეკრბეს
უკუე
მის
თანა
ყოველნი
ძენი
ლევისნი
.
Verse: 27
და
ჰრქუა
მათ
:
ამას
იტყჳს
უფალი
ღმერთი
ისრაელისა
:
დადევინ
[კაცად-]კაცადმან
მახჳლი
თჳსი
წელთა
თჳსთა
,
განვლეთ
და
მოაქციეთ
ბჭითგან
ბჭესა
ზედა
ბანაკით
გამო
და
მოკალთ
თითოეულმან
ძმა
თჳსი
და
თითოეულმან
მახლობელი
თჳსი
და
თითოეულმან
მეზობელი
თჳსი
.
Verse: 28
და
ყვეს
ძეთა
ლევისთა
,
ვითარცა
ეტყოდა
მათ
მოსე
.
და
დაეცნეს
ერისაგან
მას
დღესა
შინა
სამ
ათასნი
მამაკაცნი
.
Verse: 29
და
ჰრქუა
მათ
მოსე
:
განუსრულენით
დღეს
ჴელნი
თქუენნი
უფალსა
,
კაცად-კაცადმან
ძესა
ზედა
,
ძმასა
ზედა
მოცემად
თქუენდა
კურთხევისა
.
Verse: 30
და
იყო
შემდგომად
ხვალისა
და
თქუა
მოსე
ერისა
მიმართ
:
თქუენ
სცოდეთ
ცოდვა
დიდი
,
და
აწ
აღვიდე
ღმრთისა
მიმართ
,
რათა
ლხინება
ვჰყო
ცოდვისა
თქუენისათჳს
.
Verse: 31
და
მიიქცა
მოსე
უფლისა
მიმართ
და
თქუა
:
გევედრები
,
უფალო
,
ცოდა
ერმან
იმან
დიდი
და
უქმნეს
თავთა
თჳსთა
კერპნი
ოქროსანი
.
Verse: 32
და
აწ
უკუე[თუ]
მიუტევე
მათ
ცოდვასა
მათსა
,
მიუტევე
,
ხოლო
უკუეთუ
არა
,
აღმჴოცე
წიგნისაგან
შენისა
,
რომელსა
შთამწერე
.
Verse: 33
და
ჰრქუა
უფალმან
მოსეს
:
ვინცა
ვინ
ცოდა
წინაშე
ჩემსა
,
აღვჴოცო
იგი
წიგნისაგან
ჩემისა
.
Verse: 34
და
აწ
ვიდოდე
და
გზა-უყავ
ერსა
ამას
ადგილისა
მიმართ
,
რომლისა
გარქუ
შენ
.
აჰა
,
ანგელოზი
ჩემი
წინა-წარვიდეს
წინაშე
პირსა
შენსა
,
და
რომელსაცა
დღესა
მოვიხილო
,
მოვჰჴადო
მათ
ზედა
ცოღვა
მათი
.
Verse: 35
და
დასცა
უფალმან
ერი
იგი
ქმნისათჳს
ჴბოსა
,
რომელი
ქმნა
არონ
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.