და ჰქმნე საკურთხეველი საკმეველისა ძელთაგან ულპოლველთა.
და ჰქმნა იგი წყრთეულ სიგრძით და წყრთეულ სივრცით, მოთხვით იყოს იგი, ასწყრთეულ სიმაღლედ, მისგან იყვნედ რქანი მისნი.
და ოქროვან ჰყო იგი ოქროთა წმიდითა, იატაკი მისი და კედელნი მისნი გარემოს და რქანი მისნი, უქმნნე მას ღულარჭნილი გჳრგჳნი ოქროსა გარემოს.
და ორნი კარშიკნი ოქროსანი წმიდანი უქმნნე მას ღულარჭნილსა ქუეშე გჳრგჳნსა მისსა. ორნი კლიტენი უქმნნე ორთა ზედა გუერდთა, იყვნენ მარწუხად კუერთხებნი, რათა აღიღოდიან იგინი მით.
და კუერთხნი იგი ჰქმნე ძელთაგან ულპოლველთა და შეჰმოსნე იგინი ოქროთა.
და დასდგა იგი წინაშე კრეტსაბმელისა, რომელი არს კიდობანსა ზედა საწამებელთასა, რომელთა შინა გეცნობებოდი მე შენ მუნ.
და აკმიოს მას ზედა აჰრონ საკუმეველი შეზავებული წულილი განთიად, რაჟამს განმზადებდეს სასანთლეთა, აკმიოს მას ზედა სამარადისოდ.
და რაჟამს აღანთებდეს არონ სასანთლესა, მწუხრი აკმიოს მას ზედა საკუმეველი სამიმდემო მარადის წინაშე უფლისა ნათესავსა შინა მათსა.
არა აღვიდეს მას საკუმეველი სხუა, ნაყოფება, მსხუერპლი და შესაწირავი არა შეწირული იქმნეს მას ზედა.
და ლხინება ყოს აჰრონ რქათა მისთა ზედა ერთგზის წელიწადსა შინა სისხლისაგან განსაწმედელისა ცოდვათასა სალხინებელისა, ერთსა ჯერსა წელიწადისასა განწმიდოს იგი ნათესავსა შინა მათსა, რამეთუ წმიდა წმიდათა არს.
და თქუა უფალმან მოსეს მიმართ, მეტყუელმან:
უკუეთუ მოიღო შენაკრები ძეთაგან ისრაელისათა მოხედვასა შინა მათსა, და მისცეს კაცად-კაცადმან საჴსარი სულისა თჳსისა უფალსა, და არა იყოს მათ შორის დაცემა მოხედვასა შინა მათსა.
და ესე არს, რომელი მისცენ, რომელნი თანა-წარიჴდდიდენ მოხედვასა, ნახევარი დიდრაქმისა, რომელ არს დიდრაქმისაებრ, ოცი დანგი არს დიდრაქმა. ხოლო კერძო დიდრაქმისა _ სახარკო უფლისა.
ყოველი, რომელი წარიჴდიდეს მოხედვასა მას ოცით წლითგანი და უზეშთაესი, მისცენ სახარკო უფალსა.
მდიდარმან არა შემატოს და მკოდოვმან არა დააკლოს ნახევრისაგან დიდრაქმისა, მი-რა-სცემდეთ უფალსა სახარკოსა ლხინებისათჳს სულთა თქუენთასა.
და მოიდო ვეცხლი სახარკოსა ძეთაგან ისრაელისათა და მისცე იგი საქმარად კარვისა საწამებელისა. და იყოს ძეთათჳს ისრაელისათა მოსაჴსენებელად წინაშე უფლისა ლხინებისათჳს სულთა მათთასა.
და იტყოდა უფალი მოსეს მიმართ, მეტყუელი:
ქმენ ემბაზი რვალისა და ხარისხი მისი რვალისა დასაბანელად, დასდგა იგი შორის კარვისა საწამებელისა და შთაასხა მას შინა წყალი.
დაიბანოდიან აჰრონ და ძენი მისნი მისგან ჴელთა მათთა და ფერჴთა მათთა.
რაჟამს შევიდოდინ კარვად საწამებელისა, და დაიბანოდინ წყლითა და არა მოკუდენ, ანუ რაჟამს მოუჴდებოდინ საკურთხეველსა მსახურებად და შეწირვად უფლისა ყოვლად დასაწუელთა.
დაიბანოდინ ჴელთა მათთა, ფერჴთა მათთა წყლითა, რაჟამს შევიდოდიან კარვად მიმართ, დაიბანოდინ წყლითა და არა მოკუდენ, ანუ რაჟამს მოუჴდებოდინ საკურთხეველსა მსახურებად და შეწირვად უფლისა ყოვლად დასაწუელთა, დაიბანოდინ ჴელთა მათთა და ფერჴთა მათთა წყლითა, რაჟამს შევიდოდინ კარვად მიმართ საწამებელად და არა მოკუდენ, და იყო[ს] მათდა სჯულ საუკუნო მისდა და ნათესავთა მისთა მის თანა.
და იტყოდა უფალი მოსეს მიმარომეტყუელი:
და შენ მოიხუენ სულნი ყუავილი: ზმჳრნისა რჩეულისა ხუთასი სიკლა, და კინამომო სულნელთა ნახევარი მისი, ორას და ერგასისი, და კალამი სულნელთა ორასი და ერგასისი.
და იეროსი ხუთასი სიკლა წმიდისა და ზეთი ზეთ[თ]აგან სათუელი ერთი.
და ჰქმნე ზეთი საცხებელი წმიდა მიჰრონად მიჰრონობითად ნაჴელოვნებად მემიჰრონისად. ზეთი ცხებისა წმიდა იყოს.
და სცხო მისგან კარავსა წამებისასა,
და ყოველთა ჭურჭელთა მისთა და საკურთხეველსა საკმეველთასა,
და საკურთხეველსა ყოვლად დასაწუელთასა და ყოველთა ჭურჭელთა მათთა და ტრაპეზსა და ყოველთა ჭურჭელთა მასთა და საბანელსა და ხარისხსა მისსა.
და განწმიდნე იგინი და იყვნენ წმიდა წმიდათა: ყოველი, რომელი შეეხოს მათ, წმიდა იქმნეს.
და აჰრონს და ძეთა მისთა სცხე და წმიდა ჰყვნე იგინი მღდელობად ჩემდა.
და ძეთა ისრაელისათა ჰრქუა, მეტყუელმან: ზეთი, საცხებელი ცხებისა, წმიდა იყოს ესე თქუენდა ნათესავსა შორის თქუენსა.
ჴორცსა ზედა კაცისასა არა სცხოთ და შეზავებისა ამისებრ არა იყოთ თქუენ თავად თქუენად ამისებრ, წმიდა არს და სიწმიდე იყოს თქუენდა.
რომელმანცა ყოს ამისებრ და რომელმანცა მისცეს ამისგან სხუასა ნათესავსა, მოისპოს ერისა ამისგან.
და თქუა უფალმან მოსეს მიმართ: მიიხუენ თავისა შენისად სულნელნი. სტახსი და ფრცხილი და ქალბანა სულნელისა და გუნდრუკი მჭჳნვარე, სწორ-სწორად იყვნენ.
და ქმნან იგი საკმევლად მემიჰრონეულად, ნაქმრად შეზავებულად მემირონისა, შეზავებული უბიწო საქმე წმიდა.
და დასჭრა წულილად მისგან და დასდვა წინაშე საწამებელთასა კარავსა შინა წამებისასა, ვინა გეცნობებოდი შენ მიერ, წმიდა წმიდათა იყოს თქუენდა.
*
რომელმანცა ქმნას ესრეთ კაცმან, რეცა თანა იყნოსოს მისგან, წარწყმდეს ერისა მისისაგან.
