TITUS
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
Part No. 16
Chapter: 16
თავი
XVI
Verse: 1
იტრნეს
ძენი
ისრაელისანი
ელიმით
და
მოვიდეს
ერთად
გუნდად
და
დაიბანაკეს
უდაბნოსა
მას
სინას
,
რომელი-იგი
არს
შორის
ელიმსა
და
სინასა
,
დღესა
მეათხუთმეტესა
,
მეორესა
თთუესა
გამოსლვასა
მათსა
ქუეყანისა
მისგან
ეგჳპტელთასა
Verse: 2
დრტჳნვად
დგა
ყოველი
იგი
ერი
ძეთა
ისრაელისათა
მოსესა
და
აჰრონისა
Verse: 3
და
ჰრქუეს
:
უმჯობეს
იყო
ჩუენდა
მო-თუმცა-ვწყედით
გუემითა
მით
უფლისათა
ქუეყანასა
ეგჳპტისასა
,
ოდეს-იგი
ვსხედით
ჩუენ
სიავთა
უკანა
ჴორცისათა
და
ვჭამდით
პურსა
მაძღრივ
,
რამეთუ
გამომიყვანენით
ჩუენ
უდაბნოსა
მას
მოწყუედად
სიყმილითა
ყოველი
ესე
კრებული
.
Verse: 4
ჰრქუა
უფალმან
მოსეს
.
აჰა
ესერა
,
მე
გიწჳმო
თქუენ
პური
ზეცით
და
განვიდოდეს
ერი
იგი
და
შეიკრებდეს
დღითი-დღედ
,
რათა
გამოვსცადნე
იგინი
:
ვიდოდიან-ძი
შჯულსა
ჩემსა
ანუ
არა
?
Verse: 5
და
იყოს
:
მეექუსესა
დღესა
მოიმზადონ
,
რომელ-იგი
შემოიღონ
და
იყოს
ორ
წილ
,
რომელცა-იგი
შეკრიბონ
დღითი-დღედისა
მის
.
Verse: 6
და
ჰრქუეს
მოსე
და
აჰრონ
ყოველსა
მას
კრებულსა
ძეთა
ისრაელისათა
:
მიმწუხრი
სცნათ
,
რამეთუ
უფალმან
გამოგიყვანა
თქუენ
ქუეყანით
ეგჳპტით
.
Verse: 7
და
განთიად
იხილოთ
დიდება
უფლისა
,
რამეთუ
ესმა
უფალსა
დრტჳნვა
იგი
თქუენი
,
ხოლო
ჩუენ
[რანი]
ვართ
,
რამეთუ
სდრტჳნავთ
ჩუენთჳს
?
Verse: 8
მიუგო
მოსე
და
ჰრქუა
:
აწ
მოგცეს
თქუენ
უფალმან
მწუხრი
ჭამად
და
განთიად
პური
მაძღრივ
,
რამეთუ
ესმა
უფალსა
დრტჳნვა
იგი
თქუენი
,
რომელ-იგი
სდრტჳნავთ
ჩუენთჳს
,
ხოლო
ჩუენ
ვინ
ვართ
?
არა
ჩუენთჳს
დრტჳნვა
ეგე
თქუენი
,
არამედ
ღმრთისათჳს
.
Verse: 9
ჰრქუა
მოსე
არონს
:
არქუ
ყოველსა
კრებულსა
ძეთა
ისრაელისთა
:
მოვედით
წინაშე
ღმრთისა
,
რამეთუ
ესმა
დრტჳნვა
ეგე
თქუენი
.
Verse: 10
და
ვითარცა
ეტყოდა
ოდენ
აჰრონ
ყოველსა
მას
კრებულსა
ძეთა
ისრაელისათა
.
მოიქცეს
იგინი
უდაბნოდ
და
დიდება
უფლისა
გამოჩნდა
ღრუბელთა
შინა
.
Verse: 11
ეტყოდა
უფალი
მოსეს
და
ჰრქუა
:
Verse: 12
მესმა
დრტჳნვა
ეგე
ძეთა
ისრაელისათა
,
ეტყოდე
მათ
და
არქუ
:
მწუხრი
სჭამდეთ
ჴორცსა
და
განთიად
განსძღეთ
პურითა
და
სცნათ
,
რამეთუ
მე
ვარ
უფალი
ღმერთი
თქუენი
.
Verse: 13
და
ვითარცა
იყო
მწუხრი
,
აღმოჴდა
მწყერ-მარჴილი
და
დაფარა
ბანაკი
იგი
და
განთიად
,
გარდამოსლვასა
ცუარისასა
გარემო
ბანაკსა
მას
Verse: 14
ესერა
იყო
პირსა
ზედა
უდაბნოსასა
მწულილი
,
ვითარცა
ქინძის
თესლი
პირსა
ზედა
ქუეყანისასა
.
Verse: 15
და
ვითარცა
იხილეს
იგი
ძეთა
ისრაელისათა
,
ჰრქუეს
მოყუასმან
მოყუასსა
.
რა
არს
ესე
?
რამეთუ
არა
იცოდეს
,
რა
იყო
.
ჰრქუა
მათ
მოსე
:
ესე
იგი
არს
პური
,
რომელ
მოგცა
თქუენ
უფალმან
ჭამად
.
Verse: 16
ესე
იგი
სიტყუა
არს
,
რომელი
თქუა
უფალმან
:
შეკრიბეთ
მისგანი
,
რაოდენ
ჯერ-იყოს
საწყაული
თავად-თავად
მსგავსად
რიცხჳსა
მის
კაცად-კაცადისა
თქუენისა
,
თითოეულმან
თანამოკარვემან
თქუენმან
შეიკრიბეთ
.
Verse: 17
და
ყვეს
ეგრე
ძეთა
ისრაელისათა
და
შეიკრიბეს
,
რომელმანმე
უფროს
და
რომელმანმე
უმცირეს
.
Verse: 18
და
აღწყეს
საწყაულითა
და
არა
ემატა
,
რომელმან-იგი
უფროს
შეიკრიბა
და
რომელმან
უმცირეს
შეიკრიბა
,
არა
დააკლდა
.
კაცად-კაცადმან
ჯეროვნად
თჳს-თჳს
შეიკრიბეს
.
Verse: 19
ჰრქუა
მათ
მოსე
:
ნუ
ვინ
დაანეშტებნ
მისგანსა
ხვალისამდე
.
Verse: 20
და
არა
ისმინეს
მოსესი
,
არამედ
დაუტევეს
მისგანი
ხვალისამდე
,
და
დაესხა
მატლი
და
დაყროლდა
,
და
განრისხნა
მოსე
მათ
ზედა
.
Verse: 21
და
შეკრიბიან
იგი
განთიად-განთიად
კაცად-კაცადმან
წესად
თავისა
თჳსისა
,
და
ოდეს
დააცხის
მზემან
,
დადნებინ
.
Verse: 22
და
იყო
:
დღესა
მას
მეექუსესა
შეიკრიბეს
საზრდელად
წესი
იგი
ორი
წილი
,
მრჩობლი
საწყაული
ერთმან
.
შევიდეს
ყოველნი
მთავარნი
კრებულებისანი
და
უთხრეს
მოსეს
.
Verse: 23
ხოლო
მოსე
ჰრქუა
მათ
:
ესე
სიტყუა
იგი
არს
,
რომელსა
ეტყოდა
უფალი
:
შაბათი
განსუენებისა
არს
წმიდა
უფლისა
ხვალე
.
რაოდენი-რა
შეაცხოთ
,
შეაცხვეთ
და
რაოდენი-რა
შეაგბოთ
,
შეიგბოთ
.
და
ყოველივე
ნეშტი
დაუტევეთ
საუნჯეთა
თქუენთა
განთიადმდე
.
Verse: 24
დაუტევეს
მისგანი
ხვალისამდე
,
ვითარცა-იგი
ამცნო
მათ
მოსე
.
და
არა
დაყროლდა
,
არცა
მატლი
დაესხა
მას
.
Verse: 25
ჰრქუა
მათ
მოსე
:
ჭამეთ
დღეს
,
რამეთუ
შაბათი
არს
უფლისა
,
არა
ჰპოოთ
ველსა
ზედა
.
Verse: 26
ექუს
დღე
შეიკრიბეთ
და
მეშჳდე
იგი
დღე
შაბათი
არს
,
არა
იყოს
მას
დღესა
შინა
.
Verse: 27
და
იყო
:
დღესა
მას
მეშჳდესა
გან-ვინმე-ვიდეს
ერისაგანნი
შეკრებად
და
არა
პოეს
.
Verse: 28
ჰრქუა
უფალმან
მოსეს
.
ვიდრემდე
არა
ჰნებავს
სმენად
ბრძანებათა
ჩემთა
და
შჯულისა
ჩემისა
?
Verse: 29
იხილეთ
,
რამეთუ
უფალმან
მოგცა
თქუენ
დღე
ესე
შაბათი
,
ამისთჳს
თავადმან
მოგცა
თქუენ
დდესა
ამას
პური
ორისა
დღისა
.
დასხედით
კაცად-კაცადი
სახლთა
შინა
თქუენთა
და
ნუვინ
განვალნ
ადგილით
თჳსით
დღესა
მას
მეშჳდესა
.
Verse: 30
და
შაბათობდა
ერი
იგი
დღესა
მას
მეშჳდესა
.
Verse: 31
და
დასდვეს
ძეთა
ისრაელისათა
სახელი
მისი
მანანა
და
იყო
იგი
,
ვითარცა
თესლი
ქინძისა
სპეტაკ
,
ხოლო
გემო
მისი
ვითარცა
თაფლისა
.
Verse: 32
და
თქუა
მოსე
:
ესე
სიტყუა
ბრძანა
უფალმან
:
აღავსეთ
საწყაული
მანანათა
საუნჯესა
დასამარხველად
ნათესავთამდე
თქუენთარათა
იცოდიან
პური
,
რომელსა
სჭამდეთ
თქუენ
უდაბნოსა
ზედა
,
რაჟამს
გამოგიყვანნა
თქუენ
უფალმან
ქუეყანით
ეგჳპტით
.
Verse: 33
და
ჰრქუა
მოსე
აჰრონს
:
მოიღე
ტაკუკი
ოქროსა
ერთი
და
შთაასხ
სავსებით
საწყაულითა
მანანა
და
დადგი
იგი
წინაშე
ღმრთისა
დასამარხველად
ნათესავთა
თქუენთა
.
Verse: 34
ვითარცა
უბრძანა
უფალმან
მოსეს
,
და
ყო
ეგრე
აჰრონ
და
დადგა
იგი
წინაშე
საწამებელისა
მის
დასამარხველად
.
Verse: 35
ხოლო
ძენი
ისრაელისანი
ჭამდეს
მანანასა
მას
ორმეოც
წელ
,
ვიდრემდე
მოვიდეს
ქუეყანად
სოფლებისა
.
ჭამდეს
მანანასა
,
ვიდრემდე
მოვიდეს
ქუეყანად
დანაკისკუდოვნად
.
Verse: 36
ხოლო
საწყეო
იგი
მეოთხე
იყო
სამისა
მის
საწყაულისა
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Vetus testamentum iberice: Exodus (rec. AK)
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 19.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.